Je weet dat het nergens op slaat, toch blijft die angst… herkenbaar?
– Ik ben bang voor honden en katten. Maar dan ook echt buiten proportioneel bang. Ik loop gerust een stukje om als ik tijdens het hardlopen een loslopende hond tegenkom. Als ik over het strand loop durf ik vaak niet langs de vloedlijn te lopen omdat daar dus ook veel loslopende honden lopen. Katten geldt hetzelfde, daarvoor ben ik trouwens ook heel allergisch voor, dus dat komt goed uit. Waarvoor ik precies bang ben? Dat ze op me springen. Dat is mijn grootste angst. Dat onberekenbare, dat je niet weet wat ze gaan doen… dat je kunt schrikken. Argh. Het is achterlijk, maar helaas de ugly truth. Alle knaagdieren en… nou ja eigenlijk alles dat leeft maar geen mens is, staat overigens ook op mijn irrational-fear-list.
– Te laat komen, ook zo’n bizarre angst. Ik haat het als mensen te laat komen, ook al haat ik die mensen écht niet hoor. Maar ik ben gewoon graag op tijd. Als ik dreig te laat te komen schiet ik mega in de stress. Ik bel dan meestal al dat ik waarschijnlijk een kwartier te laat ben. Vaak ben ik dan overigens nog gewoon op tijd. Ik ben bang om te laat te komen op afspraken met vriendinnen, om de trein te missen, maar ik droom ook vaak dat ik te laat ben voor een hardloopwedstrijd en dat ik daarom keihard moet rennen om binnen de tijdslimiet moet blijven. Ja daar droom ik inderdaad over. In mijn dromen ben ik altijd aan het rennen.
– Nog zo’n angst.. de angst dat mijn iPhone uitvalt. Deze angst heb ik vooral als ik in een stad in het buitenland ben en dus veel Google Maps gebruik. Als mijn telefoon over de 50% heen zit schiet de paniek al toe. Ik loop dan ook altijd met extra laders en stekkers bij me, zodat ik kan bijladen wanneer nodig. Eén keer heb ik een half uur in de Apple Store in Londen gestaan om mijn iPhone bij te laden. Maar goed, de wereld zal vast niet vergaan als mijn iPhone uitvalt. Alhoewel, dat weet ik dus niet want dat is nog nooit gebeurd.
– Ik ben bang om honger of dorst te krijgen. Als ik namelijk honger of dorst heb, dan moet ik ook echt eten. Met persreizen wordt er echt vaak goed voor je gezorgd, maar ik heb zo bizar veel eten en drinken nodig dat ik altijd nog extra voedsel meesmokkel. Niet alleen voor noodgevallen, het wordt vaak ook daadwerkelijk gebruikt. Dorst is nog erger dan honger trouwens. Als ik een droge mond heb moet. ik. meteen. drinken. Iedereen die dit een keer heeft meegemaakt met mij zal dit beamen. En het is ook niet dat ik weinig vocht nodig heb. Ik moet echt ieder uur wel iets drinken, anders krijg ik het droge-mond-syndroom.
– Ik ben bang voor enveloppen van de overheid. Bij blauwe enveloppen denk ik altijd dat er iets mis is gegaan met mijn belastingaangifte en dat ik iets moet terugbetalen. Bij andere officieel-ogende enveloppen ben ik altijd bang voor een bekeuring. Dat idee is niet echt gek, want ik rij vaak te hard, zonder dat ik het doorheb. Ik doe het echt niet express, maar soms zit ik op de linkerbaan en ben ik helemaal in mijn element en dan denk ik wohooo zit ik dan in mijn Ford KA en haal ik iedereen in, wat is iedereen sloom zeg. Blijkt dat ik over een trajectcontrole rij waar slechts 80 kilometer per uur is toegestaan. Mijn laatste boete dateert uit 2011 (toen had ik er drie in twee dagen tijd, echt waar…), maar het moet binnenkort weer een keer fout gaan, ik voel het. Maar goed ik weet natuurlijk ook wel dat niet iedere officieel ogende brief een brief uit Groningen is, maar toch…
Verder ben ik trouwens heel normaal hoor…
Liefs,
Annemerel
Oh loslopende honden en “haat” voor mensen die te laat zijn herken ik ook HEEL erg! Nu je het zegt van honger en dorst kan ik me daar ook wel in vinden, vind ik ook niks!
