DIARY: #48

De laatste volle week van november.  Ik kan weer twee dingen van mijn 2020-to-do-list afstrepen en ik heb het voor het eerst in hele lange tijd écht koud gehad. De winter lijkt nu echt in zicht.

We begonnen de week goed met een lekker ontbijtje op de maandagochtend. Twee speltboterhammen met roerei en spekjes van de Vegetarische Slager. Oh en een sapje met spinazie, sinaasappelsap, banaan, rode vruchten en lijnzaad.

Ik besloot er écht een goede start van de week van te maken en mijn gezicht zelfs iets op te kalefateren met een likje make-up. Dat doe ik niet vaak op een dag waarop ik de deur niet uit ga, maar ik moet toegeven dat het wel goed voelt. Een van de redenen waarom ik het niet vaak doe is omdat ik regelmatig tussen de middag een 10-minuten-nap doe en ik kan dus niet slapen als ik ook maar een spoortje make-up op mijn gezicht heb (ik ga dus ook nooit slapen met make-up, zelfs als ik me super rot voel of iets te veel gedronken heb maak ik mijn gezicht schoon). Maar hé, ik kan ook heus wel zonder powernap.

Dinsdag had ik mijn eerste live evenement online. Ik ben de afgelopen maanden wel vaker uitgenodigd voor dit soort evenementen, maar ik moet heel eerlijk bekennen dat ik er nooit eerder op in ben gegaan omdat het me best wel een beetje saai leek. Als er een nieuw product geïntroduceerd werd kon ik daar toch na afloop ook informatie over bekijken? Maar goed, dinsdag was er een evenement van La Roche Posay en het leek me interessant om daar wel bij ‘aanwezig’ te zijn.

Er kwamen verschillende onderwerpen zoals acné en eczeem aan bod. Met beide heb ik zelf te maken (eczeem is gelukkig tegenwoordig alleen deze periode van het jaar), dus ik was zeker geïnteresseerd in wat daar over gezegd werd. Ik vond het ook leuk dat er tijdens de talks een soort quiz was. Ik vind opletten soms best lastig (snel afgeleid), maar als er een quiz is dan komt mijn competitieve geest bovendrijven en kan ik ineens wel opletten.

Woensdagochtend had ik nogal moeite met opstaan, mijn bed was zo lekker warm en comfortabel. Ik sta nog steeds iedere ochtend samen met Tuur op (wekker om 6.45u) ik heb zo’n gevoel dat als ik daar een keer mee stop het hek echt van de dam is en ik veel langer in mijn bed blijf rotten.

Zo leuk! Taylor Swift heeft haar album Folklore live opgenomen. Er is een documentaire over (staat op Disney+) en het album is ook gewoon te streamen. Ik vind Folklore echt een top album en heb het dit jaar echt grijs gedraaid, fijn dus dat er nu een live versie is.

Deze salade ziet er misschien fancy uit maar dit is dus een kant-en-klare salade van de Albert Heijn (mijn favoriet sinds mijn studentenperiode, ik at deze altijd in de trein tussen Amsterdam en Den Haag). Ik heb de garnalen wel even gebakken in een pannetje, om hem iets minder ‘kant-en-klaar’ te maken.

Vrijdag lukte het me eindelijk om voor de trouwvlog te gaan zitten. Ik had beelden van mezelf, beelden van mijn familie en beelden van twee vriendinnen. Ik kreeg tot voor kort een beetje kortsluiting in mijn hoofd bij de gedachte dat ik het allemaal uit moest zoeken. Maar afgelopen week was de eerste week dat ik geen Have a Good Run Weekly meer hoefde te maken (alle twaalf de edities zitten erop!) en ik had voor mijn gevoel weer wat meer rust en tijd. Zo blij dat ik er uiteindelijk goed voor ben gaan zitten want vond het mega leuk om te editen en nu ook enorm gaaf om in vlogvorm terug te zien.

Vrijdagmiddag was ik erg content met mezelf en de vlog, de rest van de middag werkte ik met mijn MacBook op de bank onder een dekentje. Niet het allerbeste voor mijn nek en schouders, maar dat vergat ik voor het gemak.

’s Avonds voelde ik me niet zo top (migraine achtige hoofdpijn) en waar heb ik dan vaak trek in? Raspatat en kroket van de snackbar. De laatste keer dat ik dat besteld had was in januari en daarna voelde ik me zo slecht dat ik mezelf er bijna een jaar lang van kon weerhouden. Helaas ging het vrijdagavond dus weer fout. Het is niet dat ik me schuldig voel dat ik iets ‘slechts’ gegeten heb, het is meer dat mijn lichaam het gewoon echt niet fijn vindt. Met buikpijn en misselijkheid tot gevolg. Uiteindelijk kwam om een uur ’s nachts alles eruit. Yuk. Ik ben voorlopig weer even genezen van de snackbar.

