DIARY: #23

Stormvaste haren, de reden waarom ik mijn armen train, falende voornemens en de reden waarom ik mee doe aan hardloopwedstrijden.

Goedemorgen, goedemiddag, het is maandag. Op mijn to-do-lijst stond onder andere een bezoek aan de boekhouder, het editen van een vlog, het schrijven van twee blogs en… last but not least, een rondje hardlopen. Met zonsondergang liep ik op de heenweg 3,5 kilometer warm en de terugweg wisselde ik 200 meter ‘gecontroleerd snel’ af met 1 minuut wandel/dribbel. Het was heerlijk.

Dinsdag had ik een looprustdag, maar dat betekent niet dat ik de duinen niet gezien heb. Ik vind het heerlijk om mijn dag te beginnen met een korte wandeling van nog geen half uur. Dat mijn benen gewoon al wat beweging hebben gehad en mijn hoofd een beetje frisse lucht, voordat ik achter mijn MacBook kruip.

Ik had met Tuur afgesproken dat we – na vijf dagen achter elkaar iedere dag wat gedronken te hebben – deze week doordeweeks niet zouden drinken. Nou, dat plan faalde dus al op dinsdagmiddag, toen ik bij mijn ouders langs ging. Mijn vader vroeg wel vijf keer aan me of ik niet een Aperol Spritz wilde en jullie kennen mijn zwakke punt. Juist ja. Ik heb het wel bij een kunnen houden en het glas wijn dat later ook nog werd aangeboden afgeslagen.

Woensdagavond liep ik een 1500 meter wedstrijd in Barendrecht. Een van mijn favoriete onderdelen van mijn voorbereiding is het vlechten van mijn haar. En dat ging woensdag eigenlijk best wel lekker (makkelijk). Ik was stiekem best wel trots/blij met het resultaat.

Geen stress-zenuwen dit keer voor de wedstrijd, maar in de auto richting Barendrecht toch wel wat gezonde spanning. Gewoon zo’n gevoel van ‘waar ben ik nu weer aan begonnen’ en ‘ik had ook de hele avond op de bank kunnen hangen met Netflix’.

Maar na de finish – inclusief PR van 10 seconden – wist ik weer waarom ik van die bank afgekomen was, het lopen van een wedstrijd geeft gewoon enorm veel lekker adrenaline en daar word je vrolijk van.

Geen beeldmateriaal van donderdag. Wat heb ik gedaan? Geschreven voor DutchCowboys, een blog voor Annemerel.com, een samenwerking uitgewerkt… oh en een baantraining bij Olympus. Toen voelde ik toch wel dat mijn benen iets zwaarder waren dan normaal. Door die 1500 meter wedstrijd waarschijnlijk.

Vrijdag zat ik alweer in alle vroegte aan het ontbijt, omdat ik met Marloes (in Breda) had afgesproken om samen te werken. Dat betekent dus dat ik om 7.00u in de auto moet wil zitten. Gelukkig moest Tuur ook vroeg op school zijn, dus zaten we gewoon een uur eerder aan het ontbijt.

Deze Instagrampost van Betches is dus zeer accuraat.

Zaterdagmiddag liep ik een 10 kilometer wedstrijd in Den Hoorn. Dat ging niet helemaal soepeltjes. Er stond een harde, bijna stormachtige wind en na vijf wedstrijden in drie weken tijd, lukte het niet meer om mezelf helemaal op te laden voor de wedstrijd. Ik liep ruim 42 minuten over de 10 kilometer, wat ver bij mijn PR en mijn doeltijd van 39:59 verwijderd is. Maar ik kon er niet echt rouwig om zijn, want ik heb mijn best gedaan en het was een goede training.

Mijn haar zat in ieder geval weer stormvast.

Na de wedstrijd meteen door naar Leiden, daar was de Gouden Spike (een atletiektoernooi van het Nederlands baancircuit) aan de gang. Een van ‘onze’ atleten liep (en won!) de 800 meter tijdens de junioren race. Super om te zien.

(hardloop)vriendin Julie had een bijzondere rol tijdens het evenement. Ze kroop (letterlijk) in de huid van Spiky. Ze probeerde een serieus gesprek met me te voeren, maar dat vond ik nog knap lastig. Ik schoot iedere keer in de lach.

Van zondag is geen fotomateriaal (wel vlogmateriaal, stay tuned), maar wat ik onder andere deed? Een duurloop van 90 minuten, opruimen, een buikspierkwartier en naar mijn ouders voor vaderdag. Je denkt misschien, dat is toch pas volgende week? Klopt als een bus, maar dan is mijn vader samen met mijn moeder weg én ben ik in Parijs. Dus, dit ‘moest’ even gebeuren. Het was erg gezellig en zoals gewoonlijk erg lekker. Ik hou van de combinatie lekker eten, lekker drinken en lieve, leuke gezellige mensen. Als de zon dan ook nog eens schijnt, ben ik helemaal gelukkig.

Fijne week, zin in komende week. Op dit moment lig ik in bed deze blog te schrijven. Over een uur heb ik een training gepland staan. Ik heb daadwerkelijk met mensen afgesproken, dus ik moet ook wel echt even op gaan schieten. Hoop dat jullie ook allemaal een fijne week gehad hebben en dat komende week ook mooi wordt.

Liefs,

Annemerel