NICE: #04

Had ik nou eigenlijk al verteld dat Laura en ik kaartjes voor Madonna in Nice hadden?! Ik kan het me eigenlijk niet meer herinneren. Twittervolgers die hun timeline een beetje bijgehouden hebben zullen het ongetwijfeld geweten hebben, maar eh.. volgens mij had ik het verhaal hier nog niet verteld?!

Goed.. Ik ben dus Madonna-fan. Af en toe heb ik het idee dat ik het enige meisje van mijn leeftijd ben dat serieus Madonna-CD’s op repeat luistert en daar van geniet, maar dat maakt niet uit. Goed, ik wilde naar het concert in Amsterdam gaan, maar ik ging die dag op vakantie, dus dat ging niet werken. Jammer, jammer, want een concert van Madonna stond hoog op mijn bucketlist. Toen we zondag in Nice aankwamen zag ik een poster met de aankondiging van een Madonna concert in Nice op 21 augustus. 21 augustus, wanneer gingen we ook alweer naar huis, de 22ste?! JA.. OK, we hebben kaartjes nodig. Gelukkig dacht Laura daar precies hetzelfde over, die wilde ook wel eens een Madonna show meemaken en LMFAO stond in het voorprogramma, dus dat zou wel een feestje worden. Via de website viagogo konden we nog aan twee kaartjes komen, zelfs voor minder dan de daadwerkelijke prijs (60 euro in plaats van 95!).

Goed, gisteren was het plan dus om rustig aan te doen, aangezien we de hele avond nog op onze benen moesten staan. Maar ja, hoe kun je nu rustig aan doen in een stad waar je nog zoveel niet gezien hebt. Dus beklommen we een berg en bekeken we Nice van bovenaf, en liepen we naar beneden richting de haven, omdat we ook daar nog niet geweest waren. We lunchten op een leuk pleintje dat voor de verandering niet overspoeld werd met toeristen en aten een heerlijke steak tartaar met frietjes en een glas witte wijn. Perfect!

Vervolgens onze kaartjes opgehaald buiten het centrum, dat was nog een helse trip met een zwetende bus en heel veel onaardige mensen, maar we overleefden het. Eenmaal terug in het Bed & Breakfast hadden we nog precies een half uur om ons om te kleden en klaar te maken, dat werd dus anderhalf uur. We kwamen op tijd aan in het stadion, maar vraag me niet hoe. Het was zo druk in de bus dat er serieus gevochten werd. Als in, met opgevouwen kinderwagens slaan. De Banlieu van Nice.. Het is me wat. Ik scheet in mijn broek.

Het concert was echt ontzettend gaaf. Het liefst zou ik er heel veel over vertellen, maar op dit moment is het dus eigenlijk gewoon 2.45u en ik ben ka-pot. Goed, komt ‘ie in het kort.

Het begon met LMFAO die een showtje gaf met zo’n tien nummers. Ik kende er misschien drie van, maar die gast is zo gek, die maakt overal een feestje van. Na LMFAO hebben we nog een uur moeten wachten op Madonna, dit tot onvrede van de mensen om mij heen. En OK, van mij mocht ze ook wel opschieten want ik stond dus op wedges en ik had al de hele dag gelopen (en de dagen ervoor ook) en nou ja mijn voeten gaven geen erg leuk signaal af.

Om 22.00u was ze daar. Madonna. Wauw. De show begon met “Girl Gone Wild”, een van mijn favoriete nummers van MDNA, dus voor mij begon het concert direct goed. Wat me wel opviel, om me heen leek niemand het nummer te kennen. En zo ging het eigenlijk met alle nummers van Madonna’s nieuwste album. Ik was volgens mij de enige die alle 22 nummers van begin tot eind meezong. Natuurlijk werd er wel gezongen, nummers als Vogue en Like A Prayer kent iedereen natuurlijk.

Knipogen naar Gaga werden er ook gegeven. Madonna maakte van Express Yourself en Born This Way een medley (Gaga wordt er van beschuldigd Express Yourself gebruikt te hebben als inspiratie van Born This Way) en tijdens het nummer Vogue noemde ze ook Gaga’s naam. Ik houd wel van dat soort grapjes. Madonna was de afgelopen tijd natuurlijk ook in het nieuws wegens haar politieke standpunten. Ook tijdens dit concert pleitte ze voor vrijlating van Pussy Riot, de Russiche punkrockband die gevangen zit. En Marine Le Pen, de fractie voorzitter van de Franse extreem rechtse partij Front Nationale werd ook dit keer weer met een hakenkruis op haar voorhoofd afgebeeld. althans dat dacht ik te zien, eerst een vraagteken daarna een hakenkruis, maar het hakenkruis blijkt nu toch bij iemand anders op het hoofd te hebben gestaan? I don’t know.. Het werd in ieder geval ontvangen met een hoop boe-geroep

OK, ik zou het kort houden, inmiddels is het ook al drie uur. Aaaaaaah, waar blijft de tijd. Goed. Ik vond het concert alles en misschien nog wel meer dan ik er van verwacht had. Madonna zong veel live, de show zat erg goed in elkaar en dat was het ook echt, een show. Je kunt veel van Madonna zeggen, maar die weet wel hoe ze een showtje moet geven. Hoogtepunten vond ik Express Yourself / Born This Way (geniale medley, als je niet oplette had je niet eens door dat het niet gewoon een nummer was). Masterpiece (hou van dat nummer en ze zong het heel erg mooi en ingetogen, de beelden van de film W.E. op de achtergrond maakten het plaatje compleet) en Like A Prayer (dit was het enige nummer dat ECHT iedereen meezong en het was zo gaaf met het koor op de achtergrond). Maar ik vind het lastig hoor, om hoogtepunten te kiezen, want eigenlijk was alles gewoon een hoogtepunt.

Vervolgens was het 0.00u en was het tijd om een bus te vinden. Nou die bus was wel snel gevonden, maar halleluja wat een hoeveelheid mensen wilde in diezelfde bussen. Uiteindelijk konden ook wij in een bus plaatsnemen en richting centrum terugreizen. Daar moesten we eigenlijk op de tram stappen, maar daar moesten we nog een half uur op wachten. Dat hebben we uiteraard niet gedaan en dus zijn we gaan lopen, in de hoop dat er ergens nog iets van een eettentje open was, omdat we het diner eigenlijk een beetje hadden overgeslagen. Maar goed, dat kun je om 1.30u in Nice wel vergeten, iets te eten. Zelfs geen foute shoarmatent kon ons nog eten bieden.

En daar lig ik nu dan, 3.15u in bed, met vermoeide voeten en benen en best wel een klein beetje honger.. Maar eh, het was het waard!

EN NU GA IK SLAPEN!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin