23x “vertel me dat je 8 maanden zwanger bent zonder te zeggen dat je 8 maanden zwanger bent…”

Ik krijg de laatste tijd steeds vaker app’jes van vriendinnen met de vraag ‘red je het nog?’. Mijn antwoord is steevast JA. Ik voel me namelijk verrassend goed voor iemand die 35 weken zwanger is. Geen hoofdpijn of migraine (ik klop hem af), ik ben over het algemeen heel blij en hoewel bewegen niet meer zo vanzelfsprekend is als dat het was, gaat dat nog prima. Al is het tien tandjes lager dan een half jaar geleden. Toch zijn er wel degelijk dingen die HEEL anders zijn zo aan het eind van mijn zwangerschap. Ik ga je 23 keer vertellen dat ik 8 maanden zwanger ben, zonder te vertellen dat ik 8 maanden zwanger ben…

• Als ik ’s nachts wakker word – en dat gebeurt nogal vaak – voer ik eerst een lange discussie met mezelf voordat ik besluit om me om te draaien. Als een walvis op het droge probeer ik me van mijn rechter- op mijn linkerzij te flapperen. Om vervolgens toch tot de conclusie te komen de rechts lekkerder lag.
• Een horizontale positie zorgt – zonder uitzondering – voor maagzuur.
• Ik snack de hele dag olijven en eet hüttenkäse rechtstreeks uit het bakje.
• Als ik een beetje rommel zie word ik onrustig.
• Bij de meeste restaurants kan ik maar ongeveer de helft van de voorgerechten maar bestellen.
• Ik vind alcoholvrije wijn lekker.
• Ik shop liever voor een ander dan voor mezelf en heb afgelopen maanden duizenden euro’s uitgegeven aan iemand die ik nog nooit ontmoet heb.
• Opstaan (van de bank, uit bed, uit mijn auto, van mijn bureaustoel) is een militaire operatie.
• 10% van mijn huidige kledinggarderobe past op dit moment.
• Ik draag nog maar een paar schoenen omdat ik daar in kan komen zonder mijn veters te strikken.
• Tot een half jaar geleden liep ik wekelijks 70 kilometer, nu moet ik steeds na 10 traptreden even op adem komen voordat ik de volgende 10 treden neem. Oh en ik ben absoluut niet ziek.
• Als ik iets op de grond laat vallen dan is de kans groot dat het daar gewoon blijft liggen.
• Ik heb geen idee hoe het er van onderen uit ziet. Het is maanden geleden dat ik daar een blik op heb kunnen werpen.
• Als ik ’s ochtends wakker word rommelt mijn maag ondanks dat ik de avond ervoor een groot bord pasta gegeten heb. Met een beetje pech rommelt ‘ie al rond drie uur ’s nachts.
• Ik eet zes dadels per dag.
• Als ik een paar dagen geen magnesium geslikt heb word ik vijf keer per nacht wakker met kramp in mijn kuiten die alleen Tuur er uit krijgt.
• Ik sla ongeveer tien keer per dag met de deur van de koelkast tegen mijn buik aan.
• Als ik net ben opgestaan houd ik mijn buik vast omdat ik anders het gevoel heb dat mijn onderkant instort.
• Wanneer ik nies, lach of hoest als ik sta kan ik meteen mijn broek verschonen.*
• Mijn rusthartslag is gemiddeld 20 slagen hoger dan normaal, maar ik hoef me hier geen zorgen over te maken want dat schijnt normaal te zijn.
• Ook al ben ik net naar het toilet geweest, ik heb alsnog het gevoel dat ik heel nodig moet plassen.
• Ik loop helemaal niet economisch. Ik maak meer zijwaartse bewegingen dan vooruit.
• Ik bereid me voor op een tiendubbele marathon met een zwevende finish.

Wie kan mijn lijstje aanvullen?

Liefs,
Annemerel

*Ik heb nu dus wel een trucje, als ik het voel opkomen ga ik heel snel zitten dan kan ik mijn bekkenbodem beter ontspannen en gebeurt het niet.