Als je afgelopen weken mijn dagboeken gevolgd hebt, dan weet je dat januari niet echt mijn maand was. Irritante kiespijn, door mijn rug gegaan, nog meer kiespijn… ik was 2022 graag positiever en productiever van start gegaan, maar fysiek ongemak (en daardoor mentale blokkades) weerhielden me van mijn ‘droomstart’. Afgelopen week sloten we de maand januari in stijl af, met corona.
Maandagochtend had Tuur een kriebeltje in zijn keel en besloot hij toch heel even een zelftest te doen voordat hij naar school ging. De test was negatief dus hij was zich al aan het klaarmaken om naar school te gaan, toen ik de test na een kwartier toch nog eens goed bekeek… was dat geen tweede streepje? Als het een zwangerschapstest geweest was had ik het sowieso als een streepje gezien, ik neem aan dat dat ook zo met corona zelftesten werkt? Shit. Tuur naar school gebeld, afspraak gemaakt bij een spoedloket om je te laten testen en een uur later was de uitslag er al, positief. Niet heel gek als je je bedenkt dat de halve school in quarantaine zit, maar Tuur had naar zijn idee zoveel voorzorgsmaatregelen genomen dat hij het risico zo klein mogelijk had gemaakt.
‘Gelukkig’ zijn de regels sinds vorige week zo dat ik niet meteen in quarantaine hoefde. Als je je booster meer dan zeven dagen ervoor gehad hebt en je houdt afstand in huis, dan mag je gewoon naar buiten. Ik ben dus snel naar de supermarkt gegaan om boodschappen te halen voor de hele week en heb nog een lekkere hardlooptraining gedaan. Ik deed een progressieve training met lange tempoblokken. Tijdens het lopen dacht ik ‘dit zou weleens mijn laatste buitenlucht voor de komende zeven dagen kunnen zijn’. De kans dat ik zelf ook corona zou krijgen zat er natuurlijk in.
Tuur en ik hielden zoals gezegd vorige week afstand van elkaar, maar Tuur verzorgde wel Philippa en Philippa heeft (natuurlijk) geen vaccins gekregen (alleen moedermelk waar misschien iets van antilichamen in zitten?). Dinsdagmiddag werden haar wangetjes een beetje rood en na haar middagslaapje had ze 38,6. Philippa heeft nooit eerder koorts gehad, dus toen wist ik eigenlijk al wel hoe laat het was. Maar ik wilde toch even testen. De speekseltest die we speciaal voor haar hadden gekocht was negatief, de normale zelftest was echt direct positief, met een niet te missen streepje. Voor iedereen die zich zorgen maakt over een zelftest doen bij je baby.. Pip houdt er echt niet van als je een snottebel uit haar neus probeert te halen en dit stokje vond ze ook niet fantastisch, maar je hoeft echt niet diep (wij gingen nog geen centimeter naar binnen) en tien seconden later was ze alweer aan het lachen.
Het waren geen fijne dagen voor Philippa. Tuur had heel weinig last van zijn besmetting, hij kon dinsdag alweer op de loopband hardlopen en hij liep met hetzelfde tempo en dezelfde hartslag als voor zijn besmetting. Heel erg fijn. Philippa was voor het eerst in haar leven echt ziek, met hoge koorts en veel ongemak. Waar ze precies last van had heeft ze me niet kunnen vertellen (ha ha), maar ik vermoed haar keel en haar hoofd en ze bleef maar hoesten.
Zelf bleef ik erg lang negatief testen overigens. De testen links zijn van mij, de test in het midden is van Tuur en de testen rechts van Philippa.
Ik kwam deze week niet aan heel veel werk toe. Philippa had veel aandacht nodig en die wilde ik haar ook geven, daarnaast was mijn hoofd er ook gewoon niet bij. Gelukkig ging het inmiddels wel een stuk beter met mijn kies, ik kon weer pijnvrij eten en de zwelling in mijn mond leek af te nemen. Super fijn. Deze risotto met bleekselderij en (heel veel) mozzarella was een feestje. Het is een recept van HelloFresh, ik heb alleen een dubbele hoeveelheid mozzarella gebruikt. Oh en we hebben de pecorino vervangen voor parmezaan omdat ik schapenkaas niet zo lekker vind.
