Ik had geen zin in mijn hardloopwedstrijd gisteren. En daar had ik meerdere redenen voor… Wat ik ook weer geleerd heb, dat je zonder motivatie niet erg ver komt. Zeker niet als het niet vanzelf gaat.
Roos kon niet lopen. Sinds We Run Amsterdam loopt ze moeilijk, ze loopt inmiddels bij een fysio (Fysiomed in Amsterdam) en er mankeert van alles. Haar rug staat scheef, haar bekken staan scheef, daardoor gaat ze compenseren, heeft ze last van haar heup en haar schenen. Ze mocht gisteren wel lopen, maar erg verstandig was het niet. Als het dan ook nog eens regent, dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt. Omdat Roos niet meedoet was het 1. een stuk minder gezellig en 2. ik kon haar niet naar een mooie tijd pacen.
Mijn vader liep wel, maar die heeft een bloedhekel aan zich aanpassen aan een tempo van iemand anders, dus die mocht ik niet pacen. Dat betekende dus dat ik voor een PR moest gaan, eigenlijk. Want ja, waarom loop je anders een 10K wedstrijd. In de regen. Maar daar had ik dus geen zin in, voluit gaan. Ik had gewoon geen zin om stuk te gaan. Ik heb twee weken geleden alles gegeven tijdens We Run Amsterdam en rende een PR, de kans dat ik dat PR zou verbeteren was erg klein. Ik had geen zin om mezelf stuk te lopen en dan een halve minuut of een minuut langzamer te zijn. Dat kun je zo hebben, toch?
Daarnaast was het weerbericht nou ook niet zo dat ik dacht ‘yes, heb er zin in!’. Regen en wind, niet mijn grootste vrienden, zeker niet tijdens het hardlopen. Wind vind ik sowieso afschuwelijk, regen kan ik best lekker vinden. Ik vind regendruppels op mijn lichaam voelen tijdens het rennen namelijk best wel lekker, maar niet als het zo hard regent dat je binnen no-time een verzopen katje bent. Ik stond nog niet eens in mijn startvak of ik was al verzopen door de regen. Mijn regenjasje hield ik lekker aan, werd mijn borst tenminste niet nat.
Dacht ik. Want na een kilometer rennen had ik het zo heet in mijn jasje dat ik op een heel andere manier nat werd onder mijn jasje. Ik stond absoluut niet vooraan en verloor dus de eerste kilometers veel energie aan het ontwijken van mensen voor me, ik zal maar gelijk vertellen… later in de wedstrijd moesten de mensen achter mij veel energie verspillen aan het ontwijken van mij.
Want bij vijf kilometer ging gewoon het licht uit. Ik liep niet snel genoeg voor een PR (bij lange na niet), ik moest happen naar adem, ik was moe, ik had pijn en ik vroeg me echt af, waarom doe ik dit? Dus nam ik bij het vijf kilometerpunt een bekertje water aan en ging ik wandelen, naar het zes kilometer punt. Bij het zes kilometerpunt dacht ik, waar ben ik in vredesnaam mee bezig Annemerel het is maar een tien kilometer, doe gewoon normaal en ga weer rennen en uiteindelijk wist ik toch nog onder de 50 minuten te finishen (volgens mijn Nike App dan, ik heb nog niet de moeite genomen om mijn officiele tijd te checken, geeft wel aan hoe ik er mee bezig was, toch?).
Goed, uiteindelijk heb ik wel OK gelopen, een lekkere 10K training, maar meer ook niet. Anders was ik waarschijnlijk niet gaan rennen, dus wat dat betreft was die wedstrijd hartstikke fijn. Het lag ook niet aan het parcours, dat was redelijk snel en ging voor een groot gedeelte door het Haagse Bos en langs Huis den Bosch, mooie route dus. Maar ik voelde het gewoon niet. Er stonden amper mensen langs de kant (ik zou ook niet in de regen gaan aanmoedigen), het liep niet lekker.
Ik weet precies waar het allemaal fout ging:
– Die detox heeft mijn energielevel denk ik toch wel aangetast. Hoewel ik super veel energie had voor de wedstrijd, was het voor hardlopen toch misschien beter geweest als ik geen detox had gedaan.
– Ik had er geen zin in, motivatie ontbrak.
– Het regende en waaide, daar word ik nooit gelukkig van.
– Eigenlijk had ik mijn doel twee weken geleden al behaald op de tien kilometer en ik had nog geen mooi nieuw doel, laat staan dat ik daar voor getraind had.
– Het was twee weken geleden tijdens We Run Amsterdam zo leuk, dat er niets was dat aan dat kan tippen, een wedstrijd na zo’n wedstrijd is altijd lastig te evenaren.