Die angst voor katten en te laat komen is zo herkenbaar! Ik krijg echt zweethanden van angst als er katten in mijn buurt komen en het gekke is dat ik nooit iets naars heb meegemaakt met een kat
te laat komen heb ik ook zó’n hekel aan!
Haha, bij enveloppen van de overheid heb ik echt precies hetzelfde! Ik laat dan altijd gelijk alles uit me handen vallen om te zien wat het nieuws is.
Haha, ik heb exact dezelfde angsten behalve de eerste. Vooral dat van die iPhone, dorst en te laat komen zijn zo herkenbaar!
Haha, leuk stuk! Maarre.. het CJIB zit in Leeuwarden, niet in Groningen ;)
Auteur
Oeps… Ik wist dat het uit het noorden kwam :’)
Zeggee ;p niet vloeken in de kerk he ;) Groningen en Leeuwarden door elkaar oei oei ;) hahaha
Auteur
Ja dat is hetzelfde als Den Haag en Rotterdam door elkaar halen, mijn excuses! Helpt het als ik zeg dat ik Stockholm en Kopenhagen ook nog steeds niet uit elkaar kan houden?
Nou vooruit.. ben trouwens zelf ook nogal een kluns als het op plaatsen aankomt en waar die liggen haha :)
Moet dus eigenlijk voor zondag even opzoek naar mijn fc groningen shirt!
Oh heel herkenbaar. Ik heb persoonlijk niet zo’n last van deze angsten maar wel van heel veel andere helaas… xx
Dat van te laat komen heb ik ook, ben altijd overal een half te vroeg! Dacht altijd dat ik de enige was met deze ‘afwijking’…
Moet een half UUR zijn natuurlijk!
Uch loslopende grote honden, ook mijn grootste angst tijdens het hardlopen. Daarom dus een nieuwe hardlooproute, langs een drukke autobaan. Waar iedereen mijn sexy bezwete rode hoofd kan zien, charmant :)
Nog iemand hier die bang is voor honden! Voor katten ben ik overigens niet bang, maar dat zal ook wel te maken hebben met het feit dat ik al sinds mijn geboorte katten als huisdier heb.
Ik ben niet bang van honden maar wel van loslopende honden tijdens het hardlopen haha.. en ja van die blauwe brief. Ik ben altijd bang dat ik ongemerkt helemaal iets fouts heb gedaan!
Heeeeel herkenbaar!!!!
Leuk artikel!! X
Heel herkenbaar, behalve die van de honden en katten. Ben een dieren liefhebber :)
DIe laatste angst is helaas extreem herkenbaar… Ik kan ook echt dagen wachten met openmaken. Heel slecht, want vaak is het gewoon een ‘normale’ brief zonder slecht nieuws, maar ik durf het dan toch niet.
Ergens wel een geruststelling om een keer te horen dat iemand anders daar ook last van heeft ;)
Heel vervelend die angsten, maar volgensmij (correct me if I’m wrong) kan je er goed mee omgaan in het dagelijks leven. Je bent iig zo goed mogelijk voorbereid.
Zelf heb ik regelmatig best wel heftig last van irrationele angsten. Dan durf ik echt de telefoon niet meer op te nemen bijvoorbeeld. Ach, ik werk eraan en heb er gelukkig steeds minder last van. Leuk en herkenbaar artikel dus!
Leuk artikel! Je zou eens met onze kat moeten knuffelen, zo een lieverd, dan ben je niet meer bang!
Die angst voor dieren heb ik dus totaal NIET! Ik kan er wel inkomen, want dat onberekenbare is inderdaad best eng, maar ik ben ermee opgegroeid en vind het toch altijd een beetje raar als mensen bang zijn, haha. Dat van je iPhone herken ik ook wel, als die van mij op 40% hangt roep ik al dat ik hem NU moet opladen (als ik niet thuis ben dan).
Grappig om te lezen, hoewel het natuurlijk niet leuk is dat je die angsten hebt! Ik heb weer hele andere angsten. Gelukkig zijn het er maar heel erg weinig. Ik ben bijvoorbeeld bang dat ik mijn wekker niet hoor wanneer ik met oordoppen slaap. Erg irritant!
Oh die angst voor honden… “hij bijt niet hoor!”, bijna niemand snapt dat het inderdaad meer de angst om te schrikken is. Ik heb het ook heel erg
Ik zou dat van die boete niet al te hard zeggen ;) Ik heb trouwens precies hetzelfde met te laat komen!
Vannacht nog gedroomd dat ik te laat was bij een halve marathon die ik binnenkort ga lopen. Heel herkenbaar dus!
Haha heel herkenbaar, ik ben bang voor kikkers.. voor dieren die vliegen, letterlijk alles, van vliegen tot vogels en insecten. Oh en ja mijn telefoon die uitvalt. Zo lang ik maar controle heb vind ik veel dingen prima.. maar als ik die kwijt ben..
Ik herken eigenlijk niks hiervan. Ik ben juist gek op honden en alle andere dieren.
Haha ik ben ook van veel dieren bang zoals muizen, ratten, hamsters, kippen, vogels (alle soorten). Maar van honden en katten ben ik niet bang alleen heb ik wel met veel honden die kwijlen of op schoot springen zo’n walging zeg maar. Ook gewoon die stank bij sommige honden dus laat ze maar lekker op de grond blijven dan vind ik ze wel leuk. Met te laat komen heb ik het tegenovergestelde ik kom altijd op het laatste moment binnen of te laat bij vrienden en familie. Ik ben zelf altijd bang dat mijn geld op raakt daar kan ik echt nachten van wakker liggen. Of liften dan sta ik echt met knikkende knieën te trillen van angst als ik daar in moet.
Haha, te laat komen is ook een angst van mij!
Haha, vooral die laatste is heel herkenbaar!
Die van de boetes ken ik! haha
Haha vooral die brieven inderdaad. Op een of andere manier ben ik voor elke brief die er een beetje serieus uitziet bang, altijd bang dat ik iets moet betalen haha
Hahaha die van die enveloppen, zo herkenbaar! Belastingdienst, gemeentebelasting, waterschap, zorgverzekering, en inderdaad het CJIB. En als ik er daar 1 krijg ben ik altijd superopgelucht als het maar 3 of 4km/h te hard is, want ik weet dan heel zeker dat hij met een beetje pech zoveel hoger had kunnen zijn!
Ik was vroeger ook heel bang van honden, vooral als ze blaften! Ik weet wel dat ze zeggen dat blaffende honden niet bijten, maar mij kreeg je met geen stokken in de buurt van een blaffende of springende hond.
Ondertussen heb ik zelfs 2 honden en het zijn echt de allerliefste beesten in de hele wereld. Ja ze springen en blaffen af en toe, maar omdat het mijn eigen honden zijn ben ik er absoluut niet bang van. Ik ben nu trouwens ook niet meer bang van andere honden door het dagelijkse contact met mijn eigen honden, dus het kan echt wel helpen om je eens bloot te stellen aan een lieve hond van bijvoorbeeld een vriendin ofzo ;)
Hondenangst herken ik maar al te goed! Ik bleef gewoon thuis als de kans te groot was dat ik een hond tegen zou komen en heb mezelf meerdere keren in gevaar gebracht doordat ik de weg in blinde paniek overstak omdat er een hond aankwam.Nu met therapie gaat het beter :D En aan te laat komen heb ik ook echt een verschrikkelijke hekel.
Wat ben ik blij dat er nog iemand mijn angst deelt voor katten die op je schoot springen. Op verjaardagen moet ik me altijd verdedigen hierom..
Haha heel herkenbaar! Vooral de angst om te laat te komen..
Jip allemaal hier ook van toepassing!
Oh allemaal zo herkenbaar!
Hahaha zodra er zo’n brief met een lichtpaarse rand aan de zijkant in de bus ligt weet ik wel hoe laat het is.. ik háát die! En die angst voor de blauwe enveloppen heb ik ook altijd. Het is eigenlijk altijd gewoon een bevestiging van iets dat ik al wist, maar toch..