Het vervelendste van ziek zijn? OK. Op het moment dat ik echt ziek ben denk ik dat dat het einde van de wereld is. Maar gelukkig duurt die heftige periode vaak niet al te lang. Nee, het vervelendste vind ik het feit dat het zo lang duurt voordat je weer helemaal 100% terug bent.
Dinsdagavond werd ik ziek, woensdag was ik “Too sick to function” en donderdag dacht ik alweer dat ik beter was. Niet dus, na 3,5 kilometer hard lopen moest ik omkeren en liep ik in record tempo (het sloomheidsrecord) terug naar huis. Om vervolgens mijn dag lemlendig en half in bed mijn dag voort te zetten. Ook vrijdag spendeerde ik de dag in bed. Zaterdag probeerde ik nog een sportieve uitspatting eruit te halen, maar na twintig minuten fietsen vanuit de stad om drie uur ’s middags had ik alweer het gevoel dat ik alles eruit ging gooien.
Zondag dan ook maar weer vrijwel de hele dag in bed gespendeerd.
Maandag vond ik dat ik beter was. Ik had nog wel de hele nacht de hele wijde omgeving wakker gehouden door mijn kriebelhoest (waar kwam die nu ineens weer vandaan, daar had ik nog helemaal geen last van gehad?), maar het was maandag, een nieuwe week en dus was ik beter.
Dus ging ik weer hardlopen. Het was 10.00u ’s ochtends, de zon scheen al. Ik had er zin in. Maar na 500 meter wist ik al, dit zou geen mooi rondje worden. Na twee kilometer dacht ik “are you kidding me?” na nog eens twee kilometer dacht ik “are you f*cking kidding me?”. Op het vijf kilometer punt moest ik stoppen. Ik was zojuist met tegenwind het duin opgerend en een koud en zwaar gevoel in mijn maag overspoelde me. Vijf minuten heb ik stil gestaan, dood voor me uit gestaard, gehoopt dat het gevoel zou verdwijnen… En toen kwam het mooiste, ik mocht nog vijf kilometer (ik moest immers nog terug) en door een slechte weer-waarneming van mezelf had ik nu volop tegenwind. Ik weet niet hoe ik mezelf er doorheen heb gesleept, maar het stond in schril contrast met het rondje waar ik twee weken geleden over schreef.
Ik had er vijf minuten langer over gedaan dan ik de laatste tijd gemiddeld liep. En daar zaten die vijf minuten waarin ik stil stond nog niet eens bij inbegrepen. Het moge duidelijk zijn, die marathon? Die heb ik nog LANG niet gelopen.
Wat doen jullie eraan om na een griepje weer snel fit & fabulous te zijn?
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Uitzieken. Al voel ik me eigenlijk al beter, blijf ik toch nog een dag – hoe moeilijk het ook is – in bed liggen. De dag erna nog wat rustig aan doen, en daarna ben je opgeknapt! Wel een heel vervelende methode.
Ja wat Rosalie al zei, je moet uitzieken. Dan kun je sneller weer volop rennen. En die 5 kilometer vind ik nog steeds echt fantastisch want ik kan net aan 2 kilometer duss..
Geloof de hardloopverhalen nu wel, komt altijd zo zeurderig en klageri over..
Dan lees je het lekker niet :-)
Ik heb geen idee wat je het beste kunt doen, ik heb gisteren weer mijn eerste “rondje” gelopen en ik kan nu niet meer lopen (gelukkig nog wel ministukjes)… Had ik al gezegd dat ik van het weekend naar Londen ga? Dan moet het dus over zijn! :p
Auteur
Wat goed dat je een rondje gelopen hebt! Ik zeg dat het van het weekend over is en als ik het zeg dan is het zo ;-)! Veel plezier alvast!
Thanks! :D En als jij het zegt dan zal het wel waar zijn he :p
Ik hou juist van je hardloop verhalen, daarom lees ik je blog eigenlijk :)) ik vond het vandaag echt te heet
Oh man ik kan echt niet hardlopen met dit weer. Om 9u ’s ochtends is het al te warm. Beterschap!
Ik kwam ook ooit toevallig op je site terecht nav een post over het hardlopen. En sindsdien blijven hangen :-) Ik vind t dus ook wel leuk juist, dat maakt jouw blog juist gevarieerder. En ik ben zelf ook dol op hardlopen (helaas kan ik het alleen niet met deze temperaturen).
Probeer nadat je ziek bent met kleine afstanden te beginnen. Ik merk uit je verhalen dat je vaak 10 km loopt en meer, terwijl dat niet perse effectief is als je oefent voor de marathon. Ik heb zelf de marathon nooit gelopen, maar wel meegetraind met mijn ouders toen zij aan het voorbereiden waren op de marathon, en zij liepen doordeweeks korte afstanden, iets van 5 op dinsdag, 10 op woensdag, 5 op donderdag en dan de zondag was hun lange-afstandsdag, waarop ze gingen opbouwen. Een marathon vraagt veel van je lichaam en vaak 10 km is een grote aanslag op je lichaam en je blijft op een constant niveau waardoor het moeilijker is grotere afstanden te gaan lopen. Kijk anders even hier: http://www.runnersweb.nl/Schema/Hardloopschema-marathon-3-schemas/Marathonschema-beginner.htm Runner’s world is heel chill :)
Het weer werkt ook niet mee als je nu een lekker rondje wil lopen. Als het zo benauwd is kom ik sowieso niet echt vooruit. Na ziek zijn is de beste oplossing voor mij toch gewoon doorgaan met waar ik mee bezig was. Mezelf pushen werkt altijd het best. Gewoon blijven lopen, dan is alles snel weer zoals het was! xxxxx
Wat handig zo’n horloge! Ik zit er ook aan te denken om te gaan hardlopen:)
xx Laura