DIARY: #13

Week 13 van 2019, de laatste week van Q1. Time flies. Afgelopen week was een week waarin afspraken werden afgezegd, waarin ik zes van de zeven dagen mascara droeg (recordje voor 2019) en waarin ik zoveel mogelijk van het voorjaar genoten heb (ook al liet dat voorjaar zich niet op ieder moment goed zien).

Een van de leukste dingen van wedstrijdjes in de buurt – naast het thuispubliek dat op iedere straathoek staat aan te moedigen – vind ik het feit dat er zoveel ‘bekende’ fotografen zijn die onderweg foto’s maken. Zeker als je in Ruitenburg kleding loopt (mijn kledingsponsor) wordt je vaak gefotografeerd. Soms levert dat echt hele leuke foto’s op en soms – zoals maandag – vind je plaatjes waar je niet heel erg florisant op staat. Haha. Deze foto’s werden gemaakt toen Arthur en ik mijn vader aan het aanmoedigen waren tijdens zijn halve marathon. Je zou denken dat we op een lekker tempo liepen waarbij we nog gewoon ‘leuk’ konden kijken… mijn hoofd laat soms iets anders zien…

Verder was de maandag een beetje een slome dag. Ik had ’s ochtends een afspraak, maar die ging op het laatste moment niet door, waardoor ik een vrije ochtend had. Ik deed mijn administratie, ging naar mijn oma en zou daarna gaan trainen met Tuur. Echter was ik zijn tas met kleding vergeten dus konden we niet gaan lopen. Vervolgens ben ik samen met Tuur naar Lisse gereden, waar hij training gaf aan de Amerikaanse School. De training die ik wilde doen ging niet zo lekker (hamstring), dus heb ik uiteindelijk drie kwartier buikspieroefeningen gedaan met de kinderen (ze waren in drie groepen verdeeld, het was niet zo dat die kinderen allemaal drie kwartier buikspieroefeningen moesten doen, dat zou heel heftig geweest zijn …. ).

Van de dinsdag heb ik helaas geen beeldmateriaal. Ik had een afspraak in Utrecht en ’s avonds deed ik een training samen met Tuur in de duinen. Woensdag zou ik eigenlijk een afspraak hebben in Amsterdam, maar ook die afspraak ging op het laatste moment niet door, dus had ik wederom meer tijd dan ik van te voren had ingeschat. Ik filmde een ‘What I Eat in a Day’ en deed een krachttraining met Tuur bij Olympus.

Donderdag stond ik versteld van mezelf. Ondanks dat ik geen enkele afspraak in mijn agenda had staan wist ik voor 10.00u mijn hoofd in de steigers te zetten. Wie ben ik?

Vrijdag had ik een lunchafspraak met Carlissa in de stad. Ik was op de fiets (wat vanuit Monster toch net iets langer duurt dan vanuit Den Haag) en was tien minuutjes te vroeg (toch iets minder lang dan ik van te voren had ingeschat). Ik dook nog even de Bijenkorf in en moest even een foto maken met deze bril van Chloé.

Aan het eind van de dag dook ik de bank op met een trui van Tuur. Ik heb zelf genoeg truien, maar die van hem zitten om de een of andere reden gewoon een stuk lekkerder.

Zaterdag was zo’n fijne dag! We hadden niets op het programma staan en omdat we de hele maand april iedere weekenddag al hebben volgepland, besloten we om ook gewoon echt heel rustig aan te doen. We liepen een rustige training in de duinen (rustig loslopen en 10x 30 seconden op tempo). We keken naar het WK Cross op mijn laptop in het zonnetje, we sliepen ’s middags in de zon op een lekkere loungebank in de tuin en we spendeerden anderhalf uur in de keuken met het maken van een risotto. ’s Avonds besloten we een ‘nieuwe’ serie te gaan kijken. The Affair (op aanraden van mijn moeder).

Zondag stond de Zandvoort Circuit Run op het programma. Tuur en ik waren hier allebei op uitnodiging van Odlo. Hoe het zou gaan durfde ik van te voren niet te zeggen, aangezien mijn hamstring sinds woensdag (na de krachttraining) weer irriteerde. Donderdag en vrijdag kon ik niet eens wandelen, zaterdag kwam ik er achter dat hardlopen beter ging dan wandelen, dus dat was hoopgevend. Tijdens de wedstrijd had ik dan ook geen last van mijn hamstring. Ik liep heerlijk ontspannen en kon echt van de wedstrijd genieten. Maar meer misschien nog wel van het feit dat ik kon lopen zonder pijn. Als je zo lang loopt te hannesen met allerlei pijntjes, is lopen zonder pijn echt een geluksmomentje waard.

Na afloop mocht ik bij de business run het podium op. Of nou ja, eigenlijk niet… want mijn tijd liep nog steeds door (toen ik op het podium stond zeiden ze dat ik al bijna drie uur bezig was). Maar Suzanne kon getuigen dat ik VOOR haar gefinisht was, dus uiteindelijk kwam het toch nog een soort van ‘goed’. Tuur stond in de uitslag met een tijd van 13 uur en 24 minuten, terwijl hij er volgens zijn horloge toch echt slechts 42 minuten over gedaan had (eerste tijd in zijn categorie), maar het maakte hem allemaal iets minder uit ;-).

Laura, Tuur en ik sloten de dag af op het strand bij een nieuwe strandtent waar ik de naam niet meer van weet. Het was gezellig, de zon scheen en we waren alle drie blij over onze prestaties (Laura had pijnvrij gelopen, wat zij na de halve marathon een week eerder niet verwacht had!).

Het was een rustige week. Stilte voor de storm, want deze week mag ik alle gemiste afspraken van vorige week inhalen + alle afspraken die ik al had staan. Ik ben er wel klaar voor. En zondag sta ik aan de start bij de marathon estafette in Rotterdam, super veel zin in! Fijne week allemaal :)

Liefs,
Annemerel