DIARY: #15

Een spontane competitiewedstrijd, kleding verkopen voor het goede doel, vergeten huissleutels, lekkere lunches… dit was mijn vijftiende week van 2019.

De week begon goed. Heel goed. Nadat ik zondag in totaal zo’n 30 kilometer hard liep, had ik niet echt een hele zware trainingsdag op de planning staan. In plaats daarvan liep ik 5 rustige kilometers en fietste ik diezelfde afstand. Lunchen deed ik samen met Tuur op Kijkduin, waarna hij door reed naar de Amerikaanse school om training te geven en ik naar huis om weer verder te werken (en alvast te beginnen met de risotto die we op het menu hadden staan).

Dinsdag reed ik naar Amsterdam voor een evenement van Mooi PR. Omdat ik vorig jaar veel bezig was met mijn Trainen als een Topatleet project, heb ik bijna geen enkel persevenement bezocht. In de hoop dat ik niet ‘vergeten’ wordt, rij ik nu weer wat vaker voor dit soort evenementen naar Amsterdam. Het is best een tijdrovend klusje, maar tegelijkertijd ook best wel heel erg leuk. Ik bedoel… tijdens dit evenement werden onder andere mijn voeten onder handen genomen door pedicures van Etos. Dat had ik toch al maanden eerder moeten laten doen (na de marathon in Málaga is het allemaal niet zo fraai meer) en nu had ik daar mooi ‘de tijd’ voor. Vervolgens liep ik op mijn slippertjes en met blote benen (panty kon niet meer aan over de natte nagellak) door Amsterdam terug naar mijn auto. Het was best grappig.

Woensdag bereidde ik me onder andere voor op de closet sale die ik afgelopen vrijdag deed met sportkleding. De opbrengst gaat volledig naar het goede doel (Cruyff Foundation). Normaal maak ik alleen foto’s van de producten, maar nu besloot ik alles zelf ook aan te trekken. Bij sommige items dacht ik wel ‘stiekem wil ik dit eigenlijk gewoon zelf houden?’. Maar dan bedacht ik me weer hoeveel kleding ik in mijn kast heb liggen en waar het geld naartoe gaat.

’s Middags had ik een afspraak bij mijn fysio. Het gaat allemaal een stuk beter met mijn hamstrings, maar hij gaat eind deze week voor vier maanden de hort op, dus voor die tijd wil ik graag tip-top in orde zijn. We maakten meteen even dit fotootje, want vrijdag deden we een Q&A en daar hadden we vragen voor nodig. Die kwamen er in overvloed, meer dan 200 vragen kreeg ik via Instagram binnen. Bizar!

Donderdag had ik een lunch-meeting met Marloes (Travelvalley, 25 bucketlist reizen, goede vriendin) in Breda. Naast bijpraten en ‘business talk’ aten we dit heerlijke pasteitje met frietjes en salade. Voor herhaling vatbaar!

Vrijdag had ik een tamelijk lange to-do-list, helaas maakte ik het mezelf niet makkelijker door een bosje huissleutels mee te nemen zonder de sleutel die het ALLERBELANGRIJKST is om de deur weer open te maken. Klein momentje van stress. Mijn schoonouders hadden gelukkig een reserve sleutel liggen, dus uiteindelijk kostte dit grapje met ‘slechts’ 40 minuten.

Waar ik het zo druk mee had? Nou ik had me opgeworpen om de 3000 meter tijdens de competitie te lopen zondag. Normaal gesproken zijn er minstens 6 andere atleten die dat veel sneller kunnen dan ik, maar zij hadden allemaal wat aan de hand waardoor ik aan de bak mocht. Ik had alleen helemaal geen clubtenue, dus dat moest ik nog even bij Zier Running in Naaldwijk scoren.

Ook best een tijdrovend (maar wel mooi) klusje was het de verkoop van mijn sportkleding. Binnen 20 minuten waren 10 van de 14 items verkocht, binnen 40 minuten waren het er 12. De laatste 2 items zijn nog niet verkocht. Ik heb wel 50 mailtjes in die drie kwartier gestuurd (heel veel mensen ook teleur moeten stellen). En daarna heb ik meteen maar alles ingepakt, adressen erop geschreven en verstuurd, wel zo leuk om je pakketje ook gewoon lekker snel te krijgen.

Zaterdag hadden Tuur en ik een fotoshoot in Utrecht. Geen normale fotoshoot, maar 10 fotografen die zich hadden ingeschreven voor een workshop van Canon en Kamera Express. Het thema ‘atletiek’. Tuur en ik hebben dus een ochtendje synchroon hardlopen gedaan. Super leuk om te doen en ook heel leuk om nu langzaam alle beelden van de deelnemers voorbij te zien komen.

De middag en avond besteedden we op het strand in Utrecht (haha ik wist ook niet dat dat bestond), bij Key West. Het was helaas geen strandweer (het sneeuwde!) maar de taart smaakte er niet minder om, evenals de thee, bitterballen, nachos en uiteindelijk zelfs avondeten. Het was een topdag!

Zondag werd ik lichtelijk gestresst wakker, waarom ging ik ook alweer de competitie lopen?

Tijdens mijn rondje loslopen kwam ik een bekende wielrenner tegen die net bezig was met Leiden – Roubaix (ha ha). Het was mijn lieve broer(tje). Die was echt wel de laatste die ik had verwacht tegen te komen in de duinen bij Monster.

Na dit rondje zei mijn horloge dat mijn conditie ‘Peaking’ was. Dat betekent dat ik minder gedaan heb dan normaal de afgelopen dagen en dat ik klaar ben om een wedstrijd te lopen.

En dat deed ik dus maar. Ik zal woensdag een uitgebreid verhaal schrijven over mijn eerste competitiewedstrijd, maar de korte samenvatting is dat het best wel zenuwslopend was van te voren, maar toen het startschot eenmaal gegaan was ging het mega snel. Een beetje te snel. Ik startte zoals gewoonlijk veel te snel, omdat iedereen er als een haas vandoor ging en ik me mee liet sleuren. Het voelde gewoon goed. Maar met nog 600 te gaan stierf ik een langzame dood, mijn armen wilden gewoon niet meer. Uiteindelijk kwam ik in 11.40 over de finish, een PR van ruim 8 seconden. Dat schijnt op zo’n afstand best goed te zijn, maar halverwege lag ik op 11.10 koers, dus die 30 seconden verval, daar ben ik niet mega trots op.

Inmiddels is het maandagochtend 8.08u en ben ik me aan het klaar maken voor een leuke dag. Ik heb een fotoshoot in Amsterdam voor Run2Day en Odlo. Het zonnetje schijnt, mijn benen voelen goed, ik heb er zin in! De rest van de week zijn de weersvoorspellingen ook goed en automatisch voel ik me dan ook meteen een stuk beter. We zouden eigenlijk donderdag een weekje naar Italië rijden, maar de voorspellingen zijn hier beter, dus waarschijnlijk blijven we dichter bij huis. Zin in!

Fijne week allemaal!

Liefs,
Annemerel