RUN BABY RUN: Nothing is impossible

 photo RecentlyUpdated414.jpg

Het was een heftig dagje gisteren en ik heb mijn heftige dagje in 1350 woorden geprobeerd te proppen! Lees snel verder voor mijn grote CPC-avontuur!

 photo RecentlyUpdated406.jpg
The Night Before
Om zes uur bak een stapel pannenkoeken, vijftien om precies te zijn. Ik eet er zeven, met jam, de rest bewaar ik voor de volgende dag. ’s Avonds spelt ik ook alvast de startbewijzen op mijn shirts, ik heb er voor gekozen om in drie verschillende shirts te lopen, het wordt mooi weer en ik wil niet in een nat shirt hoeven lopen. Ik wil eigenlijk om 22.00u naar bed en lag op dat tijdstip dan ook al in bed, helaas ben ik nog met van alles en nog wat bezig en slaap ik pas rond een uurtje of twaalf.

 photo RecentlyUpdated406.jpg

Before the madness
D-day! Aaaaaaah mag ik nu al rennen? Ik word wakker om half acht (door de zon, yes!) en wil eigenlijk gelijk al naar het Malieveld. Maar eerst ontbijten (havermout, dit keer zonder rozijnen want die werken nogal op mijn darmen, een banaan en twee pannenkoeken met jam). Verder doe ik niet veel qua voorbereiding, het meeste heb ik gisteravond al gedaan. Ik zit dan ook maar een beetje om me heen te kijken. Uiteindelijk besluit ik maar alvast mijn diary te schrijven, hoef ik dat tenminste niet meer na de marathon te doen. Om 10.00u stap ik uiteindelijk de deur uit, in de tram zitten alleen maar renners, de sfeer is nu al goed. Eenmaal op Centraal Station loop ik in commune naar het Malieveld. Wat is het mooi weer!

 photo RecentlyUpdated406.jpg

De vijf kilometer
Hé dat meisje draagt een Annemerel.com shirt, hé dat meisje is Esther! Voor de vijf kilometer kom ik Esther tegen. Leuk. Ze wil graag dezelfde tijd lopen als ik in mijn hoofd heb, dus besluiten we samen te lopen. De eerste drie kilometer ben ik me alleen maar aan het ergeren aan de mensen om me heen, iedereen loopt voor mijn voeten! Kunnen die mensen natuurlijk niets aan doen, maar erg makkelijk loopt het niet. Ik loop te snel, ik loop de 5K in 26.08, dat is 5’14 per kilometer, ik wilde 5’30. Gelukkig voel ik hem nog niet.

 photo RecentlyUpdated406.jpg

De tien kilometer
Op naar de volgende wedstrijd, de 10K. Ook deze zou ik absoluut nog niet moeten voelen. Het loopt op de 10K gelukkig iets beter door dan op de 5K, ik irriteer me iets minder. Na een kilometer kom ik mijn vader tegen, hij loopt zijn eerste wedstrijd. Papa zou eigenlijk de halve marathon lopen, maar heeft nogal last van zijn knieën, hij is hieraan geopereerd, maar helaas gaat het nog steeds niet helemaal goed. Hij heeft vier weken niet kunnen lopen, maar wilde tijdens de CPC toch de 10 lopen. Ik besluit bij hem in de buurt te blijven.

 photo RecentlyUpdated406.jpg

Mijn vader loopt net iets langzamer dan ik zou willen, dus na zeven kilometer laat ik hem gaan. Ik ben te veel energie aan het verspillen met het maken van foto’s, huppelen, juichen naar mensen aan de kant. Ik loop langzamer dan ik kan, waardoor ik energie over heb. Dat was ook de bedoeling en ik zou me eigenlijk rustig moeten houden. Helaas lukt het me niet, ik geef de Runner’s High de schuld. Omdat ik de over de eerste zeven kilometer iets te langzaam heb gedaan, moet ik de laatste drie kilometer gas bij geven om toch nog richting de 5’30 te gaan. Dit was niet zo slim, want ik kom uiteindelijk hijgend over de finish. Dit was niet de bedoeling, het was de bedoeling dat ik over de finish kwam alsof ik nog niets gedaan had. Ik was binnen in 56:28.

