Januari leek een eeuwigheid te duren en hoewel ik heel veel zin had in een ‘nieuw begin’, viel het de eerste weken eigenlijk best wel een beetje tegen. Kijk, januari is normaal gesproken een maand waar ik naar uitkijk, januari voelt voor mij als de maandag van het jaar en ik vind maandagen normaal gesproken best wel leuk. Maar januari voelde dit jaar meer als november, een tussenmaand waarin ik eigenlijk een beetje zat te wachten totdat het ging gebeuren. Het druilerige weer hielp ook niet echt mee. En het feit dat ik niet heel erg veel plannen had.
Ik had januari bewust leeg gehouden. De eerste week zou ik op wintersport zijn, maar dat ging dus niet door, waardoor ik de eerste week van januari sowieso al een beetje zonder plan zat. En vanaf 15 januari had ik mijn agenda ook bewust leeg gehouden, omdat ik eigenlijk graag een paar weken naar Los Angeles wilde gaan. Maar begin januari vond ik het nodig om zo’n 3000 euro te investeren in een nieuwe MacBook en toen kon ik het voor mezelf niet meer verantwoorden om ook nog een godsvermogen uit te geven aan een reisje naar Los Angeles, waar ik ook nog niet echt iets voor gepland had en waarvan ik ook eigenlijk nog niet precies wist wat ik er wilde gaan doen. Goed verhaal inderdaad.
Netflix
Nadat ik op 1 januari mijn laatste vlog van mijn 365-dagen vloggen geëdit had, was ik ook die routine verloren. Wakker worden, kopje koffie, kopje thee, MacBook open, vlog editen. Omdat ik niet naar kantoor ga, of me aan iemand hoef te verantwoorden, voelde ik me die eerste weken best wel een beetje stuurloos. Natuurlijk had ik mijn tijd nuttig kunnen besteden door goed na te denken over mijn video’s en blogs en alle andere dingen die ik nog wil doen, maar feit is… dat nadenken gaat eigenlijk een stuk beter als ik het gewoon druk heb en mega in de flow zit. Wanneer de druk er vanaf is neig ik al snel naar Netflix. Zo heb ik dus in januari zes seizoenen Friends gezien. Om je kapot te schamen.
Wachten duurt lang…
Er zitten wel allemaal leuke dingen aan te komen, maar het probleem is, de partijen waar ik mee samen werk die laten een beetje op zich wachten. Kijk, dat ik het nu niet mega druk heb, betekent niet direct dat andere mensen ook snel kunnen schakelen. Dat vind ik soms best irritant en dat is ook een van de redenen waarom ik mezelf niet zo snel voor een bedrijf zie werken, ik ben nogal van de ‘ik heb een idee en ik doe het meteen’ mentaliteit. En het is heel fijn dat ik voor de meeste dingen doe ik doe niet afhankelijk ben van (de agenda van) anderen.
Blessureleed
Wat januari ook moeilijk maakte was mijn blessure-leed. Ik had mijn vrije uurtjes met alle liefde besteed aan trainen voor dat PR op de halve marathon tijdens de CPC (nog 37 dagen), maar ik zit voor het eerst sinds jaren weer met een pijntje dat niet met een paar dagen rust verdwijnt. Op het moment van schrijven is mijn knie dik en pijnlijk. Het skiën van de afgelopen dagen heeft de situatie niet geholpen.
Wintersport
Over dat skiën gesproken… Vorige week maandag kreeg ik een berichtje van een bekende of ik zin had om een paar dagen te komen skiën in het Zillertal Arena. Hoewel ik de laatste tijd meer reisjes aan me voorbij heb laten gaan dan dat ik JA heb gezegd, hoefde ik hier nu niet langer dan enkele seconden over na te denken. Er stond nog geen enkele afspraak in mijn agenda, dus niets of niemand hield me tegen. Het mooie was, ik had nog precies zes dagen om me voor te bereiden (een beetje voor te werken) wat er voor zorgde dat ik weer in mijn flow terecht kwam. En het allermooiste was natuurlijk dat ik die verschrikkelijk lange maand januari op een zeer positieve noot afsloot.
Eind goed al goed
Op 31 januari stond ik om half zeven naast mijn bed om een uurtje later als eerste met de lift naar boven te gaan. Op 2305 meter hoogte werd mijn (champagne)ontbijt geserveerd, terwijl achter ons de zon langzaam achter de bergen vandaan kwam. Het was koud, mijn vruchtensap vroor aan het glas en de stukjes sla op mijn broodje zalm waren bevroren, maar dit was zo’n magische ervaring. Na een hele dag skiën gingen we om vijf uur ’s middags voor de laatste keer die dag naar boven. Toen de zon achter de bergen zakte dronk ik wederom een glas bubbels en na een diner was het tijd om met maanlicht (prachtige megagrote volle maan) naar beneden te skiën. Ik kan weinig verbeterpuntjes bedenken. Misschien dat de dag iets langzamer had kunnen gaan, want ondanks dat ik om half acht ’s ochtends op de piste stond en pas om half tien ’s avonds mijn ski’s voor de laatste keer uitdeed, ging deze dag me veel te snel naar mijn zin.
Inmiddels is het 2 februari en ik zit weer thuis achter mijn MacBook. Voor februari heb ik wederom nog weinig gepland, maar ik kan maart al ruiken en maart wordt LEUK!!! Niet alleen de belofte aan langere dagen (en hopelijk wat zon), maar ook een mooi reisje dat gepland staat (en waar ik helaas nog niks over mag zeggen, geloof me het BRAND al weken op mijn tong en het ligt niet aan mij!).
Hoe was de maand januari voor jullie?
