“Toen Nesrin me mailde dat ze een marathon op de loopband wilde gaan lopen dacht ik… OK die is gek, maar alsjeblieft doe het, want ik ben ontzettend benieuwd naar je verhaal! En dat verhaal kwam er. Ik ben nog steeds niet van plan om het haar na te doen, maar heb genoten van haar blog. Nesrin blogt trouwens ook zelf op haar personal lifeblog Daily Cup of Bla Bla Bla over alles wat ze leuk en minder leuk vindt in het leven als een 30-something woman. Ze is moeder van twee kinderen, de vrouw van… en voor altijd zichzelf (Nesrin’s eigen woorden!).”
Als je een hardloper bent dan moet je eigenlijk niet op de loopband hardlopen. De loopband is dan een grote fake bedoeling. Dit is mijn ongezouten mening. Hardlopen doe je buiten. Niet binnen in een ruimte waar de airco aanstaat, waar mensen om je heen lopen en waar het eigenlijk altijd best vreemd ruikt.
Ik liep de marathon op de loopband maar ik zal nooit volmondig roepen dat ik de hele marathon heb gelopen. Want de marathon op een loopband telt gewoon niet mee. Vind ik. Jullie toch ook? Vandaag deel ik mijn raceverslag en eigenlijk wil ik het mijn gevecht op de loopband noemen.
Ik mag mezelf best een hardloper noemen want ik houd ervan en kan inmiddels niet meer zonder. Mijn langste run is de halve marathon en mijn mooiste run is de 15k die ik in Istanbul liep samen met mijn man, we liepen van het ene continent, Azië, naar het andere continent, Europa, samen met duizenden Turken en buitenlanders.
Gemiddeld loop ik 100 km per maand en mijn doel is om minimaal 100 kilometer per maand aan te tikken. Dit lukt niet altijd want ik ben moeder van twee kinderen, getrouwd, ik werk en heb het huishouden. Hardlopen is voor mij een zelfgekozen vrijheid. Het liefst stap ik ’s avonds in mijn hardloopschoenen als de kinderen op bed liggen. Enfin. Terug naar die verrekte loopband.
Ik weet niet precies wat ik dacht en hoe ik erop kwam om de marathon op de loopband te lopen want WHY?! Waarom niet gewoon buiten? Nou omdat het weer de afgelopen maand zo ontzettend veranderlijk is, het is of te warm of het regent. Ik ben geen mietje maar als ik voor mijn lol 42,195 km wil lopen dan wil ik goed hardloopweer hebben.
Het leek mij wel een grappige uitdaging om iets meer dan 42 kilometer af te leggen in een ruimte waar ik niet graag kom en dit zonder training en voorbereiding. Niks geen koolhydraten stapelen of een goede voorbereiding. Als ik iets in mijn hoofd heb dan wil ik dit zo snel mogelijk doen. Ik ben nogal ongeduldig.
De marathon op de loopband lopen zou zeker een uitdaging worden en normaal gesproken krijg ik heel natuurlijk een soort superkracht als ik een uitdaging aan wil gaan. Het enige wat ik bij deze uitdaging kreeg was een soort transformatie naar moppersmurf. Het idee en de vorm van de uitdaging prikkelde mij maar ik kon maar geen zin maken om dit te realiseren.
Ik heb een hekel aan de sportschool ik kan niet precies zeggen wat het is waarom ik het leuk en fijn vind maar de sportschool en ik zijn geen match. Toch besloot ik op een woensdagavond om de volgende dag naar de sportschool te gaan. Ik mocht het sportschoolpasje van mijn zusje lenen (als Basic Fit klant mag je je pasje uitlenen) en ik ging er maar voor.
Donderdagochtend had ik totaal geen zin maar ik ging toch. Ik pakte de sporttas van mijn man en vertrok. Eenmaal binnen schrok ik een beetje want het was er best donker en ik zat ergens onder de grond en had geen bereik en geen internet. Er waren geen ramen en het muffe luchtje maakte het er niet beter op.
Mijn uitrusting bestaat uit twee pakjes kauwgom, een handdoek, twee flesjes water en mijn oordopjes toen ik dit alles had geïnstalleerd drukte ik op de startknop. Ik begin rustig en kijk om mij heen. Er staan zo een 10 lege loopbanden en iedereen is druk met krachttraining (iets wat ik ook zou moeten doen maar gewoon niet doe).
0-5 kilometer
Ik wil de handdoek vrijwel meteen in de ring gooien want na een kilometer is het alsof alles op mij afkomt. Ik wil niet verder en denk dat het beter is nu te stoppen in plaats van 5 kilometer verder. Ik kan stoppen want dit loopband marathon grapje is gewoon maar een grapje denk ik. Alles in mij zegt dat ik verder moet gaan. Ik huil van binnen want dit is zo anders dan buiten hardlopen, dit is zo niet leuk. Dit is stom en die vieze airco, de stomme en saaie ruimte maken het er niet mooier en fijner op. Ik wil frisse lucht, ik wil bomen ik wil hardlopen met vrijheid en dit alles kan de loopband mij niet geven. Ik huil echt even van binnen.
