RUNNING TO NYC: XLVII

Photobucket

Vrijdag werkte ik tot 1.00u, zaterdag werkte ik van 11.00u tot 0.00u. Horecawerk, fysiek “sort of” zwaar werk dus.

Maar zondag stond er een lange afstand op mijn programma. Vijfendertig hele kilometers wel te verstaan. Toen ik om half tien wakker werd van regen en harde wind zag ik het even niet meer zitten. WAAROM?!

Ik ging natuurlijk gewoon. Als ik had toegegeven aan mijn heerlijke warme bed waar ik inmiddels de winterdekens al heb opgelegd, dan had ik me de hele dag schuldig gevoeld. De weersvoorspellingen van de rest van de week waren nu ook niet bepaald rooskleurig en DUS schopte ik mezelf mijn bed uit, liep ik naar de keuken voor mijn ontbijt en stond ik een klein uur later in mijn hardloopkleding buiten.

Vijf-en-dertig kilometer. Dan heb je dus een dagprogramma waar “hardlopen” op staat, en dan een punt. Daar ben je dan gewoon de hele dag mee bezig. Het rennen duurt misschien maar een paar uur, de herstelperiode is een stuk langer.

De eerste tien kilometer had ik nergens last van, eigenlijk gingen de eerste zeventien kilometer fantastisch. Ik vloog. Ik had de wind dan ook in mijn rug en geloof me, die is hard in de duinen en op het strand. Daarna had ik achttien kilometer lang de wind pal in mijn gezicht. Je vraagt je misschien af waarom ik niet gewoon eerst tegen de wind ben ingelopen om vervolgens terug te vliegen… Ja die vraag stelde ik mezelf ook toen ik vijf kilometer met de wind in mijn gezicht had afgelegd. Maar mijn route (waarin ik twee keer het huis van mijn ouders aan doe voor een korte pitstop) was nu eenmaal zo. En weet je, tijdens de marathon kan ik ook niet tegen de organisatie zeggen “joh ik start vandaag ff aan de andere kant van het parcours want ik wil graag op de terugweg meewind”. Ik liep overigens niet door de duinen terug, of nou ja.. een klein stukje wel, daarna ben ik afgebogen richting de woonwijken. Niet te doen.

Tot een kilometer of 29 hield ik het allemaal prima vol. Kilometer 29 tot en met 33 waren een hel. Ik wilde echt niet meer. Ik kon geen stap meer verzetten. Of nou ja, dat gevoel had ik. Moest ik wachten voor een stoplicht, baalde ik dat ‘ie al op groen sprong, want ik had zo graag nog even net iets langer “legaal” stilgestaan. Ik kon natuurlijk gaan wandelen en het had niet veel gescheeld of ik was ook gaan wandelen. Maar de zak met verse bakkerskruidnoten, de thee uit mijn Starbucks mok en mijn bed hielden me op de been. Kilometer 34 en 35 gingen beter, doordat ik aan alles behalve het lopen dacht. Ik dacht aan macarons, Parijs, Louboutins, Chanel en ineens stond er “35.oo” op mijn horloge. Verschrikt, opgelucht drukte ik mijn horloge uit. I did it.

Wat we van deze run geleerd hebben? Ik kan op LunarGlides lopen zolang ik mijn buikspieren continu aanspan en iedere vijf kilometer heel even pauzeer om mijn rug te strekken. Ook met LunarGlides krijg ik last van mijn benen, maar dat kan ook iets te maken hebben met het feit dat mijn benen nog steeds vermoeid waren van afgelopen week (ik voelde mijn benen eigenlijk al na een kilometer, het was geen pijn, maar ik voelde de spierpijn gewoon nog zitten). Voor de marathon is het dus zaak dat ik echt goed ben uitgerust. Ook is het niet slim om de avond van te voren rauw vlees te eten, AU! mijn buik.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Delen:

28 Reacties

  1. september 26, 2012 / 17:28

    Wauw, lange werktijden! En pff, ik snap dat 35 km rennen een hele dagvulling is. Hoe lang doe je daarover? Wel superknap dat je het hebt gehaald zeg!

  2. september 26, 2012 / 17:34

    wow, 35 km op zo’n dag. Respect voor je, heel erg goed dat je het hebt gehaald! Ik doe je dit echt niet na, ik vind heidenloop op school al een hel. -Een bepaald rondje rennen op de hei, want naast mijn school ligt de hei- Gelukkig zit in nu in de zesde en doen we niet meer aan heideloop. :’).

  3. september 26, 2012 / 17:34

    Bedenk wel dat als je dit tempo nog zo’n 7 km langer kan volhouden, je de marathon rent in 3 uur en 45 minuten ongeveer. Waarschijnlijk ben je dan iets langzamer en loop je i.p.v. nu zo’n 11 km per uur, er ongeveer 10 en dan doe je er 4 uur en een kwartier over. AWESOME.

  4. september 26, 2012 / 17:46

    En ik nog maar zwoegen om 30 minuten achter elkaar te kunnen lopen. Jeetje, nu voel ik me wel een watje zeg, ha.

  5. september 26, 2012 / 17:48

    Ik fietste laatst 10 km en was kapot, maar moest onmiddellijk aan jou denken: jij rent gewoon 35 km. Echt respect.

  6. september 26, 2012 / 17:49

    Prima gedaan en voor het goede net even te snel gegaan als traning, vandaar dat gevoel in de benen en lijf.!.
    Langzaam maakt snel, echt!.
    Groet Rinus.

  7. september 26, 2012 / 18:38

    Respect! Jij bent mijn grote voorbeeld qua hardlopen betreft. Dus elke keer als ik een 5 kilometer neer zet denk ik. Nu wil ik meeer!

  8. september 26, 2012 / 18:45

    Klasse! Vind het zo knap en die hele marathon gaat je lukken!

  9. september 26, 2012 / 19:04

    Wauw 35 km. Ik doe het je nooit na!

  10. september 26, 2012 / 19:06

    Goed bezig! You go girl. :D

  11. Milou
    september 26, 2012 / 19:07

    Waauw.. wat ben ik hier toch jaloers op haha! Ik kom zelf nog niet verder dan 6 km, maar dit stimuleert mij zo erg! ‘Even’ 35 km rennen haha, en je gemiddelde.. snel! Damn, ik ren ongeveer 7 min per km haha. Die marathon gaat je sowieso lukken!

  12. september 26, 2012 / 19:42

    Je hebt gewoon ruim 3 uur hardgelopen! Ik vind het knap hoor :) Die marathon komt helemaal goed!

  13. Marieke
    september 26, 2012 / 19:43

    Wat ongelooflijk knap van je!

    Zo’n lange afstand op zo’n snelheid. Wees maar trots op jezelf.
    Echt knap dat je een voornemen hebt, en dit ook gewoon gaat doen.

  14. september 26, 2012 / 20:27

    Hi Annemerel, wat ben je goed bezig zeg. RESPECT!!

    Zelf heb ik zondag voor de 2e keer de dam tot dam gelopen, 16.1 km.
    Dat is op dit moment echt de max voor mij. Maar vergeleken vorig jaar ging het al veel beter.
    In november ga ik voor de zevenheuvelenloop en wie weet in februari een halve marathon.
    Wel goed om een doel te hebben. Maar jouw doel van een hele marathon is voor mij op dit moment nog even too much.

    Zet hem op!!

    Groetjes Brenda

  15. september 26, 2012 / 20:55

    Geweldig, echt wauw, het gaat je lukken!

  16. september 26, 2012 / 21:00

    Kom op meid, het gaat je zeker weten lukken!! :D:D

    Liefs, Mariette

  17. september 26, 2012 / 21:45

    Super!! Je rent ook nog eens heel erg snel! Dat komt vast goed met de marathon. Ik vroeg me af waarmee je ontbijt voordat je 35 km gaat rennen en drink je tussendoor wel?

  18. Eline
    september 26, 2012 / 22:41

    Wow, respect!! Die marathon komt helemaal goed :) ik ben door jou ook begonnen met hardlopen, maar ik houd het nog net 20 minuten vol haha.

  19. september 27, 2012 / 08:00

    echt onwijs knap, gefeliciteerd!

  20. Renske
    september 27, 2012 / 09:46

    Pfoeh, pittig allemaal! Maar hallo, 35 km gelopen. Geweldig goed van je!!

  21. september 27, 2012 / 11:58

    Je hardloopverhalen motiveren me enorm. Alleen al het feit dat ik daarvoor een mooie outfit voor mag aanschaffen ;-)

  22. september 27, 2012 / 16:12

    You did it! En neem inderdaad voor de marathon genoeg rust. Zou zonde zijn als je overtraind bent.

  23. september 27, 2012 / 16:46

    Respect voor jou!

  24. september 27, 2012 / 21:23

    Wauw, ik vind dit zo ontzettend knap. Echt super dat dit is gelukt :D Die marathom gaat je ook zeker lukken!

  25. Ilse
    september 28, 2012 / 08:47

    Zo, 35 kilometer lekker bezig. :)

  26. september 28, 2012 / 08:56

    Wauw, echt super knap!
    Ik had geen idee dat je zoveel calorieen verbrand, dat is echt absurd.

    Hoe heb jij trouwens je shin splints aangepakt? Want ik ben begonnen met hardlopen en heb na 3 weken meteen een blessure te pakken…

    http://www.florasaddict.blogspot.com

  27. Marielle
    oktober 1, 2012 / 12:25

    Hoi Annemerel!
    Wat is je ontbijt voor het hardlopen. Ik heb ’s morgens vaak tijd om te rennen, maar voel me dan zo slapjes ook nog na ontbijt (thee en 2 tarweboterhammen met hagelslag)