SUMMER HOLIDAY STORIES: Als ik nooit een blog begonnen zou zijn (#20)

Wat als ik nooit een blog begonnen was? Ik kan het me niet voorstellen. Ik heb twee weken lang hierover nagedacht, hoe zou mijn leven er uit zien als ik geen blog begonnen zou zijn, maar ik zie gewoon geen scenario waarin ik nooit van mijn leven een blog begonnen zou zijn.

Komt ze weer met haar verhaal. Maar ik schreef op vier-jarige leeftijd al boekjes met de woorden die ik kende. Zag schrijven voor de schoolkrant op de basisschool als het hoogtepunt van mijn jaar. In groep 7 en 8 maakte ik samen met een vriendin een maandelijks tijdschrift en in groep acht bouwde ik ook mijn eerste website. Daarop volgde een tsunami aan andere websites die ik bouwde, voordat ik op 25 juni 2003 mijn blog begon. Niet wetende dat was ik deed überhaupt een naam had, bloggen. Ik deed gewoon wat ik leuk vond om te doen, schrijven. En omdat je als veertienjarige niet zomaar bij een tijdschrift naar binnen kunt wandelen met de mededeling dat je voor ze wil schrijven, deed ik dat online, op mijn eigen plekje

Ik heb mijn hele leven een natuurlijke drang gehad om dingen met anderen te delen. Als ik iets geschreven had, wilde ik dat graag anderen laten lezen. Daarom waren echte dagboeken niet aan mij besteed. Na twee weken hield ik er mee op omdat toch niemand het las. Daarom is het me nooit gelukt om een boek te schrijven voordat ik een uitgever en redacteur had, na een week was ik het zat en had ik het idee dat toch niemand het ooit zou gaan lezen. Het internet is de meest eerlijke manier om dingen te delen, je bepaalt namelijk zelf wat je deelt, hoeveel je deelt, wanneer je deelt en waar je deelt. Iedereen die wil, kan een blog beginnen. Iedereen die wil, kan zijn schrijfsels en andere creaties delen. Daar heb je geen tijdschrift of TV-zender voor nodig.

Nee, ik kan me geen leven voorstellen waarin ik geen blog begonnen was, want dan zou ik dus de afgelopen dertien jaar tegen een soort van natuurlijk instinct gestreden hebben. Klinkt super dramatisch, maar zo is het ECHT. Om de vraag van Lieke (de onmogelijke vraagsteller!) toch een soort van  te beantwoorden, zal ik een lijstje maken van dingen die ik waarschijnlijk niet gedaan had zonder mijn blog.

• Zonder mijn blog zou ik waarschijnlijk nooit een marathon gelopen hebben. De reacties en aanmoedigingen op mijn blog hebben er meerdere keren voor gezorgd dat ik doorliep terwijl ik eigenlijk dacht, dit is toch van de zotten?
• Zonder mijn blog zou ik waarschijnlijk nooit mijn boek hebben geschreven. Mijn redacteur bij A.W. Bruna (Anoek) kent mij al sinds 2003 via mijn blog. Zonder mijn blog had ik ook nooit zo veel hardgelopen en dan was een hardloopboek schrijven sowieso een beetje raar geweest.
• Zonder mijn blog zou ik waarschijnlijk nooit in Noorwegen geskied hebben. Niet dat het niet ontzettend vet was, maar ik ben best wel behoudend als het op mijn vakanties aankomt en ik had dan waarschijnlijk toch weer voor Oostenrijk gekozen. Zelfde geldt voor de twee reizen die ik naar Zweeds-Lapland maakte afgelopen zomer.
• Zonder mijn blog zou ik waarschijnlijk een stuk minder zelfkennis hebben. Doordat ik zo veel schrijf, met name over mezelf, heb ik ontzettend veel over mezelf geleerd.
• Zonder mijn blog zou ik mijn eigen ‘schrijfstijl’ ook niet ontwikkeld hebben. En zou ik waarschijnlijk een stuk minder snel schrijven dan nu. Mensen staan vaak versteld van hoe snel ik iets kan schrijven. Het vinden van een onderwerp om over te schrijven neemt vaak 75% van de tijd in, het schrijven kost me – mits het een goed onderwerp is – nog maar 25% van de tijd.
• Zonder mijn blog zou ik een groot aantal mensen niet gekend hebben. Van collega-bloggers tot journalisten tot PR-mensen. Ik heb veel vrienden overgehouden aan mijn blog.
• Zonder mijn blog zou ik waarschijnlijk een stuk minder boeken lezen. Ik hou echt van lezen, maar vaak zie ik er het ‘nut’ er niet van in, of heb ik er geen ‘rust’ voor. Door mezelf iedere zomer te dwingen om vijftien boeken te lezen lees ik dus wel (en daar geniet ik ontzettend van).
• Hetzelfde geldt eigenlijk voor films, muziek, nieuwe hotspots. Ik heb soms nogal de neiging om bij het oude vertrouwde te blijven, maar door mijn blog word ik gestimuleerd om nieuwe dingen te ontdekken.

Deze lijst zou ik nog veel langer kunnen maken, want een groot gedeelte van mijn leven heb ik op dit moment aan mijn blog te danken. Ik denk dat ik deze blog terug ga lezen op het moment dat ik even een baalmomentje heb en denk ‘waar doe ik het eigenlijk allemaal voor?’. Kan ik mezelf mooi herinneren wat mijn blog me allemaal gebracht heeft. Mijn leven.

Liefs,
Annemerel