ROSIE’S RUNNING DIARY: #2

 photo RecentlyUpdated3.jpg

De afgelopen twee weken ben ik blijven hardlopen, vijf keer om precies te zijn. Het liefst had ik natuurlijk vaker gerend en qua tijd zou me dat ook wel lukken, maar mijn lichaam is het daar helaas niet altijd mee eens…

Maandag 2/2
Mijn ouders zijn pas verhuisd zoals jullie waarschijnlijk al weten en ik ken het hier echt nog totaal niet. Ik had (dacht ik) een leuke route naar een parkje uitgezocht, maar ik denk dat ik uiteindelijk net zoveel tijd voor stoplichten staan wachten als dat ik aan het rennen was. Het parkje was leuk, maar nog geen halve kilometer groot. Daarnaast zou je denken dat je snelheid wel in orde zal zijn als je zo veel voor een stoplicht staat te wachten, maar ook dat viel heel erg tegen. Nee, deze route was totaal niet voor herhaling vatbaar.

Vrijdag 6/2
Helaas had ik maandagavond een iets te leuk feestje en kon ik niet stoppen met springen en dansen voor de rest van de nacht, met als gevolg nogal pijnlijke schenen. Vrijdag ging ik daarom maar mee naar de fysio met Anne. Ik mocht rustig korte afstanden blijven rennen en moest m’n kuitspieren gaan trainen. ’s Middags was het meteen tijd om te gaan rennen, helaas viel m’n mobiel halverwege uit waardoor ik geen idee had hoe ver en hoe snel ik had gelopen. Ik had weer wat geëxperimenteerd met mijn route, zo ontdekte ik vlak achter m’n ouders huis een leuk parkje dat ik wel vaker in m’n runs op zal nemen.

Zondag 8/2
M’n schenen voelden na vrijdag prima, maar ik besloot om toch maar maximaal 3,5K te gaan lopen, aangezien dit de afstand was die ik van de fysio mocht lopen. Omdat ik niet ver mag lopen en ik toch het idee wil hebben dat ik iets gedaan heb, ging mijn snelheid wel weer erg omhoog. Ik besloot om er een trail-achtige run van te maken (wat betekent dat ik voor meer dan 75% op onverharde/grind wegen liep). Blijkbaar had het kort geleden nog geregend, want het leek meer op hink stap sprong wat ik deed dan hardlopen. Het enige wat ik dacht was, IK WIL NIET DAT M’N SCHOENEN VIES WORDEN, maar dat was onmogelijk met deze modder. Nu lijkt het er tenminste op dat ik vaak en veel hardloop, want m’n schoenen zijn voor een groot deel niet meer mooi roze.

Vrijdag 13/2
Mijn lichaam houdt blijkbaar ook niet van hink stap sprong, aangezien ik zondagavond opeens mank liep en pijn in m’n knie had. Kan ik dan echt nooit blessurevrij blijven? De pijn werd steeds erger, terwijl ik niet ging hardlopen, dus besloot ik uit opstandigheid jegens mijn knie vrijdag maar te gaan hardlopen. Erger dan dit ging het toch niet worden. En hoewel ik bij wandelen de pijn bij elke stap voelde, verdween bij de eerste hardlooppas de pijn als sneeuw voor de zon. Ik zei toch dat het niet erger kon worden. Het weer was echt fantastisch en ik voelde me onoverwinnelijk. Mijn plan was weer om 3,5K te lopen, maar daar ging het veel te lekker voor. Uiteindelijk heb ik mezelf moeten dwingen om om te draaien en terug te lopen, waardoor ik uiteindelijk 4,5K liep. Nog steeds niet ver maar, ik kom er ooit wel.

Zondag 15/2
Vandaag was m’n laatste run van de afgelopen twee weken. Ja ik voel m’n schenen nog steeds, maar eigenlijk alleen met springen en de eerste kilometer tijdens het rennen. En het was alweer prachtig weer, geen reden dus om niet te rennen. Die freaking verkoudheid en algehele lamlendigheid merk je toch niks van tijdens het rennen. En dat klopte. De eerste kilometer is voor mij altijd het zwaarst, maar nadat ik die had gehad voelde ik me nog prima. Tijd dus om weer wat trail paadjes uit te proberen. Dit keer hoefde ik gelukkig maar een paar keer hink stap sprong te spelen. Zodra ik weer stukjes op asfalt liep, merkte ik dat ik weer een beetje bij kwam

Ik ben er trouwens achter gekomen dat ik rennen in Leidschendam veel fijner vind dan rennen in Leiden. Ik vind het heerlijk om nergens aan te hoeven denken en gewoon maar rechtdoor te lopen, terwijl ik in Leiden altijd met het verkeer rekening moet houden en er bijna nergens een groot stuk groen te vinden is. Afgelopen vrijdag was ik dus ook speciaal een middagje naar m’n ouders te gaan om hard te lopen (deels omdat ik mijn goede hardloopschoenen vergeten was mee naar Leiden te nemen).

