DIARY: 205

Maandag
Ik word wakker met een redelijk lege agenda. Ik heb het hele weekend best wel hard gewerkt omdat ik misschien een paar dagen naar Oostenrijk zou gaan aan het eind van de week, maar dat gaat niet door. En zoals ik afgelopen week al besprak, als ik het niet zo druk heb, vind ik het heel lastig om mijn bed uit te komen. Je hoeft overigens geen medelijden met me te hebben dat ik deze week niet naar Oostenrijk ga hoor, ik ga gewoon volgende week, samen met Roos, naar Sölden. Zo zielig voor ons. Maar goed, terug naar mijn bed, waarin ik maandag graag de hele dag had willen liggen. Ik heb interview met een studente dus ik kom er wel uit, maar als ik thuis kom duik ik meteen mijn bed weer in, om er vervolgens niet echt meer uit te komen. Oeps. Totdat ik me bedenk dat ik wil hardlopen, dan loop ik ineens dertig kilometer. Ja, maandag was een beetje een vreemde dag. Maandag was ik zelf een beetje vreemd.

Dinsdag
Ik ben redelijk gesloopt van die dertig kilometer, maar er staat een date met Cynthia in Zwolle gepland, voor een interview voor Metro. Dus hup, mijn bed uit om half zeven en klaar maken voor een flinke rit, midden door de spits. Het was super gezellig met Cynthia bij Brasserie Jansen, ineens zijn we drieenhalf uur en een lunch verder. Ben ik in ieder geval niet voor niets naar Zwolle gereden (dat is 165 kilometer heen en 165 kilometer terug uit Den Haag). ’s Middags rij ik naar mijn ouders om wat op te halen en ik duik ’s avonds op de bank met sushi en een nieuwe Netflix serie, Jessica Jones. Aanrader!

Woensdag
Op woensdag ga ik gezellig verder met Jessica Jones. Ik zei toch al, doordat ik dit weekend best wel veel gewerkt had, heb ik nu iets te veel tijd om handen. Tussendoor werk ik ook wel hoor, maar niet op zo’n hoog tempo. Serieus, als ik altijd op het tempo van afgelopen weekend zou werken dan zou ik binnen twee weken al het werk kunnen doen dat ik normaal in een maand doe. Maar goed, die hyperfocus heb ik helaas niet zo super lang achter elkaar. En op een gegeven moment ben je je creativiteit ook kwijt. ’s Middags lunch ik met mijn moeder in Voorburg en maken we nog een paar foto’s voor mijn boek. Ondertussen ben ik namelijk ook weer bezig met het leggen van de laatste hand aan mijn boek. Het boek is net terug van de vormgever en nu moeten er nog kleine foto’s tussen geplaatst worden. Spannend! ’s Avonds knuffel ik voor het goede doel (de Hartstichting) met het blauwe hart en omdat ik soms heel ongezond ben (soms hoor) loop ik op de terugweg langs de snackbar en haal raspatat en kroketten (meervoud inderdaad). Ik kijk ondertussen de laatste afleveringen van Jessica Jones.

Donderdag
Ik ben ’s nachts een paar uur wakker geweest door buikpijn (tijd van de maand) en wordt dus pas erg laat wakker, met een opgezwollen oog. Even denk ik dat mijn oog ontstoken is, maar dat is gelukkig niet het geval. Wat ik donderdag allemaal uitspook? Ik lig de hele dag in bed, gooi hete koffie over mijn hand heen, schrijf blogs, mijn interview voor Metro, heb een interview voor Flair en krijg bezoek van ThunderSports. Aan het eind van de middag rij ik richting Amsterdam voor een evenement voor Runner’s World. Daar staat mij (en veertien anderen) een verrassing te wachten, een covershoot voor het voorjaarsnummer van Runner’s World. Daarnaast krijgen we uitleg over het nieuwe TomTom horloge + een DJ workshop. Leuke avond dus!

Vrijdag
Vrijdag… vrij…..dag….. ik schrijf dit op zaterdagavond (ik schrijf mijn diary nooit in één keer, ik schrijf gedurende de week meestal een of twee dagen per keer) en ik weet dus NU al niet meer zo goed wat ik vrijdag gedaan heb. Het zou te maken kunnen hebben met een glas wijn dat ik gedronken heb, maar ik schat mijn alcoholtolerantie toch net iets hoger in dan één glas Chardonnay. Denk Annemerel, denk… er is geen snapshot diary die ik terug kan kijken. Mijn Snapchat Story is alweer verwijderd. Ik plaatste geen enkele foto op Instagram (vandaag ook niet trouwens). Ik denk nog steeds na… Het lijkt wel alsof dat ene glas Korsakoff heeft aangericht want er komt gewoon niets naar boven. Lieve mensen ik weet alleen nog dat ik een salade gehaald heb bij mij in de buurt, wandelend. Ik weet ook nog dat ik ’s avonds naar mijn ouders ben geweest voor het eten en dat ik daarna naar huis ben gegaan en in bed ‘The Sweetest Thing’ op Netflix heb gekeken, voor de rest weet ik helemaal niets meer van vrijdag. Het spijt mij ontzettend.

Zaterdag
Van vandaag (het is nu dus zaterdagavond) weet ik gelukkig een stuk meer. Ik werd bijvoorbeeld pas wakker om half tien. Geen wekker en een slaapmasker zorgde ervoor dat ik heerlijk door kon slapen. Ik was ’s ochtends niet erg productief, maar ’s middags heb ik mijn studio netjes opgeruimd. Bed opgemaakt, wasjes gedraaid, afwas gedaan, dat soort dingen. Ik heb een work-out gedaan (binnen) en heb zelfs boodschappen gedaan. Even stond ik op het punt om een wilde zaterdagavond te beginnen, maar toen dacht ik aan alle dingen die ik eigenlijk nog moest doen en toen heb ik daar maar een begin aan gemaakt. Blogjes schrijven, blog ideeën inplannen voor de komende weken, dat soort dingen. En nu ga ik de Lizzie McGuire Movie kijken, omdat ik net een Lizzie McGuire Quiz gemaakt heb op Buzzfeed.

Zondag
Hoewel ik al om half elf in bed lag, werd ik pas om half negen wakker. Ik zal het nodig gehad hebben. De ochtend spendeerde ik met mijn administratie van 2014, die moet ik namelijk vandaag bij mijn boekhouder inleveren. Ja, inderdaad, lekker op tijd. Daarna schreef ik nog een paar kleine dingetjes voor mijn boek en maakte ik nog een paar snapshots die bij de hoofdstukken moeten komen. Ik vraag me af wanneer dat boek écht klaar is. Het schrijven van mijn column voor Metro schoof ik zoals gewoonlijk lekker voor me uit, maar voordat ik naar mijn ouders ging voor het avondeten, was die gelukkig ook af. Bij mijn ouders at ik kabeljauw met mozzarella en tomaat, met aardappeltjes en een salade. Een van mijn favoriete zondagsmaaltjes. Ik lag weer lekker op tijd in bed, want komende week wordt weer gezellig druk.

Vandaag heb ik een kleine shoot voor Jogha en heb ik een afspraak met mijn boekhouder, dinsdag heb ik een evenement voor MegaStores samen met mijn moeder en woensdag heb ik een shoot voor Run2Day Magazine in Rotterdam. Dan kan ik donderdag nog een beetje werken en stap ik vrijdagochtend heel vroeg in de auto richting Sölden, voor een persreisje samen met Roos. HEEL VEEL ZIN IN. Dat maakt het een stuk makkelijker om nu net iets harder te werken.

Liefs,
Annemerel