Na de finish vind ik mijn moeder en gaan we samen naar de EHBO ik heb namelijk…. een grote lelijke blaar onder mijn voet. Als ik bij de EHBO zit blijkt de blaar ook nog eens open gegaan te zijn, waardoor er eigenlijk weinig aan te doen is. Er wordt wat opgeplakt, maar of het zal helpen…

 photo RecentlyUpdated406.jpg

De halve marathon
Goed, de halve marathon gaat niet zoals gepland. Na twee kilometer begin ik de kilometers al weg te kijken, mijn benen zijn verzuurd. Iedere kilometer die ik wegtik voel ik mijn benen zwaarder worden. Bij twaalf kilometer moet ik bijna huilen. Mijn lip begint te trillen, mijn ogen worden vochtig, ik wil niet meer. Ik ben een paar honderd meter van mijn huis verwijderd en even overweeg ik om naar huis te wandelen. Maar dat is opgeven en dat wil ik niet. Dit was het moment dat ik mocht gaan versnellen, maar ik kan nu alleen maar denken aan wandelen. Ik bel mijn moeder, die zegt meteen “stop ermee, je bent gek”. Ondertussen hebben de mensen aan de kant door dat ik aan het bellen ben en wordt er geroepen “we hebben een beller”, even wil ik schreeuwen “Halloooooooo jij staat hier aan de kant met je dikke luie reet en ik heb net al vijf en tien kilometer gelopen en ik heb er nu ook alweer bijna dertien opzitten en dat is gewoon 28 kilometer, hou je smoel SUKKEL”. Natuurlijk doe ik dat niet, want dat kost me nog meer energie. En mensen aan de kant zijn lief, want ze staan ons aan te moedigen. Maar, maar.. op dat MOMENT!

Ik besluit te gaan wandelen. Ik ren wat, ik wandel wat, ik ren wat en ik wandel nog wat. Dat gaat wel lekker. Het wandelen doet mijn benen goed, maar ondertussen moet ik ook naar het toilet en dan niet voor een onschuldig plasje, als je begrijpt wat ik bedoel. Bij iedere stap die ik zet voel ik het… Arrrrrgggh! Ik had toch imodium moeten slikken, maar daardoor zijn mijn darmen altijd een paar dagen van streek en daar zat ik eigenlijk niet zo op te wachten. Gelukkig is het mooi weer en loop ik op een prachtige plek. Ik laat mijn tijd los en geniet van alles om me heen, ik ben dan misschien langer bezig, met dit soort weersomstandigheden is dat geen straf.

 photo RecentlyUpdated406.jpg

Omdat ik echt mijn gedachte moet verzetten ben ik onderweg continu met mijn iPhone in de weer. Mijn zusje stuurt me ondertussen allemaal runspiration, waaronder de foto die ik plaatste na het behalen van de New York City Marathon, 1322 keer werd die foto geliked. Ook lees ik alle reacties die ik ontvang van jullie op de foto’s die ik plaats op Instagram, fijn is dat, die bemoedigende woorden. Heel veel dank daarvoor!

Ondertussen zie ik de skyline van Den Haag alweer voor me en dat betekent één ding, ik hoef nog maar twee kilometer! De laatste kilometer heb ik volledig rennend gedaan, het was een opgave, maar ik wilde niet voor al dat publiek strompelen, ik wilde rennend over de finish. Met mijn billen tegen elkaar heb ik gerend alsof mijn leven er van af hing.

 photo RecentlyUpdated406.jpg

En met succes, want ik heb het gehaald! Uiteindelijk was ik binnen in 2.03.32. Valt nog mee, als je bedenkt hoeveel ik gewandeld hebt in de laatste negen kilometer, dat is een gemiddelde van 5’49 per kilometer. Het is ruim een kwartier langzamer dan mijn PR op de halve marathon, maar hé toen had ik niet van te voren een vijf en een tien kilometer gelopen.

