DIARY: 166

De week na een wintersportvakantie is nooit mijn favoriet. Er is echt maar één soort vakantie waar ik een klein (soms groot) dipje van krijg; de wintersport. New York, een paar weken Italië, weekendjes Parijs.. ik vind het allemaal fantastisch, maar na een wintersport heb ik altijd een beetje buikpijn. Maar ik ben er inmiddels aan gewend.. Ik stond er alleen niet zo bij stil toen ik aan het begin van het jaar schreef ‘dat ik dit jaar zo vaak mogelijk op wintersport wilde’ dat dat dan ook betekent dat ik iedere keer weer die dip te verwerken krijg. Ba-len. Goed, gelukkig waren er deze week genoeg leuke dingen om me over dit dipje heen te helpen.

Maandag
Maar eerst was het maandag – officieel – Blue Monday. Ik verdreef de dip met een heerlijke badjas, heel veel schrijven en een uurtje hardlopen met een blauwe hemel. Aan het eind van de dag voelde ik me gelukkig al een stuk minder rot dan aan het begin van de dag.

Dinsdag
Er stond dinsdag eerst een date met mijn fysio op het programma. Die moest ik gaan vertellen dat ik – tegen zijn advies in – toch ben gaan hardlopen op wintersport. Oeps. Gelukkig was ‘ie niet boos en mag ik op rustig tempo blijven rennen. Natuurlijk overtrad ik ’s middags ook al meteen die regel, toen ik een assessment run bij Nike had. Mijn idee was om gewoon rustig te gaan lopen, maar toen het startschot klonk kon ik me toch niet inhouden. Ik probeerde mezelf nog af te remmen door foto’s te maken en snapchats te versturen, maar uiteindelijk liep ik die drie kilometer toch harder dan gepland, met een gemiddelde van 4’30. Oeps. Na de run werd ik hard onder handen genomen door een fysio die mijn bovenste peesplaat probeerde los te krijgen (de boosdoener van mijn pijnlijke knie) en ’s avonds had ik een workshop met Rens Kroes.

Woensdag
Omdat het allemaal wat langer duurde dan gepland en ik op woensdag ook weer in Amsterdam moest zijn, besloot ik dinsdagavond bij Francien te blijven slapen. Zo blij dat die weer in het land is! We besloten eerst samen te ontbijten bij Mech, waar we wat business-dingetjes bespraken. Vervolgens werd ik geinterviewd door twee studenten van de Universiteit van Amsterdam en ik sloot mijn ochtend bij Mech af met Steijn van de Nederlandse startup Fitmo, ik interviewde hem voor Metro!

Daarna snel door naar Puma, waar ik een meeting had over een lezing die ik ga geven tijdens een Sale meeting van Puma Benelux+UK (no pressure), daarna schoof Esmée ook aan en bespraken we een blogsamenwerking. Yes, afgelopen woensdag had ik véél zakelijke besprekingen ;-). Vervolgens door naar de Velthuiskliniek om de nieuwe kliniek in Amsterdam te bekijken. Toen ik rond 19.00u thuis kwam was ik doodmoe en zocht ik vrijwel meteen mijn bed op.

Donderdag
De dag erna ging ik mijn ruit laten vervangen bij Autotaalglas, helaas liep dat iets anders dan gepland. Ik wist namelijk niet dat ik camera’s op mijn voorruit had zitten (die zitten er blijkbaar om mijn auto af te laten remmen wanneer ik te dicht op mijn voorganger zit?!) en er moest dus een andere ruit besteld worden. Vandaag mag ik terug voor poging nummer twee! De rest van de dag werkte ik samen met mijn zusje vanuit bed. Ik was niet zo productief als ik had willen zijn, maar hé dat soort dagen heb je ook.

Vrijdag
Op vrijdag zat ik alweer om half acht in de auto richting Roosendaal. Dit keer een keer helemaal geen file en dus was ik binnen het uur op de plek van bestemming. Aan het eind van de dag waren Claire en ik als enige op de redactie over en besloten we van de gelegenheid gebruik te maken om een kleine dansparty te houden. Het resultaat vind je op Instagram ;-). Maar toen ook Claire weg ging was ik helemaal alleen en toen viel ook nog eens het internet uit, haha. Gelukkig kwam Marloes snel te hulp en we besloten nog even in Roosendaal in te gaan voor een drankje (één, ik moest nog rijden!) en wat eten. We hadden een HELEBOEL te bespreken. Voordeel dat ik pas om 22.00u in de auto zat? Ook op de terugweg had ik geen file.

Zaterdag
Mijn weekend begon ik met een duurloop van 13 kilometer. Normaal zou ik 13 kilometer geen duurloop noemen, maar ik moet nu voorzichtig zijn en 13 kilometer is dan ook een heel eind voor mij op dit moment. Gelukkig heb ik nog zes weken tot de CPC! Rond het middaguur kwam mijn zusje en die is de rest van de dag niet meer weg gegaan. We hebben samen gewerkt, ze heeft mijn huis opgeruimd (lief!) ze heeft meerdere malen voor me gekookt (lief!) ze heeft boodschappen gedaan (omg!), ze masseerde mijn nek (heel fijn!) en bleef ’s avonds gezellig slapen…

Zondag
Zodat ik me zondag lekker weer in de watten kon laten leggen. Ik weet echt niet waar ik dit aan te danken heb, waarschijnlijk heb ik gewoon een héél lief en zorgzaam zusje. Ik kan hier écht wel aan wennen… heb haar al uitgenodigd hier te komen wonen, maar volgens mij blijft ze toch liever in Leiden, helaas… Ik sloot de dag af bij mijn ouders waar we met zijn allen genoten van een heerlijk zondagsmaal.

Deze week wordt weer lekker druk, normaal gebruik ik het weekend ook om te werken (ik neem me vaak voor een dag vrij te nemen, maar uiteindelijk lukt het me vaak toch niet), deze week móet ik wel, want aanstaande zaterdag vertrek ik voor een paar dagen naar Livigno, om te skiën. Mijn eerste keer skiën buiten Oostenrijk, ben benieuwd of ik daar ook zo’n wintersportdip van krijg ;-).

Liefs,
Annemerel