DIARY: De laatste van november

Weer een afspraakje bij de tandarts, met Philippa naar het ziekenhuis en mijn eerste mega lekkere training in hele lange tijd.

De week begon voor ons in het ziekenhuis, bij de dermatoloog. Super fijn dat we zo snel terecht konden, want hoewel de hormoonzalf die we een week eerder hadden gekregen heel goed hielp, had ik toch wel wat meer uitleg nodig. Zo smeerde ik veel te dun en bleek Philippa een te sterke hormoonzalf te hebben gekregen. Toch fijn dat er nog even door een gespecialiseerd arts naar gekeken is dus. In januari mogen we weer op controle.

Zelf had ik een afspraak bij de tandarts, alweer. Mijn kies deed nog steeds irritant, ik kon eigenlijk niet echt lekker functioneren zonder ibuprofen en dat is natuurlijk niet echt heel gezond. De tandarts zag op de foto wederom geen ontsteking in mijn kaak, maar wel een andere lekkende vulling waar ik last van zou kunnen hebben. Inmiddels zijn we een week verder, de pijn is minder (ik slik nu alleen nog af en toe een paracetamol), maar niet helemaal weg. Ik geef het nog een week, als het dan niet weg is trek ik nogmaals aan de bel.

Van maandag gaan we meteen verder naar woensdag. Dinsdag werkte ik namelijk bij mijn ouders en heb ik welgeteld nul foto’s gemaakt. Het was een fijne werkdag, waarin ik veel stappen heb kunnen zetten voor Have a Good Run, maar foto’s maken deed ik dus niet.

Woensdag was ik de hele dag samen met Philippa. Het was een iets minder goede werkdag, omdat Philippa de nodige aandacht vroeg, maar het was wel een fijne dag. We speelden samen op haar kleed, ze hielp me met het beantwoorden van wat mailtjes…

We wandelden naar de bakker (daar was ze wat minder enthousiast over)

en ze sabbelde aan mijn kaasstengel. Helaas wilde ze niet mijn heerlijke hapje van banaan met een klein beetje borstvoeding proeven. Dat was wel jammer. Dat leek me namelijk een stuk meer verantwoord dan deze kaasstengel.

Philippa heeft prachtig speelgoed, maar deze week was ze het meest enthousiast over haar baby tandenborstel en de strandbal die we van de zomer gratis bij een bestelling gekregen hadden. Die bal is wel echt een groot succes, ze wil er het liefst de hele dag mee spelen. Dat heeft ze donderdag dan ook gedaan samen met papa, zodat ik lekker kon werken. Zo fijn dat Tuur een dag in de week thuis is met Philippa.

Vrijdag was Tuur weer van kwart voor acht tot kwart over zes de deur uit, dus waren Philippa en ik weer samen. Erg veel interesse in slaap had ze niet, zoals je kunt zien op de monitor van de babyfoon.

Ze wilde het liefst de hele dag bij mij zijn. De dag ervoor heeft ze haar vijf maanden vaccinaties gekregen en ik merk echt dat ze daar vandaag een beetje last van heeft. Ze is hangerig, heeft rode wangetjes en kan vanuit het niets in huilen uitbarsten. Ze wilde niet in haar eigen bedje slapen, maar in de box lukt het gelukkig wel.

Ik moest namelijk twee recepten maken voor een samenwerking en foto’s voor bij deze samenwerking en dat gaat toch wat lastiger met een huilende baby. Helaas sloopte ik bij het maken van mijn eerste recept de blender al. Of nou ja, ik weet niet of het mijn schuld was, hij stopte er gewoon vanuit het niets mee. Not cool. Hopelijk valt het onder de garantie want hij was nog geen jaar oud. Gelukkig lukte het maken van de recepten ook op een andere manier en lukte me het tijdens het middagslaapje van Philippa zelfs om de foto’s te maken.

Aan de ene kant niet heel fijn dat Philippa wat meer aandacht vraagt, aan de andere kant toch ook wel weer heel erg fijn om lekker veel met mijn baby te knuffelen. Voor je het weet is ze geen baby meer, dus in plaats van me hierover opwinden, probeer ik er maar gewoon van te genieten. Niet altijd makkelijk, maar als ik me er eenmaal aan overgeef dan heb ik er geen problemen meer mee.

Zaterdag werden we alweer vroeg wakker, Philippa heeft er geen boodschap aan dat het weekend is. Dus wandelden we lekker vroeg met zijn drieën naar de bakker. Philippa sliep inmiddels alweer, wij genoten van de prachtige zonsopgang. Meteen ook het laatste moment dat we de zon zagen dit weekend, wat een regen!

Philippa wilde ook graag even naar de regen kijken. Ze heeft al sinds haar geboorte een fascinatie voor lamellen en mocht ze nu voor het eerst (en laatst) even aanraken, haha.

Regen is zeker geen reden om je looptraining over te slaan. Ik liep voor het eerst in hele lange tijd 20 minuten achter elkaar en ik had nergens last van, zo fijn! Daarna deed ik nog 5x 2 minuten met 1 minuut wandelpauze. De regen kwam met bakken uit de lucht, maar dat maakte me echt helemaal niets uit. Ik genoot enorm.

Zondag was weer zo’n regenachtige dag. Maar dat maakt Pippa allemaal niets uit, die is altijd vrolijk (behalve als ze haar drinken niet op tijd krijgt, of wanneer we niet snel genoeg haar poepluier verschonen, te lang geen aandacht krijgt of net prikjes gehad heeft).

Ik werkte aan de adventskalender van Have a Good Run en deed ’s middags een krachttraining. Fijn om mezelf steeds sterker te voelen. Ik weet dat de lijn niet altijd kan stijgen, dat er ook wel weer een plateau komt, of dat ik zelfs even een stapje terug moet doen, daarom geniet ik extra op het moment dat ik wel progressie boek.

Je kunt je trouwens nu al inschrijven voor het Have a Good Run programma dat in januari 2022 van start gaat. Als je je voor 1 december opgeeft krijg je daarnaast gratis toegang de Have a Good Run adventskalender. Nog twee dagen dus! Klik hier voor meer informatie, zou het super leuk vinden als je erbij bent.

Liefs,
Annemerel