Ken je dat. Van die dingen waarvan je eigenlijk wel weet dat ze heel goed voor je zijn en dat je er mega gelukkig van wordt, maar dat jezelf daarvan overtuigen voordat je aan de activiteit begonnen bent onmogelijk lijkt.
Hardlopen bijvoorbeeld, het is een van de dingen die ik het liefste doe in mijn leven. Maar om daadwerkelijk mijn hardloopschoenen aan te trekken en naar buiten te gaan, dat kost nog wel eens wat moeite. Zo vind ik het heerlijk om hardlopend wakker te worden, maar als de wekker gaat – en ik heb in de ochtend geen afspraken staan – dan blijf ik vaak nog een uur in bed liggen. Als ik dan eindelijk mijn bed uit ga om hard te gaan lopen, ben ik inmiddels al zo lang wakker dat ik honger gekregen heb. Dan ga ik ontbijten en na mijn ontbijt moet ik dat ontbijt weer laten zakken en dan is het ineens tien uur en heb ik allerlei andere ‘belangrijke’ dingen te doen. Ik blijf het uitstellen en ga uiteindelijk helemaal niet, of trek pas om 15.00u mijn hardloopschoenen aan. Terwijl ik eigenlijk acht uur eerder al naar buiten had willen gaan. Story of my life.
Iedere keer als ik iets van yoga gedaan heb neem ik me voor, dit ga ik vaker doen. Het mooiste zou zijn als ik het drie keer per week zou doen, of misschien zelfs iedere dag (wat zijn twintig minuten nu op een dag van 24 uur, dat is 1/72ste deel, die tijd moet ik vrij kunnen maken, toch?), maar in werkelijkheid duurt het vaak vier maanden voordat ik voor het weer op mijn mat te vinden ben. En dat terwijl ik weet dat ik me na vijf minuten yoga al fantastisch voel en het ontzettend belangrijk is om blessures te voorkomen. Waarom kost het me dan toch zoveel moeite om die mat uit te rollen en gewoon te beginnen?
Koken! Voordat ik begin met koken denk ik vaak NEEEEE, ik heb hier geen zin in, laat me gewoon eten… maar de waarheid is, dat ik koken eigenlijk best leuk vind om te doen en dat mijn eigen eten vaak een veel beter gevoel geeft dan die vette hap van Thuisbezorgd of die mega dure sushi waar ik eigenlijk een schuldgevoel van krijg. Soms zit ik in zo’n fase waarin ik de weg naar mijn keuken (letterlijk een meter van mijn werkplek) beter weet te vinden, maar als ik niet in zo’n fase zit kan ik mezelf er maar moeilijk toe zetten.
Mijn bed verschonen.. het lijkt zo’n hels karwei, die vier kussen, het onderlaken en dat zware dekbed van twee meter veertig in mijn eentje verschonen. Maar als ik na tien minuten klaar ben en die avond in mijn schone bedje stap weet ik weer waarom ik het doe.
Mijn rekening bekijken, facturen versturen, BTW aangifte doen, bonnetjes organiseren… het lijkt allemaal zo’n verschrikking, maar uiteindelijk ben ik altijd sneller klaar met mijn administratie dan ik van te voren verwacht had en nadat ik er klaar mee ben heb ik gegarandeerd een voldaan en opgeruimd gevoel.
Als je mijn vlogs volgt weet je dat ik een hekel heb aan het opruimen van de was. Er lijkt gewoon geen eind aan te komen. Heb je net een was weggewerkt, moet je de volgende alweer in je kast zien te proppen. Gevolg: ik spaar regelmatig drie wassen op en dan ben ik echt wel even bezig. Terwijl het opruimen van die was helemaal niet zo vervelend is. Je zet je koptelefoon op, bent tien minuten aan het vouwen en dan ben je klaar. Het is misschien geen heel enerverend klusje, maar het is ook niet iets waar je tegen op hoeft te zien. Het is geen marathon ofzo.
Mijn column voor Metro schrijven is ook zo’n klus. Ik kan er gewoon niet aan beginnen, omdat ik een raar soort faalangst heb als het op het schrijven van die column aan komt. Dus zit ik vaak twee uur voor de deadline met stress van mijn vingers tot mijn tenen tot het puntje van mijn neus achter mijn MacBook. En dan ging het uiteindelijk hartstikke makkelijk. Het enige dat ik hoef te doen is dat WORD document openen, mijn Coldplay CD op te zetten (Ghost Stories) en mijn telefoon weg te leggen. En dan maar gewoon beginnen. Ik ben inmiddels bezig met mijn 115de spread voor Metro en het kost me nog steeds moeite om mezelf van dit feit te overtuigen. Vanmiddag om 17.00u heb ik weer zo’n momentje.
Dit was zomaar een greep uit de dingen die ik heel goed weet, maar waarvan ik mezelf maar lastig kan overtuigen voordat ik eraan begonnen ben. Ben nu heel benieuwd of jullie hier ook last van hebben en zo ja, waar jullie soms moeite mee hebben om mee te beginnen.
HAPPY SUNDAY!
Liefs,
Annemerel
Heel herkenbaar, vooral dat hardlopen! Zelf heb ik vooral moeite met beginnen met leren voor tentamens. Het lijkt altijd zo’n enorme hoop…
Auteur
Oh ja tentamens beginnen te leren, lijkt altijd zo’n onmogelijke opgave voordat je er aan begint.
Aanvulling op de was: strijken. Laat het allemaal veel te lang liggen en dan heb ik zo’n mega berg… En administratie bijhouden en brieven meteen in de juiste ordner doen ipv stapels maken en rekeningen vergeten te betalen. Stom he? Heel herkenbaar dit!
Auteur
Ik heb niet eens een strijkplank en strijkijzer hahaha.
Wat doen we onszelf aan haha! Vandaag zoooo de story of my life! Alsof je het namens mij hebt geschreven haha ;) Precies dezelfde dingen en opstartproblemen. Ook geen sunday runday daardoor. Het blijft n mindfuck. Jezelf ermee gek maken en uiteindelijk valt het hartstikke mee. Alsof het de Mount Everest is terwijl het, maar een drempeltje was en de wereld erna weer voor je open gaat! And I know… nu naar buiten gaan en rennen, maar ik geef me vandaag over aan Netflix. Een anders soort ‘er gaat een wereld voor je open’ ;)
Auteur
Hahaa geniet van je Netflix-dag, anders is het helemaal zonde dat je voor je gevoel niets nuttigs gedaan hebt. Genieten van je ontspanning is ook belangrijk!
Tx! Mijn workout was zo lang mogelijk op de bank liggen bank, tot aan happy cats die mij als bank gebruikte haha!
Haha heel herkenbaar deze dingen, ik snap ook niet waarom ik er altijd maar weer tegenop blijf zien. Het is namelijk zó fijn als het klaar is inderdaad!
ja ’t is wat. Volwassen worden, niet zeuren en gewoon doen. Of beter nog: geniet van het feit dat je de boel nog gewoon de boel kunt laten, nu er nog geen gezin zit te wachten waardoor je wel in actie MOET komen en er gewoon geen tijd meer is voor excuses of uitstelgedrag. En dan heb je pas veel was!
Ik heb je leren kennen in je helweekvlog (zeer inspirerend). Is het daar misschien weer eens tijd voor? Ik doe ‘m half mei weer een keer.
En trouwens: je hebt er net een marathon op zitten! Jij bent echt geen procrastinator, jij bent een bikkel!
Auteur
Ja kijk dat is mijn probleem, ik heb dus te veel vrijheid… als ik heel veel verantwoordelijkheden op een dag heb, dan houd ik om de een of andere reden wel tijd over ;-). Als ik een gezin heb zal ik inderdaad wel anders piepen.
Ja! De was! Vreselijk! En als ik dan eenmaal bezig of klaar ben denk ik; ‘Wat deed ik nou moeilijk?!’
Werkgerelateerd vind ik het altijd heel lastig om te beginnen met het schrijven van rapporten; ik kijk er altijd zó tegenop om ongeveer 28 rapporten te gaan schrijven….
Check! Vandaag, op de aller aller allerlaatste dag belastingaangifte gedaan.
Verjaardagscadeautjes kopen? Soms ben ik te laat op een verjaardag omdat ik iets wou kopen wat uitverkocht was en ik dus een plan b moet hebben.
Post openen, bekijken en opruimen. Dat is pas een hoge berg waar ik voor mijn gevoel niet overheen kan.
Misschien gek, maar deze dingen herken ik dan weer niet zo. Ik ben zo iemand die alles meteen wil doen. Behalve bij 1 ding en dat is de boodschappen online bestellen bij de AH… dat doe ik elke week en elke week stel ik het uit tot er dan weer bijna geen enkele aflevertijd meer beschikbaar is of het heel duur is. En waarom?? Geen idee!
Eigenlijk best gek, als je bedenkt dat bijvoorbeeld bed verschonen maar 10 minuten is op een dag van 24 uur, en nog is het zo’n uitstel-ding! Ik herken het helemaal. Ik hou van hardlopen, en fitness, maar mezelf de deur uitkrijgen is lastig. De vorige keer had ik in mijn Nike Training Club app een 6(!!) minuten workout op de planning staan, en uiteindelijk niet gedaan. Wat zijn nou zes minuten op een dag? Had ik dat echt niet ergens tussen kunnen proppen? :’) Het grappige is, als ik wél alles op een dag doe zonder uit te stellen voel ik me opeens ontzettend productief en goed vergeleken met een dag dat ik van alles uitstel! Heel veel respect voor mensen die het wél zonder problemen voor elkaar krijgen, haha!
Ik heb dat met de badkamer… Het is dat ik van een schone badkamer houd, maar ARGH wat is dat toch een rótklus. Je bent er ook zo een uur mee kwijt, dus je doet het ook niet ‘even’. En hardlopen is bij mij soms ook een dingetje, hoor! Regelmatig, zelfs ;) Maar dat is het met die klusjes: als je klaar bent!
Heel erg herkenbaar vooral met hardlopen, dan krijg ik mezelf ook echt de deur niet uit af en toe. Ik heb dat trouwens ook met Netflix of een serie opstarten, het opstarten duurt heel lang en ik doe heel veel andere dingen maar als ik hem heb opgestart dan blijf ik ook kijken en snap ik niet waarom ik zo moeilijk deed.
Haha deze post gaat echt over mijn leven! Maar hee, we blijven het proberen om het de volgende keer wel meteen te doen. En dat mislukt dan weer net zo hard, maar het is in ieder geval optimistisch :)
Heeeel herkenbaar. Meer lezen, naar buiten op een luie dag, lunch van huis meenemen en maar 1 ding tegelijk doen. Ook al weet ik dondersgoed dat ik me beter voel als ik dat gewoon doe blijft het vaak lastig. Gek eigenlijk!