SUMMER HOLIDAY STORIES: Fit, gezond & gelukkig (#8)

 photo blog8.jpg

Op 19 december 2014 ging bij mij een knop om. Ik stond op die bewuste zaterdagochtend op mijn spiksplinternieuwe weegschaal. Na zeven maanden zonder weegschaal geleefd te hebben – onder het mom van ‘zo’n getalletje is niet belangrijk, als mijn broeken nog maar passen’ – stond daar ineens 70.0 op de weegschaal. Oh my lord, de laatste keer dat ik op een weegschaal gestaan had woog ik rond de 65 en dat was tegelijkertijd het meest dat ik ooit gewogen had. Nu was dat dus ineens vijf kilo meer. Toen vond ik het niet zo leuk, maar nu denk ik dat het de beste wakkerschudder ooit geweest is.

Want ik moest dus echt even wakker geschud worden. Zeventig kilo is absoluut geen schande als je 1.77m lang bent, maar ik had altijd zonder al te veel moeite een gewicht tussen de 62 en 65 kilo gehad, die 70 paste dus niet bij mij. Verklaarbaar was hij wel, ik leefde in die tijd namelijk op een pak Oreo’s, een zak chips, mijn ‘normale eten’ (vaak patat en andere troep van de snackbar) en een liter cola per dag. Als ik geen cola in huis had werd ik ontzettend zenuwachtig, want als ik me niet zo lekker voelde dronk ik cola. En ik voelde me in die tijd bijna iedere dag ‘niet zo lekker’. Achteraf gezien denk ik dat ik verslaafd was aan cola.

Als je uitrekent hoeveel calorieën aan junkfood ik in die tijd at snap je ook hoe ik zo snel (zes weken) zes kilo kon afvallen door alleen die junk te schrappen.

– 10 oreo’s (55 calorieën per koekje = 550 calorieën)
– Zak chips (van 150 gram = ongeveer 750 calorieën)
– Cola (Liter is 480 calorieën)

1730 calorieën aan JUNK! Dat is dus een dagelijkse calorie-inname aan JUNKFOOD. Ik ben absoluut niet van het calorieën tellen. Ik denk dat wanneer je dagelijks de hele dag iedere calorie telt die je binnenkrijgt, je ontzettend ongelukkig wordt. Maar een paar weken je calorie-inname bijhouden is zo gek nog niet. Dan wordt je je er pas bewust van hoeveel je eigenlijk eet.

In het begin vond ik het ontzettend lastig om al die lekkere dingen te laten staan, dan zat ik de dag echt een beetje weg te kijken. En ik werd ook wel een beetje verdrietig bij het idee dat het de volgende dag weer hetzelfde liedje zou zijn. Maar na een week ging het eigenlijk al bijna als vanzelf. Natuurlijk dacht ik af en toe weleens aan junkfood, maar dan at ik gewoon een lekker taartje. Na dat taartje was ik zielsgelukkig en dacht ik ook niet meer aan andere junkfood en het aantal calorieën van zo’n taartje is dus beduidend minder dan de hoeveelheid calorieën die ik naar binnen werkte in mijn junkfoodperiode. Daarnaast werd ik van oreo’s, chips en cola ook diepongelukkig, ook al dacht ik in die tijd dat ik daar juist super gelukkig van werd.

Ik heb van een aantal van jullie de vraag gekregen hoe ik het volhoud om gezond en gelukkig te leven. Nu moet ik toegeven dat ik niet supergezond eet. Ik probeer iedere ochtend goed te ontbijten en ook mijn lunch en avondeten een verantwoorde maaltijd te eten. Maar als ik in Oostenrijk ben (en dat is het afgelopen half jaar nogal eens voorgekomen) dan eet ik bijna iedere dag frietjes. Ik zeg geen nee tegen warme chocolademelk en mijn apfelstrudel neem ik altijd met slagroom. En ook in Nederland zeg ik zelden nee tegen iets ongezonds. Alleen als ik er geen trek in heb of als ik vol zit. Maar ik heb wel regels voor mezelf en aan die regels houd ik me inmiddels ongeveer als vanzelf.

