Sommige bloggers zijn op zoek naar stagiaires, ik ben gewoon op zoek naar een persoonlijk coach. Iemand die me 24 uur per dag bijstaat in het leven. Iemand die me kan helpen verstandige keuzes te maken. Iemand die me een beetje op het rechte pad houdt. Want dat heb ik nodig.
- Iemand die mijn bloemen weg gooit als ze dood zijn. Zonder dat ik het doorhad kijk ik al tijden tegen een dood bosje bloemen aan op mijn keukentafel/bureau. Hoe weet ik dat het al tijden is terwijl ik het niet doorhad? Nou ze zijn inmiddels zo verlept, dat kan echt niet binnen een dag gebeurd zijn. Vroeger droogde je bloemen tussen twee pagina’s in een dik boek toch? Zo zien die bloemen voor mijn neus er op dit moment dus ook een beetje uit.
- Iemand die al mijn rekeningen meteen openmaakt en betaalt als ze binnenkomen. Ik krijg nog steeds iedere keer buikpijn als ik een officiële brief binnen zie komen, doe er dan veel te lang over om ze open te maken, raak de brief kwijt, vind de brief, krijg weer buikpijn, maar maak hem toch open en ben soms net op tijd om te betalen, andere keren ben ik net te laat en dat is een duur grapje. Ik heb iemand nodig die me hierin bijstaat.
- Iemand die iedere dag voor me kookt. Ontbijt en lunch gaan eigenlijk altijd wel prima, het gaat pas mis bij het avondeten. Dat duurt gewoon zo lang en het is zo saai om het alleen voor jezelf te maken. Sta je een uur in de keuken is het binnen een vlog van Casey (tien minuten dus) op. Ik vind dat dus echt zonde van mijn tijd en energie. Kijk als ik nou voor IEMAND moet koken, dan is het nog een ander verhaal. Maar alleen voor mezelf… Mensen zeggen tegen me ‘ik kook omdat ik mezelf dat gun, een momentje voor mezelf, pure verwennerij om voor mezelf te koken’. Ik verwen mezelf al genoeg met rondjes hardlopen en Netflix denk ik dan.
- Iemand die de afwas doet. Als we dan toch bezig zijn in de keuken, kan mijn persoonlijk chef wellicht ook meteen de afwas doen. Net als koken vind ik afwassen zo’n ondankbare taak. Het is niet iets dat je van je t0-do-list kunt afstrepen, het ‘hoort erbij’. Niemand die je een schouderklopje geeft als je de afwas gedaan hebt. En ik heb in mijn kleine keukentje nooit plek om de schone dingen neer te zetten zodat ik ze kan afdrogen.
- Iemand die mijn telefoon afpakt als ik moet slapen en iemand die mijn telefoon afpakt als ik mijn bed uit moet. Serieus, als ik om half twaalf ga slapen kun je daar gerust nog een uurtje bij optellen. Eerst was het rondje Instagram-Facebook-Twitter, toen was het Instagram-Facebook-Twitter-Snapchat en nu is het dus nog veel erger… Instagram-Facebook-Twitter-Snapchat-YouTube. Vooral aan die laatste besteed ik tegenwoordig echt veel te veel tijd. De app staat pas twee weken op mijn telefoon, misschien moet ik hem maar weer gaan verwijderen. Voor mijn nachtrust.
- Iemand die me naar buiten schopt als ik van plan ben om hard te lopen. Ik verspil zoveel tijd aan het wachten op het juiste moment. Ik zit gerust een uur in mijn hardloopkleding te wachten om naar buiten te gaan. Slaat helemaal nergens op. De beste remedie is om niet na te denken en gewoon te gaan, ik heb er een compleet boek over geschreven. Maar tussen dingen weten en dingen doen zit nog een compleet gat dat op de een of andere manier gevuld moet worden.
- Iemand die die reep chocola verstopt op het moment dat ik al drie keer naar de koelkast ben gelopen om een nieuw stuk te pakken. Ik mis gewoon een beetje zelfcontrole. Als ik er eenmaal aan begin ben ik niet meer te stoppen. Dat is de reden dat ik zelf vrijwel nooit chocola koop, maar ja dan heb je nog merken die mijn huis weten te vinden en repen chocola op mijn deurmat droppen. Het is een zwaar leven, dat bloggers-bestaan.
- Iemand die naast me zit in de auto en continu oplet hoe hard je mag rijden. Ik vergeet dat nog weleens en dan ben ik zo lekker aan het rijden dat ik whoops, twintig kilometer te hard rij. Met een beetje pech krijg ik dan whoops, een paar dagen/weken later een bekeuring in mijn mailbox. Die ik dan heel lang natuurlijk weer niet open durf te maken, waardoor… nou ja zie punt twee.
Veeleisend, ik? Valt best mee toch. Gegadigden mogen zich melden in de reacties ;-). Als jij ook op zoek bent naar zo’n persoon waar ik naar op zoek ben, laat je dan ook vooral horen!
Liefs,
Annemerel
Haha volgens mij moet jij gewoon op zoek naar een huis met een afwasmachine. Dan is in ieder geval 1 probleem op gelost (ik ben ook echt hysterisch dat ik over een paar maanden mijn eerste afwasmachine krijg, die komt in ons nieuwe huis in de keuken, hoeraa!).
Mijn vriend houdt me wat de rest betreft aardig in het gareel (begint te brommen als ik te lang nog instagram en andere dingen in bed lig te bekijken, youtube is helemaal uit den boze). Iedere dag voor me koken doet ie niet, maar toch wel om de dag én voor mezelf koken hoeft ook bijna niet.
Wellicht is een leuke man aan je zijde een fijne oplossing ;)
Hahaha geweldige lijst. Ik roep al jaren dat ik een PA wil, zo iemand die naast je staat maar tegelijkertijd onzichtbaar is en gewoon haar werk goed doet. Het liefst met zo min mogelijk woorden ;-)
Hahaha ik zat ook al te denken, jij hebt een man in je leven nodig. Helemaal niets geen PA, gewoon een vent die jou een beetje bijstuurt hier en daar…
En van die chocola: dat herken ik zelf ook zo erg! Kan soms echt niet stoppen met eten van lekkere dingen!
Ohh nummer 1 en vooral (of moet ik zeggen: helaas) nummer 2 zijn zó pijnlijk herkenbaar. Mijn vriend snapt ook echt niet hoe ik zo met rekeningen om kan gaan. Toch voelt het altijd alsof, wanneer je ze maar lang genoeg negeert, ze vanzelf weg zullen gaan, haha oeps.
Hele fijne lijst. Ik heb gelukkig een vriend die een aantal van deze dingen doet. Op dit moment zoek ik vooral iemand die mn scriptie voor me schrijft. Wat een hel. Vooral dat SPSS ik huil al maanden om dat stomme programma.
Dit!
Een aantal van mijn buren (licht verstandelijk beperkt) woont zelfstandig onder begeleiding… heel af en toe ben ik daar jaloers op, ideaal als iemand je helpt met de administratie en de huishouding! (terwijl ik dat prima zelf kan ;o) )
Ik wilde ook zeggen: ZOEK EEN VRIENDJE! Niet dat vriendjes nou hetzelfde zijn als een persoonlijke assistent, maar je helpt elkaar wel de winter door, zeg maar. En niet alleen qua rekeningen betalen ;-)
Haha, leuke lijst. Alleen je puntje over koken snap ik niet, want je hoeft echt geen uur in de keuken te staan om iets lekkers te maken! In principe heb je aan een kwartier en twee pannen genoeg, eentje voor het koken van de rijst/pasta/o.i.d. en eentje waarin je groenten/kruiden/eitwitten roerbakt. Gaat vooral snel als je de eiwitten haalt uit bijvoorbeeld kikkererwten uit blik of vegetarisch gehakt, vlees duurt wel wat langer denk ik. Probeer het eens, het is niet zo fancy maar dan heb je tenminste wel gekookt!
Neem mij aan als assistente!! Ik hou enorm veel van (gezond) koken en die reep chocola eet ik dan lekker zelf op, zodat jij er ook niet aan kunt zitten.
Wow dat lijkt me serieus een leuke baan, om een soort personal assistant van een creatief iemand te zijn!
I’m gonna update my résumé and write a cover letter !
Heel erg herkenbaar! Maar lijkt me ook een leuke baan!
Voor je laatste punt: auto in, Flitsmeister aan! Saved my life (nouja in ieder geval m’n geld)
Hahahaha ik moest wel enorm lachen om je blog…. :P Ik zou wel dolgraag met je werken … :)
Maar sommige punten wat je beschrijft zoek ik ook :P
Hahahaha heerlijk dit! Maar volgens mij moet je gewoon zorgen dat je vaker gezellige etentjes met vrienden organiseert. (Dus niet fancy smancy uiteten!) Samen thuis eten is veel leuker dan alleen en de afwas is dan ook zomaar gepiept.
Oh come on woman! Je bent een volwassen sterke en slimme vrouw, dit kan je toch zelf prima allemaal oplossen? Niet zeuren, just do it. Zo moeilijk is het allemaal toch écht niet lijkt me.
Annemerel heeft volgens mij gewoon voor alles haar ouders nodig
Ehm, misschien is deze blog gewoon grappig bedoeld? Neem niet alles zo serieus! :)
Hoi Annemerel,
Ik ben nog voor 3 en vanaf september 4 dagen beschikbaar.
Lijkt me leuk om je bij te staan en je te helpen bij deze punten!
Ik ben 3 jaar kok geweest, dus van koken, schoonmaken en afwassen weet ik alles af.
Ook ben ik docent dus aan het bij sturen en aansturen van mensen heb je aan mij een goeie.
Ik breng je wel wat discipline bij hihi
Liefs
Kiek es aan meid: http://ubutler.nl/
Eumm.. Precies ja!
Wil je diegene dan ook direct doorsturen naar mij?
Ik kan namelijk ook heel goed zo iemand gebruiken!
Eeeh Annemerel is het niet tijd om volwassen te worden in dit geval?
Geloof dat er zat mensen zijn met deze problemen, die lossen dat zelf op ipv iemand te zoeken die hun rotzooi opruimt
Misschien heel lullig en zo te lezen staan sommige meiden te trappelen om je ‘PA’ te worden maar je moet gewoon even jezelf een schop onder je hol geven (pardon my french…).
Ik woon ook op mezelf en uren in de keuken? Ja als ik ga mealpreppen voor de hele week. Anders misschien max 30 minuten met de afwas erbij.
Het is niet alleen jezelf verwennen het is a. goed zorgen voor jezelf (al die afhaalmaaltijden zullen nooit zo heul gezond zijn) en b. je houdt geld over. Durf je misschien wel gelijk rekeningen open te maken ;)
Rekeningen? Tja welkome in de grote mensenwereld. Je verdiend je geld dus kan je ze ook betalen. Dat hoort erbij. Je bent ZZP-er dus ik neem aan dat je ook je administratie moet doen? Gewoon dit erbij doen, desnoods 1x per week of zo.
Te snel rijden? Of leer het af, of gebruik een app.
Voor alle die hard Annemerel fans die vinden dat ik een zeikerd ben…. kom maar met argumenten waarom Annemerel wel een huissloof zou moeten hebben en de ‘gewone’ Nederlander het zelf moet doen. Wees eerlijk? Iedereen herkent hier wel punten in?
Natuurlijk niks mis met een PA aannemen die je helpt met dingen maar dit is een beetje over de top.
Amen.
Waar komt jouw behoefte vandaan om dit te schrijven? Ik ga ervan uit dat je Annemerel niet eens kent.. neem het eens met een korreltje zout ;-) Ik zie namelijk echt een gefrustreerde dame voor mij. Denk dat jij nog een hoop uit te zoeken hebt, Danielle.
Zegt degene die hier net zo hard op in gaat…. maar he ik vroeg om tegen argumenten niet een analyse van mijn psychische gesteldheid. But thanks anyway scheelt mij een rondje psycholoog! Kan ik bij jou in therapie? Misschien kan je mij nog een stukje spot herkennen aan leren, I need that blijkbaar.
Kijk als Annemerel nou niet een steeds negatievere toon door haar blog laat gaan had ik dit nog wel met een korreltje zout kunnen nemen maar het probleem dat er steeds meer geklaagd wordt door Annemerel. De mensen die hier wat van zeggen en dat soort dingen worden publiekelijk afschoten. Maar Annemerel mag niet publiekelijk aangesproken worden want stel ze valt van haar voetstuk.
Nu neem je jezelf wel heel serieus. Take it easy
Daniellie, ooit van sarcasme gehoord? Ik zou dat woord eens opzoeken als ik jou was en verder over deze blog lekker je mond houden.
‘Voor alle die hard Annemerel fans die vinden dat ik een zeikerd ben…. kom maar met argumenten waarom Annemerel wel een huissloof zou moeten hebben en de ‘gewone’ Nederlander het zelf moet doen.’
Ik wilde niet reageren, maar dit gedeelte van je reactie stond me tegen. Ik neem aan dat je met een huissloof een assistent of schoonmaakster bedoelt? In dat geval kan elke ‘normale’ Nederlander dat ook doen als zij die keuze maken. Je moet niet iedereen in het zelfde keurslijf duwen. En daarbij komt dat dit artikel naar mijn inzien met een knipoog wordt geschreven over alle taken die bij het volwassen zijn komen. Niet alles is leuk, dat maakt je niet meteen onvolwassen als je dit uitspreekt.
Danielle: Take a snickers… please!
Dames en heren, Annemerel. Een zevenentwintigjarige vrouw die iedere vrijdag bij haar ouders eet, sowieso vaker bij haar ouders slaapt dan thuis, die ook nog eens ieder jaar met haar ouders op vakantie gaat, die wekenlang niet naar huis durfde toen ze een muis in d’r flatje had, die luistert naar muziek voor dertienjarigen, die alleen maar young adult-novels leest en die nu eventjes haarfijn uiteen zet hoe kinderlijk ze ook op andere fronten is.
Grow.
Up.
Je bent ze-ven-en-twin-tig. Serieus. Richting de dertig. Ga eens even een beetje volwassen doen.
Je zegt precies wat ik ook zat te denken.
Jeetje, moest je je frustratie even kwijt? Lijkt me dat Annemerel dit met een knipoog geschreven heeft hoor!
Volgens mij begrijpen jullie de ironie van dit artikel niet.
Wie is dan onvolwassen?
Wie ben jij in godsnaam dat je denkt dat je kan bepalen hoe een zevenentwintigjarige vrouw haar leven moet leven? Als Annemerel zich gelukkig voelt bij haar ouders en door naar “kinderlijke” muziek te luisteren en boeken te lezen, wie ben jij dan om te zeggen dat ze volwassen moet gaan doen? Jij bent duidelijk degene die kinderachtig bezig is door iemands leven compleet af te kraken op het internet. Bovendien is het overduidelijk dat dit artikel met een knipoog is geschreven dus misschien een enkelte kleuterschool om weer wat manieren bij te leren.
Annemerel, trek je niks van deze comments aan! Ik vind het een leuk artikel en kan me net als velen er in vinden :)
Ho-ly Shit. Mag iedereen even zelf bepalen hoe ze het leven willen invullen? Dat jij niet vaak bij je ouders eet of slaapt of whatever (want duh, dat dóe je op je 27e niet!) betekent niet dat een ander ook zo hoort te leven he. Gelukkig is ieder mens anders. Hou alsjeblieft op met oordelen over hoe iemand leeft als diegene het anders doet dan jij. Ik moet er niet aan denken dat we allemaal op jouw manier zouden leven, Mariella, dan zouden we allemaal nare comments achterlaten, oordelen over anderen, en vooral nooit naar onze ouders gaan. En geen YA lezen! En niet bang voor muizen zijn! En naar hele volwassen muziek luisteren. Ik moet er niet aan denken.
Ik denk dat ik maar een sollicitatiebrief ga schrijven. Dit zijn dingen waar ik serieus best gelukkig van zou worden als ik dat iedere dag voor iemand mag doen – maar dan moet het wel een beetje goed betalen natuurlijk, haha ;) Waar kan de brief heen?
Wauw, sommige mensen nemen dit echt veel te serieus. Volgens mij bedoelt Annemerel dit met een knipoog. Ik ben zelf 31 en vind sommige dingen ook herkenbaar. Ik moet blijkbaar ook nog volwassen worden. Hilarische blog Annemerel! Je vlog is trouwens ook echt super leuk!
Wat een serieuze reacties. Annemerel steekt, in mijn ogen op een heel geslaagde manier, de draak met zichzelf. I
Ha, Annemerel, hier een mede-27-jarige die je post met veel plezier en een knipoog heeft gelezen – heerlijk herkenbare first world problems! Natuurlijk zijn wij 27-jarigen prima in staat dit soort dingen te doen (ik denk dat de mensen die zoveel kritiek hebben op deze post het ook iets te serieus lezen) en we hebben niets te klagen, maar a girl can dream, toch?
Ik vind koken echt verschrikkelijk, niet leuk en niet gezellig alleen, laat staan de afwas die erop volgt, dus ik ga er ook niet meer tijd in steken dan nodig. Als we straks niet meer single zijn komt het vast allemaal goed! (En dan kunnen we klagen over hoe we het missen dat we nog gewoon sushi of raspatat konden eten zonder dat er iemand op onze vingers keek).
Keep up the good work, je telt duidelijk ook je zegeningen enne… Zeker niets mis met zo’n goede band met je familie, koester ze zolang je ze hebt! Mooie herinneringen zijn heel wat waard! X
Precies dit! Leuk artikel Annemerel!
Waaaaaw haha zo erg, maar ik herken me in élk van je punten (behalve de afwas, want ik heb THANK GOD een vaatwasser).