Ik kreeg van sommigen de tip om een keer bij een andere snackbar te bestellen, maar het probleem is dat die geen raspatat hebben en dat is nu juist mijn craving als ik migraine achtige hoofdpijn heb. Ik heb stiekem ook het idee dat die raspatat het hele probleem is, want als ik frietjes haal bij McDonalds of als ik ze bestel in een restaurant, heb ik nergens last van. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ik raspatat altijd bestel als ik me al rot voel, wellicht is die combinatie ook niet echt ultiem ;-).

Welke combinatie wel ultiem is? Stokbrood van de Franse bakker met roomboter, verse croissants en amandelcroissants. Zo lekker! Tuur haalde dit zaterdag nadat hij een rondje had hardgelopen in Meijendel. Ik heb nog steeds mijn hardloopstop tot 1 december. Jup. Dat is morgen. Morgen ga ik weer hardlopen. Verrassend veel zin in!

Zaterdagmiddag keken Tuur en ik voor de vijfde keer de trouwvlog. Het is zo leuk om steeds weer samen te beleven.

Verder zijn we ’s middags naar een keukenwinkel geweest om onze nieuwe keuken te bestellen. YES! Weer iets van mijn to-do-lijst af kunnen strepen. Het duurt nog wel even voordat ‘ie komt (eind februari/begin maart) maar laat de voorpret maar beginnen.

Zondag had Tuur het spontane idee om Have a Good Run Member Marina aan te moedigen tijdens haar eerste marathon. Dit weekend was het afsluitende weekend van Have a Good Run en heel veel deelnemers sloten de twaalf weken af met een wedstrijd. Marina trainde afgelopen twaalf weken voor de marathon en gisteren was dus de dag dat ze die marathon ging lopen. Best wel heftig, je aller eerste marathon, helemaal solo!

We wisten ongeveer haar route (ze woont bij ons in de buurt en ging een route lopen die we zelf ook weleens lopen) en besloten een paar kilometer voor de finish haar op te wachten. Maar jeetje wat was het koud. Tuur probeerde zichzelf warm te houden door wat heuvelsprints te doen, ik was zo dom geweest om UGGS aan te doen dus hardlopen behoorde niet tot de mogelijkheden. Op zich waren die UGGS ook weer niet zo’n dom idee, want mijn voeten hadden het niet koud.

Het moeilijkste vond ik dat we niet precies wisten hoe laat Marina van start was gegaan. Voor hetzelfde geld had ze zich verslapen en was ze een uur later van start gegaan. Dan zouden we daar dus een uur in de kou moeten wachten. Of nou ja eigenlijk anderhalf uur want we waren ook nog eens veel te vroeg. Uiteindelijk zijn we een stukje gaan fietsen in de hoop haar tegen te komen. Dat gebeurde toen ze nog zo’n 4,5 kilometer te gaan had. Ze zag er nog super fit uit en heeft die laatste kilometers echt nog even geknald.

Uiteindelijk kwam ze uit op een tijd van 3.33.29. WOW. Je eerste marathon. Solo. En dan ZO’N tijd. Oh ja en ze is pas 24. Had ik al gezegd dat ik het mega knap vind?

Na wat foto’s en felicitaties zijn Tuur en ik weer op de fiets gesprongen en naar huis gereden. Daar kreeg ik mijn fiets niet op slot omdat mijn handen het niet meer deden. Gelukkig zijn Tuurs handen mindere dramaqueens. Eerst probeerde ik mezelf op te warmen met warme chocolademelk met slagroom, daarna ging er een kom erwtensoep achteraan. Het vroor niet eens, maar mijn lichaam dacht daar anders over.

’s Avonds maakten we risotto (met tomaat, bleekselderij en mozzarella) en keken we een paar afleveringen van het tweede seizoen van Virgin River (aanrader!). We lagen al om 21.00u voor pampus in bed, alsof we zelf die marathon hadden gelopen. Echt, zo voelde ik me. Op zich wel een lekker gevoel, want binnen enkele minuten lag ik in een hele diepe slaap.

Inmiddels is het maandagochtend. Tijd voor een nieuwe week. Mijn plan is om de week met net zoveel positieve gedachten te beginnen als afgelopen week, dat heeft goed geholpen. Morgen weer hardlopen én morgen is de dag dat ik eindelijk kruidnoten en pepernoten mag kopen. Andere jaren heb ik echt veel te veel kruidnoten gegeten, vanaf oktober al, omdat ik niet echt een rem heb. Dus sinds een aantal jaar is mijn regel dat ik pas op 1 december sinterklaassnacks mag kopen. Zin in!

Liefs,
Annemerel