Op tweede kerstdag kwam ik tot de conclusie dat ik in 2017 nog geen echte kater gehad had. Ik gaf mezelf een denkbeeldig schouderklopje. Natuurlijk ben ik wel een keer brak wakker geworden, maar niets wat met een paar glazen water en wat frisse lucht niet opgelost kon worden. Een paar dagen later, op de een na laatste dag van 2017, werd ik toch nog wakker met een helse kater.
Het was niet dat ik bijzonder veel gedronken had. Een Aperol Spritz en vijf glazen wijn is net iets meer dan ik op een gemiddelde vrijdagavond naar binnen werk. Maar ik nam mijn eerste drankje rond zeven uur, mijn laatste zes uur later. Daarna had ik nog twee kroketten weggewerkt met het idee dat het de schade zou beperken. Maar die kroketten hebben de nacht niet eens gehaald. Toen ik om half drie thuis op de bank zat draaide mijn appartement op hoge snelheid rondjes en ik had mijn vlog nog niet afgesloten of de kroketten lagen alweer in het toilet.
Ik sliep een paar uur, maar werd om zes uur alweer wakker en ik besefte al snel dat ik moet rennen naar het toilet. Alleen rennen behoorde niet echt meer tot de mogelijkheden, het werd een soort kruipen. Oh mijn god. Ik zal verder niet in details treden, maar laten we het er op houden dat ik me hondsberoerd voelde. Nadat ik bijna op het toilet in slaap was gevallen besloot ik een emmer te zoeken en die naast mijn bed neer te zetten. Hier heb ik de hele dag gebruik van kunnen maken.
Het hield maar niet op, om drie uur ’s middags, veertien uur na mijn laatste drankje, was ik nog steeds kotsmisselijk en draaiden mijn darmen overuren. Iedere keer als ik een slokje water dronk, moest dat er meteen weer uit. Ondertussen lag ik ook hevig te zweten in bed, het was dat ik geen energie had om mijn thermometer te zoeken, maar ik denk dat ik gewoon flinke koorts had. Dit stel ik me voor bij een vergiftiging. Ik voelde me zo slecht dat ik zelfs geen energie had voor Netflix en zelfs mijn telefoon lag ongebruikt op mijn nachtkastje. Ik was tot niets in staat.
Meer dan dertig uur lag ik in bed. Ook de volgende dag voelde ik me nog niet helemaal fit. Oud & Nieuw vierde ik bij mijn ouders op de bank met een fles limonade. Zelfs de geur van alcohol maakte me onpasselijk. Het kostte me totaal geen moeite om de champagne te laten staan om twaalf uur ’s nachts. In mijn hoofd maakte ik de belofte aan mezelf om heel 2018 geen druppel alcohol te drinken.
Ik beredeneerde, als zes glazen alcohol dit met mijn lichaam kan doen, hoe slecht is alcohol dan wel niet voor mijn lichaam. Een tijdje terug had ik een artikel gelezen waarin de hoofdvraag was waarom we allemaal zo panisch over sigaretten deden, maar alcohol gewoon dronken. Ik kan nu helaas niet precies herhalen waarom alcohol zo slecht is voor je lichaam en als ik dit schrijf zit ik in het vliegtuig, dus opzoeken lukt nu even ook niet, maar feit is, alcohol is gewoon niet goed voor je. Daarnaast had de internist me een maand eerder verteld dat alcohol voor mij extra slechts was omdat ik een prikkelbare darm heb en mijn ijzer nogal hoog was (wat sowieso al slecht is voor je lever).
Ik had natuurlijk ook kunnen denken dat ik vanaf nu gewoon nooit meer dan twee glazen alcohol per avond zou drinken en niet meer dan een (en in speciale gevallen) twee keer per week. Maar mijn probleem is dat ik niet zo goed ben in grijze gebieden, bij mij is het vaak alles of niets. En als ik twee glazen alcohol gedronken heb, dan wordt die karaktereigenschap alleen maar versterkt.
Inmiddels is het dertig dagen geleden dat ik voor het laatst alcohol gedronken heb. Nog een dagje en ik heb het een maand volgehouden, maar of dat ook daadwerkelijk zal lukken, dat is nog even spannend. Ik ben namelijk op weg naar de sneeuw en zal de komende dagen met een groep bloggers in Krimml/Gerlos spenderen. Volgens mij staat Gerlos bekend als dé party-bestemming van de alpen, dus het zal mij benieuwen hoe lang ik mijn alcoholverbod in stand houd.
Deze maand ging het me redelijk makkelijk af. Het was gek toen ik uit eten ging met Roos bij Jamie’s Italian en ik niet een lekker glas wijn kon bestellen. Gelukkig hadden ze heerlijke non-alcoholische limonades op de kaart staan en toen ik na het eten in de auto stapte hoefde ik niet na te denken of ik niet te veel gedronken had, want ik had dus helemaal niet gedronken. Afgelopen vrijdag ging ik voor het eerst wat drinken in de stad. Ik had het niet verwacht, maar het was hartstikke gezellig zonder glas wijn. Ik dronk twee tonic. Zonder gin dus. Zaterdag werd ik helaas wel brak wakker, ondanks dat ik netjes om half elf thuis was en geen druppel alcohol gedronken had. Toen dacht ik wel even, dit is niet eerlijk.
Maar bij sneeuw hoort Aperol Spritz en ik vraag me wel een klein beetje af wie ik wat precies aan het bewijzen ben door mezelf een glas Aperol Spritz te ontzeggen op wintersport. Ik denk dat het voor mij meer een uitdaging is om het bij een a twee glazen Aperol te houden, dan om helemaal niets te drinken. Ik ben dus nog een beetje in conclaaf met mezelf over wat ik precies ga doen.
To be continued…
Liefs,
Annemerel
“bij sneeuw hoort aperol spritz”… oja?
JA!
hahahah :-)
Een alcohovrij alternatief voor Aperol Spritz is Crodino. Heel lekker.
En ivm je uitje: toen ik las tonic en dan chocomelk, dacht ik… Daar zou ik misselijk van worden. Tonic alleen zal wel geen probleem zijn.
Ik vind dat de horeca meer werk zou moeten maken van de gewone drankjes, zodat die ook een feestelijk gevoel geven.
Veel succes verder met alcoholvrij zijn en veel skiplezier!
Ik ben het met je eens dat alcohol gebruiken zo normaal wordt gevonden, en ingeburgerd is, terwijl het zo slecht voor je is.
En ook ik heb “vroegah” het nodige tot me genomen hoor. Maar ik heb van dichtbij gezien wat het met je kan doen (mijn moeder is alcoholiste en heeft Korsakov, woont al 9 jaar in een verpleeghuis)
Sindsdien ben ik er wat gematigder mee geworden. Vorig jaar heb ik in het ziekenhuis gelegen met maagklachten. Weet nog steeds niet wat het was, en het is zeker niet veroorzaakt door alcohol maar neem het voor de zekerheid helemaal niet meer. Dat is nu 9 maanden denk ik. Als ik met vrienden afspreek neem ik een biertje 0.0 en verder taal ik er helemaal niet meer naar. Het scheelt ook dat ik een jaar geleden sowieso mijn hele levensstijl heb omgegooid. Maar ik vind alcohol zeker net zo erg als roken….(en ook dat heb ik 33 jaar gedaan, nu 2 jaar gestopt)
Ik doe mee aan tournee minerale in België vanaf 1 februari. Is heel de maand februari zonder alcohol. Ik vind het denk ik het moeilijkste bij etentjes waar een glas wijn zo lekker smaakt en bij recepties en dergelijke. Op een feestje/in het uitgaan kan ik alcohol wel makkelijk bannen. Meer cafés en restaurants zouden non-alcoholisch bier en wijn moeten aanbieden vind ik. Want water met mijn eten vind ik toch niet heel smakelijk.
