Mijn week begon zo goed. Ik begon met die 30 kilometer hardlopen en het ging zo fantastisch en ik voelde me zo fantastisch. De laatste tien kilometer ging ik zelfs sneller dan de eerste twintig (waarin ik me een beetje probeerde in te houden), nou dat lijkt me toch wel wat zeggen? Nou ja niet dus, want nadat ik eventjes achter mijn iMac had gezeten was er een slotje op mijn rug gekomen dat de eerste 24 uur alleen maar werd aangedraaid.
’s Avonds naar de persopening van Umami in Rotterdam met Ashley. Onwijs gezellige, leuke avond gehad, maar toen ik terug moest lopen naar de auto, AU! De volgende dag kon ik al helemaal niets, maar ja, dat kon natuurlijk niet zomaar gebeuren. Dus ging ik langs mijn oma, deed ik boodschappen en werd ik meerdere malen op straat aangesproken of ik soms last van mijn rug had. Nee, ik loop voor de grap als een Pias (zoals mijn vader me noemde, thanks dad!).
Woensdag en donderdag werkte ik dan ook vanuit huis voor Girlscene. Op de rug liggen, op de buik liggen, staand tikken, weer op de rug liggen, op de buik liggen, staand tikken en GA zo maar door. Volgens de dokter was het niets ernstigs, ik moest gewoon even wat rustiger aan doen en misschien toch weer terug naar mijn andere schoenen. Omdat ik me dinsdagavond zo zielig voelde (nou ja niet echt, maar ik gebruik dat graag als excuus) kocht ik een compact camera online. Ik hou van winkels die zeggen dat als je voor 22.30u bestelt, je het de volgende dag al in huis hebt (en zich daar ook aan houden!). Hoewel ik de afgelopen dagen niet in de gelegenheid was om hem veel te gebruiken, heb ik toch al aardig wat leuke dingetjes van de camera gezien.
Vrijdag voelde ik me gelukkig alweer wat beter, ik deed boodschappen, probeerde wat te lezen, schreef wat stukken en… at Chinees. Nu weet ik inmiddels dat het volgende drama niet alleen met die Chinees te maken kan hebben, maar een klein drama was het (voor mij) wel. Om 22.00u kreeg ik buikpijn en werd ik misselijk. Ik dacht, laat ik maar gewoon gaan slapen, dan is het morgen wel over. Ik viel in slaap, alleen werd ik de volgende dag niet wakker, maar een uur later. De rest van de nacht heb ik ieder kwartier een date met het toilet gehad.
Zaterdag, hetzelfde verhaal. Inmiddels deed iedere vezel in mijn lichaam pijn en alleen al het idee aan eten of drinken maakte me onwel. Zondag, idem dito. Dus lag ik zaterdag en zondag een half uur voor mijn blog “deadline” (12.00u / 17.00u) iedere keer naar mijn MacBook te staren. “OMG er moet nu iets uit, verzin iets, doe iets, wat dan ook…”. Ik durf eerlijk gezegd de stukjes die ik dit weekend geschreven heb niet terug te lezen. Not my finest moment. Had ik nu maar vooruit gewerkt..
Goed, inmiddels heb ik vijf alinea-lang geklaagd. Daar wil ik geen gewoonte van gaan maken, ik heb een hekel aan geklaag van anderen en ik kan me voorstellen dat voor jullie mijn geklaag net zo vervelend is. Maar ik kan er op dit moment gewoon eventjes niets anders van maken.
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
heel veel beterschap!! en klagen is soms niet erg ;)
Klagen moet soms ook gebeuren, veel beterschap! :)
Wow, jij hebt vaak fysieke klachten, zeg! Echt vaak voor zo’n jonge meid.
Hee meid, wat naar dat je jezelf zo rot voelde.. Hopelijk gaat het allemaal snel beter. Ik heb vaak klachten van mijn rug, nek en heupen, Ook heeeeel irritant! X
Ohh dat is echt naar… :( Terecht dat je klaagt, wie wordt hier nou blij van?! Sterkte!!
leukleuk!
liefs.
Klinkt niet leuk! Hopelijk wordt dit een betere week voor jou!
Hmm, jammer dat je zo vaak kwaaltjes hebt. Ben je wel eens goed nagekeken? Krijg je wel genoeg vitamines binnen? Het is toch vreemd dat je mede door Chinees eten meteen diarree krijgt en van twee glaasjes alcohol al de meest vreselijke hoofdpijn… Beterschap!
Als je zo’n week achter de rug hebt dan mag je klagen hoor! Gaat het nu alweer wat beter? :)
Je verdient het om te klagen na zo’n weekje hoor! Even lekker klagen, alles eruit gooien en weer met goede moed de volgende week ingaan! Hopelijk gaat het met je rug en met je maagdarmprobleem beter en ben je snel weer de oude!
Wat vervelend en je mag best klagen hoor
Klagen mag hoor, je bent ‘ook maar een mens’! :) Ik hoop dat het al wat beter gaat. Aan je blog heb ik het niet echt gemerkt hoor, dus die kan je gewoon teruglezen. Ik vind het juist knap dat je toch iets schrijft, ook al voel je je piep…
Wat rot dat je zo beroerd bent, daar zou ik ook van gaan klagen hoor! Veel beterschap en hoop dat je je gauw weer beter voelt!
http://www.creativityandchocolate.blogspot.com
Wauw 2020 cal? Ik denk dat ik ook maar heel snel ga hardlopen. Hoe lang heb je over die 30 km gedaan? Jammer dat je de hele week pijn had. Volgende keer maar wat rustiger aan doen om je rug te sparen.
Oh sorry ik zie t al, 2 uur en 45 minuten;)
Ah rot van je rug :( Balen! Veel beterschap!
Die foodies zien er trouwens té yum uit!
Vervelend van je rug en van het ziek zijn. Het is normaal dat je daar even over wil klagen, klagen is toegestaan! En ik moet zeggen, ik merkte het niet aan de kwaliteit van je artikelen hoor, ze waren nog steeds geweldig!
trouwens, wat rot, ik las juist wat er allemaal aan de gang is op girlscene. Ik vind het echt spijtig dat er sommige meiden zo negatief reageren op de artikelen!
Dat ontbijtje met joghurt en aardbeien ziet er zo goed uit!! Zo er nu spontaan van gaan ontbijten!
Wat rot! Volgens mij ben je ook wel heel druk met veel hardlopen en reisjes en dergelijke..niet beter om rustiger aan te doen? Zeker die rugpijn klinkt niet goed!
beterschap meid! Leuk jurkje trouwens!! xo
Ik krijg het idee dat dag extreme hardlopen van je niet bepaald gezond is..
Jij hebt echt vaak fysieke klachten zeg!
Misschien een tijdje minder gaan hardlopen? Zo kun je zien of het daar iets mee te maken heeft.