DIARY: Week #32

Afgelopen week voelde als vakantie. Niet alleen omdat de temperaturen in de loop van de week opliepen tot vakantie-achtige hoogten en de zon zich veelvuldig liet zien, maar ook omdat ik een stuk minder met mijn MacBook bezig was en een stuk meer met dingen als strand en chill.

OK. De vakantie begon pas dinsdag. Maandag regende het de hele dag en heb ik bewust van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat (eigenlijk was het al dinsdag toen ik mijn MacBook dichtklapte) aan Have a Good Summer Run gewerkt, zodat ik de rest van de week minder ‘verplichtingen’ had. Van die regenachtige maandag zijn geen beelden ;-).

We begonnen dinsdagochtend met een wandeling naar de bakker. De zon was al gearriveerd, het was half acht en we hadden allebei zin in verse broodjes (en ik had trek in speltcrackers). Op vakantie haal je ’s ochtends ook vaak in het vroege ochtendzonnetje verse broodjes en dit voelde dan ook echt als vakantie.

De rest van de dag spendeerde ik met hardlopen en de laatste dingen voor Have a Good Summer Run week 11 afronden op het dakterras. Tuur fietste ondertussen van Den Haag naar Breda om de camper op te halen. De camper is eindelijk een soort van gemaakt, als in: hij rijdt weer, maar hij is nog niet klaar om mee te kamperen. Toen Tuur eind van de middag terug kwam was het tijd om de camper weer uit te ruimen. Stiekem redelijk zuur. Ik heb al zo’n hekel aan het in- en uitpakken van de camper (zeker nu we in de stad wonen en de camper niet gewoon voor de deur kan staan) en nu hadden we de spullen niet eens gebruikt. Het voordeel was dat alles ook nog schoon was dus het linea recta de kast thuis weer in kon.

’s Avonds sloten we de ‘vakantiedag’ af bij de strandtent waar we over anderhalve week gaan trouwen. Iedere keer als ik daar ben is de voorpret zo groot. En het eten smaakt ook gewoon heel goed.

Woensdag begonnen we de dag met een baantraining. Tuur en ik deden allebei een andere training maar doordat je samen op die baan loopt heb je toch een klein beetje het gevoel dat je het samen doet. Ik heb op de baan ook echt een zomervakantiegevoel. Waarschijnlijk doordat ik in de zomer van 2018 bijna iedere dag op de baan was voor Trainen als een Topatleet en dat ik Tuur daar heb leren kennen. Ik ben blij dat hardlopen op de baan geen heftige pijn meer oplevert bij mijn billen/heupen.

’s Middags deden Tuur en ik samen met de fotograaf voor onze bruiloft (en van Have a Good Summer Run) een shoot in de duinen om alvast een paar plekjes te zoeken waar we mooie foto’s kunnen maken op de dag van de bruiloft. We speelden voor de foto ook nog even het moment na dat Tuur mij ten huwelijk vroeg. Alleen regende het toen pijpenstelen, hadden we allebei hardloopkleding aan en ik was niet echt mega verrast omdat ik een donkerbruin vermoeden had dat het die dag ergens zou gaan gebeuren (waarom moest hij anders ’s ochtends mijn vader aan de telefoon hebben en moest ik de hotelkamer uit).

Donderdag was een heerlijke stranddag. We fietsten al vroeg naar het strand, lunchten met heerlijke caesar salades en fietsten ook pas weer laat terug naar huis, om daar vervolgens de barbecue aan te steken. Hoeveel meer ‘vakantie’ wil je het hebben?

Vrijdagochtend mocht ik mijn trouwjurk ophalen bij de bruidswinkel. Ik heb hem een paar weken geleden al voor een laatste keer gepast, maar wilde hem toen nog niet mee naar huis nemen omdat hij niet in de zak mag blijven zitten en volledig moet uithangen. Dat is natuurlijk niet echt mega handig want waar hang je zoiets vijf weken lang zonder dat andere mensen het zien? Ik heb hem 24 uur thuis in de zak laten zitten en heb hem de dag erna mee naar mijn ouders genomen om hem daar vervolgens netjes uit te hangen samen met mijn moeder (sorry pap, dat een van de slaapkamers in huis nu verboden terrein geworden is voor jou!).

Het was eigenlijk de bedoeling om de jurk meteen dezelfde dag naar mijn ouders te brengen, maar het was weer super lekker weer en ik was nogal bang om in een strandfile te belanden. Dus nadat ik mijn jurk gehaald had ben ik samen met Tuur naar het strand gewandeld, waar ook mijn zusje en haar vriend waren.

Zaterdag was een warme dag. Op de foto rechts doe ik de kat van mijn broertje na die het erg warm had. Ik had het ook erg warm, in de schaduw was het in ons huis ’s ochtends vroeg al 29 graden. Gelukkig kwam er ’s middags iemand langs van Veneta om onze ramen op te meten en ons te adviseren over gordijnen, als het goed is hebben we volgende maand (eindelijk!) gordijnen. Ja het heeft veel te lang geduurd.

Aan het eind van de middag reden we naar mijn ouders waar ook mijn broertje en zusje waren voor een gezellige barbecue. Mijn zusje vond het een mooi moment om te oefenen met make-up voor de bruiloft. Tuur heeft het goedgekeurd en ik ben er zelf ook wel over te spreken.

Het was zondag weer een zweetfeest. Het kwik liep (zelfs binnen) op tot 31,5 graden. We waren eigenlijk van plan om naar het strand te gaan, maar ik had na mijn duurloopje redelijk veel last van mijn buik waardoor ik dus niet meteen weg kon. Daarna kwamen de berichten van de ongevaarlijke situatie in zee en de beelden met hoe bizar druk het was op het strand en toen dachten Tuur en ik… we kunnen ook een andere dag naar het strand gaan, vandaag blijven we lekker op ons dakterras. En zo geschiedde.

’s Avonds reden we naar de ouders van Tuur om daar de week af te sluiten met een barbecue. Super lekker en gezellig.

Inmiddels is het acht uur geweest en is Tuur net terug van de bakker met een lekker ontbijtje. Ik zit deze blog te tikken op het dakterras (de enige plek waar het nu nog lekker koel is), maar ga nu afsluiten. Het was een mooie week en we gaan er ook deze week weer een mooie week van maken. Met onder andere mijn eerste knipbeurt bij de kapper sinds 11 maanden en hopelijk nog een paar mooie ‘zon’dagen.

Fijne week!

Liefs,

Annemerel

Delen: