DIARY: 01

Omdat ik mijn persoonlijke dagboek-updates toch wel een beetje mis en als ik jullie mailtjes en reacties moet geloven daar hetzelfde over denken, vanaf deze week een nieuwe wekelijks terugkerende blog, het dagboek.

Ik begon afgelopen week met een date met Denise / Ubbi. Ze had weer heel veel nieuwe spulletjes binnen gekregen, dus mocht ik mezelf weer even vergapen. We maakten samen foto’s voor verschillende outfitposts die jullie vast al op mijn blog gezien hebben. Jaja de zee liep leeg op de foto’s met de zee op de achtergrond, mijn excuses en ook die van Denise. Ik had het veel te druk met mezelf staande houden op die Killer Heels en Denise die eigenlijk niets meer dan de camera van haar iPhone gewend is moest ineens met mijn Nikon overweg. Die horizon, daar dachten we even niet aan. Haha.

Er was ook spontaan een steentje uit mijn YSL ring. Ik had hem niet laten vallen, naar mijn weten nergens tegen aan gestoten, maar helaas… toch een steentje van de aardbodem verdwenen. THANK GOD. Voor de Housekeeping bij Elzenduin, want die vond de mini tictac uiteindelijk in een klein richeltje van een wasbak. Okee…

Ik heb deze week ook eindelijk weer eens hardgelopen. Zo fijn! De herfst is echt mijn favoriete seizoen om hard te lopen. Hoewel ik het deze week eigenlijk nog net iets te warm vond om te lopen. Ik hou echt van die super FRISSE lucht, maar afgelopen week leek het wel SEPTember in plaats van NOVember.

Woensdag was mijn allereerste werkdag bij Girlscene en meteen een super goede! Ik ging samen met Hoofdredactrice Marjolein naar OPI en we zaten onder andere aan tafel met Mascha van Beautygloss, Debby van Beautyscene, Anna van NSMBL en Renée van I Love Fashion News. We aten gemarineerde zalm en een heerlijk roodbaarsje en ondertussen kregen we een prestentatie van OPI oprichtster Suzi Weiss Fischmann. Super cool! Ik weet nog wel toen ik een jaar of veertien was wilde ik OPI nagellak hebben (dat had ik in een Amerikaanse Reality Serie gezien) maar ik wist niet waar je dat kon kopen en iedereen verklaarde me voor gek omdat het zo duur was, maar ik moest en zou het hebben. Moet je kijken hoe groot OPI nu is in Nederland!

Maar ik ging deze week niet alleen naar OPI, ik had ook een interview met de jongens van Hot Chelle Rae, samen met Girlscene stagiaire Evi in het gebouw van Sony. Het was een super leuk en relaxt interview. De jongens begonnen net aan hun tournee, Nederland was de eerste stop, dus ze waren nog niet oververmoeid en hadden alle vragen nog geen 26.000 keer gehoord. Binnenkort staat het interview online op Girlscene!

Vrijdag werkte ik weer een dagje bij Elzenduin. Zoals jullie linksonder in mijn collage kunnen zien ben ik daar niet omgekomen van de honger. Na negen uur werken had ik een hele lading afwas verzameld. Lekkerste dat ik at? De chocoladetaart met koffiecrème! Ahhh, daar moet ik maar geen recept van krijgen, want die cupcakes die ik afgelopen week maakte waren lekker, maar die vielen dus in het niets in vergelijking met deze taart. Je weet wel zo’n taart waardoor je kippenvel door heel je lichaam krijgt als je er alleen al aan denkt! Vrijdagavond en een deel van de nacht spendeerde ik op de bank met een stuk of tien inspiratieboeken. Doel? Genoeg inspiratie om 20 weektips voor de Girlscene agenda bij elkaar te vinden. En met succes! Om 1.00u had ik er 22 en was het tijd voor mijn bed.

Dit weekend had ik echt weekend. Als in, geen specifieke werkverplichtingen. Maar uiteindelijk… zaterdag zat ik al om 9.30u achter mijn computer Julius Jaspers van Topchef te interviewen via de telefoon en ik verliet de computer niet voor 19.00u. Wat ik gedaan heb? Administratie bijgewerkt, blogs geschreven, nog meer interviews afgenomen, informatie verzameld. Je kent het wel. Aan het eind van de zaterdagmiddag had ik zondag ook al geen vrij meer, maar had ik een brainstorm voor een “nieuw te lanceren iets” staan. Het is maar goed dat ik geniet van mijn werk, anders zou ik toch een triest bestaan hebben. Maar zoals ik vrijdag al zei, werken voelt voor mij niet als werken, het voelt als leven en als ik ergens dankbaar voor ben, dan is het dat.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin