Eind september 2015, ik loop de marathon van mijn leven en heb niet het gevoel dat marathons lopen ooit nog beter kan worden. Laat staan dat ik mezelf ooit nog kan verbeteren. Na de marathon weet ik dan ook niet zo goed waar ik voor moet trainen, ik besluit het een keer anders aan te pakken en nergens voor te trainen en alleen te lopen om het lopen. Al vrij snel blijkt dat dit niet werkt, want iedere keer als ik naar buiten wil gaan, heb ik smoesjes en zijn andere dingen belangrijker. Ik loop soms een hele week niet en dat is niet OK, want ik heb het lopen nodig om de leukste versie van mezelf te kunnen zijn.
Ik besluit op 1 januari dan ook weer te gaan trainen voor een marathon. Vier trainingen per week, waarvan een lange duurloop, een herstelloop, een tempotraining en een ‘fun-run’. Ik zit er meteen helemaal in en werk zonder probleem mijn trainingen af. Ik weet nog niet precies welke marathon ik in het voorjaar wil gaan lopen, maar het maakt niet uit, ik loop heerlijk, voel me fit, ben snel en ik denk zelfs… een PR moet mogelijk zijn. Half februari beslis ik dat ik de Rotterdam Marathon ga lopen, ik heb dan nog twee maanden tot de start.
Eind februari loop ik mijn tweede dertig-kilometer met een ‘easy pace’ van 4’50. Ik begin officieel te geloven in een PR, maar durf dit nog niet hardop te zeggen. Een week later kost mijn 32,5 iets meer moeite, maar met een pace van 5’03 hoef ik niet heel verdrietig te zijn. Ik lig perfect op schema en geloof nog steeds dat ‘magic can happen’ in Rotterdam op 10 april, als de omstandigheden het toelaten.
Het gaat pas fout op 13 maart, vandaag precies vier weken geleden. Ik zat in de auto naar huis van een weekje wintersport met mijn ouders waarin ik iedere avond om half tien naar bed ging en geen après ski feestje gezien heb. Ik voelde mijn keel, mijn oren en, nou ja ik voelde me gewoon niet heel erg OK. De dag daarna moest ik mezelf in leven houden met paracetamol, maar een weer dag later voelde ik me langzaam al iets beter worden. Op woensdag, mijn laatste mogelijkheid om 35 kilometer te lopen, voelde ik me prima, op een wat drukkende pijn op de borst na. Toch maar even langs de fysio, er bleek een rib scheef te staan, eenmaal rechtgezet was er niets dat mij zou weerhouden van die 35 kilometer.
Had ik dat nou maar wel gedaan, want die 35 kilometer (die uiteindelijk maar 27 kilometer was), was een aanslag op mijn lichaam. Er is niets mis met lange afstanden lopen, maar als je lichaam ergens nog aan het vechten is tegen ziektekiemen, dan moet je dat je lichaam eerst laten doen. Dan moet je het je lichaam niet onnodig zwaar gaan maken door 35 kilometer te gaan hardlopen. Ik zeg niet dat ik niet ziek was geworden/gebleven als ik die poging tot 35 kilometer niet gedaan had, maar het heeft de zaak zeker niet geholpen.
De dag erna ging ik 11 dagen naar Italië en Oostenrijk voor Dutchweek. In Italië hoestte ik de longen uit mijn lijf, maar ik kreeg geen medicijn want daarvoor had ik een doktersrecept nodig en de dokter die was er niet op zaterdag en zondag. In Oostenrijk zat ik op maandagochtend bij de dokter. Ik had vrijwel geen stem meer en ik hoestte nog steeds de longen uit mijn lijf, maar verder voelde ik me goed. Toen de dokter me vertelde dat ik beter de rest van de week niet meer kon gaan skiën, luisterde ik daar dan ook niet naar. Ik voelde me prima.
Ik wist toen dat ik daarmee de Marathon van Rotterdam in gevaar bracht, maar heel eerlijk, toen zag ik het eigenlijk al niet meer gebeuren. Ik zei tegen Marloes… Ik loop om te leven, ik leef niet om te lopen. Als ik nu de hele week op mijn hotelkamer moet gaan zitten omdat ik dan misschien de Marathon van Rotterdam kan lopen, dan is het dat niet waard. Ik wilde die marathon lopen omdat ik een doel nodig had om te lopen. Als de Marathon van Rotterdam de London Marathon geweest was, had ik wellicht beter naar mijn lichaam geluisterd, maar de Marathon van Rotterdam heb ik al eens gelopen, dus dat is anders.
Of ik sneller beter was geworden als ik wel de hele week in bed had gelegen, misschien, maar zeker weten doe je het niet. De afgelopen twee weken heb ik voor mijn doen ook extreem rustig aan gedaan. Niet hardlopen, geen lange dagen, veel slapen, ook overdag.. en ik ben nog steeds niet helemaal fit. Eenmaal terug in Nederland vertelde de dokter me dat ik een virale luchtweginfectie had, het enige echte medicijn zou rust zijn. En geduld, want dit kon wel eens zo’n vier tot vijf weken aan gaan houden. De Marathon van Rotterdam zou ik beter niet lopen, ik ben pas 26, ik kan nog zoveel marathons lopen. Daarin moest ik hem zeker gelijk geven en ik wilde dus echt niet NOG langer niet kunnen lopen en die kans zou ongeveer 100% zijn op het moment dat ik wel zou gaan lopen. Dat was het me absoluut niet waard.
Dus vandaag loop ik niet de Marathon van Rotterdam, ook al kriebelt het wel ontzettend. Ik wilde eigenlijk gaan kijken in Rotterdam, maar heb nu toch besloten om thuis te blijven. Iedere keer als ik iets intensiefs gedaan heb, zoals een half dagje naar Amsterdam, of een avondje presenteren in Breda, dan ben ik daarna gesloopt. Ik heb nog steeds dat drukkende gevoel op mijn borst, ik heb nog steeds moeite met ademhalen, ik heb nog steeds niet gedurfd om hard te lopen. En de halve marathon van Salzburg is al over drie weken. Ik denk dat het nu echt tijd is om rust serieus te nemen en niet naar Rotterdam moet gaan. De energie die ik daar verbruik kan ik ook heel goed voor andere dingen gebruiken. Zoals mijn werk, wat ik afgelopen week ook niet heel goed heb kunnen doen door al die middagdutjes die ik gedaan heb.
Iedereen die loopt in Rotterdam ontzettend veel succes. In gedachten ben ik bij jullie. En mochten jullie dit lezen nadat je gelopen hebt, TELL ME! Hoe is het gegaan, hoe voelde het en ben je tevreden met je resultaat?!
Liefs,
Annemerel
Jammer dat het zo is gelopen maar ik denk dat het zo had moeten zijn. Ben dan een ‘it’s written’ believer.
Er komt vast nog een mooiere marathon!
So sorry you still don’t feel well … wish you by all my heart you will recover soon that you can continue your training as planned.
xx from Bavaria/Germany, Rena
http://www.dressedwithsoul.com
Zo jammer dat je die marathon vandaag niet kan lopen en dat je nog steeds ziek bent. Veel beterschap!
Ach, volgend jaar sta jij aan de start om te knallen! Rust lekker uit en vooral: beterschap!
Tijdens mijn vakantie had ik ruim 2 weken geen internet (niks voor jou, haha) en ik was heel benieuwd hoe je er voor zou staan qua marathon. Na thuiskomst veel blogs van je doorgelezen en ik was ‘blij’ om te lezen dat je onder deze omstandigheden besloot de marathon niet te lopen. Wees ook verstandig mbt de halve in mei. Een goede les die ik geleerd heb: wat voor advies zou je iemand anders geven? Meestal zijn, met name vrouwen, erg hard voor zichzelf, terwijl je een vriendin bv. het advies zou geven om eens een dagje rustig aan te doen.
Dit geldt overigens ook voor mij, tijdens mijn vakantie maakte ik een flinke smak en dacht ik dat de spieren en pezen in mijn arm een goede opdonder gekregen hadden. Eenmaal thuis na 2 weken toch langs de dokter geweest, blijkt er toch iets gebroken. Oeps. Dus ook ik heb verplichte hardloop rust nu.
Ik wens je veel wijsheid toe!
Beterschap…. Xx
Ik reageer niet zo vaak, maar iets opgeven wat je graag wilt is net zo moeilijk als die marathon wel lopen.
Verstandige keuze en knap eerst maar helemaal op :)
Sorry maar een rib die scheef staat dat bestaat gewoon echt niet! Voor de rest, balen dat je niet mee hebt kunnen doen, er komen zeker weer betere tijden en PR’s!
Dat kan zeker wel … ;)
Weliswaar geen hele marathon gelopen, maar een kwart. Wel super blij met het resultaat 55 min over 10 km. Een goede eerste run voor mij. Heel veel sterkte! Er zijn nog zo veel marathons die op je wachten! Gaat vast helemaal goed komen. X
Onwijs jammer maar verstandig dat je de marathon vandaag niet gelopen hebt. Ziek lekker uit en hopelijk lukt die in Salzburg nog wel!
Balen voor je dat je de marathon niet kon lopen. Ik heb vorige week je boek gelezen, erg leuk, veel inspiratie staat erin.
Ik heb me vlak daarna (gemotiveerd door jouw boek) ingeschreven voor 2 runs (Marikenloop 5K en ColorRain 4K) en in augustus wil ik de Royal Run 3,5K lopen om daar mijn tijd te verbeteren. Het zijn niet de grootste afstanden, maar ik loop recreatief hard en voor de fun, het moet wel leuk blijven.
Wat ik me nog afvroeg na het lezen van je boek, bij de recepten staat een koekje voor onderweg, maar waar laat jij die tijdens een lange afstandloop? Ik weet dat je rietjes meeneemt, maar het lijkt me niet dat de snacks ook in een hardloopbroek passen. Op de foto’s zie ik je niet met een rugzak lopen. Daar ben ik nieuwsgierig naar.
Ik hoop dat je gauw opknapt en weer kunt hardlopen.
Rustig aan doen! Vandaag liep ik de 1/4de marathon ik verbeterde mijn pr met 30 seconden! Waar ik dus echt super trots op ben! Na km 8 kreeg ik last van steken in mijn zij maar ik heb ze weg geademd. Kortom ging het wel goed
Gelukkig gebruik je je verstand en loop je niet zolang je niet genezen bent. Beterschap!
Hoop dat je snel weer kan lopen! Ik liep vandaag mijn eerste marathon en wat was het zwaar. Na 21 kilometer werd ik misselijk en dat werd echt erg bij 27 kilometer.. Heel jammer want verder ging het heel goed. Uiteindelijk 4.23 en ben vooral heel blij dat ik hem gewoon heb uitgelopen :) Kan nu bijna niet meer lopen haha
Ik wilde nog even zeggen dat ook ik mede dankzij jouw blog echt ging denken dat ik een marathon zou kunnen en willen rennen. Dank voor alle inspiratie :)
Arlteics like this make life so much simpler.
Nog steeds balen dat je hem niet hebt kunnen lopen, ookal is het een verstandige keuze geweest.. Vandaag heb ik voor het eerst de 1/4e marathon gelopen. Mijn tijd was absoluut niet geweldig, mevrouw slak heeft ‘m in 1 uur en 27 minuten gehaald – het ging gewoon écht niet ideaal, maar hey de volgende kan dan eigenlijk alleen maar beter worden want ik ga nu vooral focussen op sneller worden op de 5k en 10k. :P
Auteur
But you did it anyways!!!
Wat zal het moeilijk zijn om zoveel weken rust te houden. Je moet maar denken; dan kun je erna weer vlammen! Prachtige spreuk ook trouwens ‘ik loop om te leven en leef niet om te lopen.’ Ik sluit mij daar helemaal bij aan.
Vandaag heb ik in Rotterdam mijn eerste marathon gelopen, nadat ik door jouw blog deze stap durfde te zetten. Ik heb hem in 3.59.04 gelopen. Het was geweldig, het weer was perfect en er stonden zoveel mensen langs de kant. Wauw! Dit smaakt naar meer! Dus dank je wel voor alle inspiratie!
Veel beterschap!
Auteur
Wow, onder de vier uur! Super goed!!!!! What’s next?