Vooral het betalen van facturen (brieven liggen soms weken in mn brievenbus en daarna weken ongeopend in mn huis), het continu opnieuw eten nemen – ook nul karakter op dat vlak – en het niet weggooien van dode bloemen) zijn SO ME. Geen idee of ik daar nu fier over moet zijn, over onze gelijkenissen??
Ik snap je precies wat betreft het koken voor jezelf! Inmiddels doe ik het wel met plezier, maar het heeft vaak genoeg gevoeld als “waste of time”! Eigenlijk onzin natuurlijk ;) En oohh ik zit ook gerust (veel te) lang in m’n hardloopoutfit te treuzelen :’) wat is dat toch?!
Haha zo herkenbaar!! Vooral die van rekeningen open maken en betalen en telefoon afpakken!
Helemaal niks mis mee om op je 27e je minder sterke punten te erkennen en er de spot mee te drijven, Annemerel!
Sommige mensen denken kennelijk dat volwassen zijn betekent dat je ook alles met veel plezier doet. Er zijn mensen van 80 die nog steeds een hekel aan de afwas en rekeningen hebben (honestly, wie niet?).
Ik moest heel erg lachen om dit artikel in ieder geval. Ik zou wel graag iemand hebben die naast mij zit en zegt ‘je gaat NU dit doen’ want heb veel te veel last van uitstelgedrag!
Annemerel, om dit soort artikelen hou ik van je blog! Jij bent gewoon lekker normaal. En al wie zegt dat hij nooit klaagt over van één van bovenstaande puntjes, is een dikke vette leugenaar :p just live your life!
Hahaha, wat een leuk artikel Annemerel! ;) En ik moet zo mogelijk nog harder lachen om de veel te serieuze reacties hierop over het volwassen worden.
Ik houd wel van wat ironie!
Voor sommige punten zou het best handig zijn! ;)
Haha, misschien kun je een advertentie in de krant zetten ;) Ik heb sinds ik op kamers woon ook heel wat Grown Up Fail momentjes gehad moet ik toegeven. Als je alleen woont, is het soms moeilijker om uit/in bed te komen dan verwacht. En ook is het niet eten van chocola ook best wel een uitdaging. Maar ja, alles komt vast wel ooit goed…
Heerlijk geschreven! Volgens mij is de humor achter de tekst niet voor iedereen duidelijk…
Lieve Annemerel,
Ook ik reageer vrijwel nooit, maar wilde je laten weten dat ik ook van dit ’the list-blogje’ weer ontzettend heb genoten en er hartelijk om heb gelachen. Wat mij betreft mag je veeeel vaker lijstjes schrijven!
Erg herkenbaar, soms is het zo fijn om dat écht volwassen worden nog eventjes voor je uit te schuiven!
Ik werk trouwens als au-pair, en mijn host-ouders van in de 40 hebben een heleboel grotemensedingetjes (koken, schoonmaken, de vaatwasser) mooi gedelegeerd, dus misschien is het wel heel menselijk om dat maar al te graag aan iemand anders over te laten :)
xxx
En:
Misschien is het een ideetje dat de mensen die Annemerels blog niet meer leuk vinden/ontgroeid zijn/whatever gewoon stoppen met hem te lezen. Daarmee verlies je wellicht wat volgers, maar de sfeer is dan in elk geval weer wat fijner :)
Persoonlijk begrijp ik echt niet waarom je iemand die je niet kent op internet ongevraagde adviezen en kritiek zou geven. waarom oordelen over iemand die je niet kent? Waarom uberhaupt oordelen?
Helemaal gelijk heb je met dat laatste deel!!
Dat doe jij toch ook? (Alleen oordeel jij dan positief, in dit geval?)
Hahaha ik herken me er soms wel in. En dan woon ik nog niet eens op mezelf, jep dat word wel eens tijd.
Maar het wordt weer tijd voor een leuke vent! En volgens mij hoef jij daar helemaal niet zo ver voor te kijken..?
Haha voor iedereen die over dit artikel valt, ik dénk dat het ironisch is bedoeld. Annemerel, lijkt me ook heerlijk om iemand te hebben die de afwas doet en de bloemen weggooit. Ach ja, lekkere chaos heeft ook zo z’n charme (hier nog zo een). Succes met het vinden van een PA ;)
I feel your pain. Vaatwasser was stuk en ik moest 4!!!! Dagen afwassen! Het was een hel.
Haha, leuk artikel! Lekkere zelfspot. Ik als 29-jarige herken er ook veel in! :)
Hahaha! Heerlijk artikel, en zo herkenbaar! Vooral die afwas, heb ik zo verschrikkelijke hekel aan.