Liefs,
Annemerel
Lieve Annemerel, voel je absoluut niet stom dat je al zes seizoenen van Friends hebt gezien in januari, want ik zit inmiddels in seizoen 9. Ja, echt. Dus als iemand zich moet schamen… :( Ik geef mijn ziekzijn de schuld, maar dat mag niet eigenlijk hahahah. Vandaag wel weer voor het eerst een stukje hardgelopen, het was niet veel maar het is een begin na een lange tijd niet kunnen hardlopen!
Januari ging voor mijn gevoel echt super snel. Helaas heb ik niet zo veel kunnen hardlopen vanwege shin splits.
Januari is altijd een beetje een loze/rare maand zo na December t voel een beetje leeg en het idee om vol goede voornemens te beginnen strand meestal al snel.
Althans hier omdat er meestal wel een lijf zegt ja doei doe t lekker lekker zelf!
Maar toch ook wel weer nuttige dingen gedaan zoals administratie reorganiseren best nuttig al zeg ik het zelf.
Maar wat een gave dagen heb jij gehad!!!
En ik ben benieuwd naar jouw Maart!
Ach, zulke maanden moeten er ook zijn! Ik heb zelf ook een pleurishekel aan januari (en februari, oeps). Zo’n net-niet maand. Ik kan ook niet wáchten op het voorjaar! Een beetje zonlicht en warmte, aaah.
Trouwens, het viel me op dat je de laatste paar weken vaak een artikel per dag plaatst. Nu ken ik je niet anders dan ‘Annemerel-twee-artikelen-behalve-in-de-zomervakantie’ dus ik vroeg me eigenlijk uit interesse af of dat een bewuste keuze was. Of had dat ook te maken met je bluh-gevoel? Vraag het me af! :)
Auteur
Hi Vera, dit heb ik eigenlijk vorig jaar al in gang gezet, toen deed ik blog + vlog, nu als ik geen vlog heb kies ik er meestal voor om geen extra artikel te maken. Je ziet dat er steeds meer een verschuiving is van blogs naar social media, veel bloggers die YouTube en Instagram doen stoppen zelfs helemaal met hun blog, of schrijven nu nog maar 1x per week. Dat gaat me zelf (op dit moment) wat te ver, ik vind schrijven gewoon leuk om te doen, maar er is wel een nieuw ’tijdperk’ aangebroken denk ik, niet alleen bij mij dus maar in ‘blogland’.
Begrijpelijk maar zo jammer! Jou site is de enige (en was de allereerste!) die ik nog echt volg. Ook ik mis de geschreven blogs om 17 uur. Dus blijf vooral nog 1x per dag bloggen i.p.v. ik denk dat je daar nog heel veel mensen blij mee maakt. Mij in ieder geval :) fijn weekend!
Of is het jouw? Dat is in ieder geval waarom ik zelf geen blog heb ;-)
Bedankt voor je reactie! Het was me nog niet eens zozeer opgevallen, maar nu je het zegt inderdaad… Ik probeer juist wat meer met sociale media te stoppen (verslaving + tijdrovend) en vind het jammer dat bloggers hier zo hun focus op leggen. Maar ik begrijp dat je met de verschuiving in blogland mee wilt doen!
Auteur
Jaa het is niet een kwestie van mee willen doen, maar ik merk gewoon dat lezers heel erg naar sociale media verschuiven. Qua pageviews is het echt een wereld van verschil met twee jaar geleden. Er zijn minder mensen die heel bewust http://www.annemerel.com intikken om een blog te lezen. Merk dit bij mezelf ook wel hoor, ga vrijwel nooit meer direct naar een blog, alleen als ik er op social over lees.
Wel wat tegenslagen en teleurstellingen voor je, maar gelukkig toch nog zo’n geweldige afsluiter! Hopelijk deze maand een leuke maand, van begin tot eind!
Hier was januari zoals de voorgaande maanden, echt niet zo leuk door ziekte, maar ik blijf erin geloven dat er ooit beterschap komt.
Januari, en februari, verschrikkelijk… haha! Zo blij dat de decembermaand er dan op zit, maar het duurt nog zo lang tot voorjaar. Gelukkig komt mijn Florida vakantie in zicht! Nog 5 weekjes.
Fijn dat jij januari zo leuk kon afsluiten, en dat het zo onverwachts op je pad kwam.
Lees nu je reactie op de vraag over het extra artikel, en over het nieuwe “tijdperk”.
Jammer, heb zelf niet zoveel met Instagram, en al helemaal niet met Youtube. En zo blijven er helaas steeds
minder leuke blogs over. Lees zelf het liefst geschreven artikelen. Maar voor iedereen die daarom afhaakt zullen er ongetwijfeld wel weer nieuwe lezers/kijkers voor terug komen.
Benieuwd naar je bestemming in maart!
Mijn januari is aardig snel gegaan, tentamens gemaakt en allemaal gehaald. Eindelijk weer voorzichtig het hardlopen oppakken (vanwege knie-blessure) en ook met veel motivatie. En verder drukke maar leuke weekenden gehad. Hopelijk is februari een betere maand voor je! :)
”Kijk, dat ik het nu niet mega druk heb, betekent niet direct dat andere mensen ook snel kunnen schakelen. Dat vind ik soms best irritant en dat is ook een van de redenen waarom ik mezelf niet zo snel voor een bedrijf zie werken, ik ben nogal van de ‘ik heb een idee en ik doe het meteen’ mentaliteit.”
Zo herkenbaar! Ik heb dit ook.. Soms duurt het zo lang voor je een reactie krijgt.
Ben benieuwd naar je geplande reis in maart en ik kijk ook ZO uit naar de lente <3
Als je niet alleen 1 januari als de maandag van het jaar bekijkt maar elke dag kan er zoveel moois op je pad komen. Leuk om te lezen dat je het hebt opgepakt.
Carpe Diem.