Ik drink helemaal geen alcohol eigenlijk. Ik ben nu 26 en heb rond mijn achttiende twee keer een biertje gehad maar vond het niet lekker. Sinds dien niets meer gedronken en heb er ook geen behoefte aan. Waarom zou ik het drinken? Ik vind het niet lekker en ‘leren drinken’ vind ik zo’n raar gegeven. Bijna iedereen om mij heen drinkt wel en dat moeten ze lekker zelf weten. Maar ik denk wel dat het verkeerd gaat bij de gedachte als ‘een avondje uit is pas leuk met alcohol’ of ‘aperol spritz hoort bij sneeuw’ want hoezo? Het is toch ook prima zonder?! Je wordt de volgende ochtend een stuk frisser wakker, je lichaam is er blij mee en vooral je reactie vermogen op de ski’s is zoals die hoort te zijn!
Geen aanval hoor! Iedereen moet zef weten of hij/zij drinkt of niet, maar probeer bijvoorbeeld eens een wintersport zonder. Als je het echt mist drink je de volgende keer weer wel. X
Hier sluit ik me volledig bij aan! Ik ben geen heilig boontje en heb echt wel eens een glas alcohol gedronken, maar ik vind de nasmaak niet lekker en het effect wat het op me heeft zeer onprettig dus ik ben #teamcola
#teamwijn, #teamspeciaalbier en #teamaperol hier ;-). Ja, het is niet goed voor je. Maar ik kan zo genieten van een lekker glas wijn bij het eten, een speciaal biertje op het terras of een Aperol in de sneeuw. De smaak, maar ook het heerlijke lome gevoel dat alcohol geeft. En de uitbundige, gezellige gesprekken die na alcohol volgen. Matigen vind ik goed en af en toe een maand zonder is absoluut verstandig. Maar helemaal afscheid nemen kan en wil ik niet.
Leuk om te lezen! Ik ben na twee zwangerschappen maar gewoon helemaal gestopt met drinken omdat het me echt niets bracht dat een kopje thee of lekker watertje me niet kon brengen en ik de na-effecten etc. niet kan gebruiken met twee jonge kinderen. Bevalt me uit-ste-kend. Het moeilijkst is nog de reacties van de omgeving die het “ongezellig” vinden als ik niet meedrink. Ik wil best een glas wijn vasthouden hoor, als dat goed werkt voor iemands gemoedsrust, maar ik vind het altijd een beetje triest wanneer iemand staat te borrelen en op voorhand mijn spa-tje als ongezellig bestempelt. Ik mag toch hopen dat de gezelligheid van mij komt en niet van mijn borrel! En ik garandeer iedereen dat ik nuchter een stuk leuker ben dan aangeschoten! #lessonslearned
Ik sluit me hier ook bij aan.
Want waarom: “Ik had het niet verwacht, maar het was hartstikke gezellig zonder glas wijn.” en ” Maar bij sneeuw hoort Aperol Spritz…”
Volgens mij ben jij degene die t gezellig of leuk maakt. Niet de alcohol :)
Amen sister!
Ook ik een maand geen alcohol om de gewoonte er uit te halen. Prima om te doen! Het doet me bewuster genieten van dat wat er wel is. Komend weekend vieren we deze maand met een glas wijn. Minder en bewuster wordt de gedachte voor de komende 11 maanden in 2018!
Zodra ik ergens “een maand zonder alcohol” lees, rol ik al met mijn ogen. Ik vraag me of wat de mensen die dit typen/zeggen precies verwachten. Een aai over de bol, omdat het zo ontzéttend knap van ze is? Dat is het natuurlijk absoluut niet. Dikke prima als iemand ‘lekker gezond’ een maandje op alcoholvrij gaat, maar kom niet om schouderklopjes vragen. Annemerel, je rent notabene marathons – dat is toch véél knapper dan een glas tonic drinken?!
Dat gezegd hebbende; ik hoop dat iedereen lekker van zijn/haar alcoholische versnaperingen geniet tijdens het eten, in de kroeg of gewoon thuis op de bank. Maar op het moment dat zo’n drankje je avond bepaald, dan moet je misschien op zoek naar nieuwe vrienden. :-)
Zeker! Helemaal mee eens
Wat een prachtige foto, Annemerel!
Enne…Crodino is idd een heel behoorlijk alternatief.
Veel skifun!
Ik drink ook niet zoveel en zit gerust een paar weken/ maanden tussen. Maar ik snap wel de verleiding van als je het altijd doet tijdens de wintersport.