DEAR FRANCIEN: #5

 photo DSC_9648.jpg

Knappe Francien,

Afgelopen week zat ik in Oostenrijk, maar ondanks mijn tomeloze energie op de piste, was ik ’s avonds voor tien uur al in slaap. Ik heb denk ik iets te hard van de daken geschreeuwd dat ik in Oostenrijk wel een feestbeest ben, want dit keer werd ik in Oostenrijk getroffen door een ietwat hardnekkig verkoudheidje dat roet in het eten (de après ski) gooide. Om het goed te maken ging ik op zaterdagavond in Parijs wel ‘uit’.

Of nou ja, ‘uit’ kun je het bijna niet noemen. We bleven namelijk gewoon in het hotel, maar die hotelbar is toevallig wel een hotspot. Niet alleen voor gasten van het hotel, maar ook voor mensen uit de buurt. Moest goed komen, althans dat dachten Laura – mijn partner-in-crime – en ik. ’s Ochtends waren we naar Parijs gereden, de rest van de dag hadden we door de stad geslenterd en we hadden net heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant, waar we naast antipasti en pizza ook genoeg Aperol Spritz hadden weggewerkt.

Toen we om 22.15u in het hotel aankwamen hebben we er welgeteld drie kwartier over gedaan om ons klaar te maken voor onze avond ‘uit’. Nieuw laagje make-up (van door een stad slenteren gaat je gezicht er niet beter uitzien), nieuwe outfit, ‘iets met dat haar’ en dat alles onder het genot van mijn ‘no shame in my game’ afspeellijst. Natuurlijk moesten er tussendoor ook de nodige selfies en videos gemaakt worden, die allemaal via snapchat verstuurd werden. De grannies gingen dit keer écht uit.

Je kunt waarschijnlijk al aan mijn toon aflezen dat de avond een beetje een deceptie was. Ja… dat was het echt. Toen we onszelf in de spiegel in de lift bekeken waren we redelijk tevreden.. Dit moest een mooie avond worden. Toen we beneden kwamen liepen we zelfverzekerd naar de bar, waar we twee cocktails wilden bestellen. Maar bij de bar was het druk.. En je zou denken dat twee lange blonde meiden (we staken boven iedereen uit, mannen en vrouwen) wel de aandacht van zo’n barman zouden krijgen, maar niets bleek minder waar. Het duurde twintig minuten voordat we onze bestelling door konden geven.

Volgende deceptie.. de mojito waar ik me zo op verheugd had was smakeloos. Ze waren sowieso de suiker vergeten.. en de limoen.. het leek wel gewoon rum met een beetje spuitwater. Maar goed, mocht de pret niet drukken want we waren uit en we dansten en mijn volgende drankje werd gewoon iets anders.

Maar de muziek was stom (fout en Frans, niet als in Francien, maar als in FRANS de taal…), de mensen waren stom (alle mannen waren kleiner dan ik), ik had sjans van een 60-jarige man (en ik kwam er maar niet vanaf en hij wilde mijn nummer en MAN wat dacht die vent?), ik kon Laura niet verstaan (door die pokken muziek), het was druk en iedereen stootte tegen me aan alsof ze door me heen konden lopen (hallo, nogmaals, ik ben lang… zie je me niet staan dan?) en toen ik een tweede drankje wilde bestellen en het weer zo ontzettend lang duurde was ik er klaar mee.

“Laura, zullen we anders gewoon naar boven gaan en een film kijken?”. Laura keek me dankbaar aan en nog voordat de klok twaalf uur sloeg lagen wij in bed met een comedy. En zoals het echte grannies betaamd vielen we halverwege in slaap om een uur later wakker te worden met de aftiteling in beeld…

Frans, wanneer gaan wij de bloemetjes buiten zetten? Misschien weet jij wél waar we moeten zijn op zaterdagavond. Ik weet het klaarblijkelijk niet. En ik moet je ook nog bedanken voor de inspirerende woorden van vorige week! Je hebt helemaal gelijk, als hij jou niet accepteert wie je bent, dan is hij jou niet waard. Er is iemand die verliefd op ons wordt om wie wij zijn. Iemand waarbij we ons niet anders voor hoeven te doen dan we zijn… Misschien vinden we hem vandaag niet, misschien zelfs het komende jaar niet. Maar halleluja, zijn we eigenlijk niet gewoon druk genoeg om onszelf te vermaken? Ja, het is leuk om je leven met iemand anders te delen, maar tot die tijd vermaak ik me ook prima met mezelf en de mensen die op dit moment al in mijn leven zijn. Mijn familie, mijn vriendinnen… Het komt wel een keer.. Het komt wel goed met ons.