5-10 kilometer
Ik stop met huilen want kom op, ik heb erger meegemaakt en ik geef mezelf een peptalk. Als ik mezelf een peptalk geef dan vertel ik mezelf dat ik twee kinderen op de wereld heb gezet en dat het moederschap by far de moeilijkste job EVER is dus begin te LOPEN VRIENDIN. And so I did.
10-20 kilometer
Ik ben zo blij dat ik 10 kilometer binnen het uur heb aangetikt anders was ik er echt mee gestopt (denk ik). Ik heb kracht en energie om verder te lopen alleen heb ik geen zin. Het idee dat ik net een kwart erop heb zitten trekt aan mij en ik vind het echt niet leuk. Toch blijf ik braaf doorlopen. Gewoon niet nadenken en doorlopen. Ik focus mij op één punt en blijf hier naar staren terwijl ik flink gas bijgeef. Als ik de 15 km aantik komt er een personal trainer voor mij staan en vraagt of ik interesse heb in krachttraining met een personal trainer. Ik vertel hem dat ik geen sportschool material ben en dus ook geen abonnement heb op de sportschool. Hij blijft maar doorpraten en ik vind dit niet erg want afleiding is GOED ik loop en luister. Als hij wegloopt ben ik 3,5 kilometer verder. Yes.
20 – 30 kilometer
Ik moet naar het toilet en ik denk dat als ik buiten de marathon had gelopen gewoon in mijn broek had gepiest maar gezien het feit dat ik op een loopband sta ben ik bang voor elektrische schokken en dus stop ik even. Ik druk op pauze en lichtelijk gedesoriënteerd stap ik van de loopband af. Ik voel mijn benen, dit is raar, ik loop snel door want mijn lichaam roept heel verstandig dat ik nu vooral niet moet stilstaan. Ik ga plassen en zie in de spiegel een verouderd hoofd. Tijd voor een peptalk en ik geef en gun mezelf een glimlach want hey loco girl je doet wel even hè. Als ik weer op de loopband sta voel ik dat dit ding al mijn energie eruit zuigt. Ik wil niet meer, maar stoppen is geen optie want ik tik bijna de 30 kilometer aan en dan ga je toch niet stoppen?! Nee dit doe je echt niet.
Als ik mijn snelheid opvoer dan voel ik mijn knie, deze zeurt dan direct. Ik ga weer wat langzamer en met een beetje geluk loop ik de “marathon” in 4,5 uur uit. Op het moment dat ik de 30 kilometer aantik verschijnt daar uit het niets en totaal onverwacht mijn engel. Ik krijg opeens weer energie.
30 – 42,195 km
Mijn man! Mijn soulmate (oh yes ik geloof hierin) staat gewoon achter mij. Wat een fijne verassing. Ik pauzeer heel even om hem een kus te geven en ga snel weer verder. Hij houdt het kort maar zijn bezoekje heeft mij genoeg energie gegeven om door te knallen. Braaf loop ik tot de 35e kilometer en de kilometers daarna waren slopend. Mijn knie deed zeer en ik kon op dat moment lachen en huilen want het einde is in zicht maar iets meer dan 7 kilometer is VEEL op dat moment.
Als ik door de Nikeplus app hoor dat ik 40 kilometer heb gelopen ben ik intens gelukkig maar de komende 2,195 kilometer voelt als een zware taak. Ik geef alles.
Nou daar sta ik dan. Ik heb mensen zien komen en gaan de afgelopen 4 uur en 44 minuten. Ik ben niet trots op mijn tijd maar ik had hier ook geen doel voor. Het enige wat ik wilde is het uitlopen van de marathon. Ik ben blij dat ik de kracht heb gehad om door te zetten maar ik vond het absoluut niet fijn. Ik zal dan ook echt nooit meer op de loopband staan om te hardlopen. Neen. Hardlopen doe ik buiten want daar is mijn stukje vrijheid.
Liefs,
Nesrin
Holy mozes, wat ongelooflijk knap! Je kan wel zeggen dat een marathon op een loopband niet meetelt, je hebt het toch maar mooi gedaan. Knap hoor!
Dank je wel Josianne. Toch voor mijn gevoel kan ik niet volmondig roepen dat ik een marathon heb gelopen.
Wauw wat is dit knap van je Nesrin. Petje af. Ik loop graag hard maar op een loopband……
ik vind het echt vreselijk.
Haha wat een geniale blogpost: vlot geschreven en met de nodige zelfspot.
Een marathon op een loopband? Ik doe het je niet na. Net als jou haat ik de fitness (het stinkt daar en waar zijn de ramen?) + ik ben altijd bang dat ik perongeluk van die loopband zal vallen (de eerste kilometer loop ik als een eend omdat ik zo voorzichtig loop).
