Ik heb weinig geduld. Nooit gehad ook. Een file? Ik word gek. Een langzaam rijdende auto voor me, op een goede dag (of een slechte, het is maar hoe je het bekijkt), ik heb de neiging om de auto in kwestie met mijn auto vooruit te duwen. Ik doe het niet, ik heb er vooral ook mezelf mee, vertel ik mezelf op zo’n moment. Maar mijn geduld laat het ook afweten als ik moet wachten op een fijne vakantie die pas over een paar maanden is, een tas die ik pas over een paar maanden kan kopen of als ik moet wachten op een nieuwe aflevering van Suits (écht, NA de zomer pas weer een nieuwe?). Maar goed, waar ik het eigenlijk wilde hebben, mijn geduld wat betreft hardlopen ontbreekt ook, een beetje.
De dag na de marathon liep ik alweer drie kilometer, daar was op zich niks mis mee, ik liep rustig en kort, no harm done. Een paar dagen later liep ik eveneens rustig zeven kilometer, geen enkel probleem. Maar afgelopen zaterdag was de training voor We Own The Night en aan het eind stonden er een paar sprintjes op het programma. Ik zei van te voren ‘ik doe niet mee’, maar toen iedereen voor de derde keer aan zijn sprintje ging beginnen kon ik het toch niet laten. En wat was dat lekker, ik haalde mensen in, ik vloog en AAHHHH snelheid, heerlijk. Totdat ik weer moest wandelen. Shit. Toch te vroeg. Au mijn knie. Dezelfde knie als na New York.
Het is niets ernstigs. Het is gewoon weer die spreekwoordelijke emmer die een beetje is overgelopen. Ik moet mijn benen ook gewoon iets langer rust gunnen, want dat hebben ze na een marathon gewoon verdiend. Maar weet je hoe lastig dat is als je allemaal wilde plannen hebt over PR’s lopen en over 2,5 week je eerste 10K wedstrijd in Londen loopt… Mijn hoofd weet dat wanneer ik nu aan snelheidstrainingen ga beginnen, ik die 10K in Londen wel kan vergeten en mijn kruit misschien ook wel verschiet voor Milaan en Amsterdam, maar mijn hart zegt RUN BABY RUN!!!
De afgelopen dagen heb ik naar mijn hoofd geluisterd, als ik morgen pijnvrij een rondje van 7 kilometer kan lopen (op een rustig tempo), komen mijn hoofd en hart van het weekend misschien wel weer op één lijn ;-). I’ll keep you posted, as always…
Liefs,
Annemerel
Niet forceren hoor! Succes! x
Jij moet je eigen enthousiasme dimmen. Erg vervelend, maar probeer inderdaad niets te forceren.
Zelf erger ik mij groen en geel dat mijn tempo maar niet omhoog gaat en eerder juist iets gezakt is. Dat terwijl ik een aantal keren per week ga hardlopen. Er lijkt gewoon zoveel stagnatie in te zitten
Wat irritant van je knie! Hopelijk zet het niet zo door als de vorige keer.
Die ongeduldigheid is heeeeel herkenbaar. Heb echt een hekel aan wachten (bijvoorbeeld door files of langzaam rijdende auto’s…)
Ai, doe voorzichtig! Niet te veel forceren, af en toe rust kan geen kwaad ;)
Zooo herkenbaar! ‘Geduld’ komt niet in mijn woordenboek voor haha.
Maar, lief zijn voor je benen hoor!
Heel herkenbaar! Ik heb ook echt geen geduld,…
Volgens de USA Network website begint ’t nieuwe seizoen al in juni!! :-)
Heel herkenbaar, daardoor heb ik weer een week stil gezeten met zere schenen. Gelukkig gaat het nu weer goed, maar ik moet gewoon niet zo snel willen. Take it easy, er gaat al genoeg door je koppie op het moment denk ik.
Soms een beetje rust nemen kan geen kwaad, het is alleen heel erg moeilijk!
get better! denk inderdaad aan je lichaam als zoiets gebeurt, ook al zegt je gevoel run baby run, misschien weet je mind wel even beter! good luck babe xxx
Vervelend van je knie, maar met je PR komt het vast helemaal goed! X
Ai, geduld is moeilijk, zeker met zulke leuke dingen als Londen in het vooruitzicht, maar om daar goed te presteren, is rust idd wel goed!
Best wel herkenbaar, vooral file en een langzame auto voor me haha. Rustig aan doen!
voorzichtig aan! Als je een flinke blessure loopt zit je nog langer langs de lijn;) succes!
Ik heb dan wel geen marathon in de benen, ik herken wel heel erg wat je bedoelt!
Juist vanwege allerlei blessures minder aan het rennen (dus ik zwem, spin en wielren me een ongeluk), maar bij een looptraining laatst toch weer een eindsprintje ingezet. Dat moet ik nu bekopen met een dikke knie :(
Dus ik leef met je mee!
Take care!!
Haha, zo herkenbaar, ik ben ook superongeduldig als ik moet wachten op series, om dingen te kopen,…. Let maar op dat je niks forceert! Hopelijk kan je vlug terug naar hartelust trainen :)
Ohoh! Maar enthousiast ben je zeker haha! Klinkt wat beter als geen geduld hebben ;) Hopelijk gaat je run morgen goed!
Pfff, ik snap je!
Ik dacht dat ik verlost was van mijn knieblessure, maar heb opeens weer last, en met mijn eerste hardloopwedstrijd die steeds dichterbij komt kan ik dat echt niet hebben!
Haha, oeh, jij hebt echt moeite met je inhouden volgens mij. Ook wel erg logisch hoor. Succes met je trainingen!
Haha oh dat lijkt me vervelend! Heb daar geen ervaring mee, wel met spierpijn, maar na een 10 km loop is die zo weer weg.
Niets forceren hoor, dat kun je nog langer niet lopen, dat is ook zonde! :)
Doe voorzichtig! Je verhalen werken trouwens erg aanstekelijk, of het nu over weinig geduld hebben gaat of over marathons die je rent.. Ik wil alleen maar meer rennen!
Geduld hebben is een schone zaak en bovendien ook nog goed voor je lichaam! ;)
Succes!
Ik wou dat ik wat meer als jou was.. Ik heb ook absoluut geen geduld maar als het op lopen aankomt denkt ik eerder nee ik wacht nog wel even, pijn in mn bovenbeen, zware dag gehad, hoogdpijn.. Ik ben op dat vlak een uitsteller..
Och vervelend van je knie! Geduld is een schone deugd zeggen ze hier, maar helaas heb ik ook niet al te veel geduld! Ik herken me helemaal in de bovenbeschreven situaties!
Haha ik herken het helemaal! Ik heb ook vrij weinig geduld. en langzame auto’s die voor je rijden…….. AAARGH! Suepr tof dat je in Londen en Milaan een run gaat doen, maar dan moet je inderdaad even je rust pakken. Hoe moeilijk dat ook is. Dat zou echt heel zonde zijn! Mijn advies: volg een paar dagen je hoofd ipv je hart.
Veel succes!
Lastig! Ik heb net te horen gekregen dat ik 6 weken niet mag lopen door een onsteking in mijn kuit… :(
Ik blijf hier respect voor hebben!
Succes met je knie!
Ohh ‘ongeduld’ is ook my middle name! Haha… Vet irritant. Rustig aan, je zal worden beloond!
Haha, heel herkenbaar dit!