Goedemorgen zonder zorgen! Laatste ochtend in Italië, na het ontbijt vertrekken we richting Saalbach. Er liggen dit keer croissants bij het ontbijt, zondag natuurlijk ;-). Je begrijpt dat ik een croissant moet hebben en mijn inmiddels ‘gebruikelijke’ banaan en yoghurt ook. Oh en thee met honing, want ik ben dus vannacht mijn stem verloren en ik zou hem redelijk graag terug willen, honing schijnt te werken, toch?
Omdat ik vannacht toch niet kon slapen heb ik vanmorgen heel vroeg maar alvast al mijn spullen ingepakt en werk gedaan, Marloes heeft ergens anders geslapen omdat anders zij ook niet zou kunnen slapen. En aangezien iemand ons naar Saalbach moest rijden, was het wel handig dat er iemand wel zou geslapen zou hebben. Maar goed, Marloes moest dus nog wel alles inpakken en ik ben in de tussentijd maar een wandeling door het dorp gaan maken. De zon scheen namelijk en aangezien ik de hele dag in de auto zou gaan zitten, leek een half uurtje wandelen me wel een goed idee.
Blauwe lucht, zon, sneeuw, wat wil je nog meer? Het zonnetje brandde zo lekker, ook om negen uur ’s ochtends al.
Om half tien stappen we in de auto richting Saalbach, de reis brengt ons van de bergen naar Turijn, naar Milaan en onderweg moeten we natuurlijk even stoppen om iets lekkers te eten bij de Autogrill. Dat vind ik zo fijn van Italiaanse snelwegen, de Autogrill. Heerlijke croissants en muffins en..
… Echte Italiaanse cappuccino’s!
De weg brengt ons verder langs het Gardameer, waar ik bijna denk UITSTAPPEN UITSTAPPEN! Ik wil hier naartoe! De temperatuur is inmiddels opgelopen naar 20 graden en het is dus echt voorjaar. Het is dat ik heel veel zin heb om het wintersportseizoen af te sluiten, anders had ik Marloes hier verlaten.
Bij Peschiera (bij het Gardameer) moeten we even de snelweg af, om vervolgens bij Affi weer de snelweg op te rijden. Ik heb dit stukje zo vaak gereden met mijn ouders (en vorig jaar ook alleen). Ik vind het altijd heel fijn om op plekken te komen waar ik goede herinneringen aan heb. Nostalgie!
Kijk, deze had ik nog in mijn tas vanuit Nederland! Een sapje met rode biet en appel van Albert Heijn. Ga ik hier gezond van worden? Waarschijnlijk niet, maar het is wel lekker.
En we rijden verder, richting Brennero (de grens met Oostenrijk), langs skigebieden in Zuid-Tirol en later langs Innsbruck en verschillende skigebieden in Tirol in Oostenrijk. Overal denk ik, mag ik hier al uitstappen?! Het is gewoon veel te mooi weer om in de auto te zitten.
Om half zes arriveren we in Saalbach, bij ons pension (Hagleitner). Eerste dat we doen nadat we de auto hebben uitgepakt? Richting het dorp wandelen op zoek naar een leuk restaurantje waar we wat kunnen eten dat niet ontiegelijk ongezond is, we zijn allebei wel toe aan een goede maaltijd.
Het wordt deze forel met peterselie aardappeltjes en worteltjes (de vis is gevuld met de worteltjes, als je je afvraagt waar de worteltjes dan zijn). Normaal zou ik bij de vis in plaats van aardappelen frietjes besteld hebben, maar ik heb voor het eerst in zeer lange tijd behoefte aan gekookte aardappelen in plaats van frietjes. Gaat de (gezonde) knop dan eindelijk om?
Na het eten wandelen we weer terug naar het pension. Het is de eerste keer dat ik in Saalbach ben en ik heb nog maar weinig gezien, maar ik voel me hier meteen thuis. Ik heb meteen een goed gevoel over het dorp en dat heb ik niet met ieder dorp (ook niet in Oostenrijk), het voelt gewoon heel gezellig en het centrum is leuk opgebouwd.
We sluiten de avond af met een paar uurtjes werken. Blog schrijven en het editten van onze vlogs. Marloes heeft een korte versie (3 minuten), ik een lange (8 minuten), als het goed is komt hij vanmiddag online. Maar op dit moment is het half twaalf en ben ik in gevecht met het internet hier. Hij zei net ‘nog 2000 minuten’. Inmiddels is dat teruggebracht naar 500 minuten, maar of dat betekent dat hij morgen geupload is, dat durf ik niet te zeggen. Fingers crossed please!
Liefs,
Annemerel
Leuke diary, fijne week gewenst!
Ik hoop dat het iets beter gaat met je stem en hoest, kan zo irritant zijn! En ik zou eerlijk gezegd ook liever gewoon naar het Gardameer gegaan zijn, maar hé daar kom je vast nog wel op korte termijn, jouw reispatroon kennende. Heerlijk trouwens hoe je er gewoon geen melding van maakt dat jullie achter een Ferrari reden (foto zeven), zal daar vast niet de enige zijn geweest maar ik hoop alsnog dat het je wel is opgevallen haha.
Heel veel succes met je stem.
Ik ben de afgelopen dagen ongeveer dezelfde stadia doorgegaan. Van slapen op de bank, omdat ik mijn vriend een goede nachtrust gunde, tot het kwijt zijn van mijn stem.
Verschrikkelijk irritant, want ik vergeet dus steeds dat ik mijn stem kwijt ben, en wil gewoon weer hele verhalen kunnen vertellen :(
Hopelijk hebben wij allebei snel weer onze stem terug!
Zo vervelend als je je stem kwijt bent. En je dan ook nog eens niet zo lekker voelt! Gelukkig heb je wel gezonde keuzes gemaakt. Of dat sapje nog zo gezond was, dat betwijfel ik, want koel zal het toch niet gebleven zijn? ;) Nu ja, de vitamines heb je alvast binnen! :D En wat een prachtige landschappen…
Thee met honing is inderdaad verzachtend voor je keel zeggen ze. Hopelijk heeft het ook gewerkt. En wat een mooie plaatjes weer onderweg zeg!
Wauw, mooie plaatjes onderweg! En die herinneringen naar vakantie zijn altijd zo fijn.