RUN BABY RUN: Nummer 9

Amsterdam (2012) New York City (2013) Rotterdam (2014) New York City (2014) Berlijn (2015) Chicago (2016) New York City (2016) Boston (2017) en over een paar uur hopelijk… Berlijn (2017).

Op het moment van schrijven is het zaterdagavond 18.15u. Precies 15 uur tot de start. Na een schitterende ochtend en ietwat grijze middag (die ik voornamelijk op mijn hotelkamer heb doorgebracht) is het net begonnen met regenen. Volgens mijn iPhone houdt het daar de komende 15 uur ook niet meer mee op. Laten we het zo zeggen: alles beter dan 25 graden en zon.

Ik kan me nog niet helemaal voorstellen dat ik morgen 42 kilometer en 195 meter achter elkaar ga lopen. Maar als ik iets geleerd heb van mijn trainingen, is dat ik van te voren altijd denk dat ik het niet kan en dat het meestal wel meevalt. Ik liep niet in iedere training de sterren van de hemel, maar thuis in mijn hardloopkleding op de bank leek het altijd veel onmogelijker dan het in werkelijkheid was.

Mijn ‘probleempje’ van de dag? Knallende koppijn. Tot misselijkheid aan toe. Het lijkt verdraait veel op migraine. Dus heb ik zojuist de bijsluiter van mijn migrainepillen toch nog maar een keer goed doorgelezen en ben ik uiteindelijk voor de bijl gegaan. Het kan geen kwaad en hopelijk word ik morgenochtend fitter wakker dan dat ik me nu voel. Zou ik zeg maar redelijk op prijs kunnen stellen. Hé, in mijn nieuwe boek is een heel hoofdstuk gewijd aan hardlopen na een vervelende migraine aanval. Wellicht is all not completely lost (yet).

Aan de ene kant heb ik zoveel zin om van start te gaan, aan de andere kant voel ik me op dit moment alles behalve klaar om te gaan lopen. Ik dacht dat het lezen van mijn blogs over Berlijn 2015 rust zouden geven. Dat het bekijken van mijn kilometertijden in mijn Nike+ App me zou helpen. Het tegenovergestelde bleek waarheid, ik kan gewoon niet geloven dat ik in 2015 in mijn 34ste kilometer van de wedstrijd mijn snelste kilometer liep. 4’38. Hoe? Hoe dan? En kilometer 30-35 was mijn snelste stukje op het parcours, ik liep dit stuk in 23 minuten en 42 seconden. Wie was die Annemerel en waar kan ik haar vinden?

Ik weet dat ik al maanden schrijf dat ik geen PR hoef te lopen, dat ik gewoon voor een mooie tijd ga zonder tussentijds wandelen. Maar iedereen die mij langer kent dan vandaag weet dat ik mooie verhalen kan schrijven, maar dat ik mijn eigen hoofd niet altijd van mijn mooie verhalen kan overtuigen. Die verhalen komen zeg maar wel uit mijn vingers, maar mijn hoofd en vingers werken niet altijd even goed samen. Evenals mijn hoofd en benen tijdens het hardlopen.

Toch richt ik mijn pijlen niet op 3.26. 3.35 zou mij al heel gelukkig maken. En dat meen ik. Ook al zal dat stemmetje met 3.26 nooit helemaal uit mijn hoofd verdwijnen. Dat is iets waar ik mee zal moeten leven (insert dramatisch muziekje).

Goed en dan nu weer even lekker normaal doen. Het is maar een marathon. Mijn marathon. Een van de 40.000 marathonlopers vandaag. Geen levensbedreigende ziekte, natuurramp of nucleaire dreiging. Ik denk dat het een goed idee is om even mijn bubbel uit te komen om te beseffen dat het (hele) leven niet om die 42 kilometer en 195 meter draait. Natuurlijk is het goed om de marathon serieus te nemen, ik bedoel, het is een marathon, dat is een serieuze afstand. Maar mijn doel niet halen is niet het einde van de wereld, net zoals ik de wereld niet ga redden als ik mijn doel wel haal. Alhoewel… als ik mijn doel wel haal heb ik waarschijnlijk de komende weken zoveel adrenaline dat ik meer in staat ben om goeds te doen dan wanneer ik mijn doel niet haal.

ANYWAY WE DWALEN AF! Ik moet mijn video nog editen, mijn iPod(s) nog updaten, mijn outfit nog klaarleggen en nog een pak pannenkoeken wegstouwen. SO LITTLE TIME SO MUCH TO DO. Let’s do this.

Oh ja, ik ga dus vandaag om 9.15u van start en je kunt me volgen via de Berlin Marathon App, gewoon even zoeken op mijn naam. Ik zou trouwens ook even je televisie aanzetten voor de race van Kipchoge, Bekele en Kipsang. Het zou zo maar kunnen dat vandaag een historische dag wordt en er een wereldrecord gelopen wordt. Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat tenminste een van deze atleten in de vorm van zijn leven is en SOWIESO een WR gaat lopen. Nu weet je dat natuurlijk nooit, maar dat het spannend gaat worden lijkt me vrij zeker. Stiekem baal ik best een beetje dat ik dat duel zelf niet kan aanschouwen.

Liefs,
Annemerel