New York City Diary + Hotspots!

Na een ruim vier uur durende treinreis kwam ik op dinsdagavond aan in New York City. He werd een flitsbezoek van anderhalve dag waarin ik zoveel mogelijk leuke dingen probeerde te doen (en tegelijkertijd mezelf niet voorbij wilde lopen, ik had immers twee dagen eerder een marathon gelopen en erg veel slaap en rust had ik sindsdien niet gehad).

GOOD MORNING NEW YORK. Dit is wat ik letterlijk naar buiten schreeuwde op woensdag 19 april, toen ik mijn raam van mijn hotelkamer opende om deze foto te maken. OMG ik ben in New York. Hoewel het al de vierde keer is in vier jaar tijd dat ik een bezoekje aan ‘de stad die nooit slaapt’ breng, krijg ik toch iedere keer weer kippenvel als ik het besef-momentje heb.

Anders dan de andere keren dat ik in New York verbleef slaap ik nu in Lower Eastside, in plaats van in Midtown, rond Times Square. En dat vind ik voor de verandering ook wel eens leuk, want nu zit ik midden in de wijk waar al mijn favoriete hotspots zitten. Het hotel is niet het beste waar ik ooit geslapen heb, maar voor 175 euro per nacht kun je in New York City  niet heel veel meer verwachten. Normaal gesproken kost dit hotel dan ook 350 dollar per nacht, maar ik had 50% korting omdat ik zo laat was met boeken en deze kamer werd daarom met korting aangeboden. Het hotel heet het ‘Orchard Street Hotel’ en het bevindt zich, verrassend genoeg, op Orchard Street.

Hotspot nummer 1! Egg Shop, deze zit om de hoek bij The Butcher’s Daughter, waar ik drie keer eerder ontbeet. Bijna was ik weer overstag gegaan, maar ik dacht nee, ik moet nu iets anders proberen. En dat deed ik dus. Ze hebben hier – heel verrassend – allerlei gerechten met ei. Ik koos voor de gepocheerde eieren met kale, bacon, english muffin croutons en een citroenyoghurtdressing. Super lekker. Ze hebben vorige maand een boek uitgegeven, deze staat bovenaan mijn verlanglijst voor mijn verjaardag.

Na Egg Shop wandel ik door naar Ground Zero en One World Trade Center. Hier ben ik nog nooit eerder geweest. Niet omdat ik geen interesse had, maar omdat ik het best wel heftig vind en ook omdat het nogal uit de route is vanuit Midtown (en als je een marathon loopt moet je ook nog eens je benen sparen). Maar goed, vandaag was het tijd. Het was heel indrukwekkend om te zien.

Het weer maakte het extra deprimerend.

De namen op de balustrade rondom Ground Zero zijn van mensen die op 11 september zijn overleden. Kippenvel.

Nog een hotspot tip! Ga naar boven bij One World Trade Center, One Observatory. Prachtig uitzicht over heel New York City. Ik had niet het beste weer voor een mooi uitzicht, maar hierdoor hoefde ik niet in de rij te wachten om naar boven te gaan, wat dan wel weer fijn was. Het kostte me 37 dollar, maar het uitzicht was het meer dan waard. Daarnaast was de hele experience heel erg vet. In de lift zie je hoe New York City de laatste honderd jaar ontwikkeld is en vlak voordat je het uitzicht te zien krijgt krijg je een kleine show van twee minuten te zien. Hierdoor is het uitzicht nog meer kippenvel-waardig.

Ja het weer was echt niet zo inspirerend.

Lunchen deed ik dinsdag bij Café Gitane, een alternatief maar populair cafeetje. Ik bestelde avocadotoast met een fried egg en citroenlimonade. Alleen was het meer citroenwater dan limonade, mijn hemel wat zuur. Wel gezond.

Omdat ik aan een boterham met een avocado en een eitje echt niet genoeg heb, zeker niet twee dagen na een marathon en al helemaal niet als ik de hele dag aan het rondwandelen ben, moest ik ook taart eten. Ik ging naar Lafayette Bakery op Lafayette street en dronk een groene thee (was vies, niet kiezen) en at een SUPER lekker chocolade brownie taartje (wel kiezen!). Het water loopt me weer in de mond als ik dit zie. Waarom heb ik vanmiddag geen chocola bij de supermarkt meegenomen? Ik wil het.

Het hele cafeetje zag er gezellig en authentiek uit.

’s Avonds sprak ik af met Athena (bekend van haar hotspot blog Whiskers & Lions), ik liet haar ons restaurant kiezen en ze gaf me een aantal opties, waaronder een sushirestaurant in de straat van mijn hotel (Orchard Street). Het restaurant heet Blue Ribbon en als je trek hebt in sushi in New York, dan is dit zeker een van de betere opties (ik heb eigenlijk geen andere geprobeerd, maar dat is wat ze zeggen).

De volgende ochtend dronk ik mijn koffie een keer niet bij Starbucks, maar bij Ludlow Coffee Supply, op Ludlow Street. Het internet in mijn hotel was om te huilen dus een dag eerder was ik al naar Starbucks gerend met mijn MacBook (in mijn spiksplinternieuwe Kate Spade laptoptas), maar Athena had me die avond een standje gegeven, was ik in New York, ging ik bij Starbucks koffie drinken. Dit was volgens haar een van de beste koffie + WiFi opties bij mij in de buurt. Koffie was inderdaad heel goed (Salted Caramel Latte), het internet hield niet over, maar ik heb mijn vlog uiteindelijk online gekregen.

Na deze koffie-date met mijn MacBook en mailbox sprak ik weer af met Athena. We deden een voor ons beide nieuwe hotspot aan, Two Hands Café. Ik ging voor de verandering weer voor avocado toast met een gepocheerd ei en een cappuccino. Aanrader.

Na het ontbijt wandelden we door Lower Manhattan en ik viel zo mogelijk nog meer voor New York City dan ik al deed. Er moest natuurlijk ook even een foto gemaakt worden bij de Instagram Wall. Ik matchte aardig.

Ook hier was ik eerder nog niet geweest, Washington Square Park. Hier bevinden zich het grootste gedeelte van de gebouwen van NYU.

Dit is de eerste keer dat ik in New York ben in het voorjaar in plaats van begin november, in plaats van oranje bomen zijn ze nu roze. Best leuk voor de afwisseling.

Ook erg roze was de showroom van Glossier, het make-upmerk van Emily Weiss. Dit is het enige fysieke verkooppunt van Glossier en ze verzenden helaas ook nog steeds niet naar Nederland, dus dat we hier langs liepen was echt een klein geschenk. Op de bovenste verdieping van een gebouw aan Lafayette street zit dit zachtroze pareltje. Ik kocht hier de Boy Brow, een wenkbrauw gel die volgens vele beautykenners als  een van de beste wenkbrauwproducten ooit wordt beschouwd. Moest ik proberen natuurlijk. Voor zestien dollar had ik niet alleen de wenkbrauwgel maar ook een vel stickers. Kind was blij.

Dit bezoekje betekende alweer het einde aan mijn flitsbezoek aan New York City. In november ben ik terug voor de marathon. Kan niet wachten.

Liefs,
Annemerel