Ik zou ‘verdrietig’ kunnen zijn omdat ik niet 5’30 gelopen heb, maar gek genoeg ben ik dat absoluut niet. Ik heb drie afstanden op een dag gelopen en ik leef nog. Of ik dit ooit nog een keer ga doen? Who knows, maar ik heb nu niet direct de drang ;-). Eerst maar eens die Marathon van Rotterdam lopen over vijf weken.

Tot slot… Allemaal onwijs bedankt voor al jullie lieve en bemoedigende berichtjes gisteren, you made me run! Dat meen ik. Ik denk dat als jullie er niet geweest zouden zijn, ik na die twaalf kilometer van de halve uit zou zijn gestapt, ik was een paar honderd meter van mijn huis verwijderd, het was zo verleidelijk.. Maar ik dacht nee, dat kan ik niet maken. Wat moet ik mijn lezers dan gaan vertellen? Ik ben geen opgever, althans, ik wil geen opgever zijn. Ik ga doo-ooooor! Tot aan het bittere eind, voor jullie (en natuurlijk ook wel voor mezelf, haha).

Liefs,
Annemerel

Delen:

85 Reacties

  1. maart 10, 2014 / 17:05

    Annemerel je bent een POWERVROUW en een voorbeeld voor vele lopers onder ons. Na dit avontuur ga je die hele marathon in Rotterdam ook gewoon uitlopen. En blijf hardlopen want zonder al jou inspirerende verhalen kunnen we gewoon niet.

    • maart 10, 2014 / 17:33

      Hier sluit ik me volledig bij aan! Heel knap van je.

      • maart 11, 2014 / 10:22

        IK OOK!

  2. maart 10, 2014 / 17:06

    Jeeeetje wat knap!
    Ik vond mezelf al een hele dame met mijn 33 kilometer gisterochtend, maar ik heb aan wel tien mensen verteld wat jij allemaal voor dappers aan het doen was. Fantastisch!

    • Annemerel
      Auteur
      maart 10, 2014 / 17:16

      Wat lief! En 33 is ook heel goed, ga nu je blog lezen (die heb je toch al wel geschreven?)

  3. maart 10, 2014 / 17:07

    Wauw ik heb hier maar één woord voor: respect! Wat een prestatie. Echt heel knap!

  4. Tessa
    maart 10, 2014 / 17:08

    Jeetje mina! Je bent gestoord!. (wel een positieve vorm dan). Wat dapper, wat knap, wat een doorzettingsvermogen. Supertlatieven te kort. Maar, hoe voel je je vandaag? Hoe voelen je benen? Zou je dit een goede training kunnen noemen voor de marathon?
    Met jouw mentaliteit kun je alles doen wat je maar wilt. Blijf dromen en ga ze ook achterna! Want dat kun jij.

    • Annemerel
      Auteur
      maart 10, 2014 / 17:17

      Benen voelen vooralsnog goed, maar die blaren zijn een beetje gaan ontsteken. Boehoee!

  5. maart 10, 2014 / 17:09

    Wauw echt super knap vind ik het nog steeds van je! Echt top!! X

  6. maart 10, 2014 / 17:10

    Wauw, echt heel knap! Lijkt me moeilijk omdat je steeds weer stopt tussendoor. Goed dat je niet al te veel baalt dat je de 5’30 niet hebt gehaald, maar trots bent op de prestatie die je hebt geleverd. En wat voor één, echt respect. (Oh, en die mensen langs de kant… Die hebben wel héél makkelijk praten natuurlijk, pfft.)

  7. reiny
    maart 10, 2014 / 17:10

    Goed gedaan!!

  8. maart 10, 2014 / 17:11

    Ik vond het heel leuke je grappige updates te zien toen je aan het rennen was! En wat leuk dat je paps een stuk meerende!

    Op de foto’s zie je trouwens helemaal niet dat je het zwaar had. Het is natuurlijk wel superknap drie wedstrijden op 1 dag!