Ach ja, we hebben het overleefd, ik heb tien kilometer gerend, mijn vader rende een ‘officieel’ PR (53.20) en dit hebben we ook weer een keer meegemaakt, een wedstrijd in de zeikregen. Ik heb weer wat lesjes voor de volgende keer geleerd (zie de vijf punten hierboven) en ik ben in totaal nog niet eens twee uur van huis weg geweest. We gingen met de tram naar de start, liepen de wedstrijd, liepen weer naar de tram en waren binnen twee uur thuis. Het had ook niet langer moeten duren, anders was ik helemaal verkleumd geweest (we hadden dus ook geen handdoeken of droge/extra kleding meegenomen).
Wedstrijden kunnen niet altijd fantastisch gaan. Dat hoeft ook niet, want als het altijd alleen maar ‘yeah yeah yeah’ is, dan kun je op een gegeven moment ook niet meer genieten. Dan wordt het allemaal ‘normaal’. De volgende keer kan het eigenlijk alleen maar beter gaan ;-).
Heb jij wel eens een wedstrijd gelopen waar je niet zo tevreden over was, om wat voor reden dan ook?
Liefs,
Annemerel
Een wedstrijd in de regen kan eigenlijk al niet leuk zijn, toch?! Tenzij er inderdaad veel publiek is, het gezellig is én je een goede wedstrijd loopt!
Volgende keer is het vast beter én leuker ;-)
Ik heb m ook gelopen! Met als bedoeling hem rustig te lopen alleen na 2 km verveelde ik me en heb ik het op een lopen gezet met als resultaat mijn 2nd best ;) ongeveer dezelfde tijd als jij! Ik vond het echt een hele leuke loop al kan ik niet echt uitleggen waarom, die klinkers in het bos waren wel naar en glad, daar was ik op een gegeven moment echt klaar mee!
Ik liep gisteren ook en de regen was inderdaad niet echt een sfeermaker. De gehele wedstrijd had ik het gevoel dat het voor geen meter ging omdat ik pijn had, maar eenmaal over de finish bleek ik nipt een PR te hebben gelopen… Maar een wedstrijd in de regen blijft gewoon een stuk minder.
Ik heb gister ook de Royal Ten gelopen! Maar dan 5 km. Ook geen pr, het liep totaal niet lekker. Wel een fijn parcour, maar ook ik had niet veel motivatie. Het was dat ik met mijn vriend mee ging haha. Veel mensen langs de kant was er inderdaad ook niet. Ik heb er maar een mooie training van gemaakt. Een mooi route was het zeker!
Ik heb hem gister ook gelopen, had natuurlijk ook weinig zin door het weer en was ook al doorweekt voor ik in het startvak stond. Ik vond dat het goed georganiseerd was (veel toiletten en toiletpapier, tenten om je tas in achter te laten en enigszins breed parcours). Ook vond ik het ook erg leuk om de toppers aan de andere kant van het parcours te zien, dit was een fijne afleiding van de zorgen of m’n mascara niet ontzettend uitliep (k had de hoop dat het droog zou worden…).
Uiteindelijk heb ik hem in 54.32 gelopen, een dik pr, dus ben heel tevreden!
Hopelijk loop je je volgende loop een stuk fijner dan gisteren en succes met de eerste trainingen voor Berlijn!
Ach, volgens mij is het al heel wat dat je ‘m überhaupt hebt gelopen! De omstandigheden waren (in allerlei opzichten) niet bepaald ideaal, dus ik vind dat je het goed hebt gedaan. Eindeloze positieve ik ook, sorry!
Wel balen dat Roos allerlei klachten heeft! Hopelijk kan de fysio wat voor haar doen. :-)
Liefs
Met deze weersomstandigheden ligt het ook niet alleen aan jezelf dat het geen fantastische wedstrijd was. Volgens mij snapt iedereen wel waarom je er niet echt zin in had, maar dan is het inderdaad ‘gewoon’ een 10KM trainig (alleen stom dat er zoveel mensen voor je voeten lopen en je niet zelf de afstand en het tijdstip kan bepalen, maar dat vergeten we voor het gemak dan gewoon even haha). En in elk geval goed dat je jezelf er wel heen en doorheen hebt weten te slepen!
Ja zowel schoorl als We run Amsterdam waren voor mij k*t wedstrijden qua motivatie.. maar van die wedstrijden leer je wel ontzettend veel!