Liefs,
Annemerel

Delen:

17 Reacties

  1. maart 5, 2015 / 17:25

    Hahahaha, liefde voor Franse chansons, maar niet in de bar of kroeg inderdaad :’)

  2. maart 5, 2015 / 17:30

    Omg ja dat klinkt als een deceptie haha. Achja, volgende keer beter :D

  3. maart 5, 2015 / 18:08

    Haha ah, ik herken dit helemaal! Lekker opgetut en met zo veel zin een avond uit willen gaan en dan eindigen voor 00:00 uur in bed. Bummer!

  4. maart 5, 2015 / 18:59

    Zo jammer dat het avondje uit zo tegenviel! Leuk geschreven!

  5. maart 5, 2015 / 19:11

    Super leuk geschreven :) Het klinkt inderdaad niet als dé plek waar je de perfecte zaterdagavond kunt beleven, maar de volgende keer gewoon beter, toch? En er is ook helemaal niets mis met gewoon lekker in bed chillen met een film of boek!

  6. Femke
    maart 5, 2015 / 19:58

    Haha, geweldig geschreven!! Sjans met een 60 jarige man, het moet niet gekker worden! Maar 1 vraagje.. hoe lang zijn jullie dan dat jullie boven iedereen uitkwamen? Ik moet wel zeggen dat mensen in Parijs niet super groot zijn nee ;-)!

  7. maart 5, 2015 / 20:03

    Wat leuk geschreven weer! Wel balen dat het avondje uit zo tegenviel..

  8. Lieske
    maart 5, 2015 / 20:04

    please, kun je hier nog een tijdje mee doorgaan, met deze artikelen. Ze vrolijken me zo op en geven me hoop dat alles hier ook weer goed komt. Heeerlijke artikelen om te lezen, en zo mee eens, ik kijk ook liever een filmpje dan dat ik aan een bar met slechte muziek hang

  9. maart 5, 2015 / 20:05

    Haha fantastisch geschreven! En ook erg herkenbaar.

    Zeg.. als jullie in Amsterdam dé plek vinden waar je op zaterdagavond leuke mannen kunt versieren, wil je dat dan als-je-blieft met me delen? Dat kan ik wel gebruiken.

  10. maart 5, 2015 / 20:26

    Wat schrijf je dit toch ontzettend leuk! Well done…

  11. maart 5, 2015 / 21:22

    Haha geweldig geschreven. Het komt zeker weten goed met jullie! Herkenbaar dat je zoveel zin hebt in een avondje uit, en dat het dan ontzettend tegenvalt :-)

  12. A.
    maart 5, 2015 / 22:35

    “En je zou denken dat twee lange blonde meiden (we staken boven iedereen uit, mannen en vrouwen) wel de aandacht van zo’n barman zouden krijgen, maar niets bleek minder waar. Het duurde twintig minuten voordat we onze bestelling door konden geven.”

    Schaam je! :-) Alsof je als lange blonde meid een voorkeursbehandeling mag eisen….

    Jullie zaten gewoon op de verkeerde hotspot en hadden niet in dat hotel moeten blijven.. Overal in Parijs liggen krantjes waarin de leukste concerten en clubs staan. Maar er is ook niks mis met lekker film kijken op je kamer.

    • Annemerel
      Auteur
      maart 6, 2015 / 08:38

      Het ging niet om een voorkeursbehandeling, het ging om het feit dat we zeker niet ‘niet opvielen’ en ik hoef geen voorkeursbehandeling, maar ik wil wel graag geholpen worden.

  13. maart 6, 2015 / 07:40

    Hahaha, wat schrijf je toch ontzettend leuk!

  14. Ilse
    maart 6, 2015 / 07:59

    Het is echt balen als je dan eindelijk een keer op stap gaat en dat dan je avond verpest word. En haha, sjans met een man van 60!

  15. maart 6, 2015 / 10:23

    Heel herkenbaar en daarom is het juist leuk om te lezen!

  16. Gerjanne
    maart 6, 2015 / 11:23

    Haha, dat is altijd zo. Heb je ontzettend zin in een feestje, dan valt het tegen. Heb je juist minder zin, dan valt het altijd 100% mee en is het soms best party ever! Komt wel goed met jullie :)