    • Annemerel
      Auteur
      maart 10, 2014 / 17:15

      Haha ja ik zag er nog wel redelijk goed uit, je vraagt namelijk niet zoveel van je conditie, je vraagt heel veel van je benen ;-). Als ik een 10K voluit loop wil je niet weten hoe ik eruit zie ;-)

  9. maart 10, 2014 / 17:12

    Je hebt het echt ontzettend goed gedaan!! Wat een gek ben je dat je 5, 10 en de halve marathon gaat lopen. ;) Maar wel echt respect!

  10. maart 10, 2014 / 17:15

    Wow, echt super goed gedaan Annemerel! En ook in heel zeer respectabele tijd! Om trots op te zijn :)

  11. maart 10, 2014 / 17:15

    Ik had gisteren al pijn in mijn benen van het neefje van m’n vriend hooghouden met mijn knieën tegen het dranghek zodat hij mijn vriend en zijn mama kon zien finishen op de 10km, ik kan me niet voorstellen hoe jij je voelt. Respect, echt heel erg knap!

  12. maart 10, 2014 / 17:16

    Erg gaaf! Ontzettend knap gedaan!

  13. maart 10, 2014 / 17:20

    Ik vind het echt superknap (en bizar, in an impressive way) dat je het hebt gedaan! Champ!

  14. maart 10, 2014 / 17:21

    leuk om over te lezen!

  15. maart 10, 2014 / 17:23

    Pfff wat een trip! Echt te gek dat je dit hebt gedaan! Voor mij is dat ook het mooiste van hardlopen: met trainen en stick to the plan kan je gewoon iets wat niet iedereen zo maar kan en hoe tof is dat?! Heel motiverend!

  16. Ella
    maart 10, 2014 / 17:23

    Zo goed dat je gewoon 3 runs hebt gedaan!! You go!

  17. maart 10, 2014 / 17:24

    Waaah, gaaf om te lezen! Echt super super goed van je!

  18. Leanne
    maart 10, 2014 / 17:27

    Wauw echt bizar. Super :)
    En ook heel inspirerend voor mij als lezer, wat een doorzettingsvermogen!

  19. maart 10, 2014 / 17:30

    Super dat je het toch allemaal hebt gedaan, vind ik zo knap van je! En ook dat je de halve nog hebt doorgezet, ik zou gestopt zijn!

  20. maart 10, 2014 / 17:31

    Een hele diepe buiging voor je! Onder deze omstandigheden deze prestatie leveren is echt super knap. Vooral het stuk dat de toeschouwers commentaar hadden op het bellen was heel herkenbaar, ook ik had even mental support nodig onderweg en dat werd me door het publiek niet direct in dank afgenomen.

    Nogmaals heel veel respect!

  21. maart 10, 2014 / 17:34

    Wow! Echt respect hoor, ik denk dat iedereen heel trots op je is, ik ook!!

  22. maart 10, 2014 / 17:34

    Ik was zo benieuwd naar je verhaal, wachten tot 17.00 kon ik niet, maar laat ik nou ook net op dat tijdstip bij de supermarkt hebben afgesproken met le boyfriend om boodschappen te doen. Heb het zodra ik thuisnwas direct gelezen. Echt een megaprestatie! Misschien komt zoiets ook nog ooit eens op mijn bucket-running-list.
    Hoe zit het trouwens met de New York Marathon 2014? ;)

  23. Mams kim
    maart 10, 2014 / 17:42

    Chapeau chapeau annemerel, je bent een topwijf!!!!! Dikke kus xxxxVoorbeeld voor vele anderen doorzetingsvermorgen een dikke vette 10+

  24. Salima
    maart 10, 2014 / 17:43

    Heeel goed gedaan meid! Petje af!! Je mag trots op jezelf zijn! Het was zeker een heerlijke verlossing eenmaal op de wc hahaha

  25. maart 10, 2014 / 17:45

    Knap hoor, respect! Hier mag je trots op zijn!

  26. Lilian
    maart 10, 2014 / 17:48

    wat een topper ben je! ook een beetje gek haha, maar super knap!

