De nacht van zondag op maandag sliep ik alles behalve lekker. Ieder uur werd ik wakker, steeds met een steek in mijn buik. Waarom ook alweer? Oja, ik ben terug van persreis, ik ben niet meer in Oostenrijk en nou-ou, ik wil niet terug zijn ik wil weer skiën en après skiën en bubbelen in het bubbelbad en… Maar helaas…
Verder heb ik maandag weinig tijd om verdrietig te zijn. Om 10.00u staat er een interview met Runner’s World en een fotoshoot voor datzelfde interview gepland. Het interview zou in eerste instantie gaan over de triatlon, maar goed als je met mij praat, dan vertel ik je binnen een heel uur genoeg voor een roman (ik hou nogal van praten) en we hebben dan ook van alles besproken. Ik heb het interview al gelezen en ik ben erg blij met de tekst, Ton van Runner’s World heeft echt precies geschreven zoals ik praat en heeft me erg eerlijk neergezet. Heel fijn, dat is ook wel eens anders geweest (dat interview heb ik nooit gedeeld met jullie omdat ik het zo’n rot stuk geworden vond!).
De rest van de dag had ik afspraken bij de boekhouder en de Ford-dealer. Ondertussen moest er natuurlijk ook keihard gewerkt worden, want in Oostenrijk heb ik weinig anders gedaan dan plezier maken en die Snapshot Diary’s na de après ski!
Dinsdag stapte ik al om zes uur mijn bed uit, een half uur later zat ik op mijn fiets richting het station om de Metro te halen. Het is zo cool en tegelijk zo gek om je eigen pagina’s terug te zien in Metro. In de Mode editie heb ik dat natuurlijk ook, maar dit is net iets anders. Ik heb volledige redactionele vrijheid voor mijn eigen stukken en dat maakt het echt iets van mij.
Daarna schreef ik een blogje en deed ik mijn hardloopkleding aan. In mijn hardloopkleding reed ik naar mijn tandarts waar ik te horen kreeg dat ik voor de derde keer een wortelkanaalbehandeling moet aan dezelfde kies (are you kidding me?). Er zit dus weer een ontsteking in mijn kaak. Love it. Vervolgens reed ik door naar de garage waar ik mijn auto achterliet voor een kleine beurt en een APK-keuring. Ik rende vervolgens met en kleine omweg van een halve marathon naar huis. Lekker, eindelijk weer een lange duurloop!
Toen ik thuis kwam merkte ik dat ik in de hondenpoep gestaan had, ik had geen tijd om het meteen schoon te maken dus ik zette mijn Nikes voor mijn deur. Vervolgens ging ik douchen en snel weer met het OV naar de garage om mijn auto te halen. Kom ik thuis van die garage, zit er een zakje kruidnoten in mijn (poep)schoenen. Niemand buiten mijn appartementengebouw kan bij mijn deur komen dus het moet iemand bij mij in het gebouw geweest zijn. Maar wie oh wie… Ooooh misschien was het zwarte piet natuurlijk ;-). Goed rest van de dag schreef ik voor mijn blog en ’s avonds at ik bij mijn ouders, die zijn over twee weken dat huis uit en voor die tijd wil ik zo vaak mogelijk in dat huis geweest zijn.
Woensdag begon ik alleen aan mijn keukentafel, maar later kreeg ik gezelschap van Carlissa die ook bij mij kwam werken. Tussen de middag maakten we foto’s van elkaar op straat (en kwam er een soort van sneeuw naar beneden) en rond een uurtje of drie stapte ik met mijn MacBook de tram in, om vervolgens met de trein naar Amsterdam af te reizen. Ondertussen werkte ik (de reden dat ik met het OV ging in plaats van de auto, ik moest gewoon werken) en ging bij Starbucks nog even verder. Rond 17.00u trof ik daar ex-studiegenootje en vriendinnetje/collega Rinke. We praatten over werk en het leven en toen was het ineens alweer tijd om naar het Runner’s World Event door te gaan!
Het Runner’s World event verliet ik iets eerder, toen ik erachter kwam dat ik nog een advertorial moest schrijven, OEPS! Dat ’s avonds laat nog gedaan en toen toch echt gaan slapen, want op donderdag ging de wekker alweer om 6.00u omdat ik in Roosendaal werkte voor DutchCowboys. M’n donderdag ging ongeveer zo. 6.00u opstaan, 7.00u in de auto richting Roosendaal. File. 8.45u kantoor. 18.00u in de auto naar huis. 19.45u thuis. 19.50u hardlopen. 20.45u 55 minuten en 10 kilometer verder. Twee blogs schrijven, SLAPEN. Hahaha, lekker druk dagje dus.
Ook vrijdag was weer druk, maar dan op een andere manier. Ik begon met thuis werken, stapte om kwart over negen naar buiten om de tram richting Centraal te halen en ging vervolgens weer naar Amsterdam. In de trein schreef ik mijn Sinterklaas gedicht en in Amsterdam had ik een afspraak met mijn mediabureau. Na die afspraak ging ik met Danique, Emma en Esmée snel naar McDonalds voor een lunch met McKroket, om vervolgens weer met de trein richting Den Haag te gaan. Daar weer gewerkt en om 17.15u met mijn broertje naar mijn ouders voor de Sinterklaasviering bij mijn ouders. Het was natuurlijk weer super gezellig, maar het was ook alweer veel te snel 23.00u, wat betekende dat ik rijp was voor mijn huis/bed.
Zaterdagochtend begon ik al vroeg met een lekker stuk hardlopen, daarna kroop ik achter mijn iMac, werkte ik voor Metro en schreef ik een aantal blogs. ’s Avonds ging ik met mijn moeder en zusje naar Gooische Vrouwen 2. Hele fijne film, maar het maakt de heimwee naar de sneeuw niet minder. Wisten jullie trouwens dat ik de cast van Gooische Vrouwen was tegengekomen op het vliegveld van Innsbruck afgelopen maart, toen ze terug gingen na de opnames in Oostenrijk? Heel cool ja.
Gisteren had ik een erg lange to-do-list, terwijl ik eigenlijk een dagje vrij had willen zijn. Maar dat was even niet mogelijk, geeft ook niet, want om 18.00u had ik mijn To-Do-List af en voelde ik me ZEER voldaan. En hoe lekker is het om de week met een iets kortere T0-Do-List te beginnen. Zeker omdat ik deze week ook weer twee dagen kwijt ben omdat ik een nachtje naar Londen ga voor Vodafone! Ik heb niets te klagen.
HAPPY MONDAY!
Liefs,
Annemerel
Hilarisch dat er ineens kruidnoten in je hondenpoepschoen zaten! Die persoon kent je wel heel goed in ieder geval. Ik ben erg benieuwd naar het interview.
Wat een drukke week weer zeg. Maar wel heel tof dat je via Vodafone naar Londen mag komende week!
Leuke diary weer, best lekker die persreizen zo allemaal kort na elkaar ;)! De buurman/vrouw met pepernoten is wel echt een grappenmaker! ben benieuwd of je er ooit achter komt wie het dan was..
Toffe week! Ondanks dat je niet meer in de sneeuw zat :) en wat lief, van die pepernoten!
Haha, leuke verrassing in je schoen! :-) Drukke week weer, phew.
Leuke dairy en wat was Gooische Vrouwen weer goed he? Wat cool dat je de cast tegenkwam eerder dit jaar!
Wauw, naar Londen? Hoé cool! Heel veel plezier alvast :)
Ook nog eens naar Londen, lekker joh! :) Geniet ervan!
Haha, ik hou van je dagboeken. Zo lekker druk, en maar door en maar door. Liefde voor de Zwarte Piet die je pepernoten gaf!
De manier waarop je schrijft is vaak te grappig vooral hier in dit stuk over de cast van Gooische vrouwen.. “Heel cool ja.”
Lachkick!
Lekker London BABYYYYYY
Leuke diary weer! Super leuk om steeds te lezen
Wauw, wat gaaf! Even langs Londen!
Lijkt me echt zo gek als je ouders weg gaat uit het huis waar je bent opgegroeid. Ik kan me voorstellen dat je daar nog zoveel mogelijk probeert te zijn!
Heel mooi die zwart/wit foto’s!
Ben echt benieuwd naar Gooische vrouwen!
Wat een leuke, maar drukke week heb je gehad zeg! Alvast veel plezier in London!
xoxo
Misschien zijn de kruidnoten wel van je luidruchtige buurman! ;-)
Hahaha kruidnoten in je poepschoenen :D… Humor!
Wauw, drukke maar leuke week. Ik kijk trouwens nergens meer van op als jij weer naar het buitenland gaat. Oké, misschien wel als je een halfjaar gaat werken in Afrika.
Haha wat heerlijk van die pepernoten! Toen ik vorige week mijn schoenen even buiten had laten staan omdat ik in de poep had gestaan kwam ik terug om te ontdekken dat er ook nog een vogel op gepoept had.. Dan zijn pepernoten een leukere verrassing ;)
Zo leuk allemaal!
Ik maak altijd to-do lists en kan vervolgens maar de helft afstrepen. Ik ben een lui mens ;(
Haha, wel een leuke verrassing om pepernoten in je (poep)schoen te krijgen! :D
Ik vind het zo bewonderenswaardig hoe veel jij uit een week haalt!
Misschien eens een second opinion aanvragen bij een endodontoloog voor die kies van je? Misschien ziet je tandarts steeds een kanaal over het hoofd, waardoor je ontsteking niet verdwijnt..
Leuke foto’s!
Ik ben het met Yvon eens!
Ik heb ook een wortelkanaalbehandeling gehad drie jaar geleden en wat ik nog heel goed weet is dat ze echt de hele zenuw eruit slopen. Een ontstekig aan die zenuw zou dus helemaal niet kunnen! Of ze kunnen net niet bij het uiterste puntje komen, maar dan zou je een wortelpuntbehandeling bij de kaakchirurg moeten krijgen..
Echt superfijn dit soort grapjes. Succes!
Zoo wat een week weer, lekker bezig! ooh ik ben ontzettend benieuwd naar Gooische vrouwen, staat al gepland!!!