ZWANGERSCHAPSUPDATE: 22 weken

Ik vergeet regelmatig dat ik zwanger ben. Dan sta ik in de koelkast te turen en valt mijn oog op een Aperol Spritz die ergens plomp verloren in de koelkast staat en dan denk ik ‘oh lekker, zal ik hem gewoon opentrekken’ om dan vervolgens een paar tellen later te beseffen dat ik zwanger ben en dat ik nog zeker een aantal maanden van de Aperol af moet blijven. Ook kijk ik weleens in de spiegel en denk ik, wow is die buik van mij? Waar komt die ineens vandaan? Of dan loop ik drie trappen op en dan zit mijn hart vervolgens in mijn keel. Gek, denk ik dan… om dan vervolgens te concluderen dat die baby toch echt zijn impact heeft op mijn lichaam. Het is echt waar wat ze zeggen over een tweede zwangerschap, je bent een stuk minder bezig met zwanger zijn. En daarnaast vliegt de tijd.

OK. Het eerste trimester was dat wel anders, toen kroop de tijd juist voorbij en was er de misselijkheid om me de hele dag te herinneren aan het feit dat ik zwanger was. Maar nu ik me sinds een week of tien beter voel ben ik er een stuk minder mee bezig. Ik maak amper foto’s van mijn buik, laat staan dat ik ‘mooie’ foto’s van mijn buik gemaakt heb. Na het eerste trimester ben ik helaas gestopt met mijn zwangerschapsdagboek omdat ik er niet aan toe kwam en ik heb nog amper geshopt. Als ik in een kinderwinkel sta kijk ik automatisch eerst naar kleding voor Pippa. Misschien heeft dat laatste ook een beetje met mijn ongeduldigheid te maken. Pip kan haar kleding meteen aan, de babykleding moet toch eerst nog even in de kast opgeborgen worden.

De babykamer

Vorig jaar rond deze periode in de zwangerschap waren Tuur en ik druk bezig met de inrichting van Philippa’s kamertje. We verfden de muren, bestelden meubeltjes, maakten het gezellig. De nachten dat Pip daadwerkelijk in haar eigen kamertje geslapen heeft zijn op twee handen te tellen en we zijn dan ook eigenlijk niet van plan om dit keer weer een babykamertje te maken. Sowieso slaapt de baby het eerst half jaar bij ons op de kamer en daarna gaan we wel weer eens kijken. Ik denk dat Pip dan misschien wel toe is aan een peuterbedje, zodat de baby in haar ledikant kan. Maar ja, voor hetzelfde geld liggen we over een half jaar gewoon met zijn vieren in ons 1.80 bed. Ik ga me er nu nog maar niet te veel mee bezighouden, het loopt uiteindelijk toch zoals het loopt. We hoeven zelfs de co-sleeper niet in elkaar te zetten voor de baby, want die hebben we nadat Philippa eruit gegroeid was nooit uit elkaar gehaald en staat dus nog steeds in onze slaapkamer. Haha, wat dat betreft kan de baby dus komen (maar wacht nog maar een maand of vier hoor!)

Shoppen

Zoals ik net al schreef heb ik nog niet veel kleding voor de baby geshopt. Ik heb twee boxpakjes in maat 54 bij Petit Bateau geshopt (ze hanteren daar iets andere maten dan in Nederland), een zomerpakje en een zomerpyjama en twee tuinbroeken bij OshKosh. Voordat ik meer ga kopen wil ik eerst samen met mijn moeder alle kleding van Pip uitzoeken. Ik heb – vooral het eerste half jaar – veel unisex kleertjes gekocht, dus ik verwacht dat ik nog redelijk veel heb liggen. Ik heb gisteren zelf al een beetje gerommeld en zag helaas dat er wel wat vlekken op sommige mooie pakjes zaten, hopelijk kan mijn moeder me hiermee uit de brand helpen, maar oude vlekken zijn er natuurlijk altijd lastiger uit te halen.

Sporten

Toen ik zwanger was van Philippa zaten we een groot gedeelte van de tijd in lockdown. Met 28 weken zag ik – op afspraak – voor het eerst een babyafdeling van een winkel, afspreken met anderen deden we zelden en als we dat deden, dan was het altijd buiten. We gingen natuurlijk ook niet op vakantie. Daarnaast had ik ook geen kind rondlopen in huis waar ik voor hoefde te zorgen en had ik overdag dus alle tijd voor mijn werk en voor mezelf. ’s Nachts sliep ik als een roos, niemand die mij stoorde. Ik was nooit ziek, want Tuur hield veel afstand van kinderen tijdens zijn werk en ik had ook nog geen kind dat een keer per week naar het kinderdagverblijf ging (en wekelijks een gezellig virus mee naar huis nam).

Je begrijpt, het was een stuk makkelijker om fit te blijven en regelmatig te sporten (regelmatig is minstens zes keer per week). Ik maakte bijna dagelijks wandelingen door de duinen, ik maakte daarnaast ook vrijwel dagelijks tijd voor een Pilates workout. Ik maakte gezondere eetkeuzes omdat ik niet iedere dag gebroken wakker werd door een gebroken nacht.

Nu zijn er vaak excuses. Ik wandel veel te weinig, want Pip gaat niet graag in de kinderwagen en als ik zonder Pip ben dan ben ik meestal aan het werk omdat ik daar op de dagen dat ik samen met Pip ben te weinig aan toekom. Deze week ben ik wel weer begonnen met zwangerschapspilates. Ik doe het vaak als Pip gewoon wakker is, omdat ik tijdens haar slaapjes liever wat werk doe. Ik moet regelmatig wat aanpassingen doen in mijn training, omdat Pip denkt dat ik paardje speel als ik op handen en knieën zit, maar ik ben in ieder geval in beweging. Ik hoop zo dat ik dit de komende maanden vol kan blijven houden, want ik weet hoe belangrijk het is voor mijn lichaam. Ik maak ook veel gezondere keuzes als ik sport en uiteindelijk zal ik me dan toch ook fitter moeten gaan voelen?

Gewicht

Tijdens mijn vorige zwangerschap ben ik bijna twintig kilo aangekomen. Dit ging er binnen een half jaar weer allemaal vanaf en dat is dan ook niet echt een ding waar ik me nu heel veel zorgen over maak. Toch probeer ik iets beter op mijn eten te letten, wat tot nu toe niet echt goed gelukt is want ik heb de hele dag trek. De reden dat ik wat gezonder probeer te eten is allereerst natuurlijk omdat dat goed is voor de baby. Maar ik ben ook een beetje bang gemaakt door alle verhalen over tweede baby’s die zwaarder zijn dan eerste baby’s en jongetjes die zwaarder zijn dan meisjes. Philippa was ruim vier kilo, als ik sommige verhalen moet geloven zou deze jongen zomaar richting de vijf kilo kunnen gaan.

Hoooooooly smokes, ik weet niet hoe ik dat er in vredesnaam uit moet krijgen, met Pip was ik al twee uur aan het persen. Maar bij Pip at ik ook dagelijks een hele bak met olijven en gingen er de laatste maanden twee magnums per dag in. Op dit moment eet ik dus ook best wel veel en eet ik meer chocola dan ik eigenlijk zou willen, maar ik probeer hier toch wel bewust iets in te veranderen, bij de 20-weken echo was namelijk ook al te zien dat het kindje in mijn buik in rap tempo groeit. Misschien heb ik die twee pakjes in maat 54 wel gewoon voor niets gekocht, haha. Ach… ik denk dat het belangrijk is om gezond te eten en niet (veel) te veel te eten, maar volgens mij is het voor een groot gedeelte ook genetisch bepaald hoe groot je kindje is bij de geboorte. Tuur was 4,5 kilo toen hij geboren werd, zelf was ik 3,3. We zullen het wel zien, ‘er is er nog nooit eentje blijven zitten’ zeggen ze toch?

De naam

Ik weet het nog niet helemaal zeker, maar volgens mij zijn we eruit welke naam we onze baby willen gaan geven. Voor een meisje had ik een hele lijst met namen, voor een jongen had ik vrij weinig. Ik vind populaire namen voor jongens heel leuk, maar met een achternaam als Van Dijk vind ik het niet leuk om een top10 naam te gebruiken, omdat er dan vaak tientallen mensen met dezelfde voor-achternaamcombinatie zijn. Dat hoeft natuurlijk helemaal geen probleem te zijn, maar ik vind het zelf wel leuk dat ik een iets uniekere naam heb. De naam die we nu hebben is vorig jaar in Nederland niet vaak gegeven en de tweede naam staat ook niet in de top100 (maar die is wel wat bekender).

Naast dat we graag een iets uniekere naam willen, vinden we het natuurlijk ook belangrijk dat de naam mooi is. Dat vinden we deze naam gelukkig ook. Het enige dat ik jammer vind is dat er niet echt een leuke afkorting is, terwijl de naam toch drie lettergrepen heeft en je het in de praktijk dus waarschijnlijk wel gaat afkorten. Ik ben het nu in mijn hoofd dus heel vaak aan het afkorten, in de hoop dat ik de afkorting steeds leuker ga vinden. Anders moeten we wellicht toch nog een keer samen om de tekentafel.

Volgens mij zijn jullie nu weer helemaal up-to-date. Hoeveel minder ik nu dan misschien met de zwangerschap bezig ben heeft totaal geen invloed op hoe blij ik ben dat we zwanger zijn en deze zomer een tweede kindje verwachten. Volgens mij is het iets heel natuurlijks om er nu minder mee bezig te zijn en ik verwacht net zoveel van dit kindje te gaan houden als van Philippa, ook al vraag ik me wel af hoe dat in zijn werk gaat, dat je hart zich verdubbelt? Komt vast goed. Geen zorgen. Het komt goed. 

Liefs,

Annemerel

 

Delen:

2 Reacties

  1. Tessa
    maart 11, 2023 / 07:59

    Leuk om te lezen! Ik ben ook zwanger van de tweede, heel herkenbaar dat je er minder mee bezig bent en dat je je verbaast over de buik die er ineens is haha!

    • Annemerel
      Auteur
      maart 12, 2023 / 13:58

      Gefeliciteerd !