– Iedere dag goed ontbijten, lunchen en avondeten.
– Heel veel trek? Ik ga liever voor taart of een lekker broodje dan voor een zak chips of pak koekjes, want daar kan ik niet mee stoppen en ik word er uiteindelijk ongelukkig van.
– Snoep bewaar ik in mijn auto, als ik er dan trek in heb moet ik eerst heel bewust naar buiten gaan om het te halen. In mijn keukenkastje is het binnen een dag op. Zelfde geldt overigens voor cola, dat ligt ook in mijn auto. In geval van nood – migraine – kan ik het dan makkelijk halen, maar ik maak er geen gewoonte van.
– Genoeg beweging is superbelangrijk. Het zorgt er niet alleen voor dat ik genoeg calorieën verbrand, ik heb ook minder trek in suiker en junkfood op het moment dat ik genoeg gesport heb. Hardlopen zorgt namelijk voor een geluksgevoel en de hunker naar junkfood ontstaat bij mij meestal uit ongenoegen. Als ik dat ongenoegen niet heb, heb ik automatisch minder last van cravings.
– Minstens een keer in de week op de weegschaal. Zo’n getalletje is dan misschien niet boeiend, maar ik wil nooit meer ongemerkt vijf kilo aankomen.

Wat ik gemerkt heb is dat ik nu veel minder last van honger en cravings heb. Ik ben salades oprecht lekker gaan vinden. Ik kan echt fantaseren over een lekkere goed gevulde salade. Natuurlijk doe ik dat ook soms nog wel over een McChicken of McKroket en die eet ik dan ook nog steeds, maar niet meer iedere week. Eten is voor mij op dit moment veel minder een ding. Vroeger dacht ik er de hele dag aan en ik zei altijd dat dat nooit zou veranderen. Ik hou nog steeds intens veel van eten en ik denk er ook nog best vaak aan, maar niet meer zo intensief/obsessief als anderhalf jaar geleden.

Mijn gewicht is al een jaar stabiel, tussen de 60 en 63 kilo. Ik voel me een stuk energieker dan anderhalf jaar geleden, toen ik moest wandelen tijdens de New York Marathon. Je ziet het gewichtsverlies dan ook heel erg terug in mijn hardlooptijden. Ze zeggen weleens dat je lichaam bij iedere stap drie keer je lichaamsgewicht moet opvangen, nou dan is het dus echt niet vreemd dat ik met een paar kilo minder ineens een stuk lekkerder in mijn vel zit. Geen ontzettende fitgirlbody, maar wel eentje waarin ik me compleet comfortabel voel en waarbij ik ook nog steeds kan leven op de manier waarop ik graag leef. Impulsief, zonder al te veel regels en druk.

Dus ja, die 70.0 op 19 december 2014 waren misschien best wel een godsgeschenk.

Liefs,
Annemerel

Delen:

19 Reacties

  1. juli 11, 2016 / 12:03

    Je ziet er nu echt super uit! Lekker fit, echt wel een voorbeeld voor mij (en hopelijk vele andere meiden). :-) Je ‘regels’ zijn ook echt super, het is belangrijk om gezond te eten (vitamientjes, aw yes!) maar ook eens te kunnen genieten (#foodieforlife). ;-)

  2. juli 11, 2016 / 12:04

    Herkenbaar verhaal en ook hier sluipen die junk kilo’s naar binnen. Ik heb een haat liefde verhouding met de weegschaal en ik kijk liever naar kleding. Op het moment dat mijn skinny ass broek strakker gaat zitten weet ik hoe laat het is ;-)

  3. Lisa
    juli 11, 2016 / 13:09

    Knap dat je die omschakeling hebt gemaakt! Ik probeer zelf ook altijd in de basis (ontbijt, lunch en avondeten) gezond te eten en dan kan een snack af en toe heus wel :)

  4. juli 11, 2016 / 13:13

    Ik ken het probleem! Alleen was het bij mij meer dan 70. Nu ben ik een jaar bezig met het schrappen van eten en het gaat super goed! Ik voel mij aanzienlijk beter en de weegschaal wordt er ook steeds beter van :) Het schrappen van bepaalde dingen werkt echt!

  5. juli 11, 2016 / 13:36

    I believe absolutely in “normal” eating and how easy you lost weight is another proof for me that especially junk food is the food which makes us fat :) Congratulations you got again the weight with which you feel good and well!
    xx from Bavaria/Germany, Rena
    http://www.dressedwithsoul.com

  6. juli 11, 2016 / 13:38

    Leuk truitje waar heb je die gehaald?

  7. juli 11, 2016 / 13:38

    Inspirerend stuk! Bij mij is de knop nog steeds niet echt om. Hoe graag ik ook een beetje zou willen afvallen, die knop gaat maar niet om. Mensen zeggen wel: haal dan ook niks in huis, maar dat vind ik oprecht heel moeilijk haha. Ach, wie weet. Ooit..

  8. juli 11, 2016 / 13:48

    Fijn om te lezen dat het jou zo wakker heeft geschud! Je was inderdaad nooit te zwaar maar je moet je gewoon lekker voelen in je lichaam en dat deed je blijkbaar niet.. goed dat je daar dus wat aan gedaan hebt!

  9. juli 11, 2016 / 13:55

    Je hoort wel eens mensen zeggen ‘dat boek heeft mijn leven veranderd’, en dat begreep ik nooit. Tot ik jouw boek las :)
    In Live, Love Run staat de tip om als je zin hebt in iets ‘slechts’, dan het lekkerste te nemen wat je op dat moment kunt bedenken, zodat je er optimaal van kunt genieten en geen spijt voelt achteraf. Die tip is dus voor mij een eye-opener geweest, die me al veel zakken chips heeft gescheeld :) Ik hanteer nu redelijk dezelfde regels als jij hier beschrijft, en voel me er ontzettend fijn bij!

  10. Jaade
    juli 11, 2016 / 16:08

    Lekker in je vel zitten, dat is gewoon het beste ! :) Goed bezig !!

  11. Ilse
    juli 11, 2016 / 16:28

    Zo kan een getalletje je toch nog een schop onder je kont geven! Ik doe dat niet meer want ik heb anorexia gehad en de weegschaal is een enorme trigger.

  12. Mimi
    juli 11, 2016 / 17:59

    Goh, Annemerel, ik vind deze Summer Holiday Stories zo tof om te lezen! Heel geslaagd, bedankt voor je openheid.

  13. juli 11, 2016 / 18:20

    Interessant artikel! Die ‘regels’ die je voor jezelf hebt zijn niet onmogelijk om je aan te houden, maar volgens mij wel heel doeltreffend!

  14. juli 11, 2016 / 18:37

    Volgens mij moet af en toe een beetje nutella of een koekje ook gewoon kunnen om te blijven genieten! Ik vind dat je een mooi lichaam hebt met toch wat vrouwelijke vormen! Super fijn dat je zo’n wake up call hebt gehad!

  15. Eva
    juli 11, 2016 / 21:03

    Leuke en eerlijke blog weer :) Ik zit op het moment precies op hetzelfde punt en ben net een week begonnen met gezonder en bewuster leven – en tevens meer hardlopen. Bedankt voor de inspiratie!

  16. A
    juli 11, 2016 / 23:06

    Heel inspirerend! Ik zit nu juist op jouw 19 december-moment. Na 6 maanden buitenland en daarna vooral veel leuke dingen zijn er bij mij redelijk ongemerkt 6/7 kilo aangekomen. Voor mij nu ook tijd om dit te gaan veranderen!

  17. juli 12, 2016 / 08:21

    Leuk artikel weer!

  18. Marie
    juli 12, 2016 / 10:03

    Heel inspirerend Annemerel!!

  19. M.
    juli 12, 2016 / 10:34

    Hele leuke en interessante blog. Ik ben net als jou ‘never not eating’. Alleen vliegen bij mij de kilo’s er iets te gemakkelijk aan de laatste tijd, wat ik ook doe.

    Ik kan heel gezond en goed eten als ik voortdurend bezig ben, maar wanneer ik een lange dag aan mijn bureau spendeer (kan soms niet anders), dan eet ik uit verveling. En dat zijn de gevaarlijke momenten ;)