  27. maart 10, 2014 / 17:50

    Jeetje, echt heel veel respect dat je alle drie de afstanden uitgelopen hebt, wauw!

  28. Olga
    maart 10, 2014 / 17:54

    Annemerel!! Ik vind je zó’n held!! Wát een prestatie! Je bent een enorme inspiratie voor mij – bedankt voor het dekken van je ervaringen <3
    Liefs, Olga

    • Olga
      maart 10, 2014 / 17:55

      Delen :)

  29. maart 10, 2014 / 18:06

    Echt echt echt superknap! Jammer dat je darmen zo vervelend deden. Dat kan een run zo vervelend maken!

  30. maart 10, 2014 / 18:07

    Wat ontzettend knap! Petje af en dat met volle darmen, blaren en verzuurde benen!

  31. maart 10, 2014 / 18:08

    Ik zou het wel heel irritant vinden dat iedereen denkt dat je een opgever bent ofzo omdat zij niet weten dat je er al twee wedstrijden op had zitten, haha. Ik vind je wel echt een topwijf dat je ondanks blaren, pijn en nog zoveel andere omstandigheden ‘gewoon’ doorgaat en die halve marathon ook nog even rent alsof het niets is. En ik kan er altijd zo om lachen dat jij onder het rennen gewoon aan het bellen, Instagrammen, WhatsAppen en wat al niet meer bent!

  32. maart 10, 2014 / 18:15

    Een vriendin van mij die meeging om mij aan te moedigen vond het al idioot dat een collega van haar de 1, de 2,5 en de 5km rende. Toen ik over jouw avontuur vertelde viel ze helemaal van haar stoel haha! Echt geweldig knap wat je hebt gedaan! Ik heb maar de 5 gedaan en ben er vandaag nog lyrisch over, dat moet jij vandaag wel 3x zo veel hebben :-D

  33. Femke
    maart 10, 2014 / 18:20

    WOW, jij inspireert me echt om te gaan hardlopen! Wat een kanjer ben je! Ik heb je verhaal met iedereen die ik ken gedeeld en ik moest vooral erg lachen om je instagram gisteren over naar de wc moeten.

  34. maart 10, 2014 / 18:26

    RESPECT!! ik heb met veel plezier naar je rennende instagram foto’s zitten kijken onder mijn zwemwedstrijd. Motiveerde mij in ieder geval om keihard door te zwemmen en vandaag ook nog 7K te rennen in dit heerlijke weer.
    Hoop dat ik ook ooit kan zeggen zo’n mega prestatie geleverd te hebben :) You go girl!

  35. maart 10, 2014 / 18:28

    You go girl! Je hebt het maar gewoon geflikt! Maar de volgende keer gewoon verstandig de 5k op mijn tempo uitlopen, dat was voor ons beiden beter geweest denk ik haha ;-)

  36. maart 10, 2014 / 18:28

    Zoooooooo gaaf en stoer! Echt!

  37. maart 10, 2014 / 18:32

    Wat heb jij afgezien. Maar je hebt het wel mooi gedaan! Echt super knap, petje af!

  38. maart 10, 2014 / 18:55

    Je bent een kanjer! Echt geweldig, ik zou het je zeker niet na hebben gedaan. Niet vergeten dat je die 5 EN 10 al had gelopen. Al had je al die laatste kilometers gelopen of was je kruipend over de finish gekomen, dit neemt niemand meer van je af! Het is heel inspirerend en vooral ook motiverend. Al mag ik niet meer hardlopen, ik zit tegenwoordig op de racefiets en vind het super om alsnog al jou verhalen te lezen. Het motiveert mij om door te gaan met fietsen.

  39. Manon
    maart 10, 2014 / 18:59

    Wat een prestatie zeg, fantastisch! Ik heb alleen de 10 km gelopen en die vond ik al zwaar, zeker door die bloedhete zon! Maar ik ben dan ook niet zo´n doorgewinterde hardloopbikkel als jij :D Die marathon ga je zeker knallen!

  40. maart 10, 2014 / 19:17

    Wat ontzettend knap wauw!!! Ik hoop dat je snel geen last meer hebt van je blaren!

