ROAD TO BOSTON: XIV

Over vijf nachtjes loop ik de marathon in Boston. Ik schrijf dit op dinsdagmiddag op een strandbedje hier op Fuerteventura. Vandaag zijn het dus nog officieel zes nachtjes, maar ik kan me niet voorstellen dat ik me morgen heel erg anders voel. En wat ik dan voel?

Ik voel me gek. Zoals gezegd zit ik op dit moment op een strandbedje op Fuerteventura. Het zonnetje schijnt, het is 25 graden, mijn moeder ligt naast me op een bedje een boekje te lezen op haar iPad mini. Ik ben hier al een week en vermaak me prima. Ik heb tot nu toe vier keer hardgelopen en loop morgenochtend voordat we uitchecken nog acht kilometer. Ik ben wel met hardlopen bezig, maar iedere keer als ik denk aan het feit dat ik maandag een marathon loop, in BOSTON, schrik ik weer.

Als dit bericht online komt sta ik waarschijnlijk op het punt in een taxi te stappen naar het vliegveld van Fuerteventura. Van daar vliegen we naar Barcelona en om half zeven vanavond vliegen we dan naar Amsterdam. Waar we als alles meezit rond negen uur zullen landen. Morgen heb ik een dagje in Nederland waarin ik vooral heel veel moet regelen en afmaken en dan stap ik vrijdagochtend alweer in het vliegtuig richting IJsland. Daar zal ik echter niet heel lang blijven, want diezelfde avond (plaatselijke tijd) land ik als alles volgens plan verloopt in Boston. Gek toch, op dit moment lig ik in de zon op het strand op Fuerteventura en over drie dagen ben ik in Boston.

Ik denk dat je nu denkt ‘mooi leven’. Dat denk ik nu namelijk ook. En dat is ook zo.

Het lopen gaat sinds ik hier op Fuerteventura ben eigenlijk wel weer goed. Ik heb (even afkloppen) geen last van misselijkheid en ik loop op een redelijk tempo. Dit geeft redelijk wat vertrouwen. Ondertussen vernieuw ik ieder uur de weerpagina van Boston op mijn iPhone. Iets waar ik echt heel snel mee moet stoppen, want je kunt nu gewoon nog niet het weer van komende maandag voorspellen. Gisteren was het vijftien graden en volle zon dat ze voorspelden. Eergisteren negen graden en regen. Vandaag 16 graden en zon. Als ik tussen deze drie zou moeten kiezen dan zou ik gaan voor het weerbericht van afgelopen zondag, regen en negen graden. Misschien niet het meest vrolijke weer, maar warmte en zon zijn tijdens een marathon ook niet mijn grootste vrienden.

De marathon van afgelopen zondag in Rotterdam heeft me alleen maar enthousiaster gemaakt voor Boston. Het gaat hoe dan ook zwaar worden, daar kan ik me beter alvast maar op instellen, maar ik heb er zin in en ik ben er klaar voor. Ik hoop dat ik jullie, maar vooral ook mezelf, trots kan maken maandag.

Oh ja de Boston Marathon App is te downloaden (BAA Marathon), mijn startnummer is 14135, hiermee kun je me tijdens de race volgen.

Liefs,
Annemerel