Maar proficiat met je geslaagde uitdaging :D
Hahaha nou inderdaad! Ik denk ook niet dat ik er heel charmant opstond hoor, het is toch eng om zo een apparaat onder je te hebben ;-)
Ik hou van haar schrijfstijl :D Vanavond nog een keer lezen :D
Knettergek, echt: you’re LOCO :-)
Maar ik heb wel ontzettend veel bewondering voor hoe jij jezelf steeds uitdaagt en doorzet. Respect (boks) ❤️
Wat stoer!! En wat schrijf je leuk! Maar idd: de volgende keer lekker in de frisse buitenlucht:-)
Wauw! Wat knap en wat een toffe uitdaging. Ik zou denk tegen de muren op lopen, maar het is wel een gaaf experiment. Pet je af Nesrin!
Haha, ik dacht dat ik gek was :p
En, wanneer ga je de marathon outside doen? :)
Ik hoop dit jaar nog. Misschien in november in Istanbul. Een outdoor marathon zou ik dus never nooit niet ongetraind willen lopen en dat deed ik op de loopband wel.
Wow! Wat een prestatie en wat een leuk geschreven verslag ;o)
Wow heel knap! je mag echt trots zijn. Je hebt mij zeker geïnspireerd om morgen ochtend op de hardloopband wat verder te gaan dan mijn vaste 10 km.
Wat knap dat ondanks je er doorheen zat en je absoluut heel graag wilde stoppen, je het toch hebt afgemaakt! Wat een doorzettingsvermogen!
Echt respect! Ik doe het je zeker niet na!
Woow super leuk eerste artikel ooit in mijn leven dat ik met een lach op mijn gezicht volledig (heb ik al eens gedaan bij het bevallingsverhaal van elise joanne) heb uit gelezen! Favoriet artikel! En heel inspirerend
Leuk verhaal! En grappig, je schrijft net zoals Annemerel!
Wauw! Wat een power en wat een doorzettingsvermogen!
Die peptalks van jou moeten wel héél overtuigend zijn!
Ik geloof dat het mij niet zou lukken om mezelf zo te kunnen overtuigen. ;-)
Topprestatie!
Wauw, alleen al complimenten voor je doorzettingsvermogen. Kan me wel voorstellen dat je zoiets nooit meer doet :)
Echt super tof om te lezen zeg! Gaaf!!
Een uitdagend doel zeker weten! Niet veel mensen kunnen dit, op de weg is mentaal zoveel makkelijker. Alleen een ding snap ik niet…. Waarom ben je dit ongetraind dit gaan doen? Nog meer vragen; hoe heb je het overleefd op kauwgom en water? Hoe is het nu met je blessure? Ga je ooit nog een marathon lopen op de weg waarvoor je 3-4 maanden uittrekt om te trainen?
Ik liep ongetraind omdat het eigenlijk gewoon een “spontane ingeving” was, ik vind dit soort uitdagingen wel “grappig”. Met in mijn achterhoofd als ik pijn zou hebben ik direct van de loopband af zou gaan.
Kauwgom en water was voldoende, again ik ging gewoon zonder teveel denkwerk en voorbereiding. Ik heb dit alles puur op gevoel gedaan wat misschien niet verstandig is maar ik wist ook dat ik elk moment kon stoppen.
Ik heb twee volle dagen last van mijn benen gehad en de zeur in mijn knie trok gelukkig weg.
Ik zou heel graag in 2016 nog de marathon willen lopen. De marathon in Istanbul (november) trekt mij wel, dan loop je over de Bosporus van Azië naar Europa (wow!) maar dit alles natuurlijk wel getraind. Vorig jaar liep ik de 15km in Istanbul en het parcours is werkelijk waar prachtig.
Haha jeetje, wat een verhaal! Heel grappig om te lezen, kan me gewoon niet voorstellen dat iemand dit ooit zou doen!?
Een marathon lopen op de loopband lijkt me juist moeilijker dan buiten. Zelf word ik na een half uur al duizelig op dat ding en het is zo saai!Ontzettend knap dat je hebt volgehouden!
Zo knap dat je dit gewoon hebt gedaan! Op een loopband lijkt het mij eigenlijk juist moeilijker dan buiten, juist omdat je dat stukje vrijheid van buiten mist.
Wauw super! echt knap wat ze gedaan heeft!
Respect Nesrin! Ik gebruik de loopband alleen als ik een heuveltraining wil simuleren….langer dan een uur heb ik nooit volgehouden.
Wat een topper ben je toch!! En een beetje gek, want dat heb je wel nodig om zo’n prestatie neer te zetten!! Ik heb echt enorm respect voor je dat weet je!! Je doet het toch maar weer!!
Wauw respect! Het lijkt mij echt afschuwelijk haha. Je schrijft heel leuk!
Volgens mij kan alleen jij dit maar weer verzinnen haha. Ik vind het geweldig om te lezen en daarnaast super knap dat je dit hebt gedaan en hebt volgehouden! Respect voor jou vriendin ;-)
Wow! Ik moest inderdaad lachen. Een marathon. Binnen? WAAROM?!? Ik durf met grote stelligheid te beweren dat ik echt na 5km zou zijn afgestapt. Het hardlopen geeft mij het ultieme van vrijheid en dat wérkt gewoon niet op de loopband. Superknap dat je het hebt afgemaakt. En dan de 10 binnen een uur?!? Ik zal toch echt wat harder moeten trainen!