DIARY: #8

Het was een vrij chaotische week, maar het dient allemaal een heel mooi doel.

Maandag, de laatste blik op de keuken in originele vorm… of was dit toch zondag? Sorry. Het was zondag. Maandag zag de keuken er al niet meer zo uit, maar konden we nog wel enigszins koken. Dat is de laatste dagen wel anders. De komende twee weken is onze woonkamer en keuken een grote giga bende, maar we krijgen er – als het goed is – iets heel moois voor terug. Een nieuwe keuken dus.

Valentijnscadeautje van Tuur, deze sneakers van Sandro. Vaak geven we elkaar hardloopschoenen voor speciale gelegenheden, maar aangezien ik die de laatste tijd niet echt gebruik kreeg ik dit keer iets anders. Super blij met deze sneakers. Ze zijn van de wintercollectie maar ik krijg als ik ze draag echt het gevoel van voorjaar.

Omdat de keuken zo’n teringzooi is en het stof niet te doen is, heb ik de eettafel (en dus mijn kantoor) naar de woonkamer versleept. Heb het gevoel een totaal nieuwe werkplek te hebben.

Status van de keuken…

Woensdag kwam een groot gedeelte van de Have a Good Run truien binnen. Zo blij met hoe de grijze trui geworden is. We bestelden hem zonder hem ooit in het echt gezien te hebben (wel het model van de trui en de kleur van de trui, maar niet met het logo er al op, die had ik alleen in Photoshop voor mezelf gemaakt).

Bij de truien versturen we een kaartje met het logo van Have a Good Run met de namen van zowel mij als Tuur erop. Het was Tuurs eerst signeersessie en hij stopte er al zijn liefde in, haha. Wel jaloers op zijn naam, die van mij duurt veel langer om te schrijven.

OK. En toen was er echt vrijwel niets meer over van de keuken en kon er ook niet meer gekookt worden. Op dag 1 van koken zonder keuken bestelden we heerlijke salades bij SLA. Echt een mega aanrader. Voelde me na afloop ook echt mega gezond en de dag erna kon ik voor het eerst in lange tijd ‘goed’ naar het toilet. Voordat ik zwanger werd kreeg ik vaak na het eten van een salade van SLA hevige buikkrampen en nou ja ik zal je de walgelijke details besparen. Maar nu ik zwanger ben kan ik dus echt vrijwel nooit meer goed naar het toilet. Die salade zorgde er dit keer dus juist voor dat ik ‘normaal’ kon gaan. Zo bijzonder wat je lichaam allemaal doet tijdens je zwangerschap.

OK. Hier kijk ik dus al naar uit sinds de dag dat ik weet dat ik zwanger ben (4 oktober), de kinderwagen! Nee echt, in de eerste week was ik al bezig met het vergelijken van verschillende kinderwagens en ik had er het liefst meteen een gekocht. Uiteindelijk heb ik me in weten te houden (wat met Black Friday best lastig was, zoveel mooie aanbiedingen!) maar daar ben ik achteraf gezien heel erg blij mee. Begin januari kreeg ik een mailtje van Thule met de vraag of ik dit jaar ambassadeur wil zijn voor hun kinderwagens. De kinderwagens van Thule stonden hoog bovenaan mijn lijstje, dus je begrijpt dat ik hier absoluut geen nee tegen zeg.

We hebben gekozen voor de Thule Sleek, dit is een stoere stadskinderwagen die ook op andere terreinen goed presteert (wel handig in het bos en in de duinen). Kan niet wachten om met Ollie in de wagen rondjes te lopen. Voor nu zit Bobbie de Beer in de wagen.

Dag 2 van koken zonder keuken: we stoomden dimsums. Super lekker en makkelijk. Bij het zien van deze beelden wil ik het liefst dit meteen weer eten. Echt a la minute zeg maar. Maar ja het is 9.02u, wellicht ietwat overdreven.

De hele week heb ik al last van nachtelijke kuitkrampen en op woensdagochtend werd ik wakker met een hele heftige kramp. Woensdag had ik daar nog niet zo heel veel last van, maar donderdag kon ik bijna niet meer op mijn kuit staan (spierpijn denk ik?) op vrijdag besluit ik om mijn compressiekousen van Herzog aan te trekken. Het helpt, ik heb meteen minder pijn. Het aantrekken blijf ik wel een ramp vinden. Gelukkig heb ik afgelopen dagen geen last meer gehad van de krampen, maar als ik ze wel weer krijg ga ik even de verloskundige bellen met de vraag of ik magnesium mag bijslikken.

