GUESTBLOGGER: Hardlopen met een buikje II (Maaike)

Afgelopen zomer schreef Maaike over hardlopen tijdens haar zwangerschap. Daar werd super goed op gereageerd en toen ik jullie vroeg om nieuwe gastblogs kreeg ik ook de vraag of Maaike geen vervolg kon schrijven op haar zwanger en hardlopenverhaal. Toevallig las Maaike herself de reactie en wilde ze best een update geven. Maaike is inmiddels 36 weken zwanger, benieuwd of ze nog steeds hardloopt? Dan moet je natuurlijk haar blog lezen.”

 photo Recently Updated339.jpg

Ongeveer 4 maanden geleden schreef ik mijn vorige gastblog voor Annemerel. Over mijn beginnende zwangerschap en hoe ik dat combineerde mijn sportieve doelen. Wat was het leuk om al jullie reacties te lezen!

Toevallig zag ik Annemerels oproep voor wederom leuke gastblogs voorbij komen en daar de vraag van een van de lezers over een update. Gelijk heb ik mijn laptop open geklapt en deze blogpost geschreven. Loop ik nog steeds hard?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Nee, ik ren momenteel niet meer. Ik ben nu 36 weken zwanger en dus echt aan het aftellen. Na het schrijven van mijn vorige blogpost heb ik nog zo’n 7 weken kunnen hardlopen. Tot net over de helft van mijn zwangerschap. Daarna begon de vermoeidheid en last van mijn bekken roet in het eten te gooien. Enorm jammer maar ik wilde mijn lijf niet stuk lopen en werd steeds banger voor blessures. Helaas liggen mijn geliefde Nikes nu dus al een aantal maanden triest in een hoekje…

Maar dat betekend niet dat ik al mijn sportieve activiteiten on hold heb gezet! Hoeveel moeite me het soms ook kost ik ga nog steeds 1 tot 2 keer in de week naar yoga. Die buik begint ondertussen flink in de weg te zitten en zonder Rennies overleef ik het niet, maar ik ga nog wel. En daar ben ik best trots op! Op die manier hoop ik toch nog wat van mijn spierkracht vast te houden. Want man, wat kijk ik uit naar het moment dat ik weer kan rennen!

Mijn tip aan iedere zwangere vrouw; doe wat goed voelt maar gebruik je zwangerschap niet als excuus. Dat klinkt misschien bot maar ik bedoel het als excuus naar jezelf. Ik heb heel vaak geen zin gehad en wat is het dan makkelijk om onder het mom van “ ja maar ik ben zwanger “ op de bank te blijven zitten.
Voordat ik zwanger was moest ik mezelf ook vaak een mentale trap onder m’n kont geven en dat was de afgelopen maanden dus niet anders. Ik geloof echt dat in beweging blijven ( als je lichaam het toelaat! ) ervoor zorgt dat je zo sterkt mogelijk die 9 maanden doorkomt.

De afgelopen maanden heeft ons meisje super gedaan in mijn buik en we kunnen niet wachten om haar in onze armen te houden. Voor nu is alle focus dus uiteraard op de naderende bevalling en het herstel en genieten daarna. Maar zodra het kan ga ik weer opbouwen. Annemerel haar 5k programma via de hardlopen.nl app staat al klaar ;) en hopelijk verschijn ik in april aan de start van de Spieren voor Spieren Cityrun in Hilversum!

Liefs,
Maaike

Heel veel succes met de laatste weken Maaike en natuurlijk met alles dat daarna gaat komen. Ik hoop dat je na je zwangerschap goed herstelt en inderdaad in april aan de start staat van de Spieren voor Spieren Cityrun in Hilversum!

Delen:

4 Reacties

  1. november 29, 2016 / 12:09

    Ik vind het ontzettend knap van jou dat je gewoon bent gaan hardlopen. Mooi dat je in april aan de start van een run wilt staan. Ik hoop dat je een goede bevalling zult hebben en dat alles mooi en gezond is.

  2. november 30, 2016 / 08:04

    Succes met het laatste deel van je zwangerschap en geniet natuurlijk van alles daarna! Mooi dat je zo goed hebt geluisterd naar je lichaam. Dat is denk ik het allerbelangrijkste.

  3. Ilse
    november 30, 2016 / 13:19

    Goed dat je zo naar lichaam luistert en jezelf motiveert om door te gaan (als dat kan). Een mooie bevalling gewenst en hopelijk ga je die run halen!

  4. jeanne
    december 17, 2016 / 01:10

    Heb zelf met heel veel geluk met 30 weken mijn laatste 5 km wedstrijd kunnen lopen en tot 34 weken rustig kunnen hardlopen, daarna nog wel veel gefietst en dat is me uitstekend bevallen, letterlijk en figuurlijk ;). Maar ook alle begrip als dat niet gaat. Als je bekken nee zeggen, dan is dat nu eenmaal zo. 6 weken na de geboorte van mijn dochter stond ik weer met een dikke tena lady op de atletiekbaan maar de combinatie werken, sporten en de kleine van nu bijna anderhalf zorgen er wel voor dat het nu bij een duurloopje op 2 per week blijft ipv de complete triathlon training, dat was net iets te veel gevraagd.