DIARY: 191

Maandag
Spannende dag vandaag, ik heb namelijk opnames voor een video van Aperol Spritz in Amsterdam. Maar eerst heb ik een interview voor Metro in Amsterdam-Zuid. Omdat je nooit weet hoe lang je over de reis Den Haag-Amsterdam doet zo ’s ochtends vroeg, ga ik maar een uur te vroeg van huis. Ik ben dan ook drie kwartier te vroeg op de locatie aanwezig, maar gebruik die tijd om wat te werken. Om half tien heb ik het interview, een uur later zoek ik mijn auto weer op om door te rijden naar de studio in Duivendrecht. Zo’n video opnemen is lastiger dan het lijkt, hoe vaak ik mijn tekst wel niet hebben mogen herhalen, haha. Het lijkt zo simpel, een video van anderhalve minuut, maar wacht maar tot je daar zelf staat ;-). Na een halve dag en een glas Aperol Spritz stap ik weer in de auto richting Den Haag.

Dinsdag
Dinsdag, wat deed ik dinsdag.. WAT deed ik dinsdag? Oja! Overdag was ik lekker aan het werk, mijn to-do-lijstje aan het afwerken en daar wilde ik dus tot een uurtje of 21.00u mee doorgaan, totdat ik gemaild werd door Runner’s World met de vraag of ik nog naar de uitreiking van de Runner’s World blog van het jaar verkiezing kwam. Oh ja shit, eigenlijk geen tijd… “maar we zouden het heel leuk vinden” Ok… daar zit een luchtje aan, laat ik toch maar gaan. Goed dat ik gegaan ben, want ik blijk samen met Laura runner-up te zijn geworden, achter GirlsLove2Run natuurlijk. Want eh ja… daar kun je niet echt omheen. Het is een super gezellige avond en stiekem wordt het later dan gepland, niet heel handig aangezien ik de dag erna een duurloop van 35 kilometer gepland heb.

Woensdag
Ik heb het de volgende ochtend dan ook erg zwaar als de wekker om half zeven gaat. Maar ja, Berlijn wacht op niemand zeg ik altijd maar. Anderhalf uur later sta ik in mijn hardloopkleding buiten. Het begin is een drama (dat hebben jullie al kunnen lezen en zullen jullie woensdag weer lezen), de laatste helft gaat een stuk beter, ook al zijn mijn benen aardig zwaar de laatste tien kilometer. Na mijn run race ik naar de Albert Heijn voor sushi, ik schrijf een blogje onder het genot van die sushi en rij vervolgens naar Kijkduin voor een lunch met mama en oma. Later die middag kruip ik weer achter mijn MacBook om nog even verder te gaan met mijn to-do-lijst om vervolgens bij mijn ouders aan de keukentafel te eindigen voor het eten. Heel handig en vooral gezellig, mijn familie die zo dichtbij woont.

Donderdag
Mijn laatste dagje voordat ik naar Oostenrijk vertrek en er moet nog VEEL gebeuren. Natuurlijk komt er juist op zo’n dag niet heel erg veel uit mijn handen. Ok… natuurlijk wel wat, maar ik ben niet de ninja die ik zou willen zijn, haha ninja, waarom zeg ik eigenlijk ninja? Maar als puntje dan eindelijk bij paaltje komt, doe ik de belangrijkste dingen gelukkig wel en kan ik om negen uur met een gerust hart naar bed. Wonder boven wonder val ik vrijwel meteen in slaap…

Vrijdag
Wat best wel goed uitkomt, want ik ben van plan om vroeg naar Oostenrijk te rijden. Maar zo vroeg als ik uiteindelijk in de auto zit stond niet op de planning. Ik werd wakker om half twee, lag om twee uur nog naar het plafond te staren en stapte uiteindelijk een half uur later maar gewoon in de auto. Ik rij toch liever ’s nachts omdat de kans op files dan aanzienlijk kleiner is. De reis verloopt voorspoedig en tien uur later ben ik op de plek van bestemming. Ik haal mijn tassen uit de auto, start mijn MacBook op en heb binnen tweeënhalf uur al meer gedaan dan ik de hele donderdag voor elkaar heb gekregen. Nog niet voor mijn boek, maar wel andere hele nuttige dingen.. zoals Metro, Metro Mode én Annemerel.com niet te vergeten. Ik zei toch dat ik op locatie veel beter werk.

Zaterdag
Ik word wakker en als ik naar buiten kijk zie ik dat er zich een moesson aan het voltrekken is. Shit. Ik wilde hardlopen. Ik draai me één keer om en besef dan dat dit in Berlijn straks ook kan gebeuren. Draai ik me dan ook nog een keer om? Ik ben nog geen honderd meter aan het lopen en ik ben al tot op het bot nat. Ik heb een jasje aan en dit houdt me heel eventjes droog, maar al snel trekt dat jasje het niet meer. Ik kan er eigenlijk wel om lachen. Na een extreem lange warme douche maak ik me klaar om naar de supermarkt te gaan. Ik zit hier in een appartement, dus ik kan gewoon koken.En dat is mooi, want ik heb nog wel wat recepten voor mijn boek die ik moet proberen. Een uur later kom ik de supermarkt uit, de supermarkt was zo groot dat het me even wat tijd kostte om alle ingrediënten te vinden. De rest van de dag spendeer ik in de keuken met het maken van caramel brownies en in bed met Netflix. Vandaag staat nog even niet in het teken van mijn boek… ik heb even ‘weekend’.

Zondag
Ook vandaag word ik wakker met regen. Het positieve is dat dit 1000 meter hoger sneeuw is. Maar ja, daar heb ik nu weinig aan. Na een rustige ochtend besluit ik toch nog even een kort stukje hard te lopen. Vier kilometer, 19 minuten en 20 seconden, kom ik ’thuis’. Na een warme douche besluit ik toch mijn ‘weekend’ principe maar even over boord te gooien. Ik begin met het herschrijven van het eerste hoofdstuk. Hierdoor loop ik één dag voor op mijn schema en stiekem kan ik daar HEEL erg van genieten. Dat maakt me zoveel relaxter. De rest van de avond spendeer ik weer met Netflix én schrijf ik dit blogje :-).

Deze week ga ik lekker knallen met mijn boek. En blijf ik lekker rennen. Niet te veel natuurlijk, want vanaf nu gaat het taperen beginnen. Mijn minst favoriete deel van marathontraining. Maar ja, het hoort erbij… over 20 dagen loop ik die marathon in Berlijn! Wohooo! Maar eerst nog even hiervan genieten!

Liefs,
Annemerel