  41. Thera
    maart 10, 2014 / 19:18

    Wow wat een knappe prestatie, echt heel erg leuk en mega inspirerend. Ik was net aan het rennen (in korte broek en shirtje, hmm!!) en ondertussen vlogen mijn gedachten alle kanten op. Eén ding wat ik bedacht (toen ik twijfelde over de lange langzame of korte snelle route) was: doorrrrrrrrrrrrgaan, dan kun je straks lezen hoe het Annemerel gisteren verging. Top! Het helpt echt!

  42. maart 10, 2014 / 19:19

    Wow heftig hoor! Maar écht een prachtige prestatie die niet veel mensen na zullen doen. Wie rent er nou op één dag 5, 10 en een halve marathon?! Je hebt het echt goed gedaan, petje af!

  43. maart 10, 2014 / 19:21

    “maar ik wilde niet voor al dat publiek strompelen, ik wilde rennend over de finish.”

    Dit. Ik kan me de laatste paar meter niet echt meer herinneren tot ik over de platen stapte en ineens besefte dat ik gefinisht had. Ik kon bijna wel huilen, haha. Door het weer vond ik het toch best wel zwaar, om heel eerlijk te zijn. Maar wat een fantastische dag was het.. en die sfeer! Op naar Rotterdam!

  44. Laura
    maart 10, 2014 / 19:24

    Wat een prestatie! Je mag trots op jezelf zijn :)
    En je lacht áltijd op foto’s: me likes!

  45. maart 10, 2014 / 19:28

    Respect voor je doorzettingsvermogen! Echt heel goed gedaan!

  46. maart 10, 2014 / 19:40

    Top! Echt onwijs hier gedaan! Je bent een inspiratie voor velen. Dankjewel daarvoor :)

  47. maart 10, 2014 / 20:09

    Súper tof, topper ben je !!

  48. Nadia
    maart 10, 2014 / 20:19

    Goed gedaan hoor Annemerel! :D

  49. maart 10, 2014 / 20:24

    Wat een verhaal, kan niets anders zeggen dan respect voor je! Geweldig ook dat je ondertussen lekker selfies van jezelf zit te maken hahahaha, en een topper van een zusje die jer er doorheen sleept, top prestatie!

  50. Yamina
    maart 10, 2014 / 20:38

    Ik kon niet wachten om je verhaal te lezen! Ik sta je 13 april aan te moedigen!! Je bent een topper en een grote inspiratie bron! (Merk je het? Ik ben enthousiast haha ;))

  51. maart 10, 2014 / 20:42

    Wat een geweldige post! Super knap van je dat je dit hebt gedaan en niet hebt opgegeven of boos werd haha! Echt heel knap! En je verhaal over de wc maakte het af haha! Echt respect je inspireert me om ook met hardlopen te beginnen je hebt er zo’n plezier in!

  52. maart 10, 2014 / 21:00

    Ahhh ik vind het zó knap van je… Je hebt zo hard gelopen, we’re all proud!

  53. Sandra
    maart 10, 2014 / 21:26

    RESPECT!!
    Ik ben net begonnen en hou het nog geen kwartier vol zonder 1,5 dag aan het zuurstof te moeten, maar ik zet door!!
    Hoe lang moet je trainen voor je halve marathon kan lopen?
    Gr. Sandra

  54. maart 10, 2014 / 21:30

    Wooohooow, heel erg goed gedaan. Hier ook: RESPECT!

  55. Babette
    maart 10, 2014 / 21:32

    Ik heb gisteren ook meegedaan!! Voor de eerste keer een halve marathon. En ik vond het zwaaar in de hitte. En ik moest ook naar de wc! Maar wel blij dat ik het gehaald heb. Nu pijnlijke benen… Wel echt super knap dat jij nog 15 km extra gerend hebt! pfff

  56. Lynet
    maart 10, 2014 / 22:00

    Wauw wat een topper ben je!!!!

