Zoals beloofd rende ik afgelopen week minder. Vier keer om precies te zijn, met een totale afstand van 33,5 kilometer. Heel netjes, al zeg ik zelf…
Dinsdag (9K – 5’0)
Maandag nam ik een dagje vrij, nadat ik in het weekend drie keer gelopen had, was dat ook wel nodig. Ik had zin in een nieuwe route (ik was nog in Oostenrijk) en besloot de berg waar ik al de hele week tegen aankeek tijdens het schrijven, eens voor een deel op te gaan lopen. Een deel ja, want na twee kilometer rennen vond ik het wel genoeg. Ik kon niet meer, mijn benen voelden zo zwaar. Dat ik me niet aanstelde besefte ik wel toen ik naar beneden liep en ik mijn benen bijna niet meer bij kon houden omdat het zo steil naar beneden liep. Ik plakte er nog een rondje golfbaan achteraan en kwam uiteindelijk na negen kilometer weer thuis.
Woensdag (8K – 5’26)
Mijn laatste rondje in Oostenrijk liep ik samen met Kaat en haar man Daniël in Zell am See, acht kilometer op een voor mij relaxt tempo. Ik loop niet vaak meer op een ‘relaxt’ tempo, in mijn eentje heb ik er de rust niet voor. Maar stiekem voelt dat best lekker, soms denk ik dat ik op dat tempo wellicht twee marathons zou kunnen lopen. Is natuurlijk niet zo, maar als ik met 5’30 loop (en de omstandigheden zijn verder heel erg goed – niet te warm, vlak, ik heb nergens last van) dan kom ik in een soort van trance waarin ik het gevoel heb dat ik mijn hele leven door kan blijven lopen.
Vrijdag (4,5K – 4’49)
Mijn eerste Nederlandse rondje na twee weken. Een korte en een snelle, midden door de ochtendspits. Mijn koffiezetapparaat was (is) kapot dus ik vond het een mooie reden om naar Starbucks te rennen, maar niet voordat ik eerst een rondje Westbroekpark gedaan had. Na 4,5 kilometer liep ik langs Starbucks en de laatste kilometer ben ik met koffie in de hand naar huis gewandeld. Oostenrijk heeft heel veel mooie dingen, maar in Den Haag heb ik ook meer dan genoeg om gelukkig van te worden. Starbucks, mijn favoriete Franse bakker, sushi, mooie parken en het strand zijn slechts een aantal van die dingen die me erg gelukkig maken.
Zondag (12K – 4’56)
Zaterdag heb ik voor het eerst de Vredesloop in Den Haag vanaf de kant bekeken. Bijna had ik me nog ingeschreven toen ik ’s ochtends mijn vaders startnummer ophaalde, maar ik weet… als dat startschot gaat kan ik niet normaal doen en dan kom ik bij wijze van spreken na tien kilometer kotsend over de finish. Dat kan ik een week voor Berlijn niet gebruiken. Maar geloof me, aanmoedigen is ook een sport, zeker als je meerdere mensen wil zien en deze mensen op verschillende plekken wil zien. Uitdaging! Maar goed, zondag liep ik dus zelf. In de Marathon App van Berlijn staat een schema, ik heb dat niet gevolgd, maar nu zo voor de laatste week vind ik het wel een fijne houvast. Zondag moest ik zestig minuten lopen en de laatste twee kilometer moest ik met 5’00 lopen. Ik heb niet heel erg goed geluisterd, ik heb namelijk alle kilometers met 5’00 (of zelfs iets sneller) gelopen. Maar ik kwam wel netjes op de 60 minuten uit en ik liep dus in totaal twaalf kilometer.
En dan is het nu nog vier dagen tot de marathon. Zenuwachtig? Beetje. Maar dat komt vooral omdat iedereen zegt dat ik het zo goed ga doen! Kijk, heel leuk al dat vertrouwen, maar het maakt de druk voor mij alleen maar hoger. Alsjeblieft verwacht niet te veel van mij, want ik ben als de dood dat ik jullie verwachtingen niet waar kan maken.
Liefs,
Annemerel
Ik ben zo benieuwd naar de marathon!
Waar het om gaat is dat je zelf tevreden bent nadat je de marathon hebt gelopen. Wat wij ervan denken, is niet belangrijk! Toch weet ik zeker dat je het prima gaat doen (no pressure, haha)!
Als je zelf maar tevreden bent! Ik vind het sowieso knap!!
Geniet gewoon van het lopen in Berlijn. Zo’n marathon blijft een momentopname en je moet er inderdaad zelf tevreden mee zijn na afloop. Dat hoeft niet per se een PR of bepaalde tijd te zijn, dealen met de omstandigheden naar beste kunnen is ook succes. Niet teveel druk op jezelf leggen en gewoon lekker lopen! En je weet dat je een hele goede voorbereiding hebt gehad!
Wat je tijd ook mag zijn, geniet ervan en vooral veel plezier in Berlijn!
Ooh taperen is ook niet mijn sterkste kant, zo lastig! En de ruimte voor de twijfel die er dan ontstaat, ik ken het gevoel!
Gewoon je ding doen waar je weken mee bezig ben geweest! Berlijn is zo fantastisch, niet vergelijkbaar met NY, maar zeker een hele goede 2 plek voor mij! Heb beide marathons mogen lopen. Geniet er echt van!! Je bent al zover gekomen en hebt consequent getraind, niemand die je dat nog afpakt.
Volgens mij ben je toch echt zelf je grootste criticus! Ook al zou je hem in 6 uur lopen zou ik nog onder de indruk zijn. Terwijl je zelf volgens mij precies weet in hoe veel uren en minuten (en seconden) je hem wilt lopen. Ik geniet in ieder geval heel erg met je verhalen mee en ben heeel benieuwd hoe je hem in 4 dagen gaat lopen!
Maak je niet druk over de verwachtingen, doe het gewoon! En die rustige 5’30 is mijn snelle tempo, haha.
Goed dat je nu rustig aan doet. Nog een paar daegn, dan mag je ‘lekker’ gaan rennen!!
Ik wil er dan ook maar niet al te veel druk op leggen, maar .. ik ben oprecht heel erg benieuwd hoe je het gaat doen! Succes Annemerel!
Je loopt hem uiteindelijk voor jezelf! Ervan genieten is het belangrijkste!! Als het dan ook nog een mooie tijd is, is dat mooi meegenomen maar GENIET! :)
Je bent een topper. Doe je ding. Ik denk dat iedereen heel veel respect heeft voor wat jij doet welke tijd je dan ook neer gaat zetten. Dus zet hem op! Je kan het. Veel succes!
Ik heb gewoon zoveel respect voor jouw zelfdiscipline. Je bent altijd zo goed met voorbereidingen bezig voor marathons. Ik mocht willen dat ik dat ook kon. Je gaat het vast goed doen, niet bezig zijn met wat wij ervan denken. Gewoon gaan en knallen. Je weet dat je het kunt! Heel veel succes alvast toegewenst :)
De lat hoog leggen en altijd beter en meer willen is goed, maar vergeet ook niet te genieten eh!