Jammer dat je niet mee kon doen met de marathon van Rotterdam. Gister de marathon van Rotterdam uitgelopen. Was mijn eerste marathon en het was een super ervaring.
Auteur
Wat fijn om te horen!!!
Afgelopen week was ik ook ziek, maar had toch besloten om de marathon van Rotterdam voor de 3e keer te gaan lopen. Terwijl ik gefocust was om eindelijk een keer onder de 4 uur te komen, belde ik mijn vriend op 25 km om te zeggen dat ik eruit wou stappen. Misselijk door gelletjes, zware benen, kramp, last van ademhalen, ik had het allemaal. Hij zei; nee, niet zeuren, gewoon doorlopen, je bent over de helft! Dus, boos op m’n vriend en een beetje boos op mezelf, toch maar doorgelopen. Hoe kan ik ooit nog 17 km lopen op deze manier?! Uiteindelijk toch uitgelopen met een tijd van 4:32. Ik vind het ‘leuk’ dat ik hem heb uitgelopen en iedereen zegt dat ik trots op mezelf moet zijn, maar ik ben er totaal niet trots op. Denk dat jij je daar wel in kan vinden haha!
Auteur
Haha ahhh daar kan ik me zeker in vinden. Het is logisch dat je slechter liep dan je daadwerkelijk wilde, doordat je afgelopen week ziek was, maar dat maakt het niet minder moeilijk om te accepteren. Natuurlijk moet je trots zijn dat je het geflikt hebt, maar of het ook zo goed voor je lichaam geweest is… ach, volgende keer hopelijk beter!
Gisteren in Rotterdam mijn tweede marathon gelopen en een dik pr! De laatste kilometers waren zwaar, maar ben helemaal blij met mijn tijd! Super ook al dat er zo ontzettend veel mensen langs de kant staan (al verslaat geen enkel publiek dat van de Venloop, aanrader!).
Hoi Annemerelid,
Super hoor, lekker aan jezelf denken! Je kunt wel voor anderen langs de kant gaan staan maar je eigen herstel is echt veel belangrijker. Hopelijk heb je genoten van jouw 5km in het zonnetje. Jij gaat nog zo veel marathons lopen en zo leuk is Rotterdam niet toch ; ) ?
Haha nee dat is niet waar mijn marathon was een en al genieten gister! Ik wilde binnen de 4 uur lopen maar liep aan het begin zo makkelijk dat ik veel te snel van start ging. Ik heb 35 km lang op de rem getrapt voor mijn gevoel maar kreeg mijn pace niet lager dan 5’25. Uiteindelijk heb ik die pace de hele marathon vol kunnen houden en kon ik zelfs de laatste 2km nog versnellen. Ik heb geen man met de hamer gezien en liep op mijn laatste 2 km versnellen na zo relaxt! Dik PR van 3:48:23 uur op mijn tweede Rotterdam marathon. Ruim 38 minuten van mijn tijd van vorig jaar afgelopen en vandaag geen eens spierpijn! Echt bizar!
Ondanks dat jij nu zelf even niet zo fit bent, ben en blijf je mijn nummer 1 hardloopinspiratie. You will rock Salzburg : D
Liefs Britt
*Annemerel zonder id natuurlijk!
In mijn eigen voorbereiding naar Rotterdam ha d ik dit helemaal niet meegekregen Annemerel, goed herstellen jij!
Jammer dat je de marathon niet hebt kunnen lopen. Ik stond aan de kant als supporter, het weer en de sfeer waren super!! Een hele leuke dag gehad.
Hi Annemerel, ik was een van de ‘gestreepte’ dames in Breda. Diegene die haar 1e marathon zou gaan lopen in Rotterdam…
Het was geweldig! Wat een overweldigende ervaring zeg! Ik ging weg voor een tijd rond de 4.30 en wat werd het… (ondanks de warmte)…. 4.31. Ik ben dus helemaal happy! De afgelopen dagen heb ik in een soort roes gezeten. Het besef dat ik het geflikt heb met een heel vlakke race komt nu eigenlijk pas. Ik ben dus nog lekker aan het nagenieten. Het zal niet bij deze ene marathon blijven….