DIARY: #9

Ik dacht dat vorige week chaotisch was, deze week spande de kroon.

OMG. Lekkere binnenkomer dit, het is acht uur ’s ochtends en ik heb net ontbeten maar dit broodje doet me direct het water in de mond lopen. Dit broodje at ik vorige week maandag, toen ik met Tuur – die vakantie had – een wandeling maakte door Scheveningen. Het is een broodje met pesto, burrata, rucola en gegrilde paprika en het was heel erg lekker.

We haalden het broodje bij Gastrovino La Liguria en daar haalden we ook de aardappeltjes, kip en salade van hierboven. We hoefden de kip en aardappeltjes alleen maar even op te warmen in een pannetje, super handig als je alleen een kookplaatje hebt en verder geen keuken.

Dinsdagmiddag maakte ik een korte wandeling door de duinen met een podcast, onderweg kwam ik Tuur tegen die even een rustig herstelrondje liep na zijn pittige training van maandag (9x 1000 op marathon, halve marathon en thresholdtempo).

’s Avonds hadden we een cursus via Zoom, Bevallen in Den Haag. Super veel informatie over bevallen in Den Haag en bevalen in het algemeen. Het meeste wist ik al een beetje door de podcasts en boeken die ik afgelopen weken gelezen heb, maar het was fijn om het allemaal nog een keer te horen van mijn eigen verloskundige praktijk. Een soort van bevestiging. Daarnaast was het ook fijn dat Tuur dit nu ook allemaal hoorde.

Maandag is onze keuken gestuukt en we wachten rustig totdat al het stukwerk wit is, dat is namelijk een teken dat het allemaal droog is. En als het dan eenmaal droog is, kunnen we beginnen met verven.

We begonnen woensdag de dag met een videoshoot in de duinen bij Wassenaar voor Have a Good Run. Helaas kon ik zelf weinig van de oefeningen meedoen (te explosief voor de huidige status van mijn bekkenbodem) maar het was fijn om de dag zo lekker buiten te beginnen, helemaal omdat de temperatuur zo lekker zacht was.

We sloten af met appeltaart met slagroom bij Hotel Duinoord. Ja, vier keer taart in vijf dagen tijd. Maar ik geniet er enorm van en de rest van de dag eet ik weinig tot geen ongezonde tussendoortjes. Ik ben van mening dat je beter een heel lekker stuk taart kunt eten dan een hele rol Oreo’s (waar je later spijt van hebt). Nog beter zou wellicht zijn om geen taart en geen Oreo’s te eten, maar dat gaat wel heel ver ;-).

’s Avonds bestelden we poké bowls bij Vigo Fishbar, op woensdag hebben ze een actie, poké bowls kosten dan 7,50 in plaats van 10 euro. Een beetje jammer dat ik op dit moment geen rauwe vis mag eten, maar de kip was ook best lekker.

Uggggh de verf op de muur wil niet pakken. Dit zijn twee lagen, maar het ziet er niet uit. We hebben in de dagen die volgden nog heel veel verschillende soorten primers gebruikt (van chemische troep tegen vocht tot alabastine en van sigma wallprim tot een speciale goed afneembare verf), inmiddels zitten er acht lagen op en je ziet nog steeds die vlekken, al is het gelukkig wel een stuk minder heftig dan na deze twee lagen. Maar voor nu houden we er heel even mee op want vandaag en morgen wordt de keuken geplaatst.

Donderdagavond bestelden we eten bij ons favoriete Indonesische restaurant Keraton Damai. Zo lekker! Verder was donderdag niet echt een leuke dag, we moesten een speciale – nogal chemische – verf gebruiken en ik was bang dat dit niet goed voor de baby zou zijn, ik kreeg er zelf namelijk flinke koppijn van ondanks dat de ramen en deuren wagenwijd openstonden. Ik trok mezelf dus maar terug naar de slaapkamer, maar daar kon ik helemaal niet lekker werken en de lucht steeg ook op naar boven. Ons hele huis voelde als de noordpool doordat ik alle ramen en deuren had open gezet en nou ja, het was gewoon niet echt ideaal zeg maar.

Ook vrijdag besteedde ik het grootste gedeelte van de dag in de slaapkamer. We waren inmiddels gestopt met de chemische verf (omdat ook dat het probleem niet oploste) maar de lucht hing er nog wel.

Ik had knallende koppijn, maar ik heb inmiddels geleerd dat in bed liggen echt niet helpt als ik hoofdpijn heb. Dus deed ik een yoga workout in mijn nieuwe setje van Lululemon. De zon had de hele dag op deze kamer gestaan en de verwarming stond aan omdat het in de rest van het huis zo koud was, het voelde dus een klein beetje als hot yoga, super lekker.

Zaterdagochtend deed Tuur een vijf kilometer testloopje in het Zuiderpark. Het was alweer twee jaar geleden dat hij voor het laatst een vijf volle bak gelopen had en hij bleef het maar uitstellen, ondanks dat ‘ie de afgelopen maandag goed heeft kunnen trainen en blessurevrij is. Ik ben trots dat hij uiteindelijk er zaterdag toch gewoon voor gegaan is én zijn doel bereikt heeft. Hij liep de 5 in 15.55, slechts 20 seconden boven zijn PR. En dat helemaal solo, in een week waarin je alleen maar aan het klussen bent (en op je 50ste, sorry Tuur dat ik dat weer aanhaal).

Zaterdagmiddag dacht ik voor de grap even mijn boyfriend jeans aan te trekken, die kreeg ik dus niet meer dicht. Ik moet deze broek ook nog ergens twee maten groter hebben liggen, die broek zit ook iets lager en ik heb dan ook goede hoop dat die broek wel past. Het ding is alleen dat die broek hier in huis onvindbaar is. Ik heb afgelopen weken al mijn kasten opgeruimd, maar ik ben hem nergens tegengekomen. Best jammer.

Gelukkig heb ik wel een passende zwangerschapsjeans, van J Brand (gekocht via een Amerikaanse webshop). De top is van ASOS Maternity en daar ga ik er misschien nog maar een van kopen want ik heb zo’n vermoeden dat dit mijn uniform wordt de komende maanden (maar dan in combinatie met een legging want een spijkerbroek in huis vind ik toch net iets te vel van het goede).

We moesten Tuurs mooie prestatie natuurlijk wel vieren. Hij deed dat met een saucijzenbroodje, ik met een frambozen en citroenmuffin van de bakker. Zo lekker.

Ons nieuwe chillplekje in huis, bij de verwarming in de gang voor de trap. Zaterdagavond borrelden we met nachos en guacamole. Voor mij een crodino, voor Tuur een biertje. We waren zeer gelukkig (en uitgeteld).

Zondag was wederom een verfdag, maar we lieten onszelf toch even uit op het strand. Heerlijk dat zonlicht. Enorm van genoten.

’s Avonds ging de laatste laag verf op de ‘probleem’muur. Het is nog steeds niet fantastisch, maar we doen het er voor nu maar even mee.

Ook deze week begint wat chaotisch. De wekker ging om 6 uur omdat om half zeven de mensen die de keuken komen plaatsen al voor de deur stonden. De komende twee dagen is onze woonkamer overgenomen door deze twee (super vriendelijke) mensen dus ben ik weer tot de slaapkamer veroordeeld. Maar hé, het einde is in zicht. Kan niet wachten om morgenavond in onze nieuwe keuken te koken. Ben ook zo benieuwd hoe het gaat worden. Op dit moment is het nog een grote bende dus ik kan er nog niet veel van zeggen.

Fijne week allemaal!

Liefs,

Annemerel