DIARY: Zestien weken zwanger, peuterpuberteit en lekkere pasta’s

Eindelijk weer eens naar Amsterdam, Philippa zit in de peuterpuberteit en een nieuwe website met heerlijke pasta recepten gevonden.

Philippa wil de hele dag Bing kijken en als ze haar zin niet krijgt gaat ze huilen. Of… je moet haar afleiden. Maar dan moet je wel echt heel goed je best doen, want ze geeft niet snel op. Maandag maakte ik voor een soort van ‘sensory doos’ met rijst en speeltjes waarmee ze kon spelen in de rijst. Ze heeft er ruim een uur mee gespeeld, maar het was daarna wel een enorme bende, “rijst boven de bak houden” leek aan dovemansoren gericht, want de rijst lag overal. En op een gegeven moment gooide ze heel baldadig de bak omver. Gelukkig hielp ze wel met opruimen.

’s Avonds vierden we Tuurs verjaardag – twee weken na dato – in de stad bij ons favoriete restaurant L’Osteria. Het was een wisselend succes. Tuur en ik hebben geen seconde samen aan tafel gezeten omdat Pip veel te druk was. Zelfs Bing kon ons niet redden. In de tram was ze zo recalcitrant dat ze de hele tram op stelten zette. Wij vrezen inmiddels voor New York, haha hoe vliegen we in vredesnaam 8,5? Hoe gaan we haar ooit in de kinderwagen krijgen? Nou ja, komt vast goed. Gewoon op instellen dat sommige dingen een uitdaging gaan worden.

Dinsdag werkte ik bij mijn ouders en in mijn ‘lunchpauze’ liep ik met Pip even langs mediamarkt om een koptelefoon voor haar te kopen. We hopen dat ze dit ooit langer dan vijf minuten op wil zodat ze in het vliegtuig naar NYC lekker Bing kan kijken (en wij ook een moment van rust hebben), maar vooralsnog is ze niet echt fan. Misschien moet ik zelf ook mijn koptelefoon weer gaan dragen zodat ze een voorbeeld heeft.

Ik maakte dinsdag deze fantastische pasta van The Monday Pasta Club. Echt geweldig. Hij was zo lekker dat we hem deze week nog een keer gegeten hebben.

Woensdag begon ik voor het eerst dit jaar weer eens een vlog. Ik weet niet wat het is, maar ik heb vaak zo’n moeite om gewoon te beginnen. Als ik dagelijks vlog heb ik daar geen enkel probleem mee, maar zodra ik niet in die dagelijkse routine zit lijkt het niet meer voor mij te werken. Dagelijks vloggen vind ik op dit moment geen optie (kost veel tijd en zo boeiend is mijn leven nou ook weer niet), dus ik moet een andere oplossing gaan vinden om de weg naar de camera te verkleinen.

Pip had deze week een extra dagje opvang omdat we nog een dagje ruiltegoed overhadden (en we moesten deze dag opmaken). Het was fijn om een extra dagje zelf lekker te kunnen werken zonder dreumes in huis, maar ’s avonds ging ze pas om kwart over tien (!) slapen omdat ze op de opvang twee keer geslapen had (en de laatste keer pas om half vijf wakker werd). Niet heel erg handig. Thuis slaapt ze al maanden maar een keer per dag.

Dit is het hoofd van iemand die moe is en hoofdpijn heeft, maar wel goede intenties voor de dag had (zie make-up op mijn gezicht). Ik heb gelukkig niet zoveel hoofdpijn als tijdens mijn zwangerschap van Philippa maar donderdag had ik er helaas wel de hele dag last van en zonder migraine medicatie trekt het ook niet weg.

We maakten weer een pasta van The Monday Pasta Club, deze is met spinazie en worstjes, ook echt een aanrader.

16 weken zwanger en echt al een flinke buik. Gaat zoveel sneller dan de eerste keer, waar iedereen me trouwens al voor ‘gewaarschuwd’ had. Het is nu ook al echt een ‘zwangerenbuik’ en niet zo’n buik die je hebt als je teveel gegeten hebt. Dat vind ik stiekem wel fijn, want die ’te veel gegeten fase’ vind ik zelf niet heel fijn.

Vrijdag voor het eerst sinds 2020 weer eens naar Amsterdam voor een afspraak. Bizar hoe weinig ik de laatste jaren in Amsterdam geweest ben, daar moet ik echt verandering in brengen want ik vind het zo’n fijne stad om in rond te lopen. Dat heb ik vrijdag trouwens niet gedaan, ik stond veel te duur geparkeerd om relaxt rond te wandelen, maar de koffie bij Five Ways op de Kinkerstraat smaakte heel goed en als je in Amsterdam bent móet je naar Fort Negen voor een amandelcroissant met chocola en het zuurdesembrood (zo lekker met roomboter!). Over een paar weken heb ik weer een afspraak in Amsterdam, ik kan nu al niet wachten om dan weer broodjes te halen bij Fort Negen (en Tuur ook niet want die was wel redelijk teleurgesteld dat ik voor hem niks had meegenomen).

Zaterdag… Pip en Tuur naar de speeltuin, ik eindelijk tijd om het fotoboek van Pip’s eerste jaar te maken. Zag er enorm tegenop, maar uiteindelijk gewoon de lat wat lager gelegd voor mezelf en het was een prima klusje. Eerst alle leuke foto’s (en foto’s met een verhaal) in een mapje gezet en daarna in een uurtje het boek gemaakt in de app van Once Upon (#nospon). We hebben al twee boeken van reizen die we in Philippa’s eerste jaar gemaakt hebben, kan niet wachten om deze aan de collectie toe te voegen.

De zaterdagmiddag voelde als een luie zondagmiddag. We wilden eigenlijk naar buiten voor een wandeling, maar toen kwam ineens de zon de woonkamer in en was het toch ook wel heel erg lekker warm achter glas, we hebben met zijn drieën op de bank gerelaxt.

Zondagochtend. Pip heeft mijn knuffelbeer uit bed meegenomen. Kind heeft honderd knuffels, maar die van mama is favoriet. Ik ben wel ietwat voorzichtig met mijn beer, hij is inmiddels al bijna 34 jaar oud en begint toch wel een beetje te slijten. Laatst moest mijn moeder zijn ruggetje dicht naaien en Pip heeft in haar ‘bijt-fase’ de neus eruit gebeten. Je kunt hem makkelijk terugduwen en dan zie je er niks van, maar Pip vindt het fantastisch om met haar vingertje te pulken rond het neusje en dan de neus eruit te halen. Not cool. Ik weet dat ik bijna 34 ben, maar mijn knuffelbeer is heilig.

We ontbeten met amandelcroissants en lekker vers stokbrood van de Franse bakker (we kopen tegenwoordig stokbrood dat half afgebakken is, dan doen we hem thuis nog een paar minuutjes in de oven en dan is ‘ie extra warm en vers). Ik vond de croissant van Fort Negen vrijdag echt fantastisch, maar deze van Philippe Galerne is toch ook wel erg lekker en proeft gewoon vertrouwd.

Inmiddels is het zondagavond half negen. Tuur probeert Philippa in slaap te krijgen en ik schrijf deze blog. Morgen weer een dagje samen met Pip, benieuwd wat we komende week weer allemaal gaan beleven. Mijn agenda is leeg. Of nou ja, doordeweeks. In het weekend gaan we een nachtje met zijn drieën naar Apeldoorn. Tuur loopt een hardloopwedstrijd en Pip en ik gaan hem aanmoedigen (het parcours loopt twee keer langs het hotel, dus dat gaat ons niet al te veel moeite kosten). Zin in!

Fijne week!

Liefs,

Annemerel