Vrijdag was de dag dat ik 160 truien ging versturen. Ik ben er de hele dag mee bezig geweest en het ging niet echt van een leiendakje. Sterker nog.. aan het eind van de dag kon ik alle pakketten open gaan maken omdat er vier truien vermist waren. Inmiddels zijn er twee terecht, is er voor de derde een oplossing en voor de laatste … nope, dat moet ik nog zien op te lossen.

Wat heerlijk! Zaterdag wandelde ik even naar een winkelstraat om een pakketje op te halen en het leek wel voorjaar. Echt genieten.

Ik liep naar de winkelstraat om een pakketje van Vinted op te halen. Voor degenen die Vinted nog niet kennen (kan bijna niet, ik word er echt al maanden mee doodgegooid op YouTube). Het is een platform waar tweedehands spullen worden aangeboden. Ik besloot wat babykleertjes in maat 56 te kopen bij Vinted, omdat ik het vermoeden heb dat Ollie hier heel snel zal zijn uitgegroeid.

Ollie wordt in juni geboren en je verwacht dan niet heel vaak jasjes aan te zullen moeten trekken, maar ja, je hebt ze wel nodig. Dus kocht ik twee jasjes en een vestje van Noppies (bij elkaar 12,50) en een shirtje en pyjamaatje van Petit Bateau (bij elkaar 11 euro). Omdat ik vijf items kocht kreeg ik 15% korting en in totaal betaalde ik dus 20 euro. Best een mooie prijs, toch?

Tuurs schuld… hij wilde graag patat met saté bestellen en ik deed mee. Normaal neem ik een grote patat en twee kroketten, dit keer ging ik voor een normale patat en een kroket. Ik zeg er maar niet bij dat ik hiervoor een grote bak nachos met guacamole heb gegeten.

Wellicht heb je het via mijn vlog of Instagram al voorbij zien komen, of misschien doe je wel mee met Have a Good Winter Run (dan krijg je de medaille sowieso al!), maar tussen 1 en 12 mei organiseer ik de virtuele Have a Good Race. Je bedenkt voor jezelf een doel en werkt daar de komende weken naartoe. In de periode 1 t/m 12 mei loop je dan die wedstrijd voor jezelf, je stuurt je prestaties door (is niet verplicht!) en de medaille komt in de tweede helft van mei jouw kant op! Meer info lees je op Have a Good Run.

Zondag was een mooie dag, de zon scheen en Tuur en ik waren precies een half jaar getrouwd. Ik droeg een nieuwe Have a Good Run sweater (we hebben witte samples opgevraagd) en mijn haar zat goed.

Het enige minpuntje van de zondag was dat we de elektricien moesten laten komen omdat de stopcontacten vrijdag op de verkeerde hoogte waren gemaakt. Dit was een fout in de technische tekening van de keuken, dus niet van de elektricien. Hoop niet dat we hier nu een dikke vette rekening van gaan krijgen.

We sloten de week af met pasta pesto, een heerlijk recept voor wanneer je alleen maar een kookpitje tot je beschikking hebt. Je hoeft namelijk alleen maar de pasta te koken, de rest doe je er later pas doorheen. Ideaal!

Op het moment van schrijven zit ik in de slaapkamer. De stukadoor is bezig met gladstrijken van de muren zodat we die over een paar dagen kunnen gaan verven. Volgende week komt dan – als het goed is – de keuken. Ik schrijf als het goed is, want de vriezer heeft nu al vertraging en ik hoop niet dat dat een voorbode is van wat er allemaal gaat komen. Ik kijk enorm uit naar de nieuwe keuken, maar merk ook dat ik super onrustig word van alle troep hier in huis en het koken zonder keuken is ook nog best een uitdaging. Afgelopen weken hoopte ik de hele tijd dat ik een mailtje zou krijgen dat de kinderkamer geleverd zou worden, nu denk ik alleen maar…. oooooh laat hem alsjeblieft nog niet komen want ik zou niet weten waar we die nu zouden moeten laten (Ollie’s kamer = rommelhok geworden).

Maar straks… straks hebben we een prachtige keuken en zijn we dit allemaal vast snel weer vergeten. Ik ga nu alvast nadenken wat we vanavond kunnen eten. Misschien iets halen bij een traiteur? Hmm…. op zich ook niet verkeerd dat we een goed excuus voor eten afhalen hebben.

Liefs,
Annemerel