  57. maart 10, 2014 / 22:02

    Respect voor drie runs, en heel mooi met drie medailles. Je ben een echte doorzetter en nu nog meer mijn hardloopvoorbeeld!

  58. maart 10, 2014 / 22:16

    Wauw wat een topprestatie!

  59. Elvi
    maart 10, 2014 / 22:35

    Wow, wat knap!!

  60. Suzan
    maart 10, 2014 / 23:21

    Wow super knap! Die foto met die medailles doet me aan de winterspelen denken haha, weer iets gedaan om trots op te zijn!

  61. maart 11, 2014 / 00:05

    Wauw Annemerel! Dikke respect, echt waar! Wat een geweldige prestatie! :D

  62. maart 11, 2014 / 05:25

    Super knap dat je hem hebt uitgelopen! :)

  63. petra
    maart 11, 2014 / 07:45

    wow! super hoor, wat een doorzettingsvermogen!

  64. maart 11, 2014 / 08:04

    Ik vind je een held An. Inderdaad een enorme inspiratiebron!

  65. maart 11, 2014 / 09:09

    Knap hoor!
    Haha dat je onder het rennen gewoon fotos gemaakt hebt. Heb ik vooralsnog nooit iemand tijdens een wedstrijd zien doen.

  66. maart 11, 2014 / 10:34

    Wauwie, wat een prestatie. Je bent echt een held! Ik snap trouwens echt niet hoe je het voor elkaar krijgt om zoveel dingen op je telefoon te doen onder het hardlopen. Ik kan dan echt niet typen :p

  67. maart 11, 2014 / 11:03

    Je kent me niet, maar ik ben ZO trots op je! :D
    Wat een inspiratie!

  68. maart 11, 2014 / 11:29

    Well done, meid, wat een prestatie! Je mag trots zijn.

  69. maart 11, 2014 / 13:40

    Wow, ik vind het zo knap van je! Echt onwijs goed dat je het hebt volgehouden, petje af!

  70. Janique
    maart 11, 2014 / 20:06

    Haha wat leuk geschreven en geweldig om te lezen!
    Maar echt, wat knap, je voelt je kloten, bent dicht hij huis, hebt er al 2 afstanden opzitten, één blaar…. & jij loopt de halve gewoon uit! Ik voel nu echt een Miep dat ik nu spijbel van de clubtraining omdat ik knallende koppijn heb

  71. Janique
    maart 11, 2014 / 20:07

    Haha wat leuk geschreven en geweldig om te lezen!
    Maar echt, wat knap, je voelt je kloten, bent dicht hij huis, hebt er al 2 afstanden opzitten, één blaar…. & jij loopt de halve gewoon uit! Ik voel nu echt een Miep dat ik nu spijbel van de clubtraining omdat ik knallende koppijn heb

  72. Janique
    maart 11, 2014 / 20:08

    Die marathon gaat volgens mij echt een ‘makkie’ worden! Wel top dat je steeds meer ook echt geniet tijdens de wedstrijden! Ik ken het van de 4daagse, eigenlijk kan je niet meer, maar al die mensen langs de kant..??
    Nou, ik ga mezelf maar snel eens inschrijven voor marikenloop!

  73. Cindy
    maart 11, 2014 / 21:55

    Respect! Echt super knap en oooooh ik vind je blogs altijd geweldig! Wat een inspiratie en ik lees ze allemaal met een grote glimlach! YOU ROCK GIRL!!!!!!

  74. maart 11, 2014 / 22:56

    Wauw supergoed van je! Door jouw blog ben ik begonnen met trainen en ga ik 13 april de 10 km lopen in Rotterdam, misschien zie ik je daar;)!

  75. maart 11, 2014 / 23:22

    HAHA OMG WAUW! I would never survive something like that :P.
    Ik ben trots op je, ook al ken ik je niet haha. Heb echt enorm veel respect voor je! Wat een power!

  76. Tess
    maart 12, 2014 / 08:49

    Wauw, dikke respect! Heel erg inspirerend :)

  77. Rosanne
    maart 12, 2014 / 16:23

    Wat super goed gedaan zeg!!! Echt top!!