Liefs,
Roosmarijn

Delen:

17 Reacties

  1. februari 15, 2015 / 17:40

    Nou, dat ziet er mooi opbouwend uit toch volgens mij! Gewoon zo blijven opbouwen. Voor je het weet loop je de marathon mee met zus. Asfalt loopt natuurlijk wel een stuk beter, maar door de modder betekent wel mooie omgeving :-)

  2. Rosemarijn
    februari 15, 2015 / 17:41

    Leuk om te lezen! En je hebt toch maar mooi wat kilometers gemaakt afgelopen weken :). Ik ben het met je eens qua Leiden, ik loop ook liever bij m’n moeder.. Maar ik ren wel minstens 1 x doordeweeks dus ben elke keer op zoek naar een fijne route. Tot nu toe niet gelukt, behalve langs de Singels vind ik t wel fijn (langs de UB), maar wel erg druk. Als ik een fijne route vind reageer ik wel weer! En als jij wat vind lees ik het vast in de volgende diary

  3. februari 15, 2015 / 17:44

    Super leuk om je vorderingen te lezen :D je bent echt vaak geweest deze weken vind ik!

  4. februari 15, 2015 / 17:52

    Ik herken wat je zegt. Ik woon pal naast de heide, dus gelukkig helemaal geen verkeer. Hoef met helemaal niets rekening te houden :D

  5. Ilse
    februari 15, 2015 / 17:59

    Toffe diary alleen flink balen van die blessures. Alleen je ziet al vooruitgang dus you can do it!

  6. Mams kim
    februari 15, 2015 / 18:02

    leuk stukje Roos,!!!! En je komt er wel luisteren naar je lichaam , in dit geval je benen. Fijne week!!!!

  7. Marijke
    februari 15, 2015 / 18:06

    He dit herken ik, hier woon ik om de hoek!
    Mijn vriend doet veel aan hardlopen en hij gaat graag naar Meijendel of een leuke en fijne route vanuit leidschendam is naar de Vlietlanden en terug. Je kan dan in het begin langs de vliet lopen.
    ik loop regelmatig in voorburg vanaf station mariahoeve langs het spoor. En vanuit daar kun je naar de Horsten lopen. Succes!

  8. februari 15, 2015 / 18:27

    Ik vind het echt knap van je dat je zoveel doorzettingsvermogen hebt! Kan je niet wat naar mij sturen? Liefs

  9. februari 15, 2015 / 18:29

    Dat had ik ook toen ik op kamers woonde, was helemaal niet fijn hardlopen. Ik woonde nog in het centrum ook. Maar 5 minuutjes fietsen en ik stond aan het begin van een fietspad dat doorliep op een dijk en vanwaar ik zo door de weilanden en dorpjes liep (met lange afstanden dan). Misschien kun je zo iets vinden!

  10. februari 15, 2015 / 18:43

    Ziet er fijn uit, die stukjes. Let wel op met die schenen he? Kenmerkend voor shin splints is dat ze meestal niet meer pijn doen na een stukje hardlopen. Dus niet te gek hard opbouwen, zou ik zeggen ;)

    (ervaringsdeskundige hier …)

  11. Floor
    februari 15, 2015 / 18:47

    Ik raak gewoon gemotiveerd om weer mijn hardloopschoenen te pakken, en te rennen!!

  12. Julia
    februari 15, 2015 / 19:05

    In Leiden vind ik het wel fijn om hard te lopen bij Cronesteyn. Dat is voor mij 10 minuutjes fietsen en dat is dan meteen m’n warming up :p Langs de Korte Vliet vind ik het ook wel fijn hardlopen, dat is voor mij op loopafstand. Maar verder loop ik ook liever bij mijn ouders omdat daar gewoon parken in de buurt zijn.

  13. februari 15, 2015 / 19:30

    Lopen in de stad is iets wat je leert waarderen… zodra je routes met weinig stoplichten hebt gevonden is het echt heerlijk! Ik loop nu al een tijdje in Amsterdam en vind het echt top! Maar soms reis ik ook af naar mijn ouders om nog een rondje in de polder te lopen :)

  14. februari 15, 2015 / 19:59

    Je schrijft aanstekelijk. Ook al heb ik geen liefde voor het lopen, ik krijg er wel zin in!

  15. Eva
    februari 15, 2015 / 21:59

    Leuk geschreven!
    Ik ben zelf ook studente in Leiden en loop heel vaak hard langs mooie routes. Ik raad je aan richting de Watertoren te rennen, en dan langs het water (de Vliet) kun je ook vervolgens Chronesteijn in. Trouwens, je kunt zelfs vanaf Leiden helemaal naar Leidschendam rennen langs de Vliet. Is een prachtige route! Dan kom je uit bij het sluisje :)

  16. februari 16, 2015 / 18:14

    Ik woon ook in Leiden en ik zie hier al een paar goede opties in de comments staan! Centrum is inderdaad niet echt lekker lopen (heb een hekel aan die hobbelige straatstenen), een rondje Singels doe ik echt nooit. Meestal loop ik “Langs de Korte Vliet” aan de ene kant heen en de andere kant weer terug, voor mij een prima rondje van nog geen 10km. Park Cronesteijn is ook wel leuk maar parkjes doe ik zelf nooit want dan heb ik het gevoel dat ik steeds hetzelfde pad loop… Of langs het Rijn- en Schiekanaal bij de Kanaalweg (lang fietspad!). En voor de langere afstanden over de Vlietweg naar Vietland (meer) en dan bij de brug over het water (bij de ijsbaan in Voorschoten) via Voorschoten (Leidseweg) weer terug naar Leiden. Het heeft bij mij ook heel lang geduurd voordat ik ‘ver weg’ durfde te gaan in deze omgeving, je bent niet echt bekend en dan is de drempel veel hoger…. :-) Zonde want Leiden is echt een leuke stad om hard te lopen!

  17. elisa
    februari 17, 2015 / 17:17

    Haha huh, ik woon zo vlakbij dat parkje grappig om jou daar te zien hardlopen