Vorige week deelde ik met jullie mijn nieuwe marathondoel; de Málaga marathon op 9 december. Vanaf afgelopen donderdag mag ik officieel weer ‘harder’ trainen. Dat wil zeggen: de eerste twee ‘loopweken’ moest ik nog echt met de rem er op lopen, ik mocht niet vaker dan drie keer per week lopen, ik mocht niet te lang en niet te hard. Inmiddels hebben we de breuk zes weken hersteltijd gegeven en kan ik weer écht gaan bouwen. Dat hebben we zondag meteen gevierd met een lange duurloop langs het Gardameer van twintig kilometer. Of nou ja, dat hoop ik. Als ik heel eerlijk ben schrijf ik dit stukje al op de vrijdag voordat ik weg ga, omdat het internet rond Lazise me altijd enorm veel stress oplevert en ik nu dus juist een weekje wil ontstressen (daar krijg je namelijk alleen maar stressfracturen van). Waar ik het vandaag over wil hebben? Hoe de komende zeven weken richting Málaga er – hopelijk – uit gaan zien.
Deze week ben ik bij het Gardameer. Op zondag stond er dus een lange duurloop van 20 kilometer gepland (ik hoop dat ik deze gelopen heb) en op vrijdag nog eentje van 25. Daarnaast heb ik nog een training met langere tempo’s (3x 3000 op marathontempo) en een training met kortere tempo’s (12x 2 minuten met 90 seconden wandel/dribbel/wandel) op het programma staan. De rest van de week wil ik vooral veel gaan fietsen. We zijn met de camper dus als we ergens naartoe willen, is het makkelijker om even de fiets te pakken. Daarnaast hebben we ook twee lange fietstochten gepland staan voor de dagen dat ik niet ga lopen. En natuurlijk staat er ook yoga en buikspieroefeningen op het programma.
Dan heb ik nog een weekje tot New York. In Nederland doe ik nog twee semi-makkelijke trainingen, maar geen trainingen die je normaal in de week voor een marathon doet. Ik ben dan ook niet van plan om de New York City Marathon als een marathon te lopen. Ik ga van start en ik zie wel waar ik finish. Ik wil er een lekkere lange duurloop van maken. Mocht ik halverwege denken ‘nope, dit voelt niet goed’ dan stap ik onmiddellijk uit. Ik neem mijn metrokaart mee, er is altijd wel een metrostation in de buurt.
En dan heb ik dus nog vijf weken tot Málaga. Afhankelijk van hoeveel kilometer ik in New York heb gelopen, gaan we kijken hoe lang we de duurlopen richting Málaga nog gaan maken. Ik kan me voorstellen dat ik nog een keer een afstand rond de 30 kilometer doe, zo’n drie weken van te voren en dat ik vooral veel tempo’s (intervallen van 2000 tot 5000 meter) ga lopen. Afgelopen zomer heb ik heel veel korte dingen gedaan om mijn basissnelheid te verhogen (200’tjes en 400’tjes op de baan), ik denk dat we die hele korte intervallen achterwege gaan laten, omdat ik die snelheid toch nooit in de marathon zal gaan lopen (en die basissnelheid nog wel ergens aanwezig is). In plaats daarvan zal ik meer langere tempo’s rond mijn marathontempo gaan lopen, om te wennen aan het tempo en om tegelijkertijd ook aan mijn uithoudingsvermogen te werken.
Daarnaast wil ik twee keer per week krachttraining blijven doen. Ik had het in april – toen ik mijn eerste krachttraining deed – niet verwacht, maar ik geniet echt van deze trainingen en ik merk dat ik sterker word. Het levert zelfs bijna geen spierpijn meer op. Ook bijzonder: ik heb al een half jaar geen last meer geen heup-, knie- of scheenbeenklachten gehad. Ik denk dat krachttraining hier een belangrijke rol in gespeeld heeft. Tijdens krachttrainingen doen we niet alleen twee-benige oefeningen met (semi-zware) gewichten zoals squats, deadlifts en hipthrusters, we doen ook veel balansoefeningen voor een verbeterde stabiliteit (hier schrijf ik natuurlijk véél meer over in mijn boek).
Ik moet toegeven, ik vind het soms wel lastig, om te geloven in mijn doel. De gedachte dat mijn voet zo weer kan breken is best wel beangstigend. Maar zoals mijn fysio Juliën Hagen zegt: ‘als jij er niet in geloofd moet je het niet doen. Als je er wel in gelooft moet je er 100% voor gaan en stoppen met twijfelen’ (vrij geparafraseerd). Dat is dus wat ik probeer te doen. En als het onverhoopt toch niet lukt, dan ik altijd nog besluiten niet te lopen, dan weet ik in ieder geval dat ik er alles aan gedaan heb om het onderste uit de kan te halen.
Een ding is zeker; ik heb heel erg veel zin om weer keihard (maar verantwoord) te knallen.
Liefs,
Annemerel
Ben benieuwd! Sowieso ga je Malaga rocken! Een klein vraagje: de vorige keer zei je dat het ook kwam door stress, je had toen ook stress van je boek, hoe wil je dat nu gaan aanpakken? Want ik neem aan dat je nog bezig bent met je boek. Ik ben aan het trainen voor de halve van Berlijn en ik merk dat ik soms ook stress krijg (ik wil teveel). Dus dacht misschien heb je een tip ?
Ik zag al wat langskomen op Strava, het lijkt erop dat je in ieder geval niet aan fitheid hebt ingeboekt in die 6 weken ;)
Eigenlijk juist wel een mooie toevoeging dit hoofdstuk aan het boek (en je leven); wanneer gaat alles nou wel perfect?
Ben wel benieuwd hoe het is om zo NY te beleven. Ik weet dat het bij mij gevaarlijk zou zijn; eenmaal aan de start van een wedstrijd neemt de competitieve ik het toch over. Fijne vakantie nog!
Heb echt bewondering voor hoe je het allemaal hebt aangepakt de afgelopen tijd! Van diepe teleurstelling en dan ook helemaal niet mogen lopen, toch positief blijven en er dan nu weer 100% voor gaan. Ik hoop echt dat je je jaar kunt afsluiten met een geweldige marathon, en dat je uiteindelijk met een positief gevoel kan terugkijken op deze periode. Want hoe je het ook wendt of keert, ik weet zeker dat je er naast veel van geleerd, ook heel veel sterker uitkomt! En geniet van je weekje!
Je bouwt snel op, nu al weer een halve marathon. Gaat vast goedkomen, je doel is zeker haalbaar.
Hoe zorg je ervoor dat je voldoende rust pakt, gezien je eerdere ervaringen?
Klinkt goed! Is het nou mogelijk om een BQ te lopen in Malaga? Ik bedoel niet fysiek, maar mag dat van de regels? Of laat je die toptijd gewoon los na deze tegenslag?