Mijn eerste test op vrijdag was negatief, maar later testte ik toch positief. Vierenhalve dag na Tuurs positieve test en drie dagen na Philippa’s positieve test. Ik dacht nog heel even dat mijn booster me gespaard had, maar dat was helaas niet het geval. Het meest irritante is dat mijn kiespijn ineens weer terug is en dat ik mijn afspraak die ik maandag (vandaag dus) eigenlijk gepland had, moet afzeggen… kan natuurlijk niet met corona naar de tandarts.
Gelukkig ben ik mijn smaak niet verloren, deze gele rijst met spinazie was goddelijk!
Philippa had zaterdag gelukkig geen hoge koorts meer. Ze was nog niet helemaal de oude, maar had wel steeds meer vrolijke buien zoals hier op deze foto. Jammergenoeg heeft de corona besmetting ervoor gezorgd dat haar eczeem weer flink is opgelaaid, ze zit weer van haar voetjes tot haar kruin onder de eczeem. We hadden het onder controle met een paar keer per dag smeren en hormoonzalf op schema, maar we kunnen nu weer van vooraf aan beginnen. Zo sneu, ik haat jeuk ook, dus ik kan me heel goed voorstellen dat ze er verdrietig van wordt.
Ik voelde me zaterdag echt niet top. Grieperig. Iedere spier in mijn lichaam deed pijn. En mijn hoofd, oh mijn hoofd ontplofte. Ik dacht dat ik dat te danken had aan corona, maar toen ik ook misselijk werd begreep ik dat het gewoon een ordinaire migraine-aanval was. Die hadden we deze maand nog niet gehad en kunnen we nu dus op de valreep ook nog afstrepen, haha, is mijn bingo-kaart al vol? Het mooie van migraine is wel dat ik daar een prima medicijn voor heb, binnen twee uur was ik van de pijn af. Yes! Enige jammere is dat ik 24 uur lang mijn melk moest weggooien en ik heb inmiddels geen overproductie meer dus ik ben best wel zuinig op mijn melk. Gelukkig hebben we een vriezer.
Zondag voelde ik me een stuk beter. Niet grieperig, alleen nog een hoestje en heel veel snot. Ik durf het ook nog niet echt te hard te zeggen, maar de kiespijn lijkt ook weer onder controle. Vrijdag zag ik het echt even slecht in, maar nu gaat het echt een stuk beter.
Ik maakte deze foto links en dacht meteen terug aan een foto van afgelopen zomer die ik maakte toen Pip net geboren was (de foto rechts). Mijn wang zat onder de pigmentvlekjes van oude acné littekens. Inmiddels is mijn huid een stuk egaler (behalve rond mijn neus zoals je kunt zien, al dat snuiten van mijn neus maakt mijn neus er niet mooier op, haha). Wat ik gesmeerd heb het afgelopen half jaar? Een combinatie van La Roche Posay (de Toleriane lijn) en Paula’s Choice (BHA, AHA, Niacinemide, Vitamine C en Azeliac Azid). Ik durf nog niet echt te juichen, want hormonen kunnen alles zo weer in de war schoppen, maar ik ben hier op dit moment wel blij mee.
Inmiddels is het maandagochtend. Tuur mag weer naar zijn werk, ik zit nog zeker tot en met donderdag in quarantaine. Niet heel handig, want er is nu overdag dus ook niemand die me kan helpen met Philippa. Maar hé, zoveel ouders zijn me voorgegaan, dit komt wel goed. Die storm die op dit moment om ons huis heen raast maakt het toch ook niet echt aanlokkelijk om naar buiten te gaan, haha.
Wens jullie allemaal een hele fijne week en hoop dat ik volgende week een super positieve diary heb. Dan is januari immers voorbij en deze ‘vloek’ wellicht ook.
Liefs,
Annemerel
Haha oh nee!! Beterschap voor jullie allemaal en hopelijk heb je nu alle ongemakken van het hele jaar vast gehad!!