Rome is 20 snapshots

13 juli 2015 begon als een prachtige dag, we spendeerden de dag in Rome. Die mooie dag maakte echter een one-eighty toen we rond het avonduur weer bij de auto terugkwamen. Raampje getikt, alles weg. Tassen met kleding, cameraspullen en het belangrijkste… vertrouwen. Sinds die dag zijn we allemaal een klein beetje wantrouwig geworden. Zo wantrouwig dat mijn vader in Italië tweeënhalve week met al zijn electronica in zijn rugzak gelopen heeft. Naar het zwembad, Florence, Rome, overal ging de rugzak met camera’s, iPod, iPad en iPhone mee naartoe. Laptops werden niet eens meegenomen. Ik nam zelf overigens wel iets meer risico, ik had allebei mijn MacBooks meegenomen naar Italië, maar verstopte die wel op verschillende plekken in de caravan als we weg gingen. Een ingecalculeerd risico, maar goed.

Ik had dan ook eerlijk gezegd niet verwacht dat mijn ouders op 12 juli 2016 aan Roos en mij zouden vragen of we zin hadden om de volgende dag naar Rome te gaan. Ik had niet verwacht dat mijn vader OOIT nog naar Rome wilde. Mijn eerste reactie “morgen is het precies een jaar geleden…”. Daar hadden mijn ouders nog niet bij stil gestaan, maar goed deze data-freak natuurlijk wel. En ik had trouwens best wel zin om naar Rome te gaan.

Dit keer parkeerden we onze auto niet in een buitenwijk van Rome, maar midden in de stad, in een parkeergarage bij de Spaanse Trappen. Beste tip ooit voor wanneer je met de auto naar Rome wil, want je betaalt daar dus iets van 2 euro per uur, er is genoeg ruimte en je zit meteen midden in het centrum. Ja, je moet wel even door dat centrum rijden om er te komen, maar dat is gewoon een kwestie van doen (en gewoon vaak voorrang nemen, voorrang krijgen kun je namelijk wel vergeten).

We spendeerden de ochtend in Rome met wat winkels. Window-shopping in de Via Condotti (de straat waar alle grote modehuizen zoals Dior en Prada zitten), Nike, Adidas en Calvin Klein op de Via del Corso. En vervolgens Ladurée en &Other Stories in zijstraten van de Via del Corso. Lunchen deden we ook in een zijstraat van de Via del Corso, met pasta. En daarna was het tijd voor wat cultuur.

Omdat we al redelijk veel van Rome gezien hebben de afgelopen vijftien jaar deden we een ietwat aangepaste route. Geen Pantheon, geen Vaticaan, maar wel het Altra della Patria (altaar van het vaderland) (beter bekend als de suikertaart, een groot monument voor Vittorio Emanuele II, de eerste ‘koning’ van een verenigde Italië). We zagen het Forum Romanum van bovenaf, opgravingen uit de Romeinse tijd. Ook liepen we langs het Colloseum en zagen we een groot aantal kleine straatjes. We eindigde bij de Trevi Fonteinen en de Spaanse Trappen, waar we ’s ochtends ook begonnen zijn.

Benieuwd geworden? Ik heb twintig snapshots voor je. Of nou ja snapshots, ze zijn gemaakt met mijn vlog-camera, de Canon G7x Mark II.

We begonnen met pasta bij een restaurantje in een zijstraat van de Via del Corso. Geen noemenswaardig restaurant (mede omdat ik niet meer weet hoe het heet), er zitten heel veel van dit soort restaurantjes in deze buurt. De pasta (Vongole) smaakte in ieder geval heel erg goed.

Zie je de Spaanse trappen aan het eind van de straat? Dit is dus zo’n zijstraatje van de Via del Corso. De Via del Corso is trouwens denk ik de belangrijkste winkelstraat van Rome. Hier vind je winkels zoals Nike, Adidas, Sephora, Calvin Klein Jeans, ZARA, H&M…

Dit is dus de ‘suikertaart’, het monument voor Vittorio Emanuele II. Je kunt dit monument ook (gratis) beklimmen. Het gebouw is gebouwd tussen 1895 en 1911 en bestaat voor een groot gedeelte uit marmer uit Brescia.

Dat witte marmer steekt zo lekker af tegen de blauwe lucht.

Achter het monument vind je een museum, het is wel even klimmen om hier te komen (en in de Romeinse warmte is dat redelijk zwaar).

Het Forum Romanum, opgravingen uit de Romeinse tijd.

Ook dit gebouw – het Colloseum – dateert uit de Romeinse tijd.

Nadat we het Colloseum gezien hadden liepen we terug richting de Trevi Fonteinen. Onderweg kwam ik genoeg mooie dingen tegen.. Ik zeg wel eens, Rome is eigenlijk een groot openlucht museum.

En toen waren we bij de Trevi Fonteinen. Vorig jaar waren deze gesloten omdat ze gerestaureerd werden.

Zou het daarom dit jaar zo ontzettend druk geweest zijn bij de fontein? Toeristen overal! Ik aanschouwde het van een afstandje en ging daarna weer een smal en rustig straatje in.

Dit jaar wordt er gewerkt aan de Spaanse trappen. Misschien zijn alle mensen die normaal op de Spaanse trappen staan nu wel bij de Trevi Fonteinen en is het daarom zo druk. Anyway, heb de Spaanse Trappen nog nooit zo rustig gezien (duhh).

Op het plein voor de Spaanse trappen zitten winkels zoals Chanel en Tiffany’s, dus genoeg reden om er toch eventjes langs te gaan. Als je een grote portemonnee hebt dan. Of als je houdt van windowshopping.

Met die palmbomen lijkt het hier toch net een tropisch oord? Palmbomen zie je dus niet in Milaan of Florence.

Goed, dat was Rome in twintig foto’s. De kater van 13 juli 2015 is gelukkig zo goed als verdwenen, maar de angst voor inbraak is er nog steeds. Maar dat kan overal gebeuren. Niet alleen in Rome. 

Liefs,
Annemerel