Jammer dat het niet zo goed ging.. Maar laat je niet demotiveren! Gewoon de volgende keer weer oppakken :)
Bijna twee jaar geleden liep ik mijn eerste wedstrijd, een 5k run (de Color Run). Ik vond het niet geweldig. Ik moest heel veel mensen ontwijken steeds en toen ik voorbij de 2k was moest ik heel af en toe een stukje wandelen. Had niet voldoende getraind van te voren, dus dat was mijn straf. Inmiddels ben ik weer begonnen met hardlopen en wil ik weer een doel hebben. Ga dus maar eens kijken naar een nieuwe wedstrijd om te lopen. Iedereen zegt dat als je een doel hebt, je vaker ervoor wilt trainen en het dus ook zult volhouden. Tot nu toe was mijn doel steeds binnen 30min 5k lopen. Dat heb ik vorig jaar bijna bereikt (op 2 min na). Hoogste tijd om weer hard te werken aan dat doel…. work in progress :)
Knap dat je toch door bent gegaan! Ik liep gisteren ochtend les 19 met Evy. Nog steeds pijnvrij (*klopt het af) na elke keer met shin splints op de bank te hebben gezeten. Mijn eerste wedstrijd moet nog komen. In september zijn er een heleboel, maar ik had gehoopt dat er eerder nog een leuke was.
Ben nkg steeds nlij met de dag dat ik jou op eem advertentie zag staan in een meidenblad. Als je me 1 jaar geleden had verteld dat ik voor de lol zou hardlopen had ik je vierkant uitgelachen! Ook de verhalen dat het minder gaan vind ik fijn om te lezen, dat is een stuk herkenning. Ookal heb ik het soms bij veeeeeel kortere afstanden.
Ik heb nog nooit een wedstrijd gelopen, maar vind het wel lekker om zelf gewoon te lopen. Ik vind een beetje wind vaak wel fijn, maar zo’n flinke loeiwind zoals de laatste tijd vind ik echt helemaal niks. Een beetje miezer en lichte regen vind ik ook altijd wel lekker, maar als het met bakken uit de lucht komt vind ik het toch niet meer zo fijn!
Zoals je al zegt, kan het niet altijd vlot gaan. Soms heb je gewoon van die dagen dat je denkt van pfff. Volgende wedstrijd heb je er hopelijk weer meer zin in!
Tijdens de Marikenloop vorig jaar was een drama, veel te heet, ik kan echt niet rennen boven de 16 graden eigenlijk. Was maar 5km maar het leken er wel 42. Fijn vooruitzicht voor de komende dagen.
Wind is inderdaad vaak vreselijk behalve als het warm weer is want dan vind ik het wel afkoelend en ik snap dat je geen zin hebt in een wedstrijd met die regen..
Ik heb in mijn hele hardloophistorie nog maar 1 wedstrijd gelopen en die was erg fijn en ik loop hem zondag weer dus ben benieuwd!
Jammer dat het wat minder ging! Ik liep hem ook en de wind en regen waren inderdaad niet fijn. Ik zag je btw nog lopen in de verte;) Ik had overigens wel een pr (43:20), maar je kan ook niet altijd een pr halen natuurlijk. Hopelijk loop je de volgende keer fijner!
In dit verhaal kan ik me helemaal vinden. Leuk dat je ook schrijft wanneer het niet allemaal loopt als verwacht en je helemaal geen zin hebt.
Ik liep een week na de 10K in Amsterdam een 11K voor Think Pink in Kortrijk. Het hoogteprofiel van de run voorspelde niet veel goeds (op het hoogste punt van Kortrijk starten en finishen) dus de motivatie ontbrak ook bij mij.
Daarnaast maakte ik een domme beginnersfout (hoewel ik al even geen beginner meer ben…) om voor de wedstrijd niet te gaan plassen.
Na 7km was mijn blaas dan ook overvol en heb ik een dame langs het parcours aangesproken ‘of ik haar toilet even mocht gebruiken’.
Daarnaast heb ik nog nooit zo veel gewandeld tijdens een wedstrijd. Het speelde zelf even op in mijn hoofd om gewoon op te geven.
Toen ik uiteindelijk over de finish liep was ik echt kapot en had ik het even gehad met dat hardlopen.
Nu zijn we een week later en is de motivatie gelukkig helemaal terug. Zo’n wedstrijd wil ik niet meteen meer meemaken dus daar gaan we nu vollop voor trainen. Dus hoewel het een super slechte loop was, ik ben er sterker uitgekomen. Ik had het precies eens nodig dat het allemaal net niet goed ging om nu weer vollop gemotiveerd te zijn.
Ik hoop dat jij ook sterker uit je slechte loop bent gekomen! Want een slechte loop is toch nog altijd beter dan in de zetel te blijven zitten!
Nice hoe jij jezelf in één blogje van “bleh” naar “het was toch ergens goed voor” weet te praten :)
Wat een heerlijk stuk Annemerel. Ik begon al bijna te geloven dat het bij jou altijd allemaal perfect en geweldig ging, maar dit geeft mij echt moed. Dankjewel :) (en jezus wat knap dat je het gewoon gedaan hebt. Ik was dus echt thuis gebleven, dat weet ik zeker.)
Meh, it happens, het is geen ramp dat het eens wat minder ging. Als het weer tegensteekt wordt het sowieso al lastiger. En misschien was die detox dan inderdaad toch geen goed idee zo vlak voor een run.