SUMMER HOLIDAY STORIES: Waar ik het meest dankbaar voor ben (#11)

Kim vroeg me naar de dingen waar ik het meeste dankbaar voor ben. Dit soort lijstjes vind ik altijd ZO leuk om te maken, omdat ik op zo’n moment echt goed realiseer hoe dankbaar ik eigenlijk mag zijn voor mijn leven. Maakt me altijd super gelukkig. Ik heb dit lijstje dan ook met héél veel plezier gemaakt.

• Dat ik – naar mijn weten – gezond ben. Dat mijn lichaam functioneert zoals ik wil dat het functioneert. Gezond zijn lijkt op je 27ste misschien vanzelfsprekend, maar dat is het absoluut niet. Ik probeer daar regelmatig bij stil te staan. Zeker als ik weer eens geen zin heb om hard te lopen, of om op te staan, of om wat dan ook. Dan denk ik… jeetje, doe normaal, wees blij dat je dat überhaupt KAN!
• Dat ik geboren ben in een vrij land als Nederland. Waar ik niet bang hoef te zijn om in de gevangenis te belanden als ik mijn mening geef. Waar ik me niet ondergeschikt aan de man hoef te voelen. Waar ik vrij ben om te dragen wat ik wil. Met mijn Nederlandse paspoort, waarmee ik vrij kan reizen naar 143 landen. Ja het is jammer dat het vaak regent. Maar ik denk dat we in Nederland VRIJ weinig te klagen hebben.
• Dat ik zowel mijn vader als moeder nog heb en de band die ik met hen heb. Ik denk dat er weinig mensen van mijn leeftijd vrijwillig een paar weken met hun ouders op vakantie gaan. Naar een camping nog wel! Ik zou niet anders willen. Mijn moeder weet meer van mij dan mijn beste vriendinnen, mijn vader is mijn favoriete hardlooppartner. Ik hoop dat ik hen nog lang om me heen mag hebben.
• Dat Steve Jobs de iPhone heeft uitgevonden. Waar zou ik zijn zonder iPhone? Waarschijnlijk verdwaald, want Google Maps is mijn leven. Mijn iPhone zorgt ervoor dat ik altijd en overal kan werken. Dat is soms misschien wat lastig, want wanneer werk je dan niet? Maar tegelijkertijd geeft me dat onmogelijk veel vrijheid.
• Dat ik een zusje heb dat bijna alle dingen leuk vindt die ik ook leuk vind, wat betekent dat ik vrijwel altijd een partner-in-crime heb als ik iets wil doen.
• Dat ik als student in de horeca heb gewerkt. Ik heb daar zo ontzettend veel geleerd, van hard werken tot mensenkennis, tot converseren, tot vriendelijk blijven als je eigenlijk pislink bent. Eigenlijk zou iedereen in zijn leven verplicht een jaartje de horeca in moeten. Soort van dienstplicht. De beste school voor het leven die er is.
• Dat mijn moeder in september 2006 hardloopschoenen voor me gekocht heeft. Zonder die schoenen was ik nu waarschijnlijk nog steeds geblesseerd geweest. Of ik had nog steeds op de bank gezeten met een bak Ben & Jerry’s.
• Noise cancelling headphones. Zo fijn om je even helemaal in je eigen wereld terug te kunnen trekken door middel van een koptelefoon en fijne muziek. Als ik stress heb, me niet zo goed voel, is het enige dat ik hoef te doen mijn noise-cancelling koptelefoon of oortjes indoen en dan is het vaak snel al wel weer goed.
• Dat Anoek en het team van A.W. Bruna mij de kans hebben gegeven om mijn grote droom waar te maken, een boek schrijven. Iedere keer als ik mijn boek in mijn handen heb, of als iemand naar me toekomt om te vertellen hoe blij ze zijn met mijn boek, besef ik dat weer.
• Dat ik een dak boven mijn hoofd heb en dat ik me geen zorgen hoef te maken dat dat snel zal veranderen. Net als gezondheid en wonen in een vrijland is dit iets dat je al snel voor lief neemt, maar voor heel veel mensen is dat helemaal niet zo vanzelfsprekend.
• Migraine pillen (Rizatriptan)! Ik heb ruim tien jaar lang de angst gehad om migraine te krijgen, dat krijg ik namelijk vrij snel op het moment dat ik het druk heb of veel moet reizen. Dat was best naar, want dan maakte ik me dus al zorgen voor een drukke dag, voordat die drukke dag uiteindelijk begonnen was. Het komt altijd vanuit mijn schouders, door de spanning. Nu heb ik die pillen en op het moment dat ik iets op voel komen neem ik meteen zo’n pil en het is altijd binnen een uurtje opgelost. ZO fijn! Ik ga dan ook nooit zonder die pillend de deur uit. Er zijn tijden dat ik drie van die pillen per week moet slikken, er zijn maanden waarbij ik geen enkele pil hoef te slikken. Gelukkig kun je er niet verslaafd aan raken.
• Dat mijn ouders me altijd gestimuleerd hebben om goed mijn best te doen op school. Extreem intelligent ben ik niet, maar doordat mijn ouders me altijd gestimuleerd hebben om het beste uit mezelf te halen heb ik wel mijn vwo diploma gehaald.
• Dat mijn ouders me ervan weerhouden hebben om mee te doen met Idols.
• Dat ik al op jonge leeftijd iets vond waar ik echt gelukkig van werd, bloggen. Toen wist ik nog niet dat ik daar later mijn baan van zou kunnen maken, dat ik er überhaupt ooit een euro mee zou kunnen verdienen. Nu, dertien jaar later, ben ik daar nog steeds heel blij mee. Sommige mensen zoeken hun hele leven naar iets waar ze oprecht gelukkig van worden, ik vond het op mijn veertiende al. En natuurlijk vind ik het niet iedere dag even leuk en natuurlijk heb ik ook dipjes en denk ik ‘is dit wel goed genoeg’, maar uiteindelijk zou ik op dit moment geen ander werk weten wat me gelukkiger zou maken.
• Dat jullie mijn blog lezen en ik dus mijn baan heb kunnen maken van wat mij het meest gelukkig maakt.

Voor welke dingen zijn jullie het meeste dankbaar in je leven?

Liefs,
Annemerel