DIARY: #10

De tiende week van 2019 is een feit. Time flies. Dit was de week van de CPC (die toch niet gelopen werd).

Ooooh wat een goede maandagmorgen… Als ik het weerbericht voor de komende veertien dagen bekijk word ik daar niet bepaald vrolijk van. We zijn net terug uit Tenerife en daar leek het heel even zomer, nu lijkt het buiten herfst in het kwadraat. De voorspellingen van deze week zijn nu trouwens nog ‘erger’ dan ze vorige week voorspelden. Woensdag voorspellen ze hier windkracht 8. WINDKRACHT 8. Crazy.

Maandagochtend lever ik de sleutels in van mijn oude appartement in Den Haag. Ik had me voorgenomen mooie foto’s te maken van mijn (lege) appartement en van de hal en buitenkant, omdat ik dat eigenlijk nog nooit gedaan had. Ik was uiteindelijk zo druk met de laatste spullen opruimen dat ik er niet aan toegekomen ben. Stiekem wel een beetje jammer. ’s Middags heb ik de wind en regen getrotseerd en heb ik toch nog een rondje van 9 kilometer gelopen samen met Arthur.

Sinds Tenerife heb ik de açaibowl weer ontdekt, ook al is mijn versie er eentje zonder açai, dus eigenlijk gewoon een smoothiebowl. De basis maak ik met Griekse yoghurt, banaan, blauwe bes en een eetlepel gemalen koffie (trust me!) en als toppings gebruik ik banaan, granol en gebroken lijnzaad. Al weet ik niet hoe lang ik dat gebroken lijnzaad blijf gebruiken, ik kan nu zeg maar NOG makkelijker naar het toilet en ik weet niet of dat iets goeds is (weet trouwens niet zeker of dat door het lijnzaad komt, maar dat gaan we uitvinden).

Ik vond een pakketje van ODLO bij de post met daarin onder andere deze toffe outfit voor de gym. Nu al zin in mijn volgende krachttraining.

Afgelopen week deed ik een challenge waarin ik iedere dag ‘oude’ kledingstukken droeg. Woensdag ging ik voor Adidas schoenen uit 2014, een trui uit 2015 en een broek uit 2009.

ZO ZONDE. Laat dit een les zijn voor een ieder die zijn badkamer grondig gaat schoonmaken. Zorg dat je oude kleding draagt… Tuur had een hele mooie broek van Fjällraven aan en de hele onderkant is gebleekt. Echt mega zonde.

Donderdag, tijd voor een bezoek aan de fysio. Ik heb een irritatie aan mijn knie (het lijkt nu net alsof ik altijd geblesseerd ben en ik geef toe het voelt de laatste maanden ook een beetje zo…). Het is niets ernstigs en ik mag ook gewoon de CPC lopen, maar mijn knie wordt toch even getapet.

Ik draag vandaag een van mijn favoriete Nike sweaters uit 2015. Het kost me weinig moeite om kleding van 4 jaar of ouder te vinden in mijn kast, ik heb afgelopen jaren niet veel kleding gekocht en draag sowieso nog veel uit die periode.

Oeps. Na twee uur is het tape al van mijn been. Gelukkig mag ik aan het eind van de middag nog even terugkomen bij de fysio en krijg ik nieuw tape.

’s Avonds doe ik een training bij Olympus, ook al is het buiten nogal onstuimig. Ik loop 20 minuten warm, doe wat loopscholing en ga daarna voor een threshold van 20 minuten. Ik sluit af met nog 10 minuten uitlopen. Het was redelijk heftig, maar dit weer voorspellen ze ook voor de CPC dus daar kun je dan maar beter alvast een beetje mee getraind hebben.

Vrijdag heb ik een evenement van Femforce (Milou Turpijn van Women’s Health en Marloes Coenen, MMA Fighter) ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag. Helaas voel ik me al tijdens het eerste uur (yoga) niet lekker worden (migraine-achtige hoofdpijn), dus ik besluit na de yoga van Amsterdam naar huis te rijden. De rest van de dag heb ik in bed gespendeerd.

Gelukkig voel ik me zaterdag alweer een stuk beter, met een ibuprofen bij mijn ontbijt zelfs een dikke prima. We hebben afgesproken met vlog-kijkers Michiel en Dominique. Tuur gaf een training en na afloop maakte Michiel nog een paar mooie foto’s.

Zondagochtend ging Tuur’s wekker om kwart voor zeven. Ik weet niet waarom hij zo vroeg ging, maar ik pakte mijn telefoon om te kijken hoe laat het was en bleef toen een beetje hangen op Instagram. Om zeven uur kreeg ik een pushbericht van de CPC dat het evenement was afgelast. Ik SCHROK. En daardoor schrok Tuur ook wakker, maar echt SCHROK, want ik gilde het net nog niet zo hard dat ze het in Den Haag konden horen (had trouwens best gekund, want de wind kwam uit het zuiden, richting Den Haag). Ik had wel verwacht dat het programma van de CPC iets zou worden aangepast, maar dat het echt zou worden afgelast had ik eigenlijk niet voor mogelijk gehouden.

Tuur, rasoptimist, zei ‘nou, dan kunnen we nu meteen aan de chips en het bier’, dus toen ik even naar beneden ging om koffie te halen nam ik meteen een zak chips en een blikje bier mee. We maakten voor de grap een snelle selfie voor de groepsapp van mijn familie, daarna besloot ik hem toch maar op Instagram te delen (wel een beetje gek om een foto van jezelf met je vriend op Instagram te zetten, vond ik eigenlijk). Vijf minuten later stond hij (als enige foto) bij het bericht over de afgelastte CPC in de NOS App. Ik moest best wel een beetje heel erg hard lachen. Een half uur later was de foto weg (ik denk dat ze op de redactie zagen dat dat ‘Lays’ best wel prominent in beeld was, maar geloof me, dit was allesbehalve gesponsord).

Ondanks dat de CPC dus niet werd gelopen, zijn we wel naar buiten gegaan voor een winderige training. We liepen een training van 15 kilometer met daarin 7x 4 minuten op tempo. Dat tempo was wind tegen halve marathontempo, wind mee liep ik op 10 kilometertempo. In de duinen met wind mee wist ik er zelfs 5 kilometertempo van te maken. Het was ’s ochtend nog niet heel erg slecht weer, dus het was prima te doen.

De rest van de zondag hebben we gespendeerd met klussen in huis. De meeste dozen zijn nu uitgezocht en opgeruimd. Ik moet alleen nog uitvinden wat ik met een hele grote doos vol boeken ga doen. Het meeste zal ik waarschijnlijk nooit meer lezen. Weggooien is zonde, verkopen kost mega veel tijd. Iemand suggesties?

Fijne week allemaal, ik hoop dat het weerbericht er voor deze week een beetje naast zit.

Liefs,
Annemerel