DIARY: #45

Mooie herfstdagen, ik ben mijn haar zat en zoals gewoonlijk weer lekker veel eetverhalen.

Mijn haar. Ik heb zo’n week waarin ik mijn haar echt he-le-maal zat ben. Het is lang, het is lijzig, het is donker (vooral aan de bovenkant die je nu niet ziet). Dit soort ‘opvliegers’ krijg ik altijd in de herfst en ik denk dat ze niet alleen met mijn haar, maar ook met mijn steeds bleker wordende gezicht te maken hebben.

Anyway, ik twijfel erover om de schaar in mijn haar te zetten. Niet drastisch, maar dat mijn haar in ieder geval nog in het vierkantje van deze foto zou passen. Ik twijfel ook om weer voor lichtere highlights te gaan, zoals ik een paar jaar geleden had. Het nadeel daarvan is wel weer de uitgroei en dat het niet echt heel goed is voor de kwaliteit van mijn haar. Iets anders dat me weerhoud is om nu bijna drie uur bij de kapper te gaan zitten. Wellicht toch nog even wachten tot het aantal besmettingen wat meer is afgenomen. Het is ook niet dat ik ergens naartoe hoef de komende periode…

Maandagmiddag hadden we een laatste stukje appeltaart. We zijn op een vrijdag getrouwd en sindsdien halen we iedere week op vrijdag taart. Dit keer was het appeltaart en daar hebben we het hele weekend (en dus ook nog de maandag) van genoten.

Ooooooh wat heb ik dit gemist. Hardlopen met een zonnetje op mijn gezicht. Dinsdag was de eerste mooie herfstdag in tijden en daar heb ik gebruik van gemaakt. Ik liep een rondje door de duinen en halverwege ben ik gestopt voor wat stabiliteit en krachtoefeningen. Die doe ik toch echt veel liever buiten dan binnen.

Mijn nieuwste verslaving zijn de kaasstengels van de bakker. Nu we weer zoveel mogelijk binnen moeten blijven is mijn wandeling naar de bakker echt een uitje geworden. Woensdag haalde ik er een voor mezelf en een voor Tuur. Maar toen arme Tuur thuis kwam was er van zijn stengel nog maar een stompje over. Oeps. Ik kon mezelf niet beheersen.

Ook woensdag scheen de zon heerlijk en hebben we een fijne wandeling door een park hier in de buurt gemaakt. Zo lekker om tegelijkertijd de warmte van de zon op je gezicht te voelen, maar ook de koude lucht. Ik verlang echt naar wintersport, zeker omdat die van ons dit jaar een klein beetje in het water viel (we hadden hem gepland precies de week dat de corona-pleuris echt uitbrak dus zijn uiteindelijk niet gegaan). Heb zo’n vermoeden dat het 2022 gaat worden voor ons. Ik ben nog nooit van mijn leven zo lang niet op wintersport geweest. Maar ik denk dat dat juist een reden is waarom je geen medelijden met me hoeft te hebben, ik bedoel… ik ben de eerste 30 jaar van mijn leven zeker geen wintersport te kort gekomen.

Een van mijn favoriete herfstactiviteiten… appelmoes maken. Of nou ja, eigenlijk verse appelmoes eten. Het schillen van die appels vind ik namelijk geen bijster boeiende activiteit. Vroeger haalden we in september appels uit de appelboom, nu halen we de appels bij de supermarkt, maar het is het sentiment dat telt.

Ook donderdag had ik weer een dilemma over mijn haar. Het is gewoon te lang. En hoewel ik dat bij anderen heel mooi vind, moet ik toch concluderen dat het bij mij niet past.

Opposing, haar boven op mijn hoofd, niemand die ziet hoe lang mijn haar is. Excuses voor de gekke hoofden die ik deze week trek. Weet ook niet wat er met me aan de hand is.

Ooooooh dit was zo lekker, een amandelcroissant van de Franse bakker. We hebben hier in de buurt dus een hele fijne Franse bakker (Philip Galerne) en een hele lekkere Nederlandse bakker (Victor Driessen), deze twee bakkers geven deze tweede lockdown zeg maar kleur (en smaak) voor mij.

Ook heel leuk… bij Paagman op de Fred hebben ze nu een English Bookshop. Ik kan echt uren snuffelen bij Paagman, maar dat voelt nu niet echt als een heel goed idee. Ik haalde het nieuwe boek van Sophie Kinsella – Love Your Life – waar ik vorige week al over schreef. Ik ben inmiddels over de helft en moet zeggen dat ik nog niet echt onder de indruk ben. Maar ik ben onder de indruk genoeg dat ik wil weten hoe het afloopt. Het ding is dat ik me met geen van de hoofdrolspelers kan identificeren omdat ze dingen doen waarvan ik denk…. are you f*cking kidding me? Dat heb je natuurlijk wel vaker bij personages van Sophie Kinsella, maar vaak zit er dan nog wel iets waarin je iets van herkenning vindt, dat heb ik nu totaal niet. Maar dat kan voor jou natuurlijk weer compleet anders zijn.

Zouden jullie dit doen, op je gloednieuwe brandschone hardloopschoenen door een vochtig bos lopen? Ik dus wel. Het schoonhouden van mijn hardloopschoenen is gewoon geen doen. En zijn het geen gebruiksvoorwerpen?

Zaterdag had ik mega veel zin om naar buiten te gaan, maar mijn to-do-lijst weerhield me ervan. Toen ik uiteindelijk klaar was was het een uurtje of twee en had ik overal berichten gelezen over dat het zo druk was in natuurgebieden. En ik weet van mezelf dat ik daar dus niet heel blij van word. Sterker nog, ik raak daar super opgefokt van. Slalommen over de duinpaden. Ik had dat voor de coronacrisis al bij concerten en tijdens het uitgaan, of in de supermarkt… nu heb ik het dus ook op mooie weekenddagen in de natuur. Uiteindelijk ben ik toch even naar buiten gegaan om een tube tandpasta te halen. Die was namelijk op ;-).

Wie at er vroeger ook altijd aardappelsoesjes met kerst? Haha, ik had er dit weekend ineens zoveel zin in. Hoop heel hard dat we over anderhalve maand kerst kunnen vieren met familie, dat zou voor mij (en ik denk voor heel veel anderen) het allergrootste cadeau zijn. Tot die tijd stop ik af en toe wat aardappelsoesjes in de oven. Zijn de kerstbomen eigenlijk al weer te koop? En heeft iemand een tip waar je mooie kerstballen kunt halen? Ik wil wel eens wat anders dan roze (ik heb al acht jaar een knalroze boom).

Hopelijk hebben jullie afgelopen week ook een beetje van het mooie weer kunnen genieten. Ik duim voor nog een paar mooie herfstdagen komende week, doen jullie met me mee?

Liefs,
Annemerel