DIARY: 23

BEDANKT VOOR ALLE LIEVE COMMENTS, TWEETS, BERICHTJES OP FACEBOOK & INSTAGRAM! Wauw, van zo’n hoeveelheid lieve berichtjes gaat zelfs de ergste Birthday Grinch zich nog jarig voelen!

Mijn verjaardag had ik niet gepland. OK. Dat klinkt stom.. Ik wist natuurlijk al eventjes dat ik op 12 mei 23 zou worden, tot zover stond het vast. Wat er die dag gebeuren.. Dat wist ik niet. Ik wilde te veel, kon geen keuze maken en maakte dus uiteindelijk geen plan.

Om mijn verjaardag goed te beginnen trok ik ’s ochtend om 9.00u mijn hardloopschoenen aan voor een rondje van 10 kilometer. Ik had de hele week al niet gelopen (foei!) en dit voelde echt als een nieuw begin. Zeker nu ik weet dat ik dus ECHT over 24 weken een marathon loop. Ik heb 60 euro betaald, hier kom ik dus niet meer onderuit.

Bij thuiskomst was er een ontbijten voor me gemaakt. Een smoothie van verse Hollandse aardbeitjes en sinaasappels met basilicum en scrambled eggs a la Rem (met lente-ui & champignons). Heerlijk! Onder het ontbijt besloten dat we gingen lunchen in Amsterdam, George W.P.A. natuurlijk. Daar aten we voor het eerst op mijn 21ste verjaardag en ben ik sindsdien stamgast (of nou ja dat zou ik wel willen…)

M’n cadeau zou ook uitgezocht worden in Amsterdam, maar ik had nog steeds de “ik-weet-het-niet-e-rie-tus” ik probeerde een armband van Hermes, vroeg de prijs, schrok inwendig, maar om mijn gezicht niet te verliezen probeerde ik er nog een paar (zodat het dus net leek alsof ik die prijs makkelijk kon betalen). We snuffelden door de boeken bij Taschen, probeerden alle parfums bij de nieuwe Skins in het Conservatorium Hotel. Maar eigenlijk wist ik in mijn achterhoofd dat ik het veel slimmer aan moest pakken. Mijn MacBook Air zweeft al tijden zo rond het randje van de afgrond en het zou niet lang meer duren of ik moest écht een nieuwe.

Dus lunchten we rustig bij George (met champagne, tonijnpizza en steak tartaar) en liepen daarna naar de Apple winkel op het Leidseplein. Na veel wikken en wegen werd het toch weer een MacBook Air en liet ik de Pro toch weer staan. Nam ook direct maar een hardcase mee voor ‘m, ben vast beraden dit keer langer dan een kleine 2,5 jaar met mijn MacBook te doen (dit is al mijn derde in nog geen vijf jaar.. bizar toch?).

We reden terug naar Den Haag, kochten taart bij de Bijenkorf omdat ik op het laatste moment toch besloten had mensen uit te nodigen voor mijn verjaardag (mijn ouders en broertje en zusje). Mijn verjaardagsdiner bestond uit een opgewarmd saucijzenbroodje van de banketbakker (geen zin meer om te koken). Iets voor negenen kwamen mijn ouders, we aten taart (die ik heel goed had uitgezocht, lekker!) en na een rondje cadeautjes was mijn huis alweer leeg.

Maar niet voor lang, want Kim en vriend Tom brachten een surprise visit nadat ze die lekkere taart op twitter hadden gezien. Maar ze kwamen in goed gezelschap, een lekkere fles champagne en een prachtig cadeautje! De tasverstuiver van Marc Jacobs’ Daisy. Zo leuk om iets te krijgen waarvan je eerst niet wist dat je het wilde hebben, maar als je het dan krijgt dat je denkt “OMG dat wilde ik hebben”. Hebben-hebben-hebben in je onderbewustzijn.

Na een fles champagne en twee flessen wijn vertrokken Kim en Tom rond 3.30u weer naar huis en na nog een uurtje met mijn nieuwe MacBook gespeeld te hebben vertrok ik naar bed. Het was ongepland, een mooie dag!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin