Bovenstaande foto’s zijn op mijn dertiende (rechts) en veertiende (links) gemaakt. Dit is de eerste en laatste keer dat jullie deze foto’s op mijn blog zullen zien.
Beautyblunders, ik maak ze nog steeds regelmatig, helaas, maar in het verleden heb ik er ook wel een aantal gemaakt. Ik heb van het meeste geen beeldmateriaal, gelukkig, hoef ik het ook niet met jullie te delen. Maar ik denk dat de meeste blunders ook wel uitgelegd kunnen worden in een paar zinnen. Komen ze, OK. Wil ik daarna graag van jullie horen dat ik niet de enige ben die zulke krankzinnige dingen gedaan heeft.
- Het begon allemaal in groep vijf of zes, toen het me een goed idee leek om mijn hele gezicht in te smeren met calendula. Het was winter, ik was wit en mijn huid zag grauw. Ik dacht calendula de oplossing was. Toen vriendinnetjes in het speelkwartier aan me vroegen wat er met mijn gezicht aan de hand was, zei ik natuurlijk dat er niets anders was dan normaal. Schaamde me ondertussen kapot, want blijkbaar was dat experiment toch niet zo geslaagd.
- Een jaar of twee later vond ik de weg naar mijn moeders foundation. Ik denk dat dit ik niet hoef uit te leggen dat ook dit uit liep op een blamage. Ook dit kaar waren het vriendinnetjes op het schoolplein die me vroegen wat er in vredesnaam met mijn gezicht gebeurd was. Zelf had ik niet echt het idee dat ik iets vreemds gedaan had. Maar toen ik tussen de middag thuis kwam vroeg ook mijn moeder wat ik had uitgespookt. “Niks” loog ik. Want echt niet dat ik toe wilde geven dat ik haar foundation gebruikt had.
- De eerste keer dat ik zelf foundation kocht was ook geen goed moment. Ik was een jaar of dertien en was wederom niet blij met mijn huidskleur. Ik heb in mijn jeugd veel last gehad van couperose, rode adertjes op mijn gezicht. Ik vond dat zo lelijk dat ik het allemaal wilde camoufleren, met foundation. Omdat mijn moeder dus echt geen foundation voor me ging kopen (logisch) en ik nog niet werkte (ik was dertien) was het essentieel dat de foundation goedkoop was. Dus kocht ik in de uitverkoop een foundation die helemaal niet de juiste kleur was en zo dik was dat je er zelfs nog een tatoeage mee kon camoufleren. Mijn skills voor het aanbrengen van de foundation waren ook nog niet aanwezig (die zijn er nu nog steeds niet dus kun je nagaan hoe dat veertien jaar geleden was). Het was een groot drama.
- Er was overigens ook een tijd dat ik lila-oogschaduw een goed idee vond, dit was rond dezelfde periode.
- Dit was sowieso een hele slechte periode, want toen ik een jaar of dertien was had ik ook bedacht dat ik heel graag highlights wilde. Mijn ouders waren het daar niet mee eens, maar ik zeurde net zo lang totdat ik mijn moeder zo ver gekregen had om mijn haar te verven. Alleen had mijn moeder dit nog nooit gedaan en werden de flinterdunne streepjes die ik voor ogen had, super lelijke geel-gouden banen. Mijn god, ik heb nog steeds nachtmerries als ik daar aan terug denk. Hierna was ik flink genezen van het haren verven en heeft het ruim vier jaar geduurd voordat ik weer eens iets probeerde, maar dit keer bij de kapper. Mijn moeder heeft na veertien jaar ook nog steeds een trauma. Sorry mam. Op de rechterfoto boven deze blog, was mijn haar net een paar weken geverfd.
- Ergens op mijn veertiende ontdekte ik ook zwart oogpotlood, waarmee ik een lijntje in mijn waterlijn zette. Dit lijntje heb ik meer dan tien jaar gedragen en hij werd met de jaren steeds dikker. Als ik nu naar foto’s kijk van een paar jaar geleden herken ik mezelf bijna niet terug.
- Dat heeft ook te maken met het feit dat ik pas sinds twee jaar iets met mijn wenkbrauwen doe. Hiervoor deed ik er niets mee. Niet epileren (doe ik nog steeds niet trouwens), maar ook niet inkleuren. Weet je hoe anders de verhoudingen in je gezicht lijken op het moment dat je een dikke zwarte lijn onder je oog hebt zonder wenkbrauwen, in vergelijking met een wit lijntje op je waterlijn mét wenkbrauwen.
- Alle keren in mijn leven dat ik lippenstift gedragen heb bestempel ik ook als grote faal-momenten in mijn leven. Het staat me gewoon niet, hoe hard ik het ook probeer.
- Oh wacht, ik heb er nog eentje van mijn dertiende (zo’n rotjaar wat betreft mijn looks), ik was op wintersport en de zon scheen zeven dagen lang ontzettend fel. Ik gebruikte wel zonnebrand, maar mijn gezicht werd extreem snel bruin. De zonnebril die ik droeg sloot overal aan mijn gezicht heel goed aan, dus er was geen mogelijkheid voor de zon om onder de bril te schijnen. Toen ik terug kwam van vakantie had ik zo’n heftige afscheiding van mijn bril dat ik een week lang werd nageroepen op school. Na die week ben ik gaan experimenteren met een donkerdere kleur foundation rond mijn ogen en dit leverde weer een heel ander beauty-faal-moment op. Nogmaals, zo blij dat dit voor het Instagram-tijdperk was en hier geen beeldmateriaal van over het internet zwerft.
- De laatste blunder die ik voor jullie heb, maak ik nog steeds regelmatig. Als ik een puistje of litteken heb wil ik er alles aan doen om dit te camoufleren, terwijl het plekje vaak minder opvalt op het moment dat je het gewoon met rust laat en er niets op smeert. Vaak zat zit er veel te veel camouflage op waardoor de aandacht alleen maar naar die puist getrokken wordt, of gebruik ik een concealer die niet de juiste kleur is voor mijn huidskleur. Ik blijk dit maar niet te leren, ook al zijn mensen in mijn omgeving altijd zo lief om me hier even van op de hoogte te stellen.
Stel me alsjeblieft gerust dat ik niet de enige ben die dit soort bizarre dingen gedaan heeft. Alsjeblieft.
Liefs,
Annemerel
“Weet je hoe anders de verhoudingen in je gezicht lijken op het moment dat je een dikke zwarte lijn onder je oog hebt zonder wenkbrauwen, in vergelijking met een wit lijntje op je waterlijn mét wenkbrauwen.” Nee, foto’s? ;o)
Ik herken me totaal niet in je blog (ik gebruik alleen mascara en bij een feestje soms een beetje oogschaduw), maar vond het wel leuk om ‘m te lezen.
Auteur
Haha veilig! Denk dat ik dat af en toe ook beter kan doen ;-)
Maar goed idee, zal een keer twee foto’s maken! X
Haha hééééérlijk. Je bent zeker niet de enige! Wat me wel opvalt, is dat je heel vroeg aan make-up begonnen bent. Ik gebruikte voor het eerste mascara toen ik 17 was en ik was toen de enige (!) in heel mijn klas (hoe kan dat zelfs?).
Mij blunder situeren zich vrij ‘laat’ aangezien ik dus pas op mijn 17e met make-up begon. Het allerergste vind ik de veel te dikke foundation die iedereen van kilometersver zag liggen én die dan nog eens werd afgepoederd met een dikke laag, waardoor het NOG opvallender werd. Dat zag er vreselijk uit. Mijn mama zei elke keer dat ik ‘mooier was naturel’, maar ik weigerde dat te geloven, aangezien ze zelf geen make-up gebruikt. Biggest mistake: vanaf nu geloof ik mijn mama heilig als ze me advies geeft, zelfs op dat vlak :D
Auteur
Echt?! Misschien is het anders in België? Ik was al redelijk laat met make-up en ik mocht pas mascara dragen toen ik twaalf was.
Ja ik denk dat het sowieso anders is in België en het verschilt ook nog eens qua scholen. Mijn vriendinnen uit het ‘TSO’ (technische richting) droegen veel eerder make-up dan wij in het ASO (algemene theoretische vorming). Gek he.
Ik begrijp je ouders volledig dat je pas op je 12e mascara mocht dragen. Ik denk dat ik niet eens wist wat mascara was :D
No worries, heel herkenbaar dit. Ik ooit twee dikke plukken in mijn donkerbruine haarf geverfd. Alleen de voorste plukken, die je dan zo lekker nonchalant uit je staart trekt en om je hoofd laat hangen, weet je wel?! Ik heb veelvuldig lila, zilveren en lichtblauwe metallic oogschaduw gedragen en dan natuurlijk degene uit die Hemapotjes die je op elkaar draaide als een torentje (jeugdsentiment). Tot mijn 16e had ik een super dikke zwarte streep in mijn waterlijn en het liefst ook nog een beetje eronder. Mijn eerste foundation en poeder (die ik smeerde op mijn puntgave tienerhuidje) die waren knaloranje en van het merk Collection2000 want die was het goedkoopst. Toen ik op mijn 19e zware acné kreeg heb ik jarenlang mijn huid dicht gesmeerd wat een heel cakey effect had. Nu, 10 laat later, smeer ik een getinte dagcrème op, een subtiele blush, poeder ik mijn wenkbrauwen een beetje bij en draag ik een winged eyeliner. Véél mooier!
Die torentjes! Ja! Haha, en dat metallic inderdaad. Vreselijk, maar dat was die tijd :D (daar troost ik me maar mee!)
Leuk om zelf weer terug te denken aan de middelbare school qua make up!
Toen ik 13/14 was begon ik met witte of blauwe ogenschaduw en bruin oogpotlood in mijn waterlijn. Met wat glimmende lipgloss natuurlijk!
Later (15 jaar) werd dit een zwart lijntje met mascara en veel foundation, want ik schaamde me voor mijn rode wangen. Nu denk ik, welke rode wangen? De foundation was de allergoedkoopste en volgens mij heel erg geel.
Toen ik 16 was besloot ik me af te zetten tegen de maatschappij of zo iets. Mijn haren werden donker geverfd met roze. Dikke zwarte eyeliner, veel zwarte ogenschaduw en veel witte foundation. Dat mijn ouders mij zo naar buiten hebben gelaten vind ik nog steeds een wonder. Ik heb mijn haar nog jaren heel donker geverfd (donkerbruin, zwart, donkerrood en donkerpaars).
Nu 22 jaar ben ik sinds kort weer blond, draag ik overdag meestal mascara met een heel klein beetje eyeliner en wat nude kleurige lippenstift. Niemand van mijn middelbare school herkend me tegenwoordig nog. Gelukkig!
Welke soort eyeliner/oogpotlood gebruik jij voor een wit lijntje te maken? Ik heb laatst een wit achtig oogpotlood gekocht maar toen ik deze aan bracht zag ik helemaal geen effect.
Auteur
Haha mooi verhaal! Ik gebruik een potlood van NYX en het is niet wit maar meer heel zacht roze, zorgt voor een frissere blik.
De lila oogschaduw is heel herkenbaar! Volgens mij van miss sporty, die had toen allemaal foute kleuren. En ik ben een tijd dol geweest op alles wat knalroze was, tot ik een keer een kleurenanalyse liet doen en ik erachter kwam dat ik er met roze kleding echt als een clown uit zie.
Auteur
Oh Miss Sporty :’)
Hahaha heerlijk die foto’s. Ik was gothic/alto en had overal eyeliner zitten. :’D
Auteur
Hahaha nu kunnen we er om lachen :)
Hahaha same here! Vond laatst nog typische myspace/vampirefreaks foto’s van mezelf… Veilig weggestopt in een mapje op mijn laptop. :P
Toevallig zag ik vorige week een video van Jenna Marbles op Youtube waarin ze al haar vreselijke looks van vroeger na ging maken en ik heb bijna gehuild van het lachen omdat het allemaal zo herkenbaar was.. Echt een aanrader om te kijken! De tienermeisjes van vandaag weten niet hoe gelukkig ze zichzelf mogen prijzen met beauty tutorials.
Mijn dieptepunten waren de haarmascara (vieze plakzooi), de lichtroze lippenstift/lipgloss (neeeeeeee, gelukkig zeer korte fase) en metallic grijze oogschaduw uit een potje (van de Hema!!! weet je nog, die potjes die je allemaal op elkaar kon draaien?).
Auteur
Haha echt he, de tienermeisjes van nu moeten dankbaar zijn. Maar aan de andere kant, als ik zo’n tutorial namaak zie ik er nog steeds uit als een clown dus weet niet of het veel helpt ;-).
Wat make-up betreft ben ik veel later begonnen en met spinnenpoten en te veel foundation. Maar op mijn 14e is er ooit door een vriendinnetje mijn haar schots en scheef geknipt en de dag erna moest ik op de schoolfoto!
Auteur
Haha kon je je haar nog wel in een staart voor die foto?
Haha, leuk artikel! Ik heb ook veel beautyblunders gemaakt vroeger, als ik nu de foto’s terugkijk denk ik OMG, maar then again, zo liepen mijn vriendinnetjes er toen ook bij… Wie weet wat we over onze looks nu denken over 10 jaar!
Ik was toen ik begon met make-up zo rond het einde van de basisschool/begin middelbare school vooral fan van de Hema crème-oogschaduwdoosjes, 3 van die kleine ronde doosjes die je op elkaar kon stapelen, en droeg vooral graag ijsblauw, want dat stond zo mooi bij mijn blauwe ogen (ahum). Ook hield ik erg van zilveren glitteroogschaduw. Daarnaast kocht ik een keer met een vriendin knalpaarse metallic lippenstift bij de V&D, want dat was me toch gaaf, en paradeerden we daar trots mee door de stad. De mensen keken wel raar naar ons, maar dat was toch gewoon omdat we zulke mooi gekleurde lippen hadden?!
Auteur
Oooooh ijsblauw ook zo’n mooie kleur! En de knaapjes metallic lipstick ben ik vergeten, die had ik van Hema :’)
Oké, komt ie: ik dacht dat de camouflage stick (soort van lipstick), lipstick was en deed dit op mijn mond als lipstick..
En ik wil de heel graag permanent. Maar echt heel graag. Ik had net mijn haren laten knippen met een pony maar zeurde bij mijn moeder dat ik het echt wilde. Ze weigerde maar na heel lang zeuren kreeg ik het toch. Ze deed mijn haar behalve mijn pony. Werd boos en wilde perse mijn pony er ook bij. Dat deed ze toen had ik permanent. Ik heb heel de avond gehuild en geprobeerd de permanent uit mijn haren te kammen. Ik was net een poedel. Mijn moeder had de avond van haar leven :’)
Auteur
Hahaha het permanent verhaal vind ik het mooiste!
Ik had ook een permanentje genomen en ik zag eruit als een schaap :( En het duurt zolang voordat het uitgegroeid is…
Auteur
Hahaha arme jij! Ik kan me dat nog wel herinneren trouwens.. het zag er voor buitenstaanders gelukkig niet uit als het einde van de wereld ;-)
Hahaha zo herkenbaar dit! Ook ik heb met gele banen in mijn donkerbruine haren rondgelopen ;-) Zwart potlood op m’n waterlijntje was een absolute must en ik heb zelfs nog een periode gehad dat er iedere dag bijna een bus haarlak m’n haren in ging. Want ja, volume..
Heb zelfs ooit eens camouflagestick als lippenstift gebruikt toen ik ergens las dat ‘nude lippen’ helemaal hip waren. Gelukkig weten we tegenwoordig wel beter!
Auteur
Hahaha hierin ben je niet de enige! Ik heb dit zelf niet gedaan, maar lees het bij heel veel anderen ook.
Haha dit is herkenbaar! Ik begon met make-up toen ik 12/13 was (Brugklas) en ik smeerde ook een hele dikke zwarte lijn onder mijn ogen, en ook lila oogschaduw. Ik gebruikte ook vaak witte, glitter oogschaduw. Niemand die mij vertelde dat het vooral heel lelijk was haha. Zo heb ik ook een tijd blauwe mascara gebruikt samen met een vriendinnetje omdat we anders wouden zijn en we voelden ons heel stoer! Ik vond destijds blush ook mooi, als in ‘Een ronde rode vlek op je wang’ dat zag er ook niet uit haha. Ik gebruikte geen lippenstift maar knalroze lipgloss, zo afschuwelijk lelijk. En in het kader van ‘Het kan niet gek genoeg’ heb ik op mijn 14de mijn haar donkerpaars geverfd, vond ik toen heel stoer maar nee, mooi was het niet en dan mijn haren: een hele strakke staart (waar je gigantische hoofdpijn van kreeg en waar een bus haarlak in ging want ja het moest zo strak mogelijk) met 2 plukjes..
Haha superleuk artikel! Toen ik elf was heb ik knalpaarse plukken aan de voorkant van mn lichtblonde haar gehad, geen gezicht…
Gelukkig kunnen we er achteraf om lachen xD
Mijn ergste blunder is toen ik bij de kapster blonde highlights had laten zetten, maar dat uiteraard veel te blond vond toen ik eenmaal weer thuis was. Toen leek het me een goed idee om mijn haren met bruinshampoo te wassen. Het resultaat: ORANJE pizza haar! Gelukkig was het na twee dagen weer weg.
Voor de rest variëren mijn beauty blunders van uitgelopen mascara (natte sneeuw is blijkbaar nog erger dan regen!) en lippenstift op mijn tanden -_-‘
Bij mij in groep 6 zo ongeveer gingen meisjes ineens lipgloss dragen en toen wilde ik ook lipgloss. Maar dan niet zo’n zacht roze kleurtje, want dat zag je toch bijna niet?? Dus ik ging voor knalrode lipgloss :’) Dat was wel opvallend ja, vooral als je een jaar of 9 bent haha. En ik heb inderdaad ook een tijd gehad dat ik ik een zwart lijntje oogpotlood in mijn waterlijn droeg. Ik vond dan van mezelf dat ik op Avril Lavigne leek haha! Ik kan me trouwens dat lijntje bij jou nog wel van je foto’s herinneren een aantal jaar geleden :)
Hahah nee hoor, je bent niet de enige!
Mijn grootste blunder was ook toen ik een jaar of 13 was.. Toen ik een zelfbruinend spulletje op mijn gezicht smeerde en ik de volgende dag oranje was (en ik bij hoog en bij laag ontkende dat ik ook maar iets had gedaan!).
Haha, herkenbaar! Ooit had ik het briljante idee een pluk haar voor op mijn hoofd af te knippen, omdat het toch nooit goed zat. Dus hoppa, bij de aanzet afgeknipt. Drie keer raden wie er daarna voor joker liep..
Herkenbaar! Ik had in groep 8 een labello met zo’n parelmoer glans die ik helemaal het einde vond, en die enthousiast op smeerde. Tot ook een vriendinnetje een keer zei dat het iets te enthousiast was gegaan (lees: helemaal rondom m’n lippen ook). Ik gebruikte ook vrij jong (15/16) al foundation, door acne problemen, maar gelukkig wel meteen de juiste lichte kleur (wat meer geluk dan wijsheid was, ik gebruik dezelfde foundation van Loreal nog steeds). Maar heb ook met gekleurde zebrapaden in m’n haar gelopen. Top tijd ;)
Mijn grootste beauty fail was mijn wenkbrauwen iets te fanatiek epileren en maar wat doen. Gelukkig heb ik daar tegenwoordig de schoonheidsspecialist voor ?
Ook ben ik ooit met mijn moeders oude foundation begonnen. Hoeveel bacteriën zullen daar wel niet in gezeten hebben aangezien het al zo’n 10 jaar oud was?! Iel!
Tegenwoordig ga ik voor less is more. Scheelt weer tijd ’s ochtends ?
Hahahah dit is allemaal zo herkenbaar voor mij! Ik kan de foto’s van mezelf uit die tijd ook echt niet aanzien.
Je bent dus echt niet de enige ;)
Heerlijk, al die beautyblunders. Ik dacht ooit dat het een goed idee was om met lichtblauwe oogschaduw met cobaltblauwe mascara te combineren…
Ik ben ook nooit zo handig met make-up geweest, nu nog niet ;-)
Op de basisschool dacht ik nog niet aan make-up pas in de tweede klas van de middelbare school gebruikte ik dagelijks mascara. In het derde jaar was ik echt heel fout bezig, ik voelde mij opeens vrouwelijk en daarom moest ik blijkbaar heel veel make-up gebruiken :-(
Ik weet gewoon niet waar te beginnen. Foundation zo dik dat je er stucwerk mee kon maken en dat dan tot aan de kaak en niet verder. Groene oogschaduw. Mascara met klonters zo dik dat je er de gootsteen mee kunt verstoppen. Lippotlood (zo’n pijpmondje. De horror. Gelukkig kenden we toen de selfie nog niet)
En de ergste: zelf blonderen. O nee, nog erger was toen ik het groen verfde. Doelbewust want ik was enorm alto. Maar die verf die regende als plakkaat verf zo m’n nek in, in de regen op de fiets naar school.
Dat ik ooit een man heb gevonden is een wonder
Auteur
Hahaha foundation zo dik dat je er stucwerk mee kon maken klinkt fantastisch!
Hahaha, al die reacties van anderen, zo herkenbaar! Haarmascara, veel te lichte foundation, knalroze oogschaduw, lila oogschaduw, cremeoogschaduw, ‘alto’ periodes… Lijkt me ook zo grappig om dat als ouders te zien, die fases waar je kind doorheen gaat.
Die “highlights” van toen, heette dat ook niet gewoon “blonde plukjes”? Ik had ook 2 van die dikke banen en dat was gewoon door de kapper gedaan :P
Oh wauw, ik heb ook nog wel wat fails gehad. Ik begon geloof ik met Nivea SOS bodylotion te gebruiken als gezichtscréme. Ik dacht dat het wel zou helpen tegen puistjes ofzo, maar bodylotion is natuurlijk hartstikke rijk en ik had al zo’n vette huid. Niet heel handig. :’)
Ik was qua make-up gek op veel zwarte eyeliner en zwarte oogschaduw. Nu heb ik een bril met sterke plusglazen en dat maakte het nog even extra heftig want door zo’n bril lijken je ogen al een stuk groter. Doe daar een flinke dosis heftige ooglook bij en ik leek net een panda. Mijn eerste foundation was ook echt veel te oranje. Nu moet ik zeggen dat ik wel een extreem lichte huid heb dus een goede kleur zoeken wat jaartjes heeft geduurd.
En naar mijn eerste schoolfeestje op de middelbare school spoot ik mijn haar rood met zo’n carnavals haarspray. *gaat even huilen in een hoekje* What was I thinking? En ik had stekeltjeshaar maar was te lui om in de ochtend met gel/wax in de weer te gaan wat resulteerde in dat ik een kort, plat, jongensachtig kapsel had.
Het is maar goed dat dit alleen over beauty fails gaat, want qua fashion fails kan ik er misschien wel 10x zo veel opnoemen. :’)
Auteur
aiiiiiiii de bodylotion als gezichtscreme! En de rode stekeltjes! Arme jij, maar je hebt nu wel een goed verhaal!