DIARY: Tiffany’s

Photobucket

Als jullie mijn blog een beetje volgen, dan weten jullie twee dingen. Ik spreek eigenlijk vooral over dingen die een positieve indruk op mij maken en ik koester grote liefde voor sieraden van Tiffany’s.  Dat dit volgende stukje uit mijn vingers komt, zegt dan ook heel wat.

Ik ben even klaar met Tiffany’s.

Die schattige zilveren armbandjes met de balletjes die ik van mijn vriend voor m’n 21ste verjaardag kreeg. Daar schijn ik nogal pech mee te hebben. Ik had de armbandjes nog geen twee weken toen het eerste bedeltje van de armband afviel. Ik stootte mijn pols en het was dat ik nogal oplettend was, anders had ik nooit geweten dat op dat moment het hangertje van de armband afviel. Toen ik Tiffany’s belde (mind you, na twee weken) zeiden ze me dat ik het armbandje terug kon brengen en dat ze het zouden repareren, maar dat ik de kosten voor de reparatie zelf moest betalen. Uiteindelijk ben ik naar mijn eigen juwelier gegaan die alle drie de bedeltjes van mijn armbandje heeft afgehaald en de bedeltjes steviger heeft bevestigd aan het armbandje. Wat ik daar voor moest betalen? Nou in ieder geval minder dan een retourtje Den Haag – Amsterdam.

Afgelopen jaar kreeg ik van mijn vriend weer een armbandje van Tiffany’s, in dezelfde stijl, maar dan met pareltjes. Prachtig! Maar na twee maanden stond ik op een parkeerplaats in Rome, toen ik ineens iets van mijn pols voelde glijden. Ik stond dus gewoon met mijn armen naast mijn lichaam op een parkeerplaats te wachten, toen vanuit het niets mijn parelarmbandje afgleed. Gelukkig waren de pareltjes geknoopt en lagen ze niet over de gehele parkeerplaats, maar hij was toch kapot. Dit keer was het meisje van Tiffany’s iets aardiger aan de telefoon. Ik kon het in september brengen en dan zouden zij het opnieuw laten knopen, kosteloos. Ik begon mijn vertrouwen in de service van Tiffany’s terug te krijgen.

Maar dat vertrouwen is vrijdagmiddag voorgoed verdwenen. Ik zat in de tuin met mijn moeder en stootte mijn arm toen ik een kopje thee van het tafeltje naast me probeerde te pakken (en bij stoten moet je dus denken aan een tikje tegen de tafel, op mijn arm is verder geen schrammetje te zien). En toen gebeurde het, één van de zilveren armbandjes brak en alle 66 balletjes lagen door de hele tuin. Ik heb met de hele familie uren op de knieën gezeten op zoek naar de balletjes, maar ik mis er vier. Ik belde Tiffany’s en vertelde het verhaal, ook over de eerdere gevallen. Het antwoord dat ik kreeg? Je bent wel een beetje en pechvogel. Je kunt het armbandje bij ons terug brengen, maar de reparatie gaat wel geld kosten. Toen ik vertelde dat ik dus echt geen bergen had beklommen of een ander armbandjesbedreigende-activititeit had ondernomen met het armbandje en dat het absurd is dat mijn armbandjes spontaan kapot gaan, kreeg ik te horen dat ze wel meer gevallen hadden en dat een sieraad een gebruiksvoorwerp is en dat ze er daarom geen garantie op kunnen geven.

Begrijpen jullie nu waarom ik er even klaar mee ben? Zeer waarschijnlijk loop ik zo tegen Kerstmis weer met kwijl langs mijn mond door de PC Hooftstraat (mijn grootste zwakte is dat ik mensen veel te snel vergeef en dingen veel te snel vergeet), maar voor nu. Klaar.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Delen:

29 Reacties

  1. Simone
    september 4, 2011 / 18:13

    Dat is echt slechte service, dat heb ik nog nooit mee gemaakt. Als je na anderhalf jaar zou bellen, oke, maar 2 weken? :S

  2. september 4, 2011 / 18:17

    Oh wat een slechte service! Dat zeggen ze altijd bij dure sieraden, dat het gelegenheidssieraden zijn en dus niet voor dagelijks gebruik. Heb ik gehad bij een ring van Swarovski, die sloeg groen uit en toen ik vertelde dat ik ‘m dagelijks graag kreeg ik ook dat antwoord. Je koopt toch geen ring om ‘m 1 keer per jaar te dragen?! Slechte service zeg! Je hebt toch sowieso altijd garantie op dat soort dingen? Anders zou ik een klacht indienen hoor, het ligt duidelijk niet aan jou.

  3. Lo
    september 4, 2011 / 18:17

    Oei, not good at all! Je verwacht van bepaalde merken een degelijke en klantvriendelijk service. Zo’n houding is alles behalve netjes en niet slim. De ergste, snelste en venijnigste reclame is die van mond-op-mond, hier scoren ze bij mij zeker geen punten mee.

  4. Charlotte
    september 4, 2011 / 18:17

    Amai, dat is echt géén service! Je betaalt wel veel geld en krijgt een mooi sieraad, maar je verwacht toch ook service bij zo’n duur merk?

  5. september 4, 2011 / 18:32

    Het levert je wel een heel leuke foto op !

  6. september 4, 2011 / 18:51

    Jeetje zeg wat belachelijk! Zo’n duur sieraad en bekendheid van het merk en je krijgt er geen service voor terug. Heel jammer eigenlijk! Hopelijk val je er niet weer voor met kerst. Maar moet wel toegeven dat het wel heel mooie sieraden zijn!

  7. Saskia
    september 4, 2011 / 19:04

    Voor de prijs die je voor zo’n sieraad betaalt verwacht je toch op zijn minst dat je er garantie voor krijgt! Erg jammer zeg.

  8. september 4, 2011 / 19:09

    Jeetje wat slecht hee! Leuk zo’n mooi merk, maar als de service ruk is, is de leukigheid ook snel ver te zoeken.
    En die kerstperiode, ik durf te wedde dat die vriendelijke juwelier bij jou in de buurt ook prachtspulletjes heeft om bij weg te kwijlen. Misschien geen Tiffany’s, maar wel vriendelijkere service.

  9. september 4, 2011 / 19:11

    Ze zien er zo mooi uit! Maar jammer van die slechte service!

  10. Emily
    september 4, 2011 / 19:58

    Jee, wat een slechte service! Ik heb zelf een horloge van Guess (zo’n 5 jr oud inmiddels) en hier waren wat steentjes uit (zelf langs een muur geschaafd), maar m’n horloge werd kosteloos opnieuw gerepareerd.

  11. september 4, 2011 / 20:16

    Jeetje, had ik niet verwacht. Heb pas mijn eerste Tiffany’s kettinkje gekocht en tot nu toe bijna dagelijks om gehad. Jammer van de slechte service.. Ik wilde voor de armbandjes gaan sparen maar daar wacht ik denk ik nu toch even mee.

  12. pauline
    september 4, 2011 / 20:19

    Oei ik heb hetzelfde armbandje als wat bij jou nu in het kommetje ligt! Heb het toch al een jaar en een half elke dag om (zwemmen, douchen, slapen, alles!). Voorspelt niet veel goeds…

  13. Eliane
    september 4, 2011 / 20:30

    Ik zou Tiffany’s eens wijzen op wettelijke garantie. Hoe belangrijk ze zichzelf ook vinden, daar staan ze echt niet boven hoor. ;)

  14. september 4, 2011 / 20:33

    Jeetje wat slecht, had ik echt niet verwacht van een merk als Tiffany’s! En die armbadjes zouden ook zeker niet zo snel mogen knappen, kan echt niet! Misschien moet je toch maar overstappen op Bulgari, die hadden wat betere service toch? :)
    XO
    Lovely By Lucy

  15. september 4, 2011 / 20:48

    Wow, dat vind ik wel echt bar slecht van zo’n high end sieradenmerk.
    Je verwacht dat je gewoon een goede service krijgt wanneer je zo’n duur armbandje koopt!
    En het kan al helemaal niet dat ze zomaar kapot zijn.. jammer hoor!

  16. Josianne
    september 4, 2011 / 22:11

    Pff, wat slecht zeg! Ik heb tot nu toe altijd geluk gehad met dit soort dingen (thank god). Ik had een kettinkje van Swarovski waar iedere keer steentjes uitvielen, tot 4 keer toe heb ik een nieuwe gekregen en als het nog een keer zou gebeuren, mocht ik iets anders uitzoeken.

  17. Roosje
    september 5, 2011 / 08:21

    Wat een ramp van wereldformaat zeg!

    Wat een oppervlakkigheid. AM: je hebt net zoveel diepgang als een bakje brinta. Het is echt ongelooflijk. Goed dat je niet gaat studeren. Een master zou je petje te boven gaan.

    • september 5, 2011 / 12:41

      Wat een gigantische MEUK-opmerking is dit zeg? Het is vrij logisch dat je baalt wanneer je sieraden, die je warempel cadeau hebt gehad van een dierbare, lukraak uit elkaar vallen. Terwijl je verwacht dat je, zeker voor de prijs, kwaliteit zou kunnen verwachten. Als de service dan ook nog tegenvalt, is het compleet gerechtvaardigd om flink te balen. Ik snap niet wat dit te maken heeft met de intelligentie van Annemerel, die een master prima aan zal kunnen – maar dan wel de master waar haar hart echt sneller van gaat kloppen, dan de master die iemand zou doen ‘omdat je een master kunt doen’.
      Ben je jaloers op de fijne dingen in het leven van Annemerel? Als je je op het positieve richt in plaats van dit soort rare opmerkingen rond te strooien, komt het goede waarschijnlijk ook jouw kant op. Succes daarmee :)

  18. L
    september 5, 2011 / 08:39

    …omdat ze van je vriend waren

  19. Anne
    september 5, 2011 / 08:58

    Wat zonde zeg! Het zijn ook niet even zomaar armbandjes of zo.
    (En ik vind brinta onwijs lekker en voedzaam ;))

  20. september 5, 2011 / 10:36

    Wat erg zeg, en dat van zo’n bekend merk. Daar zou je ten eerste wel betere kwaliteit van verwachten, en daarnaast ook betere service!

  21. Floor
    september 5, 2011 / 16:25

    @saar: O ja? Is dit nou waar jarenlange emancipatie toe geleid heeft? Een niet al te mooi meisje die alleen maar schrijft over ontzettend oppervlakkige dingen? En jullie allemaal maar ja en amen roepen en vol bewondering naar haar kijken? Terwijl ze een middelmatige smaakt heeft, er middelmatig uit ziet en zeeeer middelmatig schrijft?

    Is deze dommige niksigheid nu werkelijk iets waar jullie blij van worden? Terug naar de jaren ’50, toen vrouwen zich slechts druk hoefden te maken over make-up en sieraden. Zo ontzettend erg. Wat een verschrikkelijke leegheid.
    Er zijn genoeg modeblogs waaruit blijkt dat de schrijfster mode in een interessante historische context kan zetten of blijkt geeft van een goede, doorwrochte smaak. Annemerel heeft geen smaak noch werkelijke kennis van mode, films, muziek, make-up. Haar blog is het product van pure navelstaarderij, gefabriceerd door een zeer oninteressant kind met een gebrek aan talent of lef. Vraag haar maar eens naar de geschiedenis van Hermes of Lanvin. Niks. Gebakken lucht. Ze zal eerst moeten googlen. Vraag haar maar eens een originele tekst te schrijven. Niks. Gepruttel over Tiffany-armbandjes en suffe outfits. Wat een getrut!

    Ga eens een goed boek lezen, chica’s of zoek een interessante blogster!

    • roxy
      september 6, 2011 / 14:36

      Ik vraag me wel altijd af waarom mensen die zo’n hekel hebben aan een blog zo’n tijd nemen om een lang bericht te typen. Ik kom naar Annemerel omdat het me een sympathiek mens lijkt en ik haar berichten wel leuk vind, ookal gaan ze soms over niks. Niet iedereen heeft behoefte aan berichten over de vraag van het leven oid.

  22. roxy
    september 6, 2011 / 14:32

    Jammer altijd als zulke grote bedrijven zo’n slechte service hebben. Vooral ook omdat je er zelf echt niks aan kan doen. Zo ga ik ook NOOIT meer naar de Mediamarkt al is dat echt een totaal ander voorbeeld. Slechte service daar is eigenlijk nog te zacht uitgedrukt. Ja ik ben er nog steeds boos om haha.

  23. september 6, 2011 / 19:52

    Bitches be trippin’. Sweetie, you’re entitled to be peeved with Tiffany’s and you could do three Masters at once with your balls, brains and determination. And that’s not even taking into account how fucking charming you are. Kisses.

  24. Suus
    september 7, 2011 / 11:01

    Annemerel, ga vooral zo door met het volgen van je hart! Sommige mensen zijn echt totaal gestoord, als je een blog niet leuk vindt dan lees je die toch niet? Opzettelijk andere mensen proberen te kweten, waarom? Jaloers denk ik? Afgunst? Niks beters te doen? Uitlokken van reacties? Ik denk dat iedereen sommige stukjes leuker vind dan andere stukjes, maar daarom heb je waarschijnlijk ook zo’n drukbezochte blog :). Een breed publiek! En ik vind het zo knap dat je niet reageert op negatieve commentaren, dat je ze gewoon laat staan. Dat betekent dat je zelfverzekerd bent! Ga zo door meid. En natuurlijk zul je je die commentaren wel aantrekken, maar dan moet je maar zo denken: iedereen doet zou dat doen.
    Misschien moet ik dit stukje niet neerzetten, omdat ik dan de nadruk misschien juist leg op de negatieve commentaren, maar ik kan het niet laten het toch te schrijven. Gewoon omdat het niet vaak genoeg gezegd kan worden: volg je hart! O en trouwens: What comes around, goes around, toch?

  25. Floor
    september 7, 2011 / 12:30

    @suus: leer eens schrijven, kind!

  26. Eva
    september 7, 2011 / 17:49

    @Floor: als jij je druk maakt over dat ene s’je dat Suus vergeten is te typen, zal ik me druk gaan maken over de twee ee’s die jij teveel hebt getypt in je lange verhaal. Get a life. Misschien een idee voor jou om op het rode kruisje in de hoek te klikken, in plaats van het investeren van je tijd in het volgen van, en het reageren op, een blog die je o zo middelmatig vindt. Jij kan je tijd beter besteden aan in de spiegel kijken en verliefd zijn op jezelf.

  27. Floor
    september 8, 2011 / 08:54

    Jeeeeeeeetje, wat sterk @Eva! Goede argumentatie hoor. Vooral dat over het in de spiegel kijken. Helder. Lees jij eerst nog maar het commentaar van saar over. Gewoon even goed lezen. Daarr zit duidelijk een veertienjarig meisje achter. Of een bedrijfsleidster bij Bershka. Vers van de modevakschool. Leuk trouwens dat jullie allemaal zo op de kast springen. Jullie laatste stuiptrekkingen voordat jullie aan je middelmatig leven beginnen. Meisjes: jullie kunnen nog ontsnappen! Vlucht van de voor jou uitgestippelde middenklasse burgertrutleventjes. Doe het. Ook JIJ kan origineel zijn. Moet je alleen ophouden met het bewonderen van minkukels als Annemerel. Ze heeft het niet jongens, echt niet. Ze is 22 en nu al over haar top. En sorry hoor, maar welke zichzelf respecterende universitair geschoolde chick schrijft over zichzelf dat ze zo lekker blond is? Wat een domheid. Laat het bij die bachelor! Doe het de universiteit niet aan! Alsjeblieft. Schrijf je malle stukjes, doe je beautytestjes en droom niet van een leven als Anna Wintour. Anna Wintour zou nooit over zichzelf schrijven dat ze ‘lekker blond’ is. Ze kijkt wel uit.