DIARY: #34

Alweer ruim een week thuis, maar nog steeds in vakantiesferen. Mede mogelijk gemaakt door het heerlijke weer en Tuur die nog een paar dagen vrij heeft van school en dus de hele dag thuis is. Maar je hoort mij in de verste verte niet klagen.

Maandagochtend, back to business. Espresso drinken en mijn blogplanner openen. Blog ideeën bedenken voor de komende week. En mijn diary maken.

Daarna naar de club voor een krachttraining en een beetje loslopen. Krachttraining heb ik ruim een maand niet gedaan en ik heb er best wel weer een beetje zin in. We rijden weg met een zonnetje, maar als we bij de baan komen blijkt het te regenen. Dat hadden we niet afgesproken? In plaats van eerst lopen en daarna kracht, wisselen we die twee onderdelen nu een keertje om, zodat we niet de hele training zeiknat zijn. Best wel een goed idee.

Na de training neem ik meteen twee speltboterhammen met zelfgemaakte tonijnsalade en twee pannenkoeken met Nutella. Dit was best een goede zet, want normaal ben ik na een lange training best wel suf de rest van de dag en nu had ik genoeg energie om de rest van de dag lekker productief te zijn. Om vervolgens de dag af te sluiten met een heerlijke zelfgemaakte pokébowl.

Dinsdag begon ik mijn dag met een van mijn favoriete ontbijtjes. Spelbrood, avocado en spiegeleitjes + een heerlijk groen sapje.

Daarna moesten we snel het huis uit, er kwamen namelijk mensen die ons huis wilden bezichtigen. Wij besloten daarom maar een bezoekje aan de bouwmarkt te plegen, om inspiratie op te doen en verhuisdozen te kopen.

Woensdag had ik een opdracht in Den Haag, dus zat ik al vroeg op de fiets richting de stad. Dat is vanaf hier ongeveer drie kwartier, goede work-out dus. Toen ik klaar was met mijn opdracht bestelde ik een ijskoffie bij de Bijenkorf, die is daar zó lekker.

Tuur kwam later ook naar de stad. Hij wilde heel graag een nieuwe korte spijkerbroek, maar we gingen uiteindelijk de Bijenkorf uit met deze blouse.

’s Avonds gingen we naar de film ‘Once Upon a Time in … Hollywood’, de nieuwste Tarantino film met Brad Pitt, Leonardo DiCaprio en Margot Robbie over het Hollywood van 1969. Ik keek al heel lang uit naar deze film, niet in de laatste plaats om Leo en Brad, maar vooral ook om Margot Robbie als Sharon Tate te zien (de actrice die door de Manson-sekte vermoord werd in haar eigen huis). Het was écht een hele bijzondere film en vooral het einde was heel spectaculair. Maar daar ga ik niets over zeggen, dat moet je toch echt zelf gaan zien.

Donderdagavond stond er weer een training op het programma. De foto links maakten we voor de training, om een trainingsmaatje van ons te feliciteren met de prestatie die hij eventjes eerder had neergezet op zijn eerste 800 meter wedstrijd.

De training ging bij mij niet echt lekker, ook al was het perfect weer, was het een leuke training, was het rustig op de baan, had ik niet echt een blessure, had ik er ook gewoon zin in… het lukte me niet goed om mijn benen op te tillen, ze voelden zwaar. En ik liep nog wel op VaporFly’s. Toen ik thuis naar het toilet ging begreep ik in een keer wat er aan de hand was… ongesteld.

Vrijdag rondde ik een opdracht af en dook daarna op de bank in de tuin. Heerlijk.

’s Avonds maakte ik wederom een pokebowl, omdat ik nog allerlei ingrediënten over had van maandag. Uiteindelijk bleek dat twee van die ingrediënten iets te lang in de koelkast hadden gestaan en echt niet meer te eten waren, maar het mocht de pret niet drukken.

Zaterdagochtend had ik super veel zin in een lange rustige duurloop en dus ging ik voor een lange rustige duurloop. Vorige week liep ik 100 minuten en volgens de spelregels van het hardlopen moet je niet meer dan 10% per week opbouwen, dus ging ik vandaag voor 110 minuten (1 uur en 50 minuten). Ik liep precies 21,1 kilometer (een halve marathon!!!) in die tijd. Mooie manier om de zaterdag te beginnen.

Ik had zaterdag ook mee kunnen doen aan een hardloopwedstrijd in De Lier, maar daar voelde ik me nog niet echt klaar voor. In plaats van zelf meelopen fietsten Tuur en ik naar De Lier om aan te moedigen. De start van de wedstrijd was pas om twee uur ’s middags, het was dus redelijk warm voor de lopers. Maar Isa werd gewoon weer eerste. Yeah! Go Isa! Na het zien van de wedstrijd kreeg ik zelf ook wel weer zin in een wedstrijdje. Hoewel ik alles behalve PR-fit ben, is het feit dat ik gewoon zín heb in een wedstrijd ook wel een goede reden om gewoon weer eens ergens aan de start te verschijnen. En dan maar gewoon die wedstrijd als goede training beschouwen, want in een wedstrijd loop je toch automatisch harder dan in een training.

Over harde trainingen gesproken, ik liep zondagochtend ook weer een tempotraining. Die ging niet echt hard, maar dat voelde wel zo. Na het trainen sloeg mijn horloge op hol en had ik ineens een hartslag van 245. Achteraf gezien was dit waarschijnlijk mijn hartslagmeter die met de sensoren op de bank lag. Ik denk dat de bank een hartslag had van 245. Ik in ieder geval niet, want dit was al tien minuten na mijn training.

’s Middags wandelden we naar het strand, waar we een paar uurtjes spendeerden met zonnebaden en afkoelen in zee. We sloten de dag en de week af bij mijn ouders, waar ook mijn zusje en haar vriend waren. We aten van de barbecue, vochten met wespen en aten veel te veel aioli (die ik op het moment van schrijven, maandagochtend, na twee keer tandenpoetsen, nog steeds in mijn mond proef).

Inmiddels is het dus maandagochtend, tijd voor een nieuwe week. Eentje waarin we toch echt wat meer verhuisdingen moeten gaan regelen. Het komt nu namelijk wel écht heel erg dichtbij en het zou natuurlijk niet erg slim zijn om alles op het laatste moment aan te laten komen. Daarnaast is september de maand van de (commerciële) samenwerkingen, dus daar moet ook veel voor gedaan worden. Genoeg te doen dus. Gelukkig gaat het donderdag weer regenen (en gaat Tuur weer werken), kan ik me wellicht beter concentreren op mijn